| 
      Versie 
      april 2013
 
		  
 uw keuze
 A
 B
 C
 D
 E
 F
 G
 H
 I
 J
 K
 L
 M
 N
 O
 P
 R
 S
 T
 U
 V
 W
 Y
 Z
 | 
        
        
          | Proefnotities
            en punten op
            distilleryBron: Nico
            Meijboom
 |  
          | 
              
                |  | 
                  Whisk(e)y
 | 
                  score
 | 
                  Opmerkingen
 | 
                  nieuw na juli 2011 |  |  
        
        
        
        
        
          | The Bailie Nicol Jarvie |  
          | The
            Bailie Nicol Jarvie, 43%, Blended Scotch Whisky | 79 | Begint
            erg prettig met frisse neus en zachte, fruitige, malty, vanille en
            sherry smaak. De lange afdronk valt wat tegen; eindigt beetje lijmig
            en droog houterig. In een duotest met Speyburn 10Y single malt is
            deze blended overduidelijk winnaar. Ook blind geproefd in het
            mystery guest rondje bij Gert (21-2-2004) slaat deze lekkere blended
            whisky helemaal geen slecht figuur. |  |  
          | Balblair |  
          | Balblair
            24Y, 46%, limited edition distilled 1979 | 89 | Geproefd
            op Whisky Fair Dufftown 1 mei 2005 (3e). Neus: heerlijk zoete
            belegen malt en houtgeur, zoet zacht fruit (perzik, banaan,
            aardbei). Smaak is zeer vol en complex!! Wat een verschil met de 16Y
            die ik ooit in miniatuur proefde! Duidelijk ook een klasse beter dan
            de voorgaande Speyburn 25Y. Mellow malt, mooie kruiden, coating in
            de mond, boterig, boenwas. Zeer lange filmende afdronk met veel
            hout, vanille en kruiden. Puur genieten! Met water komen de kruiden
            ook in de neus naar voren, maar de smaak wordt dan minder
            overdonderend. |  |  
          | Balblair
            24Y, 46%, limited edition distilled 1979 | 89 | Geproefd
            op Whisky Fair Dufftown 1 mei 2005 (3e). Neus: heerlijk zoete
            belegen malt en houtgeur, zoet zacht fruit (perzik, banaan,
            aardbei). Smaak is zeer vol en complex!! Wat een verschil met de 16Y
            die ik ooit in miniatuur proefde! Duidelijk ook een klasse beter dan
            de voorgaande Speyburn 25Y. Mellow malt, mooie kruiden, coating in
            de mond, boterig, boenwas. Zeer lange filmende afdronk met veel
            hout, vanille en kruiden. Puur genieten! Met water komen de kruiden
            ook in de neus naar voren, maar de smaak wordt dan minder
            overdonderend. |  |  
          | Balblair
            15Y, 62.9%, Distilled 31-04-1990 and bottled 29-06-2005, sherry cask
            1146, 585 bottles. Dewar Rattray | 84 | Geproefd
            als 10e op Whiskyfair Dufftown 30 april 2006. Neus is complex:
            suddervlees, kruiden, noten, granen. Smaak is te doen op bijna 63%:
            veel substantie, zoet en verwarmend, aarde, gedroogd fruit
            (abrikoos). Met water verdunnen tot circa 45% geeft meer citrusfruit
            en cleane malt in de neus. Smaak blijft complex en krijgt een
            interessante ontwikkeling naar een rookvlees achtige smaak. Heel
            apart. Lange kruidige afdronk. Perfecte appetizer. |  |  
          | Balblair
            16Y, 40% | 80 | Na
            een rampzalig miniatuurtje dat slechts 68 punten scoorde door de
            velpon is er jaren later een revanche voor deze editie. Geproefd als
            11e op Whiskyfair Dufftown 30 april 2006. Neus: perzik, amandel,
            licht rokerig, malty en belegen hout. Smaak is complex en kruidig,
            malt in balans met eikenhout, rookvlees. Droge en kruidige afdronk.
            Geen spoortje velpon in deze vrij elegante whisky. Nog steeds geen
            hoogvlieger maar waarschijnlijk vroeger een off-spec miniatuurtje
            gekocht. |  |  
          | Balblair
            1989, 43%, 2007 botteling (second fill bourbon) | 77 | 8e
            op festivalzaterdag Leiden 2007. Neus: kruidiger en meer malty dan
            de 1997, banaan, citrusfruit, hout. Smaak is ook minder zoet dan de
            1997 en heeft wat meer body. Kruidig, malty, vrij veel hout dat al
            snel voor een droge houtsmaak zorgt die in de afdronk stevig
            doorzet. Strafpunten voor de afdronk. |  |  
          | Balblair
            1997, 43%, 2007 botteling (first fill bourbon) | 74 | 7e
            op festivalzaterdag Leiden 2007. Neus: lichte en subtiele malt,
            grassig, citrusfruit, erg dunnetjes na de Glenmorangie's en Greenore.
            Smaak: zoet, honing, malt, vanille. Niet onplezierig van smaak maar
            erg middle of the road. Vrij korte en licht droge afdronk. |  |  
          | Ballantine's |  
          | Ballantine's
            17Y, very old Scotch Whisky, 43% | 85 | Deelfles
            met GJ na voordeeltje op de Auction juni 2006. Neus: heerlijk zoet,
            elegant en uitnodigend. Zeer fruitig (kersen, banaan, perzik),
            kokos, chocolade, malt mooi in harmonie met de etherische zoete
            bourbonachtige grain component en hout (ook sherrywood!). De smaak
            is ook uitstekend: zacht, zeer gebalanceerd, mellow belegen malt en
            de oude grain die een bourbonachtige zoetheid (hout, vanille,
            melkchocolade) geeft. Islay is heel ver weg. Er is in de weinig
            spannende afdronk ruim tijd om na te genieten van de zoetheid en dan
            komt er een licht bittertje naar voren en zowaar een vleugje turf.
            Een paar strafpunten voor de wat plakkerige grainy nasmaak helemaal
            op het einde maar dat verdwijnt onmiddellijk met het volgende
            slokje. Smaakt naar meer. Een prachtige blended whisky! Wint
            dubbeltest met JW Gold Label bij Huub op 10-8-2006. |  |  
          | Ballantine's
            12Y, Special Reserve Scotch Whisky, 40% | 84 | Finale
            als 5e in Tormore masterclass op 1-5-2006. Neus: zeer fruitig
            (mandarijn, limoen, perzik), malty en fris. Smaak is zeer zacht en
            heerlijk zoet. Fluwelen mondgevoel, romig, honing, toffee, vanille,
            fruitig (perzik, abrikoos, citrus) en natuurlijk graan. Afdronk is
            ietsje lijmig maar de andere smaken zijn prachtig in balans.
            Uitstekende blended die zeer nieuwsgierig maakt naar de 17Y. Voor
            prijs/kwaliteit verhouding mag deze 12Y oude wis er wezen! |  |  
          | Ballantine's
            Gold | 66 | Zorgde
            op de OR-retraite (circa 2001) voor indirecte puntenwinst voor de te
            laag gewaardeerde Glenfiddich special old reserve. Lang geleden;
            verificatie gewenst na proeven 12Y en 17Y in 2006. |  |  
          | Ballechin:
            zie Edradour |  |  |  |  
          | Balmenach |  
          | Balmenach
            1973, 27Y, 46%, Highland Selection | 89 | Eindejaarsproeverij
            Almere 2004. Inzet van Marjon (2e). Neus is ook weer top en complex:
            een prachtige belegen graangeur, vanille, hout, licht rokerig
            (asbak). Verrukkelijke smaak; verwarmend en met perfecte balans.
            Naast de verwachte hout, vanille en zoete fruitigheid ook een beetje
            gember, amandel en verse vijgen en vooral een perfecte rooksmaak.
            Rook en turf zet door in de fraaie afdronk met mooi hout en amandel.
            Dit doet sterk denken aan de Arran ervaring, maar bevalt nu nog
            beter. Bij tweede en derde keer proeven valt vooral het prettige
            turfrijke karakter meer op dan de bij de eerste keer. Af en toe wat
            Cragganmore associaties. De complexiteit, sublieme balans en
            perfecte smaak zorgen ervoor dat deze deelfles snel weg was (90/91).
