Versie
|
Proefnotities
en punten op
distillery | |||||
|
| Dailuaine | |||
| Dailuaine 1962-2000, 52.2%, James McArthur Millenium Edition, sherry cask selection# 11278 | 93 | 9e op de Genietschapsproeverij van 28-11-2009. Neus: "kolengestookt" werd de mantra. Een topneus; prachtige belegen malt, mooi hout, fruitnectar. Smaak is al even geweldig, elegant en subtiel. Heerlijk zacht in de mond, rood fruit, assig, licht turf/aards. Lange filmende afdronk. | |
| Dailuaine-Glenlivet, 23Y, 1966-1989, 55.8%, Cadenhead's Original Collection | 92 | 5e bij Jos op 17-5-2003. Na de Speyburn underdog is ook deze antieke op kolen gestookte Dailuaine een sensatie en de winnaar van de dag. Neus is zeer veelbelovend: belegen malt met heerlijke zoete fruitgeuren, as, mooi hout. Zeer fris voor zo'n oude whisky. Onverdund een sublieme volle zoete smaak, die een stuk pittiger is uitpakt dan de neus doet vermoeden. As, beetje aarde, zoethout. Een perfecte balans en zeer goed op cask strength te drinken! Lange filmende afdronk die een tikje te bitter eindigt. Een meesterlijke whisky en een heerlijke reis naar het verleden. Op 2-6-2007 trek ik mijn flesje open met Michel naast een prachtige Chairmans stock van Cadenhead. Nog even indrukwekkend qua neus en smaak, maar in de afdronk wel iets te bitter. Punten bevestigd bij Erik op 30-6-2007 na de antieke Aberlour en voor het Ardbeg geweld. | |
| Dailuaine-Glenlivet 1966, 31Y, 56.8%, Cadenhead's Chairmans Stock. 444 bottles December 1997. | 91 | Een van de hoogtepunten op Super Wigman Tastung 2004 (91). Zeer goed gebalanceerd en behoorlijk anders dan de 1966 green label. Dit was zo lang genieten dat ik bijna 2 andere wissen van deze ronde had gemist! Herkansing op 2-6-2007 naast de 1966 green label met Michel. Neus is enorm aromatisch, perzik, tropisch fruit. Na enige tijd komen de kruiden langzaam naar voren. De smaak is WOW!! Heerlijk fruitig (zachte exotische vruchten), malty, noten, mooi kruidig (Chinees volgens Michel). Fantastische balans in de smaak tussen de bitterheid van oud hout en de zoete smaken. Een lange filmende afdronk, die een tikje te bitter eindigt. Scheelt in waardering slechts 1 puntje met de green label 1966. | |
| Dailuaine 1975, 55%, Gordon&McPhail Reserve (green label). Distilled 24-4-1975 and bottled 28-4-2006. Cask 4374 (1st fill). | 87 | Pot still festival 13 april 2007 (2e). Alweer een prachtige sherried whiusky na de fantastische opening met Longmorn! Mooie donkere kleur en een elegante zoete neus: zwaar sherrywood, zeer fruitig (kersen, perzik), kruidiger dan de Longmorn. De smaak is vrij pittig en kruidig na de Longmorn: intens hout, mooi fruitig en kruidig en wat zwavel. Goed drinkbaar op deze sterkte, maar het hout is iets te veel aanwezig en te droog naar mijn smaak. Erg droge afdronk vol zoet gedroogd fruit en hout (strafpuntjes). | |
| Dailuaine 31Y, 47.8%, 1975-2005, cask no. 14739, Shieldaig collection. | 86 | Geproefd bij Scott Donkers op 16-2-2008 (15). Neus: boenwas, gedroogd fruit, kruidig, licht rokerig. Smaak: mooi hout, rook, marmelade, kruiden. Vrij droge en rokerige afdronk | |
| Dailuaine 20Y, 53.3%, The Clydesdale. Distilled Dec 1985 and bottled Sep 2006. Cask 0220/4566 | 84 | Geproefd Groningen 2007 zaterdagmiddag (2e). Neus: in eerste instantie wat gesloten en alcoholisch. Na enige tijd staan en verwarmen in de hand mooie fruitige neus (perzik, ananas), malt, vanille, honing. De smaak onverdund is erg scherp en gesloten. Met wat water toevoegen ontstaat een weelderige neus met tropisch fruit, meloen en banaan. De smaak blijf nog steeds achter bij de prachtige neus, maar is nu goed te drinken. Mooie belegen mellow Speyside whisky met veel fruit. Een vrij droge afdronk met een tikje bitterheid. | |
