Whiskymonitor Nieuws

Verslag van de proeverij bij Nico Meijboom op 4 januari 2014

In de uitnodiging van Nico stond te lezen dat: "2014 gaat goed beginnen met Campbeltown als thema met een turfje achteraf (met de Longrow’s die al zijn aangemeld is dat een natuurlijke flow) En, dit jaar geen blindproefrondje maar, na de koffie, beginnen we met een surprise wijnproeverij".

Wij waren er klaar voor en lieten ons graag verrassen.

Bij binnenkomst werden we gastvrij onthaald met de vraag onze meegebrachte flessen in de kast te zetten bij de flessen die Nico al zelf daar had neergezet en natuurlijk had Nico weer een traditionele appeltaart voor ons gebakken.

Altijd een lekkere tijdspassering om de binnen druppelende Genietschap leden op deze manier te verzamelen.

Om in de juiste sfeer te komen had Nico, toch maar, een half open blindproeverijtje voor ons voorbereid van 5cl sampleflesjes. We kregen in 2 blauwe glazen 2 Campbeltown klassiekers: de Glen Scotia 1973 & de Springbank 12Y 100 proof. Het was niet moeilijk te raden welke de Springbank was; met alle respect overigens voor een van de mooiste Glen Scotia! Iets moeilijker was het vergelijken van de Springbank 12Y Bourbon wood finish en de Springbank 10Y 100º proof, maar ook dit hadden de meeste Genietschappers goed.

Geen straf om met name die Glen Scotia en Springbank 12Y, die we in de jaren 1998-2004 al geproefd hadden nog een keer te mogen proeven. Een mooi beginnetje dus van deze proeverij.

Het was niet goed te zien, maar Nico zette de fles die Dick had meegenomen, in de kast en ook nog snel even een andere whisky in het rijtje gereedstaande flessen voor de after tasting. Jos probeerde die handeling nog vast te leggen... maar helaas.

Nadere beschouwing liet zien dat het de 12Y Nikka Yoichi was. Heel mooi, aan die Japanse whisky waarvan we in de begin jaren 2000 meerdere bottelingen geproefd hadden had ik nog hele goede herinneringen.....Die wilde ik later nog wel in mijn glas terug zien.

Maar, zoals aangekondigd werden we eerst verrast met een surprise wijnproeverijtje die door Caroline Cocheret de La Morinière, een jeugdvriendin van Josefien, gegeven zou worden. Na de binnenkomst van Caroline en haar man Dick zetten zij alles klaar om ons de geheimen van een aantal wijnsoorten te verklappen.

We zagen dat de Minala Gavi, een mousserende witte wijn, een Koehler Rupreht ook een witte wijn en nog 3 rode wijnen te weten een Braunewell, een Matayac en een Goriška Brda voor ons klaar gezet werden en..........tot onze vreugde dat er niet alleen een kurkentrekker maar ook een sabel klaargelegd werd.

Caroline, een geregistreerde Vinologe en gediplomeerd Sabreure leidde haar proeverij in met een mooie uitleg van wat er ons allemaal te wachten stond. Daarna waren wij klaar voor dit feestje en nodigde zij ons uit om dat knallend te beginnen.

Josefien viel de eer te beurt om het sabel te hanteren waarmee, geheel in stijl, de fles "Minala Gava van 2010" te sabreren. Na de onvermijdelijke "knal" zagen we de "ontkurkte" fles nog even na dampen.

Het is dat de tuin van Nico wat meters telt, want anders hadden we de kurk met zijn glazen kraag nooit meer terug kunnen vinden. Die had toch wel een mooie lange reis afgelegd. Helaas wel tevergeefs, we hadden hem weer terug.

Caroline vertelde ons nog wat meer over deze wijn en legde ons uit dat wij i.v.m. de druk in de fles we echt niet bang hoefden te zijn voor glassplintertjes in de fles. Daarna schonk zij hem uit zodat we nadat we een toost hadden uitgebracht van deze wijn konden genieten.

Daarna kwam de Koehler Rupreht aan de beurt waar we na een uitvoerige toelichting van genoten en Alexander het etiket nog even nauwkeuring bekeek.