            De tweede fles is snel gevonden (Mitra Almere!) en scoort meestal
            89/90 punten; scoort soms lager door een lichte kurksmaak. |  |  
          | Balmenach
            1972, 28Y, 46%. Highland Selection. | 88 | Lochranza
            Hotel bar op Arran (3e wis, 2e avond). Nieuwe bottelaar? Neus is
            zwaar belegen en fruitig. De smaak is fluweelzacht, kruidig, zeer
            zoet en vol fruit (abrikoos, pruimen, krenten, vijgen). Veel hout en
            sherry. Een droge, maar goede belegen afdronk. De Highland Selection
            reeks is iets om te onthouden! (87). Arbitrair in punten verhoogd na
            proeven van de Highland Selection 1973 op 18-12-2004. |  |  
          | Balmenach-Glenlivet,
            30Y, 1971-2002, 49.3%, Cadenhead's Chairman Stock | 87 | 5e
            op Cadenhead proeverij 21-5-2004. Neus is prachtig belegen met veel
            vanille en fruit (perzik!). Smaak begint een beetje vlak: vol,
            vettig, beetje turf, mellow Speyside karakter. Krijgt steeds meer
            ontwikkeling in het glas; een paar drupjes water zorgen voor verdere
            opening. Voor zo'n oude whisky opvallend weinig houtoverheersing;
            zelfs de afdronk is niet te droog en wat cacaoachtig. |  |  
          | Balmenach
            1990, 11Y, 59.7%, Adelphi | 86 | 11e
            op whiskyfestival 23 nov. 2002. Neus onverdund is licht rokerig,
            fruitig, malty en veelbelovend. Smaak onverdund is tamelijk scherp
            maar wel intrigerend rijk en complex. Met fors water (40-45%) mooie
            opening, fruitig (rozijnen, abrikoos), malty, flowery (bijna
            geparfumeerd) en nog steeds wat rokerig. Ook veel ontwikkeling in de
            afdronk: hout, fruitig,mooi droog. Een zeer plezierig drinkbare
            whisky die wel aan de scherpe kant blijft. Als toegift op
            genietschapsbijeenkomst 13-12-2003 punten bevestigd (89)! Herkansing
            als Huub eindelijk zijn fles openmaakt in mei 2006 (!) bevalt
            beduidend minder (84). |  |  
          | Balmenach
            1979, 62.4%, bottled 1996. Scott's selection. | 83 | Neus
            (onverdund): zwaar alcoholisch; fruitige nectar. Smaak (onverdund):
            scherp, fruitig en niet goed te verdragen. Met beetje water nog
            steeds scherp, maar veel opener. Complexe neus: noten, kruiden,
            esters (geen specifiek fruit), malty. Smaak is verwarmend, kruidig,
            meer malt dan in de neus, complex maar blijft helaas messcherp. Een
            forsere hoeveelheid water (verdunnen tot ca. 40-45%: de mooie gouden
            kleur verandert in troebel geel) helpt: de whisky opent zich en er
            blijft een nog steeds assertieve, fruitige en kruidige whisky over.
            De zoete geur krijgt wat kaneel en zwaveltonen. Afdronk is erg lang
            en prettig droog (81). Inzet Gert en bij de tweede keer proeven bij
            Huub (24-10-2002) hogere punten (84). Fles overgenomen uit de Gert
            collectie maart 2007. Komt niet altijd goed uit de verf. Heeft tijd
            nodig om te openen en blijft complex. |  |  
          | Balmenach-Glenlivet, 10Y, 63,6% oak 
          cask, Cadenhead’s Authentic Collection 150th anniversary bottling Cask 
          strength single malt, distilled April 1981, bottled March 1992. . | 83 | Neus: zeer alcoholisch maar 
			intrigerend: licht zurig, thee, kaneel. Smaak onverdund is messcherp 
			en echt wat teveel alcohol wat mij betreft. Met wat water (terug 
			naar circa 45-50%) is de neus een stuk fruitiger (grapefruit) en 
			gaat de thee meer naar Nescafe. Smaak: cacao, malty, rookvlees, 
			appel. Bij verdunnen wordt de smaak helaas wel wat zepig en vlakker. 
			Vrij korte en licht bittere droge houtafdronk. Aftertasting 
			genietschap 6 september 2008 (82) en 10e bij genietschap op 
			27-11-2010 (84). |  |  
          | Balmenach
            10Y, 43%, Signatory Vintage Scotch Whisky serie. Gelabeld als "Scottish
            Wildlife". | 79 | 4e
            bij Huub op 15-5-2003. Neus: malt, kruidig, rook, bloemen (meer
            flowery dan fruitig). Smaak is wat ruw, met veel hout, sherry,
            rookvlees, honing. Afdronk is prettig droog en met een behoorlijk
            turfsmaak. Balmenach gaat niet ten onder, maar in 1 woord
            samengevat: "onaf". |  |  
          | Balvenie |  
          | Balvenie
            Vintage Reserve 1973, 49.7%, 30Y, distilled 21-5-1973 and bottled
            28-4-2004 | 94 | 18e
            op festivalzondag 2004! De superfruitige en elegante neus lijkt
            alweer een topper aan te kondigen. Malt, honing, perzik, citrus. Ook
            de smaak is een prachtige houtnectar, stroop en fruit potpourri (citrus).
            Ook de fluweelzachte afdronk heeft een perfecte balans tussen hout, 
            en zoet en gaat nog zeer lang duur. Een sublieme balans.
            Beste Speyside in de lijst! |  |  
          | Balvenie 21Y Portwood, 47.6%, 
			Non-chill filtered edition 2010 | 91 | Neus: zeer zoet, fruitig, honing, 
			vanille. Smaak is zeer zacht, heerlijk zoet (vanille, anijs, 
			caramel) en door de non-chill filtering lekker romig mondgevoel. 
			Stevig hout maar niet overheersend. Prachtig mooi in balans en een 
			van mijn favoriete Portwoods. Uitstekend bij een dessert of after 
			dinner. | nieuw |  
          | Balvenie
            Port Wood 21Y, 40% | 91 | 7e
            wis op festival 2000. Beter dan de Glenmorangie portwood! Donker
            roodbruin. Zeer complexe, fruitige, zoete en vooral volle smaak. Een
            erg houtrijke en iets te droge (maar wel zeer lange!) afdronk. Bij
            tweede keer proeven (nov. 2001) blijkt de houtsmaak dus erg mee te
            vallen en kan nog de ongelofelijke zachtheid, anijs en romigheid
            worden toegevoegd. Prachtig mooi in balans en een van mijn favoriete
            Portwoods. Fles was verrassend snel leeg en vernieuwd! Als 3e op de
            Balvenie masterclass op 30-4-2005 na bezoek aan de distilleerderij
            de winnaar met een neuslengte verschil met de 30Y. |  |  
          | Balvenie
            15Y, 57.1%, Signatory Vintage 1974, cask 18103-18130. distilled
            19-12-1974 and bottled 07-1990, dumpy bottle 1585/2000. | 90 | Supertasting
            Andre 29-10-2005. Onafhankelijke botteling van Balvenie is zeer
            zeldzaam. Onverdund is de neus wat gesloten, zoet en rokerig. Smaak
            is pittig, laurier en subtiel turf. Beetje water is nodig voor
            ontsluiting. Neus wordt veel fruitiger (perzik, mandarijn), tabak,
            malt, honing, asbak. Smaak is heerlijk fruitig en zoet met veel
            vanille en hout. Mooie turfsmaak die in de fraaie assige afdronk
            doorgaat. Voor een 15Y oude is dit grote klasse. |  |  
          | Balvenie
            30Y, 47.3% | 90 | 4e
            op de Balvenie masterclass op 30-4-2005 na bezoek aan de
            distilleerderij. Neus: prachtige belegen geur, hout en malt, zoet
            exotisch fruit (perzik, mango). Smaak is extreem fluweelzacht, veel
            hout, toffee, honing, marsepein, malt, heerlijke zoete fruitigheid
            (marmelade, perzik, stoofpeer). Zeer lange afdronk met veel vanille,
            kruiden en vooral een krachtige houtsmaak. Met water nog meer perzik
            in de neus, maar verder weinig verbetering. In de smaak gaat het
            hout na verloop van tijd toch wel wat teveel overheersen; dit
            voorkomt een topnotering waardoor de 21Y Portwood voor mij de
            winnaar van de masterclass wordt. Gezien de prijs van de 30Y een
            spectaculair resultaat. |  |  
          | Balvenie
            Single Barrel, 25Y, 58%, Distilled 12-11-1974, Bottled 14-11-2002
            from cask no. 1522.1 | 89 | Klein
            flesje van 0.2L gevonden in whiskyshop Dufftown mei 2005.
