Het Genietschap

Proeverijen

Proefnotities
 en punten

Top 10
distilleerderijen

Reis reportages

Proeverij aanvragen ?

Nieuws

Contact

Links

Thema: Good memories.

Op zaterdagmiddag 17 mei was de club compleet in Hattem. Het is al snel duidelijk dat niet alle meegenomen flessen aan bod zullen komen. De kast in het huisje staat vol met moois en met de line-up op het bovenste plankje start de proeverij met thema "Good Memories". Op de lege plek links stond een fles Lochside die al naar buiten is.

Line-up fase 1

Dit Lochside 10y doosje stond links

De antieke Lochside botteling blijkt een heerlijke start. Een superfruitige neus met meloen, sinaasappel en tropisch fruit. Fraaie bitterzoete smaak en perfecte afdronk. Meteen al 87 punten voor Nico, die zo onhandig is om te vertellen dat de vrijdagavond ook met zo'n fruitbom opende.
Meteen is er namelijk behoefte aan verificatie en wordt de fles weer uit de tas gehaald: Inverleven 1990, 40%, bottled 2005, Gordon & Macphail Licensed Bottling Code: JE/CJC. Bovenstaande line-up foto klopt dus al niet meer vanaf fles 2. Spoiler: het wordt nog veel erger.

Lochside 10 yo, 40%

Inverleven 1990, 40% ter verificatie

Neus: floraal en fruitig! Geparfumeerd, ananas, banaan, peer, mandarijn, vanille, vers gemaaid gras, malty. Wat een fruitbom op 40%! Smaak: zacht, subtiel, intens fruitig (nu meer citrus karakter naast de ananas en banaan), winegums. Deze zuur en zoet combinatie zal niet iedereen charmeren en het geparfumeerde smaakje is inderdaad wat overheersend, maar allemaal wel heel plezierig. Afdronk: filmend en nog steeds fruitig met een heel licht houtbittertje. Het fruitkarakter is anders dan de Lochside en ze doen inderdaad nauwelijks voor elkaar onder. Beide distilleerderijen zijn zeker Good Memories (al is Inverleven dan wel een stuk wisselvalliger)!
Ook de Gordon & MacPhail bottelingen onder hun eigen naam "MacPhail's" zijn op verschillende leeftijden al eens met positieve waarderingen ingebracht.

Dit leuke vierkante flesje Macphail's Single Malt Scotch Whisky, 15Y, 40%, Gordon and MacPhail, Bottle code CFP86 JE/DEE, gebottled rond 2005 valt ook prima in de smaak. Neus: veel graan, overrijpe peer, meloen, vanillevla. Klassieke elegante Speyside neus; stijl oude Glenlivet. Smaak: boterig en zacht mondgevoel. Eikenhout, vanille, biscuitjes, zoete malt. Perfect in balans. Erg lekker, maar niet heel spannend na die 2 fruitbommen.

MacPhail's 15Y, 40%

Hazelburn 21Y, 46%

Springbank's Hazelburn releases hebben inmiddels een uitstekende reputatie opgebouwd binnen onze club en de verwachtingen zijn dan ook hoog voor deze edite: Hazelburn 21Y, 46%, bottled 22-04-2022, 22/82, 70% sherry & 30% bourbon. 3600 bottles.
Neus: veelbelovend profiel! Heerlijk zoet, gedroogd fruit, overrijpe appels, vleugje rook naast het eikenhout, honing, amandel. Superelegant! Smaak: maakt volledig waar wat de neus al aankondigde. Fluweelzacht mondgevoel, sappig eikenhout mooi in balans met de belegen zoete malt, vanille en tropisch fruit. Na enige tijd iets kruidiger in de smaak. Perfect in balans. Met een drupje water wordt het fruitiger: meer limoen/sinaasappel en de kruidigheid gaat weer naar de achtergrond. Ook in de lange afdronk blijft alles goed gaan: filmend mondgevoel met bittere chocolade, hazelnoot en oud hout. Heerlijke doordrinkwhisky als er niet zo'n enorm prijskaartje aan zou hangen. De eerste score in de 90 is daar!