De eerste rode wijn, de Goriška Brda uit het als wijngebied opkomende Slovenië volgde. Nee, het was duidelijk geen Pleegzuster bloedwijn dat onderstaand kwartet mogelijk deed vermoeden. Het was gewoon een samenscholing van de meiden.

Met de, wat verlate, komst van Erik was Het Genietschap voor vandaag compleet en er waren ook nog 3 stuks mooie Springbank's aan het rijtje in de kast toegevoegd. Hier kon nu niets meer bij.

We waren echter nog niet zo ver en gingen eerst door met de wijnproeverij waar we nog steeds van genoten. Nu verder met de volgende fles, de Matayac uit de Cahors, die Caroline uitschonk, en waar we met veel plezier nogmaals een toost mee uitbrachten.

Deze Cahors is een wijnstreek in de Sud-Ouest waar veel donkere krachtige wijnen vandaan komen. Dit komt door het gebruik van Malbec enTannat, beide druivensoorten met een krachtig karakter. Om deze reden worden wijnen in de Cahors vaak op eikenhout gerijpt. Dit om deze de wijn soepeler en wat vriendelijker maken. De smaak is vol en krachtig met aroma’s van zwarte bessen en hout. De wijn is goed in balans met rijpe tannines en een lange afdronk.

Hoewel het bij een wijnproeverij het gebruikelijk is om niet alles op te drinken werden de beschikbare emmertjes niet erg veel gebruikt. We vonden het toch wel wat jammer om die mooie wijnen, die Caroline ons liet proeven, daarin weg te spoelen. We genoten gewoon van deze mooie wijnen.

Als laatste werd door Caroline de Braunewell toegelicht en uitgeschonken. Ook een heerlijke wijn maar we waren het niet eens over wat de mooiste van de 3 rode wijnen was. Ik zelf was erg gecharmeerd door de verrassend mooie, zachte Goriška Brda uit Slovenië. Gelukkig kan, net als bij whiskey, iedereen zijn eigen voorkeur hebben.

Van de toelichting op wijn in het algemeen, en van het proeven van deze 5 door Carolien persoonlijk van de wijnhuizen meegenomen wijnen in het bijzonder, hebben we bijzonder genoten en ook veel opgestoken. We spraken onze dank uit aan Caroline die ons met deze surprise-wijnproeverij zeer verrast had en we praatten er nog lang over na. Wijnliefhebbers die geïnteresseerd zijn in een proeverij met uitleg kunnen Caroline Cocheret de la Morinière, registervinoloog, per e-mail benaderen:: carolinecocheret@live.nl . Een aanrader!!!

De stemming zat er goed in en een aantal van ons nipten nog wat wijn uit de fles die men als favoriete had gekozen.

En .......actie.... Gerrie sprong zo snel het beeld in dat van een scherpe Gerrie natuurlijk geen sprake meer kon zijn.

Nico dacht meteen .......actie?....actie? .......en ging de keuken maar in.

Even later werd door hem een pittige paprika-tomatensoep met ook wat bieslook voor de liefhebbers opgediend. Heerlijk.

Met het openen van de eerste whisky van het thema, de

• Hazelburn 8Y (First edition 2005)

opende Nico tevens deze whisky proeverij van Het Genietschap. Deze Hazelburn 8Y had nog steeds bijzonder veel karakter voor zo’n jonge whisky. Een fraaie start.

Hierna kwam de Springbank "Rundlets & Kilderkins", Nov. 2001 - Jan. 2012, 49.4% botteling.

Rundlets & Kilderkins zijn vaatjes van respectievelijk 15 en 18 Imperial gallons (68 en 82 liter), waardoor de whisky sneller rijpt (vergelijkbaar met de Laphroaig Quarter Cask). Inderdaad leek de whisky ouder dan 10 jaar en Nico en Alexander waren het meest enthousiast over deze bijzondere botteling; later in de proeverij komt de Longrow variant aan de beurt en in 2014 wordt er een Hazelburn editie verwacht.