            Veelbelovende neus: heerlijk zoete, belegen en superfruitige geur.
            Honing, malt, vanille, appel, lavendel, zuurtjes, perzik, citrus,
            pepermunt. Smaak is ook geweldig! Heerlijk fris en fruitig voor een
            25Y oude whisky. Zacht en zoet gecombineerd met een vleugje bitter.
            Rijk en complex. Honing, vanille, mandarijn, perzik, malt en
            eikenhout. Zeer lange en zoete afdronk; voor het mooi net een tikje
            te droog. Deze kan zeker met de 30Y en de Portwood concurreren. Of
            mijn smaak is veranderd of deze botteling is veel beter dan de 1999
            editie van Gert. Als 6e bij Huub op 24 mei 2005 valt de bitterheid
            in de afdronk meer op en begint wat te storen. Met water niet veel
            verandering/verbetering. De balans is niet helemaal OK. |  |  
          | Balvenie
            Double Wood 12 Y, 43% (1999 botteling) | 88 | Inmiddels
            verre herinnering uit mijn beginperiode in de malt whisky. Dit was
            de eerste double wood die ik proefde en vond hem toen heel erg
            goed.. Nauwelijks smaaknotities. Verificatievraag in 2003 of de 88
            punten t.o.v. de Aberlour 12Y double wood correct is (zie 2003
            botteling) |  |  
          | Balvenie
            Port Wood 1991, 40% | 86 | 10e op festivalvrijdag 2005. Veelbelovende neus: rozengeur, zoet, 
          malty en mooi rokerig. Smaak is suikerzoet, malty, fruitig (aardbei, 
          perzik). Prachtig in balans. Afdronk is zoet en filmend en eindigt wat 
          droog. T.o.v. de 21Y Port Wood heeft deze whisky een zeer goede 
          prijs/kwaliteit verhouding (87). De in 2006 aangeschafte fles valt 
          iets tegen door de vrij scherpe smaak naast de Double Wood & Founder's 
          Reserve (85). In dubbeltest Groningen 2007 naast de 1993 1 puntje 
          hoger gewaardeerd. |  |  
          | Balvenie
            Port Wood 1993, 40% | 85 | Groningen 2007. Neus is heerlijk zoet en winey, fruitig (perzik, 
			framboos), floraal. Smaak is suikerzoet, marsepein, malt, honing, 
			hout, fruitig (aardbei, perzik). Mooi in balans en de afdronk is 
			zoet en filmend. Wat is dit zacht en toegankelijk na de voorafgaande 
			reeks Japanners. Tweede keer proeven in dubbeltest met de 1991 
			versie is die net iets voller van smaak. Verschil is marginaal. 
			Punten bevestigd December 2010 na aankoop deelfles. |  |  
          | Balvenie 14Y Golden Cask, 47,5%, 
          exclusive for duty free | 84 | Neus: zoet, vanille, hazelnoot, 
          marmelade, rozijnen. Smaak: zacht en honingzoet, cacao, heerlijk 
          fruitig, na enige tijd een tikje bitterheid van het hout, iets 
          zwavelig. Afdronk: lang, bitterzoet en een vrij droge houtsmaak. |  |  
          | Balvenie 17Y Rum Cask, 43%, first 
          edition 2008 | 84 | 5e bij WFNN2009 28-3-2009. Neus: 
          maggi, kruidig, licht zwavelig, stroop, hout. Smaak: zacht, rozijnen, 
          kruidig, honing. Kruidigheid zet door in de sappige houtafdronk. 
          Weinig complex maar wel erg lekker. |  |  
          | Balvenie
            Double Wood 12 Y, 43% (2005/2006 botteling) | 84 | Veel
            voller van smaak dan de Balvenie Founders Reserve, maar mist wel
            iets van de frisheid. Neus: subtiel, complex, eikenhout, chocolade,
            gedroogd fruit (abrikoos, marmelade), honingzoet. Smaak: zacht en
            licht prikkelend op de tong, honing, malt, melkchocolade, tabak,
            licht rokerig. De sherrywood finish is duidelijk aanwezig, maar het
            overheerst de frisse bourbonhout basissmaak niet (zie ook 2003
            botteling). Afdronk heeft droge cacao en bruine suiker naast het
            hout. Prima prijs/kwaliteit verhouding. 
            Als 2e op de Balvenie masterclass op 30-4-2005 na bezoek aan
            de distilleerderij duidelijk lekkerder dan de 15Y single barrel.
            Deelfles Gert-Jan Augustus 2006 identieke score. Deze klassieker
            heeft weer een fors deel van de in 2003 verloren punten terug. |  |  
          | Balvenie
            Port Wood 1989, 40%, no age | 84 | Double
            matured: eerst rijpen in bourbonvaten en dan een finish in Port
            pipes (1 jaar volgens Jackson). Neus: heerlijk zoet, fruitig,
            vanille en mellow. Uitnodigend en veelbelovend! Smaak heeft meer
            vanille, fruitigheid (marmelade, banaan) en bourbonhoutkarakter dan
            verwacht; de zoete portsmaak wordt goed in toom gehouden en
            overheerst geen moment. Zacht, creamy, subtiel en een tikje feinty
            (leerachtig). Mooie zoete afdronk met wijn, vanille, hout en
            marsepein. Iets te droge en harsige nasmaak kost strafpuntjes. Fles
            gescoord in Franse Geant supermarkt voor € 32,95 augustus 2004!!
            Voor die prijs ineens een topper voor prijs/kwaliteit, maar meestal
            staat deze voor veel hogere prijs in het schap (39-60). |  |  
          | Balvenie
            Single Barrel, 25Y, 46.9%, 1974-1999. | 84 | Leuke
            inkomer bij blindproef rondje bij Gert op 15-3-2003. Verguisd door
            sommigen; zeer gewaardeerd door anderen. Herkansing april 2007 uit
            de collectie van Gert. Neus is zoet, zuurtjes, mint, menthol,
            citrusfruit, peren. Smaak is heerlijk zoet met een licht bittertje
            van het oude hout. Mallty, kruidig, citrus, siroop, mooi bourbonwood
            en een beetje aarde. Een stevige prikkelende afdronk, licht
            olieachtig en een tikje te bitter hout. . |  |  
          | Balvenie
            Vintage Reserve 1971, 46.9%, 34Y, distilled 29-6-1971 and bottled
            11-5-2005 | 84 | 13e
            op festivalzaterdag 2005. Na de fantastische Vintage 1973 op het
            2004 festival (94!!) is de verwachting hoog gespannen! De neus is
            weer superelegant: anijs, kokos, malt, veel hout en minder fruitig
            dan de 1973. In de smaak is de balans zoek: bittere houtsmaak
            overheerst de nog steeds aanwezige prachtige fruitige malt totaal.
            In de afdronk gaat de houtdominantie nog verder en eindigt bitter.
            Jammer dat dit duidelijk over the top is gebotteld. De 1973 was vele
            malen beter. |  |  
          | Balvenie
            14Y, Rum Wood, 47.1% | 83 | 1e
            bij Melgers 15-3-2007. Neus: suikerzoet, toffee, gedroogd fruit,
            pruimen. Smaak is glad, filmend, zoet en licht kruidig. Malty,
            fruitig, kaneel.Niet erg spannend maar wel lekker. Afdronk heeft
            iets te droog hout. |  |  
          | Balvenie
            17Y, Islay Cask, 43% | 83 | Lochranza
            Hotel bar op Arran (3e wis, 1e avond) . Een mooie belegen neus met
            veel meer Speyside karakter dan Islay. Smaakt zeer kruidig en malty.
            Glad palet, zoet en veel hout. Afdronk is beetje droog.