Tomatin 30Y, 49.3%

Meer info in de kist

De Tomatin 30Y, 49.3%, distilled 1976, limited release van 2 olorosos sherry casks ziet er veelbelovend uit qua verpakking en presentatie. Ook in het glas stelt deze kostbare fles niet teleur!
Neus: sinaasappel, tropisch fruit, licht kruidig, leer. Smaak: intens fruitig met een mooi houtbittertje. Voor zo'n oude whisky ook perfect in balans en zacht van smaak. Het hout overheerst niet. Ook in de afdronk gaat alles goed. De tweede score in de 90 punten is daar voor Nico!

Eigenlijk zouden we nu naar de Pittyvaich gaan in de line-up, maar er is boven op de kast nog een extra rijtje Lowland flessen neergezet door Andre Bos die qua alcoholpercentage en smaakprofiel eigenlijk eerst moeten. Een intermezo dus...

Lineup Lowland Whisky (van rechts naar links)

Nico blijft schrijven

Voor Rosebank en St. Magdalene maken wij natuurlijk altijd tijd. Good Memories!

De glazen worden gespoeld

Rosebank 11Y

Om te beginnen met de Rosebank 11Y, 50%, Distilled April 1989, Bottled May 2000, 438 bottles, Single Cask botteling door Douglas Laing.
Neus: floraal, grassig, citrusfruit, clean bourbonwood. Smaak: licht en fruitig! Een bijzonder aangename Rosebank. Hout, graan, custard en fruit mooi in balans. Krijgt 87 punten van Nico.

Vervolgens komt de Rosebank 17Y, 54.2%, distilled 1989 and bottled May 2006, Bourbon Hogshead, 294 bottles, Cadenhead's. Dit is een goede herinnering uit 2009!
Neus: citrusfruit, banaan, frisse malt, honing. Wat kruidiger dan de voorgaande 11Y. Smaak: grassig, mooi droog, witte wijn, heerlijk malty, nogal prikkelend. Met een beetje water nog mooier; ook dit is een heerlijk fruitige Rosebank met een zoete licht droge afdronk en cleane houtsmaak. Nico scoort 85.

Rosebank 17Y, 54.2%

We vinden die Lowlands nog niet zo slecht hoor

Die Lowlands zijn zo slecht nog niet blijft de gevleugelde uitspraak. De stemming zit er goed in en Nico's Inverleven krijgt ook nog hier en daar nog een kleine verificatie. Het wordt nu tijd voor St. Magdalene. De 1975 Cadenhead botteling blijkt helaas overleden en wordt weggespoeld. De dumpy bottle van Signatory is nog wel goed afgesloten.

St. Magdalene: Linlithgow 1975, 26Y, 51.5%, oak cask no 96/8/36, distilled 2-6-1975 and bottled 26-11-2001, bottle 34 of 354, Signatory Vintage dumpy bottle. In 2007 is deze voor het eerst geproefd met een matige waardering (84) en vervolgens hoger gescoord door Nico in 2016 en 2022. Deze fles is dus al minstens 18 jaar open en hij is nog nooit zo goed geweest als nu. Het karakteristieke fruit van oude Magdalenes komt nu veel beter naar voren en de score stijgt zowaar van 87 naar 90 punten. De tand des tijds verricht soms goed werk en er zit in dit tempo nog voldoende in de fles voor een verificatie in 2030.

Linlithgow 26Y, 51.5%

Linlithgow 14Y, 58.7%

St. Magdalene: Linlithgow 14Y, 58.7%, Dec. 1982 - Jan. 1997, Cadenhead's Authentic Collection werd in 2016 niet door iedereen gewaardeerd. 9 jaar lucht en ongetwijfeld enige verdamping door een slechte kurk heeft geholpen deze editie wat toegankelijker te maken. Neus is nog steeds behoorlijk alcoholisch, hooi, zoete malt en licht kruidig. Met water veel meer fruit (citrus, banaan) gekregen en meer grassig i.p.v. hooi. Smaak blijft een ruwe jonge fruitige malt met clean hout en een hete droge afdronk.