| Dailuaine 1974 (G&M Connaisseurs Choice) | 80 | Ruikt veelbelovend: belegen, boterig, fruitig, malt. Zeer zacht in de mond met rook en wat turf. Rokerige iets droge afdronk met voldoende hout. | |
| Dailuaine 1974. Bottled 1995. 40%. Gordon & Mc. Phail's Connoisseur's Choice | 79 | Genietschapsbijeenkomst 19-5-2007. Na de sublieme Glen Elgin is dit even terugschakelen. Neus: wat vlakke Speysider, caramel, toffee, licht kruidig. Smaak: mooi hout, lekker zacht, prima drinkwhisky maar niet erg spannend. | |
| Dailuaine-Glenlivet 14Y, 59.6%, oak cask, Cadenhead's (no details on bottle) | 70 | Sample van Michel 2006. Neus: zwaar alcoholisch en gesloten, banaan, malt, citrusfruit, lavendel. Smaak: een messcherpe keelbrander; onverdund niet te trekken. Beetje water toevoegen geeft geen verbetering. Nadat de verbrande papillen zich weer enigszins hersteld hebben een doorverdunning naar 40% geprobeerd. Dit geeft een veel milder resultaat. Neus: bloemen, geparfumeerd, malty, vanille, banaan. Smaak: malt, vanille, beetje turf, zepig, viezig fruit en vooral een heel onplezierig weeïg bijsmaakje dat door blijft zetten in de droge afdronk. Dit drink je niet voor je plezier. | |
| Daily Dram | |||
| Daily Dram Hag Rap Oil, 9 years old, distilled 1998 and bottled 2007, 55.5% | 88 | 7e bij Dick 20-1-2008. Neus: krachtige Islay, medicinaal, turf, jodium, vanille, zoet. Smaak is vettig, zoet, zwaar geturfd, muesli. Afdronk is filmend en zwaar turf. Een jonge en levendige onafhankelijke botteling van Laphroaig. De deelfles was snel leeg. | |
| Daily Dram & The Whisky Fair, Still Very Young Islay Single Malt Whisky, Vintage 2000, bottled 2007 (Selected by Bresser en Timmer NL and The Nectar Belgium), 62.6% | 85 | Genietschapsbijeenkomst 22-12-2007 aftertasting en 8e bij Dick 20-1-2008. Een jonge Ardbeg in disguise. Neus: een brute jonge Islay malt, medicinaal, turf, zeer alcoholisch. Smaak: teer, turf, verwarmend, veel droger dan de voorafgaande Hag Rap Oil, malt. Een geduchte concurrent voor de Ardbeg Still Young in een dubbeltest. | |
| Dallas Dhu | |||
| Dallas Dhu 1975, 21Y, 61.9%, Rare Malts Selection | 86 | Geproefd 29-12-2001 en in de herhaling als 6e op het Dallas Dhu thema van het genietschap op 6 september 2008. Neus: wat gesloten, complex, hazelnoot. Smaak: krachtig en verwarmend door hoog alcohol percentage. Complex, houtnectar, belegen malt, noten, honingzoet. Het is te doen op deze sterkt, maar voor het mooii wat te scherp om zonder water te drinken. Met water (tot circa 45-50%) opent deze wis zich verder en wordt zachter, zoeter en citrusfris. Er is nu ook wat meer aarde en rook aanwezig. Lange verwarmende en lekkere lich droge afdronk. Bleek na 2001 een echte groeiwhisky en ook in 2008 was dit de beste Dallas Dhu van de dag en de meest complexe uit de rij. | |
| Dallas Dhu 31Y, 50%, distilled April 1970 bottled February 2002, 211 bottles. Douglas Laing Old Malt Cask, | 84 | 5e op het Dallas Dhu thema van het genietschap op 6 september 2008. Neus: floraal, zoet, perzik, banaan, laurier, rook, ether. Smaak: zacht en zoet, filmend mondgevoel, licht medicinaal, aarde, rook. Alles lijkt goed te gaan, maar in de afdronk wordt de smaak steeds plakkeriger; op het onplezierige af. Zonde van de hoge score op basis van neus en smaak. | |
| Dallas Dhu Vintage 1975, 28Y , 46,4%, Signatory Vintage dumpy bottle, distilled 26 November 1975, bottled 12 January 2004, cask nr 2355+58, bottle 216 /432. | 84 | 4e op het Dallas Dhu thema van het genietschap op 6 september 2008. Neus: zoet, licht rokerig, fruitig (druiven, citrus), planten, hout. Smaak: fruitig (abrikoos, marmelade), roggebrood, graan, licht bitter hout. Lange sappige houtafdronk met goede balans tussen zoet en bitter. | |