            Prijs/kwaliteit verhouding van deze dure Balvenie is niet best. |  |  
          | Balvenie
            Double Wood 12 Y, 43% (2003 botteling) | 82 | Rondje
            blindproeven bij Gert op 15-3-2003. Neus: zwaar rokerig, tabak
            (sigaar), malty, zoet, uitnodigend. Smaak is kruidig, prikkelend,
            iets overheersend sherry, chocolade. Afdronk is plezierig zoet en
            rokerig, maar iets aan de droge kant en beetje plakkerig. De 84
            puntengrens wordt niet meer gehaald. De chocoladesmaak blijft erg
            lekker maar de wat overheersende sherry finish ga ik minder
            waarderen (in 1999 begon deze wis nog op 88 punten). Herkansing in
            2007 geeft identieke score. |  |  
          | Balvenie Signature, 12Y, 40% Limited Batch Release 001, A unique 
			marriage of sherry, first fill bourbon and refill casks. | 82 | Neus: marmelade, perzik, honing, malt, hazelnoot, sherryhout, 
			vleugje zwavel Smaak: zacht en filmend mondgevoel. Fruitig, kruidig 
			en zoet.De sherry and bourbon smaken zijn niet helemaal in balans, 
			maar de drinkbaarheid is hoog. Kruidige en licht droge afdronk. |  |  
          | Balvenie 17Y, Peated Cask, 48.7% | 80 | World of Whiskies Heathrow 
			9-9-2010. Weinig gelegenheid voor notities, maar dit experiment zat 
			ik niet op te wachten bij Balvenie. De turfsmaak komt niet echt in 
			balans met de zoete mellow Speyside smaak van Balvenie. Redelijke 
			whisky maar het is vlees noch vis; geef mij maar de 14Y Golden Cask 
			of de 21Y Port Wood. |  |  
          | Balvenie
            Founder's Reserve 10Y, 43% | 80 | Zeer
            plezierige Speyside malt. Nog fruitiger dan Glenlivet, maar net iets
            minder prettige afdronk. Neus is malt, fruitig en licht zilt. Smaak:
            malty, fruitig, toffee, neutraal en mooie balans. Afdronk glad en
            plezierig (81). Klein flesje gekocht april 2007. Fraaie cleane zoete
            smaak; wordt met een beetje water nog bloemiger en fruitiger. |  |  
          | Balvenie
            Single Barrel 15 Y, 47.8%, Distilled 10-01-1990 and bottled
            17-02-2005 from bourbon cask #264. | 80 | 1e
            op Balvenie masterclass 30-4-2005 na bezoek distilleerderij. Neus:
            zeer fruitig, bloemen, vanille. Smaak is zoet, malty en tamelijk
            gesloten voor whisky van 47.8%. Met water duidelijk beter. Neus
            ontwikkelt nog meer bloemen, honing, malt en clean bourbonwood. In
            de smaak komt de vanille, honing en zoet fruit nu sterker naar
            voren. Typische cleane whisky, maar een beetje kaal en met weinig
            ontwikkeling. De afdronk is erg stroef en droog (strafpunten). Ook
            bij deze derde 15Y single barrel test ben ik weer niet bijzonder
            onder de indruk. |  |  
          | Balvenie
            Single Barrel 15 Y, 50.4%, Cask Strength. No details on miniature
            bottle. | 78 | Eerste
            sample was een super teleurstelling met slechts 65 punten (verkeerde
            barrel?). Verificatie met een ander flesje is veel beter maar toch
            een lage score gezien de prijs. Neus heeft veel fruit, graan en iets
            van toffee. De smaak is messcherp door de alcohol; veel hout en
            graan. Alcohol overheerst de toch wel plezierige smaak. Enkele
            druppels water maakt nauwelijks verschil. Een puts water brengt een
            weinig verbetering. De afdronk is onplezierig door de superdroge
            houtsmaak. 2e Verificatie uit een grote fles bij Gert op 15-3-2003
            leidt niet tot herziening van punten; wel tot indirecte opwaardering
            van de 25Y single barrel. |  |  
          | Banff |  
          | Banff
            24Y, Distilled Dec. 1977, 50%, Silver Seal Single Barrel
            ("MISSING"), bottle #250 of 370   | 92 | Inzet Michel op 
			genietschapsbijeenkomst 15-10-2005 bij Huub en 2e keer door mijzelf 
			ingezet bij het Genietschap in Zwitserland op 25-9-2010 (3e) en in 
			aftertasting op 5-1-2013. Begonnen op 89/90, maar wordt steeds 
			lekkerder naarmate hij open staat. Neus is subtiel en complex: 
			heerlijk zoet, floraal, belegen malt, fruitbom (peer, perzik, 
			banaan), noten, amandel, stro, fris gewassen lakens, anijs. Smaak is 
			ook heerlijk zoet, vol en vettig. Amandelspijs, perzik, belegen 
			malt, heerlijk hout, graan, custard, kruidig (mosterdzaad). Ook de 
			afdronk is zeer complex met veel hout en kruiden. Alle smaken zijn 
			zeer intens, maar het blijft allemaal zo mooi in balans. Uitstekende 
			drinkwhisky en met afstand de beste Banff tot nu toe. Eindscore 92. | herzien |  
          | Banff
            1978, 22Y, 43%, Coopers Choice | 83 | Mooie
            gouden kleur. Prettige veelbelovende belegen neus met veel hout,
            rook, zoete geuren (niet zo fruitig!). Smaak is verwarmend en
            assertief (begint op het scherpe af, maar de smaakervaring eindigt
            toch als "zacht"). Veel turf, mooi hout en fijne zoete
            smaak. De afdronk is erg prettig maar iets te droog (beetje
            theesmaak). |  |  
          | Banff
            24Y, 55.8%, cask 2251, distilled 25-8-1976, bottled 18-7-2001.
            Signatory Dumpy. | 83 | Mystery
            guest voor Ardbeg tasting 22-1-2005. Neus is wat bleekjes en
            alcoholisch. Veel malt en fruit. Smaak is echter prima: malt, turf,
            rook, as en zoet fruit prachtig in balans. Net als je denkt dat dit
            een hoge score gaat worden begint de plakkerig droge en uiteindelijk
            vrij onplezierige afdronk die veel strafpunten kost. |  |  
          | Banff
            36Y, Distilled 1966 and bottled 2003, cask 3440, 50.2%, Jack Wieber | 81 | Blind
            geproefd als mystery guest op genietschapsbijeenkomst 15-10-2005.
            Neus: malt, fruit (perzik, citrus) en oplosmiddel. Smaak is mooi
            vettig met veel zacht fruit. Viskeus en licht zilt. Mooi in balans
            maar niet erg spannend (79). Nadat bekend was gemaakt wat het was
            nogmaals geprobeerd met wat water. Neus wordt nog fruitiger en de
            smaak blijft vet en malty. De smaken (en vooral het fruit) zijn erg
            indringend, maar ook de tweede keer wordt ik er niet echt opgewonden
            van. Afdronk wordt ook wat weeïg. |  |  
          | Banff
            18Y, 43%, Chieftains | 80 | Neus
            heerlijk fruitig (citrus, perzik), vanille, malt. Smaak is
            verwarmend en zoet, fruitig en iets lijmachtig. De afdronk is lang
            en zoet. |  |  
          | Belgian
            Owl: zie Pur. E |  |  |  |  
          | Bell's |  
          | Bell's,
            Blended Scotch Whisky, 1965-1985. | 80 | Amuse
            bij Whisky Legendary avond van Wees 27-10-2006 als eerste argument
            dat de whisky vroeger beter was. Neus: hout, cognac, oude grain,
            fruitig, maar ook velpon. Smaak is stukken beter dan de neus. Mooi
            hout, zeer fruitig (druiven, citrus, banaan), muesli, licht rokerig.
            Afdronk valt weer een beetje tegen: droog, plakkerig en lijmig. Deze
            whisky overtuigt mij niet dat het vroeger beter was; de Antiquary
            21Y uit 2004 veegt de vloer aan met deze wis om maar een voorbeeld
            te noemen. |  |  
          | Bell's blended Scotch whisky, 5Y, 
          40% (bottled circa 1975 Italbell Bologna) | 75 | Blindproefrondje 
          Genietschapsbijeenkomst 14-3-2009. Neus: mooi hout, noten, sherrywood, 
          leer. Smaak: zoete malt, vanille, vleugje turf, hout stevig aanwezig. 
          De afdronk is wat lijmig, maar kan komen door de 2 voorafgaande 
          blindsamples. |  |  
          | Bell's,
            Blended Scotch Whisky, 40% | 74 | Was
            ooit mijn allereerste fles Schotse whisky en vond dit toen lekkerder
            dan de Glenfiddich Special Old Reserve. Arend's huiswhisky in Kenya
            1999 geleegd; het blijft een prettig drinkbare Scotch met duidelijke
            turfsmaak en niet zo'n droge afdronk als een Famous Grouse. 24 juni
            2005 weer eens geproefd op vliegveld tegen JW Red, Grant's en J&B.
            Neus is kruidig met turf, rook en planten. Smaak: hout, kruidig.
            tabak, krenten, abrikoos. Afdronk heeft ook redelijk wat turf, maar
            zonder het maritieme karakter van JW Red. Beetje lijmig maar niet
            storend. Voor prijs/kwaliteit is dit een prima wis! |  |  
          | Ben Nevis |  
          | Ben Nevis Vintage 1975, 63%, 
          distilled 15-03-1975 and matured in bourbon barrel for 34Y, cask no. 
