Proeverijen
Proefnotities Evenementen
agenda |
Op uitnodiging voor deze "proeverij" door onze gastheer Andre en gastvrouw Marianne hebben we een 3 daags bezoek gebracht aan Zwitserland waar we door hen heel gastvrij zijn ontvangen en verzorgd. We zijn door hen in de omgeving rondgeleid en hebben daar ook een Genietschap proeverij gehouden.
Het Thema : Hoe kon het ook
anders op deze lokatie:
" Het Zwitserleven Gevoel Andre v.d. Zwet en Michel & Christel hadden andere prioriteiten en waren er dit keer niet bij aanwezig. Alexander v.d. Veer, die wel meer aan Genietschap proeverijen heeft deelgenomen was ook uitgenodigd en van de partij.
Nico, Jos en Alexander vlogen gezamenlijk naar het vliegveld Malpensa bij Milaan. Erik zou zich daar later bij ons aansluiten. Andre stond ons daar al op te wachten om ons, volgens plan, naar een leuke whiskywinkel in Modena te rijden waar ze nog oude en typisch Italiaanse bottelingen zouden hebben.
Wat we vooraf al op internet al gezien hadden stemde ons hoopvol en we gingen dan ook vrolijk op weg naar de Whisky Antique.
Daar aangekomen overtrof het aanbod toch wel de verwachtingen. Enorm veel stellingen vol met de fraaiste flessen.
Niet allemaal even betaalbaar maar toch.............genoeg om je ogen uit te kijken, wat we dan ook allemaal deden.
Er staan er veel meer dan op de internetsite is aangegeven. De prijs was veelal niet op de flessen aangegeven en Jos moest diverse leuke flessen terugzetten nadat bleek dat de prijs het beschikbare budget (ver) te boven ging. Dan maar weer doorzoeken naar een andere, er staan er genoeg en je weet maar nooit.
Omdat de alleen voor de Italiaanse markt Silver Seal, 50%, bottelingen, die bij ons niet verkrijgbaar zijn, hier ruim voor handen waren hebben we er daar met z'n allen een paar van meegenomen. In de shop staat ook een tafel waar een aantal open flessen op staan, die je vrij kunt proeven.
Toch maar een paar nipjes genomen van die open flessen. Er stonden ten slotte ook een paar hele mooie en kostbare ( + 600,- Euro ) whiskies tussen en die kans krijg je niet elke dag. Een Macallan-Glenlivet die gedistileerd was in 1937 en een Glan Grant uit 1929 bijvoorbeeld.
. Andre is erg teleurgesteld als hij te horen heeft gekregen dat de vermelde prijs op de door hem gevonden Longmorn- Glenlivet, uit zijn geboorte jaar 1963, niet meer klopt en dat hij 2x zo veel moet neertellen als hij hem mee wil nemen.
Balen!!! en onderhandelen is niet echt mogelijk. Dan maar weer een gratis nipje van de overheerlijke 8y oude Glen Flagler, die we nog net op tijd op een ander tafeltje zagen staan. Andre probeerde nog stevig de prijs van "zijn" Longmorn-Glenlivet bijgesteld te krijgen. Dat lukte niet helemaal maar uiteindelijk is de fles dan toch nog "in the pocket" en moeten we ons haasten om Erik van het vliegveld op te halen zoals we met hem hadden afgesproken.
We waren door dit wat uit de hand gelopen bezoek al laat en door een fille daar nog bij had Erik alle tijd om uitgebreid van koffie enz. op het vliegveld te genieten. Dankzij deze vertraging kwamen we in zware regen en het donkerste donker uiteindelijk aan bij de woning van onze gastvrouw Marianne in Camorino in Zwitserland. Daar werden we door haar ontvangen met een heerlijk glaasje Prosecco en 2 soorten Pizza. Heerlijk......heerlijk.
Dat smaakte heel goed en na de koffie gingen we nog even "uitbuiken" met een Glenlivet voordat we onze vermoeide lijven de rust gaven waar ze om vroegen.