| Dallas Dhu 28Y, 55.8%, distilled 1981, oak cask# 404, Riverstown | 83 | Geproefd 27 juli 2010. Neus: zoet, vanille, fruitig, belegen malt. Smaak: begint vrij scherp, zoete malt, toffee. Wat water toevoegen maakt hem een stuk zachter en heerlijk zoet en fruitig. Licht houtbittertje in de vlakke afdronk. De beste van de 3 geproefde Riverstown bottelingen. | nieuw |
| Dallas Dhu 1971, 40%, Bottled 1994, Gordon & MacPhail Connoisseurs Choice (Old Map label) | 82 | 2e op het Dallas Dhu thema van het genietschap op 6 september 2008. Neus: vol, zoet, romig, vanille, aardbei, groene tonen (tomaat, planten). Smaak: heel zacht, suikerzoet, toffee, mooi hout. Hoge drinkability, maar wat vlak. In de afdronk kmot langzaam een bittertje naar voren dat de lekkere zoete smaak gaat overhersen. | |
| Dallas Dhu 1980-2004, 40%, Gordon & MacPhail | 82 | Neus is lowlandachtig: malty, citrusfruit, drop, clean bourbonwood, vers gemaaid gras. Smaak is elegant, licht en subtiel, met veel zoete malt, honing, citrusfruit, ananas. Afdronk is droog en clean, met een apart bittertje in de nasmaak. Vol vanille en subtiel. Een echte startwhisky; het lichte elegante karakter wordt snel overschaduwd. | |
| Dallas Dhu 27Y, 59,2%, Cadenhead Authentic Chairman’s Stock Cask strength single malt, distilled 1979 bottled may 2007, Bourbon hogshead, 198 bottles | 80 | 3e op het Dallas Dhu thema van het genietschap op 6 september 2008. Neus: duidelijk familie van de voorafgaande G&M CC 1971. Deze neust wat meer winey en zelfs licht zurig. Smaak is erg scherp, intens hout, droog. Droge en bittere houtafdronk. Met wat water wordt hij toegankelijker, maar niet echt zacht. | |
| Dallas Dhu 24Y, 61.4%, Distilled 1979 and bottled January 2004. Bourbon Hogshead. Cadenhead's | 78 | 19e op festivalzaterdag Leiden 2007. Neus: malt, banaan, perzik, verse vis. Smaak: romig, bruine suiker, banaan. Begint subtiel en plezierig maar er ontwikkelt zich een vreemde bijsmaak die steeds meer gaat overheersen in de afdronk. | |
| Dallas Dhu 12Y Gordon & MacPhail | 77 | Geen smaaknotities meer van deze wis; is erg lang geleden. Verificatie gewenst. | |
| Dallas Dhu 1982-2001, 18Y, Signatory, 43%, Oak cask. | 77 | 5e bij Huub op 31-8-2002 en in de herhaling als 1e op het Dallas Dhu thema van het genietschap op 6 september 2008 (nieuwe fles van Jos). Een extreem lichte kleur! Neus heeft veel bourbonhout, vanille, fruitig (peer, banaan), grassig, aldehyde, aceton. Neust als een jonge Lowland i.p.v. een 18Y Speyside. Smaak komt krachtig binnen met veel vanille en malt. Verder weinig te beleven in deze aperitief whisky. Metalig bijsmaakje.. Afdronk is kort, licht droog, fris met een wat plakkerige nasmaak. Een leuke zomerwhisky, maar niet te geloven dat dit 18 jaar oud is. | |
| Dalmore | |||
| Dalmore 1263 King Alexander, 40%, 2008 bottling | 87 | 8e Leiden 2008. Met dank aan Erik. Neus: zeer kruidig (kruidnagels, kaneel), sherrywood. Smaak: zeer vol van smaak, winey, prachtig hout, toffee, fruitig. Lange complexe en licht droge afdronk. Elegante whisky; zacht tot einde afdronk en intrigerend. | |
| Dalmore 28Y, 45%, Limited Edition "The Stillman's Dram" | 87 | Genietschapsbijeenkomst 22-12-2007. Neus: bijzonder elegant, gedroogd fruit, marmelade, honingzoet, eikenhout, boenwas Smaak: zacht, licht vettig, zoete malt en vanille, fruitig en bitter hout mooi in balans. Afdronk is licht droog, kruidig en wat bitter. Bij de tweede slok komt de kruidigheid (nootmuskaat, peper) veel sterker naar voren in de smaak en gaat de droogheid in de afdronk net wat verder dan lekker. Desalniettemin een fantastische Dalmore botteling. | |