          7439, The Prestonfield for La Maison du Whisky. | 91 | Geproefd bij Erik 1-5-2010 (12e). 
          Donkerbruine kleur. Neus: een bourbon barrel??? Neust meer als een 
          sherryvat met een in your face bourbon whiskey erin. Verwarmend, zeer 
          krachtig, heerlijk zoet en superkruidig. Met wat water nog zoeter en 
          de kruidigheid doet aan een mooie Rye whisky denken. Fantastisch 
          drinken met een lange en zoete afdronk. De conclusie was dat de beste 
          Bourbon uit Schotland komt. |  |  
          | Ben
            Nevis 1975-2001, 26Y, 54.2%, OB | 88 | Geproefd
            bij Erik 30-6-2007. Neus: graan, stro, bescheiden in hout voor zo'n
            hoge leeftijd, heerlijk fruitig (citrus, manadarijn, banaan). Smaak
            is zoet en bitter tegelijk. Vanille, salmiak, clean hout, malt.
            Gelaagd en complex; het karakter wijzigt behoorlijk gedurende het
            proeven. Afdronk is wat bitter en droog, maar met een uitstekende
            nasmaak. |  |  
          | Ben
            Nevis 1966, 37Y, 48%, Douglas Laing Old Malt Cask | 86 | Super
            Wigman Tastung 2004. Het tempo in deze prachtige serie was moordend
            en ik heb deze helaas niet goed kunnen proeven. Even ruiken aan het
            glas van Huub (zeer interessante neus!) en een heel klein slokje
            proeven. Prima volle whisky; vooral de kruidigheid valt op. Afdronk
            lijkt erg droog. Verificatie gewenst. In ieder geval een totaal
            andere whisky dan de 30Y owner's botteling. |  |  
          | Ben Nevis 34Y, 1970-2004, 50.3%, Adelphi Single Blended Whisky. Cask 
          no. 4640 | 85 | 1e
            in Adelphi masterclass MacLean 11-11-2007 is meteen een curiositeit.
            Een single cask botteling van een single blended whisky….d.w.z.
            grain & malt zijn op dezelfde site gemaakt en als 2
            verschillende soorten spirit bij elkaar in het vat gedaan en
            gerijpt. Neus: zeer fruitig (citrus, banaan) en malty (niet echt een
            blended neusje). Relatief weinig hout in de neus voor zo'n hoge
            leeftijd. Smaak is zacht, zoet en fruitig. Elegante whisky zonder de
            bitterheid van lange houtrijping waar deze leeftijd soms last van
            heeft. Wordt langzaam kruidiger in de licht droge afdronk. |  |  
          | Ben
            Nevis 30Y, 56.9% | 83 | Na
            een sublieme vismaaltijd (zalm en mosselen) in Crannog restaurant
            (Fort William) op 29 mei 2003 een machtig digestief besteld. Bijna
            bruine kleur. Neus: hout en toffee. Smaak (onverdund): te scherp,
            hout en sherry. Droge houtafdronk, wel lekker zoet. Met beetje water
            wat verbetering. Met veel water (iets minder dan 1:1) mooie opening.
            Neus wordt heerlijk zoet en complex. De smaak is extreem sherryhout
            (Macallan achtig) en lekker zoet. Het is moeilijk om door al het
            hout heen te proeven, maar het lukt na enige tijd wel. Rijp gedroogd
            fruit (pruimen?). Afdronk blijft erg houtig en zoet. Geen whisky
            voor alle dagen. |  |  
          | Ben Nevis, 40Y, 45.7%, 1963-2007, 
          339 bottles, Douglas Laing Platinum | 82 | Samples met Michel. Neus: oud hout, 
          thee, lavendel, rozemarijn, oude grain whisky, velpon. Smaak: lijmig, 
          fuitig, cognac, menthol en wat bitter allesoverheersend hout. Zeer 
          houtige droge afdronk |  |  
          | Ben
            Nevis 10Y | 80 | Fris
            met citrus en een appelciderachtige smaak. Jong hout, mout en een
            wat droge grondachtige afdronk. |  |  
          | Ben
            Nevis 10Y, 59.9%, The Clydesdale. Distilled Nov 1995 and bottled Sep
            2006. Sherry Cask 0184/572. 468 bottles | 76 | Geproefd
            Groningen 2007 vrijdag (6e). Neus: zwaar alcoholisch, kruidig. Smaak
            is niet goed te doen op deze sterkte. Water toevoegen geeft en wat
            frisser karakter. Citrusfruit, appel, hout, mout en een wat droge en
            kruidige afdronk. |  |  
          | Ben
            Nevis Single Grain Whisky | 0 | Nog
            niet geproefde rariteit |  |  
          | Ben
            Wyvis | 0 | Nog
            niet geproefde rariteit |  |  
          | Benriach |  
          | Benriach
            28Y, 56%, Signatory cask strength serie. Cask 7212. Distilled
            22-12-1975. Bottled 06-10-2004. | 92 | 13e
            op Pot Still festival 2004 en de winnaar van de dag. Neus: heftig
            sherry en rijk fruit- en bloemenpalet. Longmorn-Glenlivet
            associatie! De smaak bevestigt de hoge verwachting op basis van de
            neus: mooie houtsmaak, zeer fruitig (kersen, bessen, blauwe
            druiven), ietsjes turf, clean. Het grote genieten gaat door in de
            cleane afdronk met veel hout. Prachtige balans en het hout
            overheerst geen moment. |  |  
          | Benriach 28Y, 56.8%, Signatory cask 
          strength serie. Sherry Hogshead. Cask 7216. Distilled 22-12-1975. 
          Bottled 06-10-2004, 222 bottles. | 92 | Benriach tasting genietschap 3 
          januari 2009. Neus: Wow! Tropisch fruit, ananas, menthol, pepermunt, 
          belegen malt, De smaak sluit aan bij de neus en bevestigt de hoge 
          verwachting: zeer intens, mooie houtnectar, zeer fruitig (kersen, 
          ananas). Doet wat aan de beroemde Bowmore Peerless denken. Na enige 
          tijd staan komt er een vleugje rook in de neus en een bittertje in de 
          smaak. Het genieten gaat door in de lange, filmende, bitterzoete en 
          cleane afdronk met veel hout. Prachtige balans. Herkansing op 
          28-11-2009 is weer top. |  |  
          | Benriach
            34Y, 50.4%, 11.1968-01.2003, cask 2590, Peerless Collection | 91 | Bezoek
            aan Michiel op 12-5-2004. Neus met veel hout en superfruitig: appel,
            bosbessen, meloen. Smaak: WAT EEN FRUIT!!! Potpourri van fruitsmaken
            prachtig in balans met het hout en de malt. De afdronk is ook
            uitstekend van smaak, maar wordt erg stroef (strafpuntjes) en een
            tikje bitter. Benriach in de top aantreffen is evengoed een
            sensatie! |  |  
          | Benriach
            25Y, 50% (2007 botteling) | 90 | 16e
            Gent festival 10-2-2007. De neus is zeer elegant en veelbelovend:
            hout, belegen malt, fris fruitig (perzik, citrus), vanille en licht
            kruidig. Smaak is fantastisch; complex, zeer zoet en tegelijk
            opvallend fris en prikkelend voor deze leeftijd. Ladingen vanille,
            marsepein en perzik. Toch ook duidelijk belegen malt en de prachtige
            houtsmaak overheerst geen moment. Afdronk is lang, glad, filmend,
            honingzoet, cacao en eikenhout. Winaar van de dag ! Men zegt 80%
            sherryvaten en 20% nieuw hout. |  |  
          | Benriach 1985, 23Y, 49% , Signatory 
          Cask Strength, bourbon barrel, cask no.5501, distilled 30/09/1985 and 
          botttled 15/09/2009, 208 bottles | 89 | 12e op Pot Still 2009. Neus is zeer 
          veelbelovend. Superfruitig, bitterzoet, banaan. Smaak: heerlijke 
          belegen malt, mooi fruitig, prima in balans. |  |  
          | Benriach
            30Y, 50% (2007 botteling) | 88 | 17e
            Gent festival 10-2-2007. Na de 25Y neust de 30Y minder fris, maar
            wel uitstekend: perzik, abrikoos, honing, belegen malt, cacao. De
            smaak heeft alles van de neus, maar gaat naaar mijn smaak iets over
            de top in zoetheid. Ook het hout komt sterk naar voren en wordt
            vooral in de afdronk iets te bitter. Afdronk is lang, zoet en droog. |  |  
          | Benriach
            20Y, 43%, new 2004 botteling | 87 | 14e
            op festivalzaterdag 2004. Neus: na de toch al verrassend goede 12 en
            16Y is dit duidelijk nog een sprong voorwaarts! Volgens de
            standhouder bevat deze editie ook nog wat veel oudere whisky (tot
            26Y). Smaak: heerlijke Peerless-achtige fruitpotpourri (perzik,
            citrus, bosvruchten en nog veel meer), volle malt smaak en belegen
            hout. Wat een elegantie! Dit is een potentiële aankoop. Ook in de
            afdronk blijft alles goed gaan: lang, zoet en fruitig. |  |  
          | Benriach
            34Y, 50.4%, 11.1968-01.2003, cask 2593, Peerless Collection | 87 | Super Wigman Tastung 2004. 