Vervolgens kwamen er twee 12 jaar oude Springbanks uit verschillende tijdvakken langs:

• Springbank 12Y, 175th Anniversary, 46% one of 12000 Bottles (gebotteld in 2003) en de klassieke

• Springbank 12Y, 46% (gebotteld in jaren 90) op tafel waar we met dank aan Erik en Nico rustig van genoten.

Ze waren zeer verschillend van karakter. De 175th Anniversary werd in 2003 niet zo enthousiast ontvangen; het is wel een mooie botteling maar het niveau van de “gewone 12” die de fans goed kenden haalt hij niet.

Toen echter de

• Springbank 21Y, 46%, A Legend Returns die in 2012 was gebotteld en de oudere

• Springbank 21 Y, 46% "streepjesverpakking" uit de jaren 2000.

in die volgorde op tafel kwamen, maar ook naast elkaar gezet werden nam de activiteit van de Genietschappers opvallend toe. De "A Legend Returns" bleek beter dan de whisky die we vlak na het open maken van deze fles in ons glas gehad hadden. De beluchting had hem duidelijk goed gedaan. Pffff, dat deed mij veel deugd.

Nico serveerde vervolgens een vegetarische aardappel ovenschotel met courgettes, uien, rode paprika, room en fenegriek geitenkaas en een salade waar we heerlijk van aten terwijl we ook rustig verder gingen met af en toe een nipje van deze 2 stuks 21-jarige mooie whisky's.

Toen even later ook nog de

• Springbank 30Y, 1972, 57.8%, Chieftain's Sherry Butt

erbij werd gehaald, was Jos blij die ook nog naast de 2 stuks 21Y te kunnen zetten. Zo kon hij die 3 mooi tegen elkaar besnuffelen en proeven. Wat een genot om zo van deze 3 snoepjes te kunnen genieten.

Hij was er wel uit... de Springbank 30Y, Chieftain's Sherry Butt was voor hem toch wel de mooiste van deze 3 en hij stond niet alleen in die mening. De Chieftain’s botteling werd door iedereen bijzonder gewaardeerd en het is een hele prestatie de klassieke 21Y OB botteling te overtreffen.

Nico had zich inmiddels weer in de keuken terug getrokken om het volgende gerecht klaar te maken.

Het was een Curry van Rundvlees met rijst die Nico nu serveerde en ook die werd gretig opgeschept en met veel smaak gegeten. Pittige kost met ruim knoflook, kerrie, chilipepers, uien, gember, snijbonen en doperwten. Goed gepland want er stond een serie van 3 stuks Springbank cask strenght bottelingen met verschillende houtrijping in de kast te wachten om er bij gehaald te worden.

Zo proefden we dus even later, niet achter elkaar maar ook weer naast elkaar, de 3 stuks, ongeveer even oude bottelingen van Springbank, uit de zelfde jaren maar die wel in verschillende vaten gerijpt waren, de.....

• Springbank 1991-2004, 12Y, 56.5% Bourbon wood, de

• Springbank 1989-2002, 12Y, 54.6% Rum wood, en de

• Springbank 1989-2003, 13Y, 54.2% Port wood.

De Rum wood botteling werd van deze 3 in het algemeen het hoogste gewaardeerd.

Hiermee waren we door de Springbank bottelingen heen en gingen we verder met 2 stuks Glen Scotia's te weten de

• Glen Scotia 18Y, 52.6%, Kintra, 02/1992 - 11/2010, Sherry hogshead cask nr. 414, en de

• Glen Scotia 15Y, 62.1%, The Glydesdale, May 1991-Sep. 2006

Deze Glen Scotia’s maakten geen geweldige indruk; Kintra was een zwavelig sherryvat en The Clydesdale messcherp met zijn 62% Verdunnen maakte deze whisky wel een stuk toegankelijker, maar het niveau van Springbank wordt niet gehaald.

