Fotoreportage  Kentucky Distilleries: Buffalo Trace 

Met dit schitterende warme weer is het erg leuk rijden in dit deel van de USA; vooral in een Mercedes cabriolet met de E-Street Radio aan. Kom er maar in, Bruce! Aangekomen in Frankfort zien de gebouwen van Buffalo Trace er mooi begin 20e eeuws industrieel uit. Vanaf het parkeerterrein zie je meteen de bekende watertoren.

National Historic Landmark zelfs. Niet slecht voor een industrieel complex.

Josefien wacht op het bankje in de zon tot Nico een tour heeft geregeld.

De watertoren vanaf een idyllisch hoekje op het inderdaad fraai aangelegde terrein.

De Buffalo kom je ook regelmatig tegen. Wel heel fijn dat we met de tour over het terrein gaan wandelen en niet verplicht met een bus moeten.

De distilleerderij bevindt zich in deze gebouwen (de grote column still in het achterste hoge gebouw). Helaas kunnen we daar met de standaard tour om veiligheidsredenen niet naar binnen gaan. We krijgen wel een mooie film te zien, maar net als bij Wild Turkey dus geen enkele foto van het distillatieproces. Bummer...Nico had in Nederland al de technische tour moeten boeken, want daar is er maar 1 per dag van en die zit altijd vol op de dag zelf.

Vatrijping en Angel's Share is wel mooi inzichtelijk gemaakt in de projectieruimte.

Na de film gaan we via een James Bond-achtige geheime kastdoorgang het warehouse in. De leuke waarschuwing boven de deur geeft wel iets weg van een verborgen ingang. Leuk bedacht voor de bezoekers.

Tampering with barrels? Who, me...? I didn't do it, I wasn't there...

Na het warehouse bezoek wandelen we naar de Blanton's Bottling Hall.

De historie van het gebouw. Vroeger boiler house van de oude distilleerderij en nu bottling hall.

Er is een behoorlijk hoog geluidsniveau bij binnenkomst. Tijdens ons bezoek lopen er twee botteling operaties: Buffalo Trace (achteraan) en Blanton's (vooraan).

Het vullen blijkt een verbluffend manueel proces. Wat robotisering had Nico toch wel verwacht anno 2020. Handmatig worden de flessen onder het vulpunt geplaatst en weer weg gehaald.

Quality Control. Wat een arbeidsvreugde...

De gids geeft nog een leuke uitleg over de marketing truc om de flessen Blanton's uit te rusten met een serie kurken met paarden in verschillende standen. Dit stimuleert verzamelaars en legt ook nadruk op Kentucky als horse country.

We komen nog langs een bijzonder gebouwtje. Dit is warehouse nummer 5 waar slechts 1 vat in ligt te rijpen.

Het blijkt een Milestone warehouse.

Zeven miljoen afgevulde vaten! Buffalo Trace is al bijna bij de 8 miljoen tijdens ons bezoek.

Nog zo'n prachtig begin 20e eeuw warehouse met een vintage Buffalo Trace vrachtwagen voor de deur.

Net als bij Woodford Reserve kan men ook bij Buffalo Trace de vaten over rails van en naar het warehouse rollen. Hier lopen de rails zelfs over de weg en is er een barrel crossing gemaakt op het terrein.

In de shop zou Nico graag een bijzondere editie kopen, maar helaas is er niets speciaals te koop. Een Thomas H. Handy, George T. Stagg, Eagle Rare, Sazerac Rye of een Van Winkle zijn helaas alleen in de vitrinekast te zien. We wandelen dus zonder flessen terug naar de parkeerplaats. Met de E-Street Radio aan rijden we weer teug naar Lexington.

Goodbye Buffalo Trace!