          Zusterfles van de Peerless Benriach cask 2590. Heel klein slokje 
          geproefd omdat het een ander vat is. Neus is zeer vergelijkbaar: hout 
          en superfruitig. Smaak is duidelijk minder fruitig en rijk dan cask 
          2590 in herinnering was, maar nog steeds enorm. Fruitcake en een 
          vleugje turf. De afdronk is ook bij deze vrij stroef (86). Herkansing 
          op supertasting Andre 2006 bevalt iets beter en heeft iets meer turf 
          dan in herinnering (88). Tweede herkansing als toegift op 
          genietschapsbijeenkomst 19-5-2007 en 28-11-2009 (87). |  |  
          | Benriach
            1986, 43%, new 2004 botteling | 86 | 15e
            op festivalzaterdag 2004. Neus: geweldig, maar minder elegant dan de
            20Y. Bevat duidelijk meer turf. Smaak is weer prachtig en behoorlijk
            anders dan de 20Y: meer turf, noten (walnoot?), meer gedroogd fruit
            (abrikoos, rozijnen). De lange filmende afdronk is behoorlijk peaty.
            In die Benriach serie is voor mij toch wel meer in te proeven dan in
            de Macallan Fine Oak reeks. |  |  
          | Benriach
            15Y, 46%, Madeira Finish (2007 botteling) | 83 | 2e
            Gent festival 2007. Neus: zoet en kruidig, vanille, citrus, appel,
            ontbijtkoek. Smaak is complex en kruidig met veel citrusfruit. De
            subtiele mellow basis Speyside whisky blijft echter goed overeind
            onder deze finish. De afdronk is filmend en prikelend kruidig en
            smaakt naar meer. Een drinkwhisky en de enige woodfinish waar ik
            enthousiast over was met toevoegde waarde aan de standaard 16Y. |  |  
          | Benriach
            21Y, 46%, Authenticus Peated Malt, Non Chill Filtered, 2006
            botteling | 83 | Geproefd
            op genietschapsbijeenkomst 9-9-2006 (eigen inbreng). "Single
            peated malt from the heart of Speyside" wordt vol trots op het
            label vermeld en in de neus knalt de turf je tegemoet. Naast rook,
            turf, aarde, asfalt en carbolineum is er echter ook een mooie zoete,
            fruitige en florale achtergrond. Met wat meer moeite komen citrus,
            perzik, stro, honing, nootmuskaat en malt naar voren. Opvallend
            weinig hout in de complexe neus voor een 21 jaar oude whisky. Ruikt
            veelbelovend maar de smaak tempert helaas het enthousiasme: veel
            minder complex dan de neus en de zware turfsmaak is niet bepaald met
            het subtiele Speyside karakter in harmonie. Er ligt echt een deken
            van turf over de zoete malt en het subtiele fruit wordt volledig
            weggedrukt. Hout nu wel duidelijk aanwezig. De vatted malt
            Serendipity (Glen Moray met Ardbeg) doet het qua harmonie eigenlijk
            beter dan deze veel oudere Benriach. De afdronk is wel weer mooi vol
            sappig hout en bittere chocolade. Net als de Curiositas heb ik hier
            weer gemengde gevoelens bij. Vind de ongeturfde Benriach 20Y toch
            wel een stuk lekkerder. |  |  
          | Benriach Sauternes Wood Finish, 
          16Y, 46% | 83 | Vlissingen 27 september 2008 (18e). 
          Neus: zeer fruitig en floraal, perzik, limoen. Smaak: marmelade, zoet, 
          malty en licht turf. Afdronk vol sinaasppel en licht droog hout. |  |  
          | Benriach
            15Y, 59.9%, Distilled 02-10-1989 and bottled 11-11-2004, oak cask
            50062, 430 bottles. Dewar Rattray | 82 | Geproefd
            als 9e op Whiskyfair Dufftown 30 april 2006. Neus: fruitige malt met
            een vleugje rook. Smaak onverdund is veel te scherp. Verdunnen met
            water naar circa 40-45% geeft verbetering. Neus: perzik,
            citrusfruit, abrikoos, malty. Smaak is verwarmend, kruidig, leer,
            malt, licht turf en rook en een mooie eikenhoutsmaak die doorzet in
            de prettige afdronk. |  |  
          | Benriach
            16Y, 40%, 2006 botteling | 82 | 8e
            op Gent festival 10-2-2007 na de Belgian Owl om even de
            smaakpapillen te resetten. Neus heeft meer turf dan de 2004 in
            herinnering, perzik, citrus, vanille, rook. Smaak: wat is dit
            allemaal lekker na de 3 voorgaande spirits. Geen hoogvlieger, maar
            wel een prima drinkwhisky met mooie balans hout, malt, fruit, rook
            en turf. |  |  
          | Benriach
            16Y, 40%, new 2004 botteling | 81 | 13e
            op festivalzaterdag 2004. Neus is nog plezieriger dan de 12Y; nog
            steeds wat turf en het lijkt wel wat sherryhoutachtig. Smaak: mooie
            mellow Speyside whisky. Zacht, filmend, malt, turf, toffee, perzik.
            Afdronk: hout, vanille toffee. |  |  
          | Benriach Vintage 1994, 58.9%, 12Y, 
          heavily peated, Chateau d'Yquem finish, hogshead cask 06/143/3, 
          distilled 20-6-1994 and bottled 22-8-2006, Signatory Cask Strength.323 
          bottles. | 81 | Benriach tasting genietschap 3 
          januari 2009. Neus: zoet, malt, turf, rook, banaan. Smaak: ook bij 
          deze botteling overheerst de turf de zoete subtiliteiten en het 
          gedroogde fruit. Vol en rijk van smaak; ontwikkelt een zepige bijsmaak 
          die gelukkig niet doorzet in de prettige zoete en sappige.houtafdronk. 
          Aarde en turf in de nasmaak. Geen topper maar de finish knapt de 
          overturfde Benriach wel op in vergelijking met de voorafgaande 
          Signatory Vintage 1994.. |  |  
          | Benriach
            12Y, 40%, new 2004 botteling | 78 | 12e
            op festivalzaterdag 2004. Neus is een aangename verrassing: elegant,
            fruitig, malty en een beetje turf. De smaak is ook heerlijk malty
            met veel hout, turf en gedroogd fruit. Fraai bourbonhout karakter.
            Lange fruitige en wat droge afdronk. In vergelijking met de vroegere
            weinig indrukwekkende blauwe label botteling is dit een sprong
            voorwaarts. |  |  
          | Benriach
            15Y, 46%, Tawny Port Finish (2007 botteling) | 78 | 1e
            Gent festival 10-2-2007. Neus: kruidig en veel minder zoet dan ik
            had verwacht. Ne enige tijd komen hoing, vanille en kelderlucht naar
            voren. Smaak is zacht en prikkelend tegelijk: de malt en het zoete
            fruitkarakter combinere redelijk. De afdronk is een tikje te droog
            naar mijn smaak. |  |  
          | Benriach
            10Y, 40%, Curiositas Peated Malt, new 2004 botteling | 77 | 16e
            op festivalzaterdag 2004. Neus is wat ruw na de 1986 editie: turf,
            malt, hout, beetje velpon. Smaak: heerlijk peaty (leuke instinker
            voor een blindproeverij; niemand noemt dit Speyside!), malt en
            fruitig. Nog niet helemaal af. Afdronk ook niet verkeerd: hout
            blijft mooi in balans met turf en malt. Vreemde whisky! Niet
            helemaal mijn smaak ondanks de turf. |  |  
          | Benriach
            15Y, 46%, Pedro Ximenez Sherry Finish (2007 botteling) | 76 | 3e
            Gent festival 10-2-2007. Neus: mooi zoet en fruitig: aardbei,
            perzik, gemaaid gras, sultanas. De smaak valt een beetje tegen:
            gesausd hout, kruidig, malty, zoet fruit en zoete malt maar zonder
            veel subtiliteit. Droge afdronk met veel hout en leer. Het
            eindprodukt vind ik erg vlak en weinig spannend. Zeer drinkbaar en
            zacht, maar ik loop er niet erg warm voor (net als de distillers
            editions van de classic malts. |  |  
          | Benriach Maderensis Fumosus, 46%, 
          13Y, heavily peated | 75 | Vlissingen 27 september 2008 (19e). 