| Dalmore 15Y, 57.5%, Cadenhead, Bourbon Barrel, distilled 1989 and bottled Feb. 2005 | 86 | 14e op festivalzaterdag 2005. Neus: prachtig kruidig, cacao, gekookte melk, sherryzoet, fruitig. Smaak is verwarmend en mooi in balans: vanille, malt, hout, chocolade. Tamelijk korte afdronk. Het was alweer sluitingstijd; niet helemaal goed kunnen proeven. | |
| Dalmore 17Y, 1990-2007, 59.7%, Adelphi, cask 7372 (european oak) | 84 | 5e in Adelphi masterclass MacLean 11-11-2007. Neus: malt, vanille, fruit, licht kruidig. Neust meer als een Speyside dan als Dalmore. Smaak is zoet, oily en vrij neutraal. Niet zo vol als de distilleerderij op de markt brengt, maar wel een mooie subtiele malt whisky met hoge drinkbaarheid (wordt nog beter met wat water). | |
| Dalmore Gran Reserva, 40%, 2008 bottling | 84 | 1e Leiden 2008. Volgens standhouder circa 60% sherry vaten en gemiddeld 13 jaar oud. Neus: sherrywood knalt er inderdaad uit, amandel, toffee, banaan, kersen. Smaak is zoet, vol en krachtig. Vrij scherp maar heerlijk drinken. Gedroogd fruit, marmelade, ietsjes zwavel. Krachtige houtsmaak prima in balans met de kruidige zoete malt. Lange zoete en licht droge afdronk. Dalmore terug in vorm na de wat tegenvallende Black Isle botteling! | |
| Dalmore Cigar Malt | 83 | 5e wis bij Huub (31/8/2001). Oranje kleur. Heerlijke wis met hout, sherry, fruit (marmelade?). Smaakt iets zoetig (karamel?) en heeft moeilijk te omschrijven finish (calvados, likeur, cognac). Met een sigaar (Balmoral Corona de Luxe) totaal andere smaak: de zoete tonen worden vrijwel verdreven door de tabak, maar wat over blijft heeft veel meer hout en rook. Interessant experiment. | |
| Dalmore 12Y, 40%, 2008 bottling | 82 | 3e Leiden 2008. Volgens standhouder 50% sherry vaten. Neus is vol en zoet: mooi sherryhout, kruidig, gedroogd fruit. Smaak is vol en krachtig, kruidig, perzik, marmelade. Zoete smaak goed in balans met het hout; tikje te scherp en iets zwavelig. Heerlijk sappige houtafdronk die licht droog eindigt. Ook deze botteling illustreert dat Dalmore weer helemaal terug is. | |
| Dalmore 15Y, 40%, 2008 bottling | 82 | 2e Leiden 2008 en 9e Gall&Gall festival Almere 1-11-2009. Volgens standhouder 100% sherry vaten. Neus: sherrywood zit er duidelijk in maar minder dan in de Gran Reserva. Vanille, kokos, fruitig, boenwas, groene tonen, toffee, banaan. Smaak is minder vol dan de Gran Reserva, maar wel wat subtieler. Zoet, vanille, banaan, sperciebonen, gedroogd fruit. Elegante whisky met een lange zoete en droge afdronk. | |
| Dalmore 12Y, 43% | 79 | In 2000 geproefd en geen details opgeschreven (79). Op 8 mei 2003 en april 2007 verificatie met een sample van Gert. Neus is vol en zoet: mooi sherryhout, gedroogd fruit, kruiden, drop/laurier. Smaak is ook krachtig, fruitig en zoet met veel hout. Sherryvat karakter duidelijk aanwezig, iets zwavelig. De mooie neus wordt niet helemaal waargemaakt in de smaak. Doet wat aan Aberlour denken, maar is wat ruwer. Afdronk is droog, zoet en verwarmend. Staartje mee naar Schotland mei 2007 en daar H2H tegen Glen Ord 12Y (81) & Highland Park 12Y (78). | |
| Dalmore 12Y, "The Black Isle", 40% | 74 | Geproefd bij bezoek aan Dalmore distilleerderij 3 mei 2007. Volgens personeel bevat deze editie ongeveer 50/50 sherry/bourbon, terwijl dit in de standaard 12Y ongever 30/70 is. Toch neust dit aanzienlijk minder sherried dan het sample uit de fles van Gert uit 2003. Vooral de neus is minder rijk en vol dan de standaard Dalmore. De smaak is ook minder complex en wat scherper. Zoete en droge afdronk. | |
| Dalwhinnie | |||