De volgende morgen......waren we niet al te laat wakker en zagen we voor het eerst de sneeuw op de bergen. Tot onze grote verbazing bleek dat dit de afgelopen nacht was gevallen. Wel erg vroeg voor de tijd van het jaar ja. We besluiten alvast een ochtendwandeling in de omgeving te maken en niet te wachten todat iedereen wakker is.
Verhip.....sneeuw op de bergen.... en er staan palmen langs de oever van het riviertje. Verderop nog een "tropische" tuin met ook al palmen er in. We zijn echt in een sub-tropisch dal terecht gekomen, heel speciaal.. De blauwe druiven die we op onze wandeling ook veel zien lopen kennelijk op het eind van het seizoen, zeker de helft is al geoogst. In het centrum van het dorp staan verschillende kunstvoorwerpen opgesteld en we zien al het klokkenspel dat ons de komende zondag-morgen wakker zal luiden zoals dan zal blijken.
Onze mobiele telefoon gaat, "de koffie en croissants staan klaar", of we maar even willen komen ontbijten. Daar geven we graag gehoor aan en spoeden ons terug om aan te schuiven aan het ontbijt. Dat doen we buiten, want sneeuw op de bergen wil nog niet zeggen dat het koud zou zijn hier in de tuin. Nee, we koesterden ons heerlijk in de zon. Ook in de tuin van Marianne staan palmen, kiwistruiken met vele vruchten en ik heb een heerlijke rijpe vijg gegeten zo uit de boom die hier ook al in deze tuin staat. Sub-tropisch gebied...hoezee !!!!! geweldig !!! Na het ontbijt staat een tochtje naar en op de San Bernadino pas op het programma om van de mooie bergen en uitzichten te kunnen genieten. We willen wel wat zien nu we hier toch zijn. We gaan op weg en zien in de verte de sneeuw op de toppen liggen. Verderop komen we hoger en begint het wat te regenen. Nog verder en hoger verandert de regen in natte sneeuw en aan de thermometer in de auto zien we dat de buitentemperatuur zakt.
De natte sneeuw gaat over in droge sneeuw en blijft, naast de weg, steeds meer liggen. We hebben geen sneeuwkettingen bij ons en de weg loopt wel omhoog. Voorzichtig aan dus.
Als de buitentemperatuur tot 0 graden is gedaald nemen we geen risico met opvriezende neerslag op deze oplopende wegen en keren noodgedwongen om.
Als we weer lager komen verdwijnt de sneeuw voor en door de zon, stopt de neerslag en rijden we weer het onbesneeuwde ruime dal in.
We reden door naar Bellinzona waar we het Castel Grande hebben bezocht. Dit kasteel dat gebouwd is in de 10-de eeuw is 1 van de 3 kastelen dat Bellinzona, de voormalige poort naar de Alpen, rijk is. Met zijn 2 torens van 27 en 28 m hoog een imposant bouwwerk. Het linker plaatje hieronder heb ik van internet gehaald omdat het zo mooi het totaal laat overzicht zien.
Nu begrijpen we waarom dit de voormalige poort naar de Alpen was, heel indrukwekkend en met geweldige uit- en overzichten op de streek. Via de kasteel/stads-muur kon men op hoog niveau tussen kantelen door naar de stad naar beneden lopen. In geval van gevaar was dit ook beter beschermd via de kazematten in de holle muur mogelijk. We staan hier boven de toegang tot deze gang in de muur.
Wij nemen met dit mooie weer naturlijk de zonnige route boven langs. Daar valt ook het meeste van het kasteel en de omgeving te zien natuurlijk.
Af en toe wordt onze vakantiedag verpest door een race tegen de klok. Dat wil zeggen dat als je die niet lang genoeg in stelt, je rennen moet of het nog een keer over moet doen om een complete groepsfoto te maken.
Aan het eind van deze muur gaan we door de kazematten weer terug naar ons beginpunt. Zo te zien zijn de schietgaten een tijdje niet meer gebruikt, hetgeen wel mooie plaatjes oplevert.
Terug op de binnenplaats nemen we de tijd om op de kasteelmuren de omgeving nog even goed te bekijken.