Hierna serveerde Nico nog een nagerecht van vanille roomijs met een kwark van witte chocolade en witte perzik, gegarneerd met wat aardbeien en muntblaadjes. Heerlijk na die heftige Glen Scotia’s

We verruilden de hoge stoelen voor de wat luiere bank en stoelen en startten met een serie Longrow whiskey's, te beginnen met de

• Longrow 18Y, 46% O.B. geen onverdienstelijke botteling en gingen door met de

• Longrow 11Y, "Rundlets & Kilderkins", Nov. 2001 - Jan. 2013, 51.7%, 9000 bottles, waar we wel nog even de

• Springbank "Rundlets & Kilderkins", Nov. 2001 - Jan. 2012, 49.4%, naast zetten om head to head te kunnen proeven. De Springbank scoorde hierbij hoger dan de Longrow.

Andre was aan de beurt om zijn ingebrachte Longrow te openen de ...

• Longrow 11Y, 1993-2005, 56.8%, Cadenhead’s Authentic Collection.

Hij had er alle vertrouwen in dat het wel een mooie botteling zou zijn en zelfs met slechts 1 bruikbaar oog groeide zijn zelfvertrouwen met elke handeling die hij verrichte om die fles open te krijgen.

Na de Cadenhead’s fles van Andre proefden we de 2 laatste Longrows, de

• Longrow, 14Y, Mar 90- Jan 05, 56.9%, The Scotch Malt Whiskey Society en de ..

• Longrow 10Y, 1995-2005, 55.6% Tokaji wood

Alles bij elkaar was het leuk om van de Campbeltown thema flessen ook die serie Longrows geproefd te hebben maar hun niveau haalden het niet bij het niveau van de daarvoor geproefde Springbanks.

Het deed daarom erg veel goed om toch weer een andere soort whisky te proeven en meteen na de eerste fles van de aftertasting te constateren dat de ...

• Yoichi 12Y, 45%, batch 18E24B (Japanse whisky van Nikka)

....toch wel een erg lekkere sherried en geturfde whisky is. De eerder geuite hoge verwachting, toen Nico de fles die Dick van Carolien had meegebracht, samen met deze Japaner, in de kast erbij zette, had hij helemaal waargemaakt.

Na al deze geproefde whiskey's stonden er nog 4 aftertasting flessen in de wachtrij te weten de..

• Caol Ila, 23Y 1984, 50.7% Exclusive Malts Madeira finish

• Caol Ila 25Y, 54%, Frisky Whisky, distilled 1984, bottled 2010, cask 5393, Dram House Associates

• Caol Ila 27Y, 52%, Frisky Whisky, distilled 1983, bottled 2010, cask 1119/112, Dram House Associates

• Caol Ila, 23Y 1984-2008, 52,7%, Daily Dram, one of 198 bottles.

Van deze 4 won de 25Y, 54%, Frisky Whisky met een klein verschil van zijn 27Y broertje. De eerlijkheid gebied ons wel te zeggen dat hierbij voor de Daily Dram geldt " Verificatie is nog gewenst." Waarna het goed rusten was.

Resume:

Heel verrassend en leuk om ook eens een surprise wijnproevrijtje, met een knal-onderdeel, er bij te hebben.

Caroline en Dick hartelijk dank hiervoor, we hebben veel opgestoken en erg veel van genoten.

Nico en Josefien hartelijk dank voor het organiseren van dit onderdeel als extra in deze whiskey proeverij waarvan bij de thema flessen de Springbanks boven de Longrows uitstaken. Met name de Springbank 30 Y en de 2 stuks 21Y waren daarvan toch wel de toppers.

Van de Aftertasting scoorde de Yoichi 12Y, 45% van Nikka heerlijk hoog en van de Coal Ila's was de 25Y, 54%, Frisky Whisky degene die voor een ere rondje in aanmerking kwam. Daar was het nog niet van gekomen , maar wat in de fles zit.... u kent het wel.

Natuurlijk danken wij allen Nico en Josefien voor hun gastvrijheid en geweldige verzorging en wij elkaar voor het wederom onderling laten genieten van elkaars wijn en whiskey. Het leven is nog niet zo slecht.

webmaster
__________ Whisky Monitor __________
nmeijboom59@kpnmail.nl

webdesign
ekksites
internet producties