          Neus: turf, fruit, malt. Tamelijk 1-dimensionaal. Smaak is wat 
          medicinaal en de turf overheerst helaas alle subtiele Speyside smaken. 
          Lange droge afdronk waarin de turfsmaak weer overheerst. Voor mij 
          hoeft het niet met die turf. |  |  
          | Benriach Vintage 1994, 10Y, 46%, 
          cask 1665, distilled 20-6-1994 and bottled 27-5-2005, Signatory 
          Vintage. 383 bottles. | 74 | Benriach tasting genietschap 3 
          januari 2009. Neus: turf, vanille, citrusfruit, graan. Smaak: 
          overdreven veel turf waardoor het subtiele zoete fruitige Speyside 
          karakter totaal wordt ondergeschoffeld. Droge houtsmaak in de afdronk. 
          Niet goed in balans |  |  
          | Benriach
            10 Y | 72 | Neutrale
            Speyside met wat onplezierige nasmaak. Bevestigd naast Glen Keith en
            Glenfiddich. Bij Henk als opening op 24-6-2002 goed geraden en 1
            punt hoger gescoord. |  |  
          | Benriach
            15Y, 46%, Dark Rum Finish (2007 botteling) | 72 | 4e
            Gent festival 10-2-2007. Neus: na de vorige 3 woodfinishes valt dit
            niet mee: spirity, krenten, waar is mijn mooie Benriach gebleven. De
            smaak wordt door de rumfinish overheerst, weinig subtiel, blijft
            spirity. Droge lange en matige afdronk. Voor mij hoeft deze finish
            niet zo, maar ben dan ook geen rumliefhebber. |  |  
          | Benrinnes |  
          | Benrinnes
            13Y, 55%, Bourbon Cask 7014. Distilled September 1992 & bottled
            January 2006 by the Harris Whisky Co. | 84 | 7e
            op WFNN 2006. Neus lijkt wel een Lowland whisky: vers gemaaid gras,
            hooi, fris gewassen lakens, linnen, malt en een vleugje citrusfruit
            (limoen). Smaak is zeer clean hout, filmend. Complex en heerlijk
            aperitief. Afdronk is mooi droog en zoet: hout, vanille, cake. Met
            water nog iets mooier. Verrassende Benrinnes! |  |  
          | Benrinnes
            21Y, 1984-2005, 57.8%, Adelphi, cask no. 146. (dark sherry) | 82 | 4e
            in Adelphi masterclass MacLean 11-11-2007. Neus: vlezig, menthol,
            zwavel, sherryhout, winey. Smaak is beter dan de neus doet
            vermoeden; het is wel een mooi sherryvat maar naar mijn smaak iets
            over de top gebotteld. Wat stroeve houtsmaak in de afdronk. |  |  
          | Benrinnes
            1990, 14Y, 45%, from one single sherry butt. Douglas of Drumlanrig. | 81 | 16e
            op festivalvrijdag 2005. Neus: mooi sherryhout, winey, marmelade,
            rokerig, boenwas. Smaak is prikkelend en zoet (honing, gember) met
            fraaie houtsmaak. Na de eerste prikkeling mooi zacht van smaak;
            duidelijk wat verder gerijpt dan de voorgaande Glendullan van
            dezelfde bottelaar. Mooie houtsmaak in de afdronk die wat stroef
            eindigt. |  |  
          | Benrinnes
            1978-1995 G&M Centenary Reserve | 80 | Plezierige
            neus (mout, sherry, licht rokerig). Lijkt in eerste instantie
            eenvoudige doordrinker, maar blijkt subtiele smaakontwikkelaar. |  |  
          | Benrinnes
            1989-1999 Wilson and Morgan sherrywood 46% | 79 | 2e
            bij de Still 23/2/2001. Neus niet geweldig: velpon, parfum, graan en
            rijpe appel. De smaak verwarmend en verrassend complex: veel hout,
            sherry, rook, toffee. Droge en te scherpe afdronk. Met water iets
            beter (velpon verdwijnt): 77. Herkansing als 7e op whiskyfestival 22
            nov. 2002. Neus: zoethout en rokerig. Smaak is droog, kruidig en
            interessant. Moeilijk te omschrijven. De afdronk is mooi droog met
            veel hout. Geen last van velpon: 81. 79 punten gemiddeld. |  |  
          | Benrinnes
            14Y, 59.3%, Distilled 05-11-1990 and bottled 11-11-2004, oak cask
            6835, 524 bottles. Dewar Rattray | 77 | Geproefd
            als 12e op Whiskyfair Dufftown 30 april 2006. Neus: fruitig, linnen,
            vlees en licht medicinaal. Smaak: grassig, kruidig, niet echt
            lekkere combinatie van hout en malt. Afdronk is licht kruidig met
            mooi hout. Niet mijn smaak. |  |  
          | Benrinnes
            1979, 62.4%, Scott's selection | 71 | 2e
            op festival 2001. Teleurstellende Scott's. Malt en verder weinig.
            Onfris en veel te scherp door hoog alcohol. Water noodzakelijk en
            dan rest een saaie smaak. Voor 147 piek miserabele prijs/kwaliteit. |  |  
          | Benrinnes
            1975, 55%, Gordon&McPhail Reserve (green label). Bottled 2006. | 68 | Pot
            still festival 13 april 2007 (8e). Mooie donkere kleur maar de neus
            voorspelt niet veel goeds. Autobanden, lucifers, ranzig hout. Smaak
            is net al de neus volledig over de top in sherryhout, zwavelig,
            kruidig, rood fruit. Afdronk:laat maar…teveel van alles...droog en
            ronduit onplezierig. Met wat water iets toegankelijke en vooral
            fruitiger in de neus. Smaak blijft echter teleurstellend; vooral na
            de prachtige Longmorn en Dailuaine in deze reeks. |  |  
          | Benromach |  
          | Benromach
            25Y, 43%, OB, American Oak | 84 | Pot
            Still Festival 15 april 2007 (6e). Neus: citrusfruit, malt, appel.
            Opvallend weinig eikenhout voor zo'n oude whisky. Smaak is vooral
            zacht, zoet en mellow Speyside whisky. Afdronk is vrij neutraal met
            een cleane houtsmaak. Een goede kwaliteit whisky met hoge
            drinkability, maar mist vooral spanning. |  |  
          | Benromach from friends, 60.2%, 
          distilled 1-5-2000 and bottled 6-8-2007. Straight from the cask. 