Vanaf hier zien we ook de 2 andere kastelen, links voor de Montebello uit de 13-de eeuw en rechts boven de Sasso Corbaro van eind 15-de eeuw. Sinds 2000 is dit geheel door de UNESCO als monument opgenomen op de werelderfgoedlijst. Terecht!!!
Op weg naar beneden krijgen we beter zicht op de faaie andere gebouwen die de stad rijk is.
Beneden in de stad aangekomen strijken we neer op een terrasje op een plein voor de kerk hierboven op de foto. De truien gaan weer uit, het is nu 25 graden en we genieten daarvan op ons terrasje, wat een verschil met 2 uur geleden toen we nog bij 0 graden in de sneeuw zaten. We lopen door naar het marktplein waar nog wat leuke kraampjes staan en waar een doedelzakspeelster samen met een accordeonist de muzikale noot verzorgen.
We tuften weer terug naar Camorino, waar Marianne ons op wachtte, om met de proeverij te beginnen. We zitten in Zwitserland en daardoor geinspireerd starten we met het speciale rondje "blinden". De meningen liepen uiteen en niet alle blindgangers werden positief gewaardeerd. Nr 4 van de niet-whiskies was heel speciaal en intrigeerde het meest. Daarna de verlossende woorden: Hier stoken vele mensen zelf hun grappa en jullie hebben daarvan verschillende versies geproefd. Wat jullie geproefd hebben is: 1: Grappa nostranna biaschese die te koop is in de supermakt. 2: Grappa nostranna huisgemaakt 3: Grappa dip pere huisgemaakt 2007 4: Grappa noccino huisgemaakt (walnoot) 5: Glen Orchy pure malt 40%for Lidl Belgium 6: Glencadam 15yo 40% OB 1 Liter De grappa van walnoten is heel speciaal. De nog groene walnoten worden met schil en al 40 uur in de alcohol gezet en daarna verwerkt. Manuela, een vriendin van Marianne, die later ook nog zal komen, heeft deze grappa beschikbaar gesteld. We moesten hier wel zuinig mee om gaan, zo uniek is deze.
Nadat we nog wat nagepraat hebben over deze blindgangers waarbij de "Glen Orchy pure malt 40% for Lidl Belgium" voor zijn prijs/kwaliteit hoog gewaardeerd werd kwan Marianne met een heerlijke taart naar buiten. Ha, heerlijk, genieten. Bij het op proefvolgorde zetten van de ingebrachte flessen opperde Alexander dat voor de foto daarvan wel een speciale lokatie op zijn plaats zou zijn.
Zo gezegd, zo gedaan en een rustig plekje langs de rivier opgezocht. Rustig, d.w.z. zolang "ze" stoomopwaarts de sluizen niet open zetten en een vloedgolf die daardoor ontstaat er met onze flessen aan de haal gaat. We oefenen wat hoog op de oever, maar dat levert niet de gewenste plaatjes op. We zoeken daarom de lager gelegen watergrens op.
Grote hilariteit ontstaat er als er bij de flessenverhuizing naar beneden spontaan een etiket van een Ardbeg fles loslaat en een voorsprong op de fles zelf neemt. Dat kan natuurlijk niet en Erik die hiervan de humor wel kan inzien en nog spuug zat heeft om dit euvel te verhelpen gaat direct aan de slag met zijn fles Ardbef...pardon Ardbeg. Ziezo ........daar kraait geen haan meer naar.......
Nooit eerder hebben we zo'n grote foto nodig gehad om onze flessen ten toon te spreiden. Ja, het landschap moet daar ook wel bij op met ook een stukje lucht natuuurlijk om het plaatje te completeren. Graag gedaan !! Wat nu, gaat Andre er met onze flessen vandoor? Nee hoor dat lijkt alleen maar zo. Terug in de dozen en naar huis om de proeverij te vervolgen.
Gat v....wat saai zo. Toch maar even om de thema flessen en die van de aftertasting geordend te laten zien.