| Dalwhinnie 20Y, Super Premium Malt, 56.8%, From 2nd refill Sherry European Oak casks filled in 1986 and bottled 2006, 4200 bottles. | 87 | 7e op Diageo tasting Brummen 16-10-2006. Neus is veelbelovend: eikenhout, honing, marmelade, abrikoos en ander gedroogd fruit. Smaak: zeer krachtig, het sherryhout knalt eruit ondanks de 2nd refill. Marmelade, kruidig en een vleugje turf. Onverdund iets te stroef naar mijn smaak; verdunnen met water (naar circa 45-50%!) doet wonderen. De neus wordt veel fruitiger (banaan, appel) en winey. De smaak verliest zijn scherpe kantjes en blijft ook verdund complex en verwarmend. Het eikenhout overheerst een beetje de abrikoos, noten, vanille, maggi. Niet helemaal in balans, maar wel een heerlijke whisky. In de zeer zoete en fruitige afdronk valt het hout dan weer reuze mee. De beste Dalwhinnie tot nu toe. Punten bevestigd op Pot Still festival 15 april 2007 als 2e (enorm vol en fruitig na de voorafgaande Cragganmore). | |
| Dalwhinnie 1990 Distillers Edition (Double Matured), 43%, Bottled 2005. | 81 | 14e op Diageo presentatie 26 september 2005. Neus is mooi zoet (vanille, toffee) en fruitig (perzik, citrus & abrikoos). Zeer zachte en erg zoete smaak met een vleugje turf dat wanhopig probeert wat spanning in deze malt te brengen. Afdronk is nogal stroef. Ik raak alweer niet enthousiast van dit distillaat; drink bijvoorbeeld liever een 15 jaar oude Glenlivet. | |
| Dalwhinnie 1980 Distillers Edition (Double Matured) | 80 | Neus is belegen, vanille, sherry, malt. Zeer zachte neutrale gebalanceerde smaak. Afdronk lang maar kleurloos. Overall: wat saai. Prima voor mensen die niet van uitgesproken malts houden. | |
| Dalwhinnie Distillers Edition 1990, bottled 2007, 43% | 80 | 6e op Diageo tasting Brummen 15 oktober 2007. Neus: zoet, honing, malt, perzik, citrusfruit, eikenhout. Smaak: zacht, zoet, fruitig, malty. Wat vlak. Ook de afdronk is filmend en zoet. Een vooral zachte allemansvriend, die voor mijn smaak te weinig bijzonders heeft te bieden. | |
| Dalwhinnie Distillers Edition 1990, bottled 2006 | 79 | 2e op Diageo tasting Brummen 16-10-2006. Neus: zoet, honing, malt, perzik, citrusfruit en een vleugje turf. De neus zet zich voort in de smaak, die wat pittiger en spannender is dan de voorafgaande Glenkinchie DE, marmelade, perzik, abrikoos, beetje turf. Wat stroeve afdronk. In herinnering iets minder dan de 2005 botteling. Niet mijn type whisky. | |
| Dalwhinnie Distillers Edition 1991, bottled 2008, , Oloroso Cask Wood. | 79 | 8e Brummen 20-10-2008. Neus: zoet, malt, honing, toffee, erg vlak. Smaak is wat zuurder dan verwacht op basis van de neus. Caramel, malt, vanille, fruitig. Prettig droge en zoete afdronk. Goed drinkbare allemansvriend. | |
| Dalwhinnie 15 Y | 78 | Eerste indruk 1998: "Lekker, maar niet zo bijzonder". Bij een tweede test in 2001 tegen de Glenfiddich 12Y een stuk interessanter, malt, turf en rook duidelijk aanwezig en ook een lekkere honing en botersmaak. Maart 2003 bij Jaap Bosma punten bevestigd. Afronk is dan wat vettig en licht olieachtig (i.p.v. boterig). | |
| Danfields Private reserve, no age, 40%, Small batch Canadian whiskey, Lethbridge, Alberta. | 74 | Geproefd 6 november 2008 The Muse Calgary. Neus: elegant, zoet, amandel, stroop, noten, floraal (lavendel), gedroogd fruit. Smaak is zeer zacht, vanille, houtskool (als in Jack Daniels), licht bittere houtsmaak, toffee, plakkerig. Smaakt erg jong en waterig. Korte afdronk, licht droog en zoet. | |
| Deanston | |||
| Deanston 25Y, 50,3% Bourbon hogshead, Cadenhead’s Authentic Collection cask strength single malt distilled 1977, bottled July 2003, 198 bottles | 77 | Aftertasting genietschap 6 september 2008. Neus: ananas, grapefruit, wat weeïg synthetisch luchtje, vanille. Smaak: zachte romige en fruitige malt, maar dat synthetische plastic bijsmaakje kost punten. Licht bittertje in de vrij droge afdronk. | |