St. Magdalene 23Y

Prachtige Rare Malt

De St. Magdalene 23Y, 1970, 58.1%. Rare Malts is in 2021 open gegaan op de jubileum proeverij. Toen al uitstekend, maar in juli 2024 met het Genietschap had een paar jaar lucht goed werk verricht. Ook vandaag was deze Rare Malt de winnaar van het Lowland intermezzo en werd moeiteloos zonder water genoten.

Tijdens het Lowland intermezzo noemde iemand ook nog de Ardnahoe tripeltest van vrijdagavond. Onder licht protest van Nico over line-up fuck-up met Islay whisky moesten deze toch nog even naast elkaar geproefd voor de mensen die er vrijdagavond niet bij waren. Ook deze keer werd de Inaugural Release als winnaar uitgeroepen en zelfs besteld door een paar proevers. Toch niet slecht voor een nieuwe distilleerderij!

Ardnahoe Tripel Test in de herhaling

Na de Magdalene gaat Nico een blindrondje maken

Tijdens het Ardnahoe proeven maakt Nico ook nog een intermezzo door van 3 flessen Highland Park een blindproeverij in zwarte glazen neer te zetten: een NAS, een 12 jaar en een 18 jaar oude. Slechts 1 vraag: "Welke vind je het lekkerst?".
We zijn niet van de makkelijke antwoorden, dus er werd wel gespeculeerd welke de klassieke wide-neck 12 jaar zou moeten zijn. Altijd leuk als je het fout hebt en de NAS kiest...

Highland Park 18Y

Highland Park Yesnaby

Highland Park 12Y

De Yesnaby NAS was duidelijk anders van smaak door het profiel van sherry op amerikaans eiken. De stemming was 3:3, maar eindigde na herproeven bij 4 voor wat de 18 jaar oude was en 2 voor de 12 jaar. Het was echter een fotofinish, want qua smaak liggen ze heel dicht bij elkaar met hooguit 1 punt verschil. Zo goed was die 12 jaar oude in wide-neck literflessen vroeger! Met dank aan Jos van den Putten voor dit royale sample.

Jawel, het is zover. We kunnen na al deze intermezzo's door met het bovenste plankje van de kast. Waar waren we ook alweer gebleven?? O ja, bij Pittyvaich. Eric van Frachem kreunt bij het idee, maar moet toegeven dat deze Pittyvaich 1989, 20Y, 57.5%, Diageo Special release 2009, 6000 bottles uitvoering prima te drinken is.
Het is al de derde keer dat deze fles langs komt met het Genietschap en hij wordt ieder jaar iets toegankelijker. In 2021 was de net geopende fles messcherp en gesloten. In 2024 ging hij naar 88 punten bij Nico en ook dit jaar is de waardering weer hoog. Maar de meningen blijven verdeeld ("niet voor niets gesloten")

Pittyvaich 20Y, 57.5%

Ardbeg 25Y Lord of the Isles

We naderen het diner en de volgende afwijking van de line-up wordt alweer een feit. Er staan namelijk 2 klassieke Ardbeg flessen onderin de kast, warvan er consensus is dat die in het kader van Good Memories beter voor het eten geproefd kunnen worden. Te beginnen met Ardbeg Lord of the Isles, 46%, 25Y, Non chill filtered. Deze werd in 2001 gepresenteerd als een Ardbeg "best of the 70's" uit de jaren 74/75/76 en samengesteld uit ca. 85% bourbonvaten en 15% sherryvaten. Subtiel als de klassieke 17Y, maar met veel meer karakter. Geen aardesmaak en een heerlijke lange zoetige afdronk. 24 jaar later is de neus nog steeds complex, zeewierachtig, mild turf en vooral zeer uitnodigend. Smaak: zacht en subtiel. Turf en lieflijk gaat prima samen; een complexe lange reis van impressies al mist hij de kick die we kennen van de meeste Ardbeg 70's. De afdronk is ook mooi met helemaal op het einde toch een klein beetje teer.

