Fotoreportage  Islay Distilleries: Laphroaig  

Laphroaig in 2002. Strandje oogt niet zo aantrekkelijk, maar de distillery met de rokende kiln des te meer. De geur van brandende turf gaat over het water.

De eerste tour op Islay is al om 10 uur in de ochtend. Eerst poseren Huub en Nico nog even bij de mooie achtergrond van het warehouse aan zee. We worden ontvangen door niemand minder dan Iain Henderson.

De malting floor van Laphroaig is indrukwekkend. Tientallen tonnen gerst ligt hier te kiemen. Wel even een andere orde van grootte dan de vloer bij Springbank (die ook nog eens leeg was).

Iain laat nog even persoonlijk zien hoe de gerst vroeger met de hand werd omgeschept. Liefhebbers mogen het even proberen. Fijn dat er mechanische techniek is tegenwoordig. Dan naar de kiln waar het gloeiende turfvuur in de oven de gerst droogt.

Geen foto van mash tun en washbacks gemaakt, maar wel van de serie stills. Buiten konden we genieten van een prima lunch, gevolgd door een voorlopig whiskyhoogtepunt: de Laphroaig 30Y. 'You smell that? I love the smell of Laphroaig in the morning'. Ondanks Nico's enthousiaste Apocalypse Now imitatie liet Iain liet zijn fles 40Y dicht. Het is hem vergeven.

2003: Iain is met pensioen en deze keer worden we ontvangen door de nieuwe manager Robin Shields. De tour is nog vroeger dan vorig jaar: aanvang 09:30. De wekker moest ervoor worden gezet.

Robin Shields vertelt met veel gevoel voor humor. Ander karakter dan Iain.

Een verschil met 2002 is dat deze keer de oven uit staat. Robin staat ons toe even het rooster te zien waar de gerst op ligt als de turfrook er door gaat. De huiskat vangt muizen.

Robin nam ons ook mee naar de malting floor en het kortste treinlijntje ter wereld: de Laphroaig Railway Co. opereert op 30 feet (9.1 meter) rail. De mashtun en washbacks zijn allemaal van roestvrij staal. Vintage controlepaneel. Voor de bereiding van Laphroaig wordt een mengsel gebruikt van de zwaar geturfde malt uit eigen kiln en malt met een lager peating level afkomstig van de Port Ellen maltings.

De stillroom was onveranderd en nog steeds indrukwekkend. Na afloop werd in 2003 de Islay festival botteling geschonken van 11 jaar oud. wat minder indrukwekkend dan de 30Y uit 2002

In 2004 maakte Robin dit helemaal goed. Deze keer begonnen we om 11:15. Robin zat nu nog meer in zijn rol en gaf een uitstekende rondleiding. Na afloop van deze speciale managers tour was er een waar whiskyfeest met uitsluitend 90+ flessen: de 10Y Straight from the Wood, de 15Y, de 30Y en de 40Y!! Als klap op de vuurpijl nog de sublieme festival botteling 17Y Straight from the Wood.
Na 5 van die klappers en een lunch moet er even uitgerust worden op het gras bij de volgende distillery die we gaan bezoeken: Lagavulin.