| Deanston 12Y, 46.3%, unchillfiltered (2009 botteling) | 77 | 8e Groningen 2010. Neus: citrusfruit, malt, floraal, licht en subtiel als een Lowland. Smaak: fris, zacht, groene appel, witte chocolade, marsepein, malt. Vrij korte, zoete en licht lijmige afdronk. Lekker licht en subtiel, maar weinig bijzonders te beleven en erg snel weg. In vage herinnering wel iets beter in vergelijking met de vorige OB. | |
| Deanston 12Y | 74 | Neus en smaak Lowland achtig. Licht fruitig, bloemen en heide. Smaak OK! Appelachtig met veel graan en beetje hout. In de afdronk blijft de plezierige fruitsmaak helaas niet bewaard; droog en licht lijmachtig kost strafpunten. | |
| Dewar's | |||
| Dewar's 12Y Ancestor Scotch Whisky, 40%. Botteling van halverwege jaren 80. | 84 | 1e op Cadenhead proeverij 21-5-2004 (bonus van Wally). Mooie gouden kleur. Heerlijke geur met veel malt, perzik en vanille. Zachte smaak, boterig, malty en vet. Met wat water frisser en fruitiger. Iets te droge afdronk maar wel mooie houtsmaak. Bijzonder goede blended whisky die zo voor een goede Speyside single malt kan doorgaan. | |
| Dewar's 12Y, 43%, 2006 botteling | 74 | Geproefd augustus 2006. Neus: grainy, custardpudding, banaan, perzik, mandarijn. Smaak is scherper dan verwacht, neutraal en wat vlak. In vergelijking met de White Label heeft deze versie echter veel meer body. Malt komt veel meer naar voren en ook wat sherrywood en turf op de achtergrond. Fruitig (appel, citrus) en melkchocolade (koetjesreep). Afdronk is zoet en licht droog. | |
| Dewar's White Label | 62 | Gert's doordrinker geproefd op 2 maart 2002 (62). Herkansing augustus 2006 tegenover 12Y niet veel beter (65). Neus: grainy, gras, hooi, weinig expressie. Smaak is neutraal en vlak. De jonge grain is bepalend en de malts komen niet goed naar voren. Bijzonder weinig te beleven. Niet opgedronken. | |
| Diamond Barrel, "Lindsay's", distilled circa 1935. | 10 | Amuse als opening bij Scott Donkers op 16-2-2008. Paar druppeltjes geproefd van deze curiositeit die ongeveer 75 jaar in de kelder heeft gelegen. Mooie neus: dennennaalden, belegen malt. Smaak is wat vlak met kurk. Niet echt lekker dus, maar wel heel bijzonder. Punten zijn betekenisloos hier. | |
| Dimple 15 Y | 77 | Luxe blend; heel zacht maar wat saai. Tweede kennismaking plezieriger (naast Chivas en JW). Test naast Glen Talloch Pure Malt nog beter. In hotelbar in 2005 weer een puntje erbij. | |
| Double Barrel 10Y, 46%, Douglas Laing (blend of Ardbeg and Glenrothes)Drumguish: zie Speyside | 75 | GeGeproefd bij Erik 1-5-2010 in het blindrondje. Neus: medicinaal, jodium, citrusfruit, malt. Smaak: turf, vanille, malt, mist balans en diepgang. Droge afdronk vol turf. Als Erik laat zien wat het is, was Serendipity toch een heel wat geslaagder mengsel van Ardbeg en Speyside. Deze blend werkt eerder antagonistisch.proefd bij Erik 1-5-2010 in het blindrondje. Neus: medicinaal, jodium, citrusfruit, malt. Smaak: turf, vanille, malt, | |
| Dufftown | |||
| Dufftown-Glenlivet 23Y, April 1966 - December 1989, 52.5%, matured in an Oak Cask, Cadenhead's Original Collection | 91 | Oktober 2005 gaat eindelijk de in 2003 bij Cadenhead Campbeltown gekochte antieke botteling open. Na de uitstekende Speyburn en Dailuaine in dezelfde reeks is de verwachting voor deze Dufftown botteling behoorlijk hoog. De neus begint al prachtig: rijp zoet fruit (perzik, ananas, meloen), heerlijke belegen malt, vanille, anijs, kokos, gember en assig. Onverdund een belegen houtnectar en een heerlijk zachte honingzoete en licht vettige smaak met daarnaast duidelijk wat turfinvloeden. Wat een prachtige balans van perzikfruit, hout, honing, vanille, kokos en chocolade. Zonder water toevoegen goed te drinken. Filmende zoete afdronk waarin de rook en de alcohol nog lang doorgaan. Met beetje water toevoegen wordt de whisky scherper. Met wat meer water (troebeling) wat frisser en nog fruitiger. Zonder water indrukwekkender. Tweede keer proeven naast de Dailuaine 1966 bij Supertasting Andre op 29-10-2005 geeft de doorslag dat de 91 goed gescoord is. | |