Als de eerste whisky, een Auchentoshan 1975 (uit 18 vaten geselecteerd; zie foto), is ingeschonken worden we verrast met een heerlijk warm spinazie op toast tussendoortje. Ook een assortiment lokale kazen met stokbrood werd door Marianne en Manuela neergezet. De lokale kaasjes zijn niet altijd afkomstig van een streek hier maar vaak slechts van 1 bergflank, waar ze dan ook naar vernoemd zijn. We proefden dus o.a. de streekkaas Gruyère en de locale kazen Formaggio de Valle Leventino, Formaggio de Valle Maggio, Formaggino Ticino, en de Formaggio di Capra. We hebben het er maar druk mee en ........
.......voordat we het in de gaten hebben na een aantal fraaie whiskies zoals Craigellachie, Banff en een Mystery Speyside (een Glenfarclas uit een 1966 bourbon barrel) is het al weer donker en ontsteekt Gibi, de vriend van Manuela die ook is meegekomen, de brandstapel in de vuurschaal. Altijd erg sfeervol zo'n lekker glas whisky bij het vuur. We krijgen daar ook nog een overheerlijke gevulde carpaccio bij. Het recept daarvan moet ik nog eens opvragen.
Binnen werd ondertussen gewerkt aan het diner. In de keuken zag dat er al erg goed uit en Andre liet Marianne dat in een onbewaakt ogenblik al weten. Gibi en Manuela die daar ook de hand in hebben gehad doen het wat rustiger aan en genieten gewoon van een lekkere whisky.
We mogen aan tafel komen om te genieten van de Zwitserse specialiteit de raclette. Een plak kaas in een gourmet pannetje, daar weer spekjes, kruiden en groenten enz. op en dat dan verhitten. Heerlijk en lang niet zo machtig als men zou verwachten. Jammer dat de flits de foto's meteen zo koud maakt, dan maar zonder flits met het risico dat de foto wat meer bewogen is. Manuala schenkt ook nog de wijn uit en dan zijn we er klaar voor..........
Proost .......op dit heerlijke gezellige samenzijn, het heerlijke diner en de rest van deze proeverij.
Na het diner gaan we rustig verder met onze proeverij, deels buiten bij de vuurschaal en deels binnen als we rookloos willen proeven. We genieten daarvan zonder dat er veel op foto's is vastgelegd. Bijzonder vermeldenswaardig, en daarom wel vastgelegd, zijn de 2 flessen Strathisla die achtereenvolgens worden geproefd.
Vervolgens worden deze 2 whiskies head to head geproefd om nauwkeurig vast te stellen hoever in de 90 punten die nu scoren (en natuurlijk om er nog eens van te genieten).
Het is al tegen 00.00 uur als we aan het dessert bestaande uit verse ananas met ijs toe zijn. Heerlijk zo tussen de laatste te proeven whiskies door.
Om een uur of 03.00 is het mooi geweest en gaan we heel voldaan en tevreden rustig slapen. Van de themaflessen hebben we dan de:
Auchentoshan 21yo 1975/1997 (55,4%, OB, 18 casks: 400 - 3495, 27-1-t/m 8-12) Craigellachie 1982/1999 (61,6%, Scott's Selection) Banff 24yo 1977/2002 (50%, Silver Seal, Missing, 370 bottles) Glenfarclas 43yo 1966/2010 "Mystery Speyside" (42,9%, Ultimate, Rare Reserve, Hogshead #3336, 185 bottles) Glenfarclas 18yo "Family Reserve #4" 1983/2001 (46%, OB) Strathisla 21yo (40%, G&M, Pinerolo, 75cl) Strathisla 25yo (40%, G&M, Pinerolo, 75cl) Glen Grant 35yo 1974/2009 (55.2%, DT For The Nectar Belgium, C#16582, 168 bottles) en de Glendronach 16yo 1992/2009 (60.8%, Oloroso, OB for Versailles Nijmegen, C#39, 306 bottles) geproefd.
Van de aftertasting de
Bunnahabhain 12yo 1997/2009 (46%, Glu Glu 2000 (Whiskeria), C#5375) Bunnahabhain 12yo 1997/2009 (59%, Glu Glu 2000 (Whiskeria), C#5375) en de Port Ellen 25yo 1983/2008 (46%, DL Provenance, Sherry, DL REF 4562, Winter Autumn)
Het was mooi en genoeg zo, de andere mooie aftertasting flessen van Ardbeg uit de jaren 70 lieten we maar voor wat het was en bewaren die voor een volgende keer. Die zal echt nog wel eens komen.