Ardbeg Twenty Something, Guaranteed 23 years old, 46,3%, bottled 2017. Het Genietschap mocht al een aantal keren meegenieten van deze botteling van Ardbeg, eveneens gedistilleerd in het pre-Glenmorangie tijdperk. Deze is een stuk steviger in smaakprofiel en kan zich goed meten de vorige Ardbeg! Nico's fles gaat leeg. Een waardig afscheid met de Head to Head combinatie met de Lord of the Isles botteling.

Ardbeg 23Y

De kast met flessen

Het is duidelijk dat met het naar voren halen van de Ardbeg flessen en de intermezzo's weinig vordering is gemaakt in de oorspronkelijk gedachte line-up. Dat kan je wel een understement noemen bij deze overdaad, maar eerst moeten we gaan eten.

Diner gaat er goed in

Even een dipje...

Het diner in de keuken van Caatje op het park smaakt prima. Het wachten op het dessert duurt even en Andre heeft even een dipje, maar dat is snel weer over. Bij terugkomst in het huisje wordt de inhoud van de kast nog eens goed bekeken. Conclusie: we gaan dit never nooit redden. Het droevige besluit om de 2e plank dan maar volledig over te slaan valt zwaar, maar kan gewoon niet anders. De after dinner line-up op plank 3 ziet er dan als volgt uit:

After Dinner Line-up plank 3

Plus de Tobermory van de onderste plankl

O ja Eric, die Tobermory 1972 van de onderste plank moet er natuurlijk bij. Was bij de vorige proeverij nipt gered door hem, maar het restant wordt nu zeker een very good memory!

De eerste after dinner whisky is echter een Orkney Islands Single Malt Scotch Whisky 12Y, 46%, distilled 2007, Cask ref. 4, bottled 2019. Prima neus en dit is zeker geen Scapa. Even schakelen om na zo'n reeks high scores weer een "gewoon goede" Highland Park 12Y te hebben. Hij komt niet in de buurt van de oude wide-neck, maar kan zich zeker meten met de huidige 12Y van de distillery.

Highland Park 2007, 46%

Highland Park 1970

Highland Park 1970, bottled 2008, 43%, refill sherry hogsheads, Gordon & MacPhail Rare & Old series is een zeer goede herinnering uit 2010 die destijds 92 punten scoorde. 15 jaar later maakt de neus wederom veel indruk: zelden zo'n florale en zoete Highland Park geroken! Boenwas, gedroogd fruit, cacao. Smaak: begint erg zoet maar er zit nu een vreemde bubblegumachtige bijsmaak aan die Nico aan, de door hem gehate, Convalmore doet denken. Even terugkijken: in 2010 was er absoluut geen sprake van een synthetisch bijsmaakje, dus waarschijnlijk toch wat oxidatie opgetreden. Het fruit maakt langzaam plaats voor een lange droge zoete houtafdronk met een licht bittere nasmaak. De score is nu hoog in de 80, maar het verschil met 2010 is te groot om het zomaar uit te middelen.

We gaan door met het laatste restje uit de fles Tobermory 1972, 49.7%, Unchillfiltered and finished in Oloroso sherry cask, bottled 18-5-2005, 897 Bottles.
Goede herinnering uit 2006 en 2009. Het was Eric op onze vorige proeverij op 30-11-2024 gelukt om nog wat over te houden. Nu kunnen we nog 1 keer van de return genieten. De smaaknotities blijven hetzelfde met uitzondering dat de afdronk nu wel erg veel bitter hout nalaat. Vorige keer gaf Nico 92 punten (2 meer dan in 2009 ) en nu 91. Afscheid van een monumentale fles!

Tobermory 1972 in de herhaling

Brora 18Y, 50%

Brora 1981, 18Y 50%, June 1981 - October 1999, Douglas Laing Old Malt Cask
Een goede herinnering uit 2003! Andre van der Zwet is er erg zuinig op geweest en 22 jaar later smaakt deze Brora nog steeds uitstekend!
Mooie neus met veel malt, turf, teer en wat jodium. Smaak is nog steeds zeer krachtig en tegelijk ook fris en subtiel! Malt, zee, planten, organisch. Mooie lange afdronk.