| Dufftown 29Y, 56.1%, Dewar Rattray, Bourbon Cask | 90 | 16e op festivalzondag 2004 en 9e op Dewar Rattray masterclass. Heerlijke florale en fruitige neus: perzik, abrikoos, chocolade, sherry. Smaak is ook zeer elegant en belegen: hout blijft getemd en prachtig in balans met fruit, malt en vanille. Beetje water toevoegen geeft zo mogelijk nog meer fruitsensatie en ook de turf komt nu beter naar voren. Zeer complex. De afdronk blijft fruitig en zacht; het hout blijft zeer aanwezig maar gaat geen moment overheersen. | |
| Dufftown-Glenlivet 1978-1999, 55.2%. Cadenhead (264 flessen uit sherry hogshead) | 87 | Ex-proeffles gescoord door Huub voor 10 pond in Cadenhead shop Campbeltown. Neus is zeer aromatisch, rijp fruit (peer, mango), alcohol en toch zacht. Smaakt erg gesloten (Rare Malts achtig) en boterig. Met water opening, maar smaak wordt niet veel beter meer. Honing, malt, sherry (Glenfarclas stijl). De droge lange fruitige afdronk is weer genieten (85). Als 7e bij Gert op 15-3-2003 maakt deze whisky een prima indruk na het Yoichi 20Y geweld. Meteen veel fruitiger en heerlijk vol van smaak. | |
| Dufftown-Glenlivet 15Y, 56.6%. Cadenhead's (no further details on bottle) | 82 | Genietschapsbijeenkomst 17-6-2006. Neus: boterig, bloemen, honing, graan. Smaak is vettig, malty, noten (walnoot/hazelnoot), mooi hout. Niet erg fruitig voor een Speyside. Met water verdunnen geeft wat citrusfruit in de neus, maar het blijft vooral floraal en boterig. De vettige smaak blijft ook na verdunnen maar het karakter wordt meer oily en licht bitter. Zoete droge afdronk. Niet helemaal in balans. | |
| Dufftown: The Singleton of Dufftown, 12Y, 40% (2008 bottling) | 80 | 1e Brummen 20-10-2008. Neus: zoet, fruitig (perzik, banaan), malt, vanille. Smaak: minder elegant dan de neus, wat dun, zeer malty, stroopwafel, vanille. Korte elegante afdronk met sappig hout, Eindigt licht droog. Lekker aperitief met hoge drinkbaarheid. | |
| Dufftown 1983-2001, 17Y (18Y-4dagen), 43%. Signatory Vintage (720 bottles from sherry butt 8248) | 78 | 7e bij Huub op 13-9-2003. Neus: sherry, rook, abrikoos. Mooie volle smaak, heerlijk zoet, veel hout maar niet overheersend. Afdronk is ook voornamelijk hout en erg zoet (iets te overdadig). Smaak doet wat aan Mortlach Provenance denken. Referentieglas ernaast: Mortlach moet zeker puntje hoger (meer substantie en vettig, minder rook) (82). Tweede keer proeven beval stuk minder (78; na een Arran Founders reserve!). Volgende keren proeven gaat de matige balans steeds meer storen. | |
| Dufftown 20Y, 50%. Douglas Laing Old Malt Cask. Distilled Oct. 1981. | 77 | Geproefd in Drumchork Lodge met eigenaar John Clotworthy op 4-5-2006. Neus is onplezierig: zwavel, rubber, sultanas, elastiek en sherryhout zonder veel fruitigheid. Smaak is ook matig en nogal droog. Met water naar 40% verdunnen geeft verbetering, maar de zwavel blijft. Wat meer gedroogd fruit (abrikoos) in de smaak. Afdronk eindigt wat bitter. Geen beste editie. | |
| Dufftown 27Y, 55.7%, distilled 1982, sherry cask# 18582, Riverstown | 77 | Geproefd 27 juli 2010. Neus: behoorlijk alcoholisch, malt, hout, weinig fruit. Smaak onverdund is erg scherp en niet echt lekker. Met water komt er wel wat citrusfruit naar voren, malty, stevig hout. Smaak is weinig indrukwekkend voor een sherry cask whisky van deze leeftijd. Licht bittere en droge afdronk. | nieuw |
