Het Genietschap

Proeverijen

Proefnotities
 en punten


Top 10
distilleerderijen

Reis reportages

Proeverij aanvragen ?

Nieuws

Contact

Links


Fotoreportage  Kentucky Distilleries: Wild Turkey 

Een fotoverslag van het bezoek dat Nico op maandag 2 september 2019 bracht aan de Wild Turkey Distillery in Lawrenceburg, KY.

Net als Woodford Reserve is ook de directe omgeving van de Wild Turkey distilleerderij een fraai landschap aan de Kentucky River.


Ook bij Wild Turkey zullen we zo te zien weer met de bus over het terrein gaan.  


Nico heeft dus net de bus gemist en moet een uur wachten op de volgende tour. Gelukkig is er een imposante geschiedenismuur te bestuderen vanaf begin 20e eeuw. De nadruk ligt wel sterk op het tijdperk en de persoon Russell. Het Wild Turkey trademark bestaat sinds 1942 en op 10-9-1954 begint ene Jimmy Russell zijn loopbaan bij de J.T.S. Brown Distillery. Jimmy wordt uiteindelijk master distiller bij Wild Turkey en viert zijn 50-jarig jubileum in 2004 3n 60-jarig in 2014. Zijn zoon Eddie Russell is op 5-1-1981 begonnen bij Wild Turkey. Onderaan de ladder met vaten rollen in het warehouse zegt het geschiedenisbord...Yeah, sure...er zal een licht privilege geweest zijn in het pad dat ook Eddie Russel in 2015 naar de titel master distiller bracht. De Russell Reserve bottelingen worden dus nu nog steeds door vader en zoon geselecteerd, want Jimmy lijkt employee for life. Ook leert Nico dat zijn favoriete Wild Turkey Rare Breed pas in 1991 op de markt is gekomen.


Wat recentere geschiedenis: steracteur Matthew Mc.Conaughey is nu part time creative director bij Wild Turkey en goede maatjes met de Russells. Hij heeft dus mee gewerkt aan de 2019 creatie van Long Branch.


Vatrijping en Angel's Share goed uitgebeeld.


Het uur is nog lang niet om voor Nico, maar er is gelukkig ook een bar waar je de special editions uit de shop tegen betaling kan proeven. Nico krijgt het voor elkaar 3 kleine samples voor 1 prijs te krijgen. Nou, die single barrel Russel's Reserve flessen maken best wel indruk. Vooral de Rye is meteen aankoopwaardig. Nico loopt nog enigszins twijfelend over het aantal aan te schaffen flessen terug naar de shop. Het is nog erg stil bij de receptie, op een wat ouder stel na dat bij het raam zit. Als Nico toch twee flessen koopt in de shop, waarmee hij dus meteen op dag 1 al aan de maximale import hoeveelheid naar Nederland zit voor de terugweg, tipt de kassier hem om de flessen te laten signeren. Signeren? Ja, dat vind Jimmy meestal wel leuk. Jimmy? Wtf? Het oude stel bij het raam blijkt dus de living legend Jimmy Russel himself te zijn met zijn echtgenote!


Nico met Jimmy Russell op de foto.


En twee door de meester himself gesigneerde flessen. Dit bezoek kan nu dus al niet meer stuk. Even de flessen veilig stellen in de auto en dan met de tourbus naar de distilleerderij.


Na een paar minuten rijden komt de bus al aan bij de distilleerderij. Mocht je even vergeten zijn waar je was, dan maakt de gevel je dat wel meteen duidelijk.


Twee grote opslagtanks geven bij binnenkomst meteen al een idee van de schaalgrootte die we gaan zien.


Bummer...alles zit achter glas en je kan allleen van grote afstand wat onderdelen van de distilleerderij zien. Het grote vat achter de tub is de mash tun.


De mash bill voor Wild Turkey bestaat ook uit mais, rogge en gemoute gerst. Het rogge gehalte in Wild Turkey Bourbon Whiskey is hoger dan bij de meeste distilleerderijen. Dit geeft een krachtiger smaak. De Rare Breed is om die reden al jaren Nico's favoriete Bourbon whiskey (van de goedkope standaard expressies wel te verstaan).


Wow...wat een enorm veld met roestvrij stalen washback voor de fermentatie.


De continu opererende column wash still is 3 verdiepingen hoog. De spirit still voor de 2e distillatie zijn wel koperen pot stills volgens de enthousiast vertellende gids. We mogen helaas niet naar de stills om het met eigen ogen te kunnen zien vanwege veiligheidsredenen. Dat is wel heel erg jammer en de afdeling van marketing dacht dit te compenseren door middel van een Wild Turkey motorfiets en veel banners bij de washbacks te plaatsen. Nou mensen, voor Nico is dat nauwelijks een troost.


Hoewel...het is wel een gaaf apparaat als je over de eerste teleurstelling heen bent.


Een warehouse bezoek zit wel bij de tour inbegrepen, maar ook hier mag je binnen niet fotograferen. Ook dit is een hoge stapeling van de vaten en zoals te verwachten was van een enorm formaat.


En dan wordt het tot slot alweer tijd om te proeven. Achtereenvolgens de Longbranch, de 101, de Rare Breed, de Russell Reserve Straight Rye 6Y en de American Honey likeur als toetje. Voor Nico is de Rare Breed wederom de winnaar, op de voet gevolgd door de Russell Reserve Rye (de door hem gekochte gesigneerde single barrel fles is echter beter). Een gedenkwaardig bezoek! Nu snel Josefien op gaan halen in Kentucky Horse Farm.


Terug naar het verslag van de Kentucky reis

 

webmaster
__________ 
Whisky Monitor  __________
nmeijboom59@kpnmail.nl

webdesign
ekksites
internet producties