Alexander trakteert ons vervolgens op zijn allerlaatste restje Brora 30Y, 56.6%, bottled 2004 (3rd release), 3000 bottles, bottle #2134. Zelfs na al dit geweld worden we hier stiller van want ondanks al het voorafgaande komt dit moeiteloos boven de 95 punten. Good Memories indeed: Genietschap 16-1-2016 (Head to Head met de 30y b. 2002). Op 23-5-2021 nogmaals een Head to Head met de 30Y b. 2003. De volgorde bij Nico was toen 2003 (97), 2004 (96), 2002 (94); bij Alexander was de 2004 favoriet en nog steeds zijn nummer 1 whisky. Deze fles is nu definitief geschiedenis. Wie weet komt er ooit nog eens 1 langs in ons illustere gezelschap.

Brora 30Y, bottled 2004

Port Ellen 1978

Port Ellen 1978, 23Y, 55.8%. Oak cask no. 5350, distilled 7-9-1978, bottled 26-7-2002, 247 bottles (#148 & 104 geproefd), Signatory Vintage Dumpy Bottle. Een goede herinnering uit 2015! Hij staat alleen niet zo goed in de line-up na twee uitstekende Brora expressies.

Dan volgt een bijzondere editie van Laphroaig:

Interessante Williamson 2013 (Laphroaig)

Berry Bros & Rudd notities

Williamson 2013, 60.9%, Moscatel finish, Hogshead Cask No. 211, Bottled 2024 by Berry Bros & Rudd Exclusively for Crafts Spirits Company-The Netherlands, 292 bottles.
Een bijzonder fruitige onafhankelijke botteling van Laphroaig. Het mag niet zo genoemd worden; de naam Williamson verwijst dan ook naar de legendarische distillery manager Bessy Williamson. Neus: medicinaal, boterig, meer gedroogd fruit dan citrusfruit, erg alcoholisch. Zonder water messcherp en gesloten. Met water (naar circa 45-50% ABV) veel toegankelijker. Er is teveel vooraf gegaan om nog goed te kunnen scoren, dus Nico noteert alleen 85/86 met verificatie gewenst...

Bij al dat moois blijkt er bij een paar mensen ook nog een wens te bestaan om het Eurovisie songfestival te kijken. Met wat drank op worden de guilty pleasures toch schaamteloos geuit. Gelukkig is er in het begin van de uitzending een storing in het TV-netwerk van Molecaten die avond (perverse opzet??) en blijft alleen de puntentelling over om naar te kijken. Voor een aantal Genieters is het nu wel mooi geweest en er wacht een goede nachtrust.

Songfestival kijken bij zoveel moois?

Blair Athol 29Y, 54.4%

Blair Athol 29Y, 54.4%, cask 36853D, 03.1977-02.2007, 295 bottles, Duncan Taylor
Niet iedereen heeft deze schitterende superfruitige whisky geproefd. Een prachtige herinnering inderdaad uit 2008 en 2010, die bij Nico met afstand de hoogst scorende Blair Athol in de lijst is met 93 punten. Helaas was hij al onder zeil toen deze parel langs kwam.

Tijdens de puntentelling hebben beide Andre's nog samen kunnen genieten van de Bunnahabhain 30Y, 45.5%, 09.1979-10.2009, 612 bottles, Chieftain's. Ook deze whiskyis al eens eerder beschreven en is een zeer fraaie herinnering.

Bunnahabhain 30Y

Na het ontbijt tijd voor een ochtendwandeling

De volgende ochtend werd er een stevig ontbijt gemaakt voor wie nog even wilde blijven. Na een hartelijk afscheid van de mensen die huiswaarts keerden bleven Nico, Alexander en Erik van der Linde over voor de aftertasting dag! Voor ze weer aan de whisky begonnen eerst even uitwasemen in het bos.
Het was weer een overdadige en uitstekende proeverij in fantastisch gezelschap. Iedereen dank voor de prachtige flessen en tot de volgende proeverij!

Voor het vervolg: terug naar het verslag van het hele weekend!