Knor, knor............................................................................................................................................
Nadat we door het eerder getoonde klokkenspel wakker zijn geklingeld ontbijten we heerlijk buiten. Geweldig toch die sub-tropen. Het lukte mij nog om een rijpe vijg van de boom te halen om mee te beginnen, heerlijk.
Na het ontbijt gaan we op weg naar Ascona aan het Lago Maggiore. Als we daar aankomen zitten we nog steeds tussen de palmen en dus in het sub-tropisch klimaat.
Leuk plaatsje hoor dat Ascona. Je moet, geloof ik, wel wat geld hebben om je daar te kunnen vestigen. Wij houden het vandaag maar bij een bezoekje.
Moh, het plasje voor de deur ziet er niet geheel onaantrekkelijk uit. In elk geval niet met dit zonnetje. Ja wij waren er echt.
Achter ons dus het fraaie Lago Maggiore.
De drukte verrastte ons, wat was hier aan de hand ? Nadat we doorgelopen waren kwamen de talloze super luxe uitvoeringen van Ferrari, Rolls - Royce, Mercedes en andere fabrikaten in zicht.zicht
Voor de liefhebber een waar genot om hier tussendoor te lopen en je te vergapen. Heb je wel eens een Rolls - Royce met "gouden" ruitenwissers en andere "gouden" accesoires gezien? Wij wel ..............en ik vond het afschrikwekkend lelijk.
Ook de F1- versie van Ferrari ontbrak niet. Het model van 2001, waar M. Schumacher nog in gereden had, was er.
De sfeer zat er goed in en er werd wat afgeflaneerd door de eigenaren, die veel op de eerste rang van het tegenover gelegen terras zaten, en de vele bezoekers die daar tussendoor liepen.
Ha, daar staat er een waarvan ik het dak uit ga, een oude Bentley die ongetwijfeld nog helemaal met de hand gemaakt was. Wat een beauty, wat een pracht. 2 st oliedruppelaartjes op het dashboard om de smering in de gaten te kunnen houden en een handpompje om de benzine naar de moter te pompen voordat gestart kon worden. Echt Geweldig met een vette hoofdletter.
In de zon nagenieten in deze heerlijke temperatuur, hele mooie omgeving, een paar auto's en de rest van ons uitje deden we in alle rust, met een drankje, op het terras met zicht op het meer. Kon slechter.
Ook nu kwam het onvermijdelijke steeds dichterbij. Nadat we onze bagage hadden opgehaald en onder dikke dankzegging afscheid van Marianne hadden genomen werden we door Andre bij de luchthaven Malpensa afgezet om de terugreis te gaan maken. Dag! Dag! Dag!
Tot Slot: Voorgaande foto's laten beter zien dan de tekst die ik kan bedenken om te omschrijven hoe we genoten hebben van dit Genietschap uitje met een proeverij dus ik laat het maar zo, alleen nog even dit.....:. Niet eerder hebben we zo ver moeten reizen om een proeverij te houden. Wat een geweldige smoes om zo'n heerlijk uitje te maken. Het was een korte vakantie in een sub-tropisch klimaat waar we geweldig van genoten hebben. Oh Ja, de proeverij was ook erg goed met heerlijke whiskies. Met name de Strathisla 21yo en de Strathisla 25yo (40%, G&M, Pinerolo, 75cl) werden veelal als de toppers gewaardeerd, zonder afbreuk aan de andere flessen te doen. Onze hartelijke dank natuurlijk voor de gastheer Andre, onze gastvrouw Marianne die ons geweldig gastvij hebben ontvangen en ons de omgeving hebben laten zien. Mille mille grazie aan Manuela en Gibi die hun auto uitgeleend hadden zodat wij in de auto van Marianne in de omgeving konden rondtoeren. Ook voor hun m.n. Walnoten-grappa en hun verrichtingen in de keuken waar wij enorm van genoten hebben. We staan geheel open voor een volgende keer.
Mille mille grazie.
webmaster webdesign
|