| Dufftown 1984, 25Y, 57,5%, Signatory Cask Strength, Sherry butt #80, distilled 09/01/1984, bottled 14/09/2009, 455 bottles | 69 | 17e op Pot Still 2009. Neus: zwavel, sherrywood. Smaak: niet lekker, stroef, zwavelig, rubber. Niet opgedronken. | |
| Dumberton | |||
| Dumbarton 1961, 29Y, 46%, Distilled 19-01-1961 and bottled 02-1990, cask 10277-10280, 1300 bottles, Signatory dumpy 75 cl. | 45 | Genietschapsbijeenkomst 17-6-2006. Extra inbreng van Michel in de proloog als afschrikwekkend zeepvoorbeeld en record slechte prijs/kwaliteit (voor hem 130 euro in de gootsteen). Neus valt mij nog mee en ik vind hem zeker minder vies dan aangekondigd: citrusfruit, granen, vanille en velpon komen boven de zeep uit. Smaak: zeep, graan (zelfs wat malty), gember. Door het enorm overheersende zeepkarakter is het moeilijk de rest van de smaken (met name het fruit) te onderscheiden. Water helpt niet. Zeep en hout blijven uiteindelijk over in de plakkerige afdronk. Zwaar onvoldoende natuurlijk, maar geen dieptepunt voor mij. | |
| Dun Bheagan | |||
| Dun Bheagan Unchillfltered Single Malt Scotch Whisky, 8Y, 43%, Highland | 76 | 5 mystery guests van 8 jaar op genietschapsbijeenkomst 4-3-2006 bij Gert. Neus: citrus, appel, waxy, leer, droge sherry. Smaak is kruidig, malty, banaan, bruine suiker, kaneel en vrij veel hout. Afdronk ook veel droog eiken; niet echt plezierig en daarom wat strafpuntjes. | |
| Dun Bheagan Unchillfltered Single Malt Scotch Whisky, 8Y, 43%, Lowland | 76 | 5 mystery guests van 8 jaar op genietschapsbijeenkomst 4-3-2006 bij Gert. Neus: marmelade, kruidig, malty en licht rook. Smaak: kruidig, appel, malt, beetje ranzig en licht zilt. Afdronk neutraal, fruitig (appel), en wat vlak. Blind geproefd voor een Highland uitgemaakt. | |
| Dun Bheagan Unchillfltered Single Malt Scotch Whisky, 8Y, 43%, Speyside | 75 | 5 mystery guests van 8 jaar op genietschapsbijeenkomst 4-3-2006 bij Gert. Neus: rokerig, malty, hooi, gras, veel frisser dan de Lowland. Smaak is fruitig (citrus), anijs, malt en rook. Strafpunten voor de te droge afdronk. Blind geproefd voor een Lowland uitgemaakt. | |
| Dun Bheagan Unchillfltered Single Malt Scotch Whisky, 8Y, 43%, Islay | 73 | 5 mystery guests van 8 jaar op genietschapsbijeenkomst 4-3-2006 bij Gert. Blind geproefd is het niet moeilijk hier Islay in te herkennen, maar het is helaas geen beste. Neus: turf, lavendel, zeepsop en malt. Smaak: turf, planten, rook, spirit en lijmig. Afdronk: droog hout en tabak. Nog wat te ruw. | |
| Dun Bheagan Unchillfltered Single Malt Scotch Whisky, 8Y, 43%, Island | 65 | 5 mystery guests van 8 jaar op genietschapsbijeenkomst 4-3-2006 bij Gert. Blind geproefd wel het eiland karakter herkend, maar dit is niet een van mijn favoriete eilanden (ik gok even op Mull). Neus: aardbei, vreemd zoet bubblegum achtig luchtje, heide, malt. Smaak is ziltig in combinatie met de zoete smaken uit de neus. Een vreemde compositie die niet echt lekker smaakt en de droge en ranzige afdronk maakt dit tot de minste van de 5. | |
| DYC Whisky, 40%, Fino Blended Destilerias Y Cricinza del whisky, Segovia Espana | 63 | Genietschapsbijeenkomst 1 september 2007. Blind geproefd. Neus: natte tuinaarde, iets turf, menthol, dettol, onplezierig. Smaak: grainy, fruitiger dan verwacht op basis van de neus en zeker drinkbaar. Afdronk is plakkerig. Dit drink je toch niet voor je plezier. | |
uw keuze
A
B C D
E F G
H I
J K L
M N O
P R S
T U V
W Y Z
Auteursrecht: Nico
Meijboom
terug
naar proefnotities en punten
webmaster
__________ Whisky
Monitor
__________
nmeijboom59@kpnmail.nl
webdesign
ekksites
internet producties