          Bourbon barrel # 122, 146 bottles, OB | 84 | 1e bij Ronald 12-6-2009. Neus: vol 
          en weelderig. Lading vanille, honing, frisse jonge malt, fruitig 
          (banaan, perzik). Smaak is zeer krachtig, maar elegant. Vettig 
          bourbonhout maar voor mij te alcoholisch. Verdund naar circa 40-45% 
          vind ik hem veel lekkerder. Een prachtig bourbonvat met zoete vanille, 
          honing, jonge malt, Blijft visceus, krachtig en vettig ondanks de 
          verdunning. Zeer complex voor een 7 jaar oude whisky. Zoete en 
          fruitige (marmelade) finish. |  |  
          | Benromach Single Cask Bottled 
          Exclusively for Van Wees, 60.2%, distilled 11-12-2000, Straight from 
          the cask. First fill Bourbon barrel # 725. | 83 | 2e bij Jos op 4-6-2010. Neus: 
          gedroogd fruit, zwaar geturfde malt. Smaak: heerlijk vettig, oily, 
          aardse turf, citrusfruit. Kan wel wat water gebruiken en slaat dan 
          meteen volledig blind. Neus is grassig en veel frisser en fruitiger 
          naast de turf. Smaak: stuk drinkbaarder; blijft heerlijk vettig en vol 
          substantie. Turf blijft overheersen in de sappige afdronk met een 
          licht droge finale. Heel aparte expressie van Benromach. |  |  
          | Benromach
            1978, 52.1%, Scott's selection | 79 | 8e
            op festival 2001. Laatste Scott's. Belegen sherrywhisky met veel
            malt, hout en vanille. Afdronk erg droog hout (mede door de alcohol) |  |  
          | Benromach,
            no age, 40% (2004 botteling) | 77 | Mystery
            guest op genietschapsbijeenkomst 28-10-2004. Neus: malt, fruitig en
            fris. Geur komt me heel bekend voor. Smaak is verwarmend,
            ongecompliceerd en er is nog wat turf te proeven naast de hout, malt
            en vanillesmaken. De droge afdronk is wat minder prettig. |  |  
          | Benromach
            12Y 40% | 76 | Rook,
            turf, fruitig, boterig, zacht. Eerste smaak vrij scherp, dan zoet en
            een prettige droge afdronk met hout. Geen water! |  |  
          | Benromach
            21Y, 45%, finished for 6 months in a Hungarian Tokaji Whine cask,
            2000 bottles, bottled sep. 2004 | 74 | Sample
            in Gordon & MacPhail shop Elgin mei 2005. Neus is niet erg
            aantrekkelijk met veel hout, krenten en zoet fruit. Smaak is droog
            en niet goed in balans. De zoete wijnsmaak combineert niet geweldig
            met het mellow malty karakter. Veel te droge en houtige afdronk. |  |  
          | Bernheim:
            zie Old Rip van Winkle 10Y |  |  |  |  
          | Big
            Smoke 60, 60%, Islay Malt Scotch Whisky, Duncan Taylor. | 80 | 13e
            op Pot Still Festival 2005. Neus: rook (doet zijn naam eer aan),
            tamelijk gesloten. Smaak onverdund is ook scherp en gesloten. Met
            water veel beter. De neus krijgt nu ook wat citrusfruit, malt en
            turf naast de nog steeds zeer aanwezige rook. De smaak heeft nu
            chocolade, mandarijn, malt, vanille en kaal hout naast de rook en
            turf. Afdronk is tamelijk droog en ruw. Geen leeftijd en
            waarschijnlijk jonger dan de Auld Reekie van Duncan Taylor. Scoor
            hem echter even hoog; de kale houtsmaak en heftige rook is wel
            redelijk in mijn straatje. |  |  
          | Black
            Barrel Single Grain Whisky: zie Girvan |  |  |  |  
          | Black Bottle |  
          | Black
            Bottle Blended Scotch Whisky 10Y, 40% | 80 | "With
            a heart of Islay" staat terecht op de fles. De rook, turf en
            zee slaan je tegemoet in de verleidelijke neus. De smaak is ook
            lekker rokerig, subtiel en zacht. Prettige iets te droge lange
            afdronk, maar voor een blended van nog geen 20 euro is dit toch wel
            een grote verrassing. Als 7e bij Andre (29-12-2001) blind geschonken
            en redelijk tot goed gewaardeerd. |  |  
          | Black
            Bottle Blended Scotch Whisky, no age, 40% (2006 botteling) | 72 | 10e
            op Leiden 2006. Een nieuwe verpakking voor deze oude bekende, maar
            zonder leeftijdsaanduiding. Neus valt niet mee; typische goedkope
            grain blended geur naast het fruit. Ook de smaak is minder dan
            vroeger en erg grainy. Goedkoop en jong. Waar is het hart van Islay
            gebleven? Afdronk is lijmig en kruidig. Geen prijs/kwaliteit tip
            meer. |  |  
          | Black
            Bush Blended Irish Whiskey: zie Bushmills |  |  |  |  
          | Black
            Cat. Blended Thai Whisky. | 25 | Whisky
            uit Thailand op rariteiten nosing Gert (2/3/2002). Bocht! Voor de
            barbecue aan te steken. |  |  
          | Black
            Grouse: zie Famous Grouse |  |  |  |  
          | Black
            Ribbon 21Y, 43% | 83 | Hotelbar
            Stockholm 20 januari 2005. Prima vatted malt whisky. Neus niet goed
            te doen in de tumbler, maar behoorlijk malty en redelijk wat turf.
            In de prikkelende smaak veel fruit, malt en een beetje rook en turf. |  |  
          | Black Velvet, 40%, Blended Canadian whisky | 50 | 19e op WFNN 2008. Neus is zeer geparfumeerd; likeur, graan. Smaak is in lijn met de neus en aan mij niet besteed. |  |  
          | Blackadder |  
          | Blackadder
            Smoking Islay, 55%, cask 2002/04 | 77 | Zeer
            snel geproefd bij Erik in blindproefrijtje 19-8-2006.
            Distilleerderij niet bekend. Mooie rokerige Islay whisky op
            bourbonvaten. Turf en jeneverbes zijn erg aanwezig naast rook en
            zoete malt. |  |  
          | Bladnoch |  
          | Bladnoch
            1980, 16Y, 43% Signatory | 86 | Eindelijk
            breekt een "gewone" Lowland door in de subtop. Geur zeer
            veelbelovend. Smaak zeer subtiel en extreem fris. Citrusfruit, graan
            en een heerlijke lange gladde afdronk. Geen water!! |  |  
          | Bladnoch
            1991-2001, 55.7%, Cask No. 3999, James Mac Arthur's Old Masters
            selection from… | 86 | 11e
            op festival 2001. De beste Bladnoch tot nu toe! Krachtig door de
            alcohol, maar toch subtiel en wat vettig van smaak. Hier is
            eindelijk weer dat vanille/citrus mengsel dat de 16Y Signatory zo
            uitstekend maakte (87). Na aanschaf hergewaardeerd op 85/86; maar
            het blijft een sublieme Lowland. De zeer cleane fruitsmaak valt op
            in dubbeltest met Chieftain's Rosebank. Met water erbij nog mooier
            (wordt dan wel troebel). |  |  
          | Bladnoch
            1991, 57.2%, no age, bottling date or cask details. James Mac
            Arthur's Old Masters selection from… | 85 | Deze
            versie in 2005 op de whisky auction gekocht; ik vermoed een
            botteling eind 2001 of 2002. Neus is weer prachtig fris na toevoegen
            van een scheutje water; vers gemaaid gras, malt, citrusfruit en
            vanille. Smaak is iets anders dan de 55.7% fles; nog steeds een
            frisse en fruitige malt met veel vanille en citrusfruit, maar in
            herinnering iets pittiger en met een vleugje kruiden en turf. Minder
            vettig dan de 55.7% (wordt minder snel troebel met water). Afdronk
            is fris en prettig droog. Het blijft een uitstekende aperitief
            whisky; water toevoegen is essentieel. |  |  
          | Bladnoch 19Y, 55%, OB | 85 | 19e in Leiden 2009. Neus: 
          alcoholisch, perzik, elegant, fris, fruitig, grassig. Smaak: onverdund 
          wat scherp. Met water naar circa 40-45% geeft een veel toegankelijker 
          whisky, mooi clean hout, malt, vanille, citursfruit, grassig. De 
          zepige smaak die in de voorafgaande 16Y zat is hier gelukkig afwezig. 
          Vrij korte licht droge afdronk. Prima aperitief. |  |  
          | Bladnoch 1993-2009, 60.6%, Gordon & 
          MacPhail Reserve, Cask #778, refill sherry, 266 bottles | 84 | 1e op Pot Still 2009. Neus: limoen, 
          malt, fruitig. Met wat water floraler en meer citrus. Smaak: boterig, 
          fris, malty, prikkelend, goed te doen op Cask strength. Afdronk: 
          filmend, zoet |  |  
          | Bladnoch
            1977, 23Y 53.6% (Rare Malts Selection) | 83 | Eerste
            op de Rare Malts proeverij 5-4-2002. Neus: zeer zoet fruitig (perendrups,
            framboos) fruitig, belegen hout, alcohol. Smaak onverdund zeer
            gesloten. Met water erbij veel frisser (hoewel een stuk minder fris
            dan gewoonlijk bij Bladnoch), enorm veel vanille en belegen smaak.
            Filmend in de mond en toch wat prikkelend. De afdronk is wat weeïg
            en zeer lang. Overall toch onder de maat voor Bladnoch / Rare Malt
            (81). Februari 2005 opnieuw geproefd bij Michel en nu hoger
            gewaardeerd. De geslotenheid blijft, maar de smaak is lekker vettig
            en malty en ik proef nu ook duidelijk turf. |  |  
          | Bladnoch
            1980 18Y 43% Signatory cask 89/591/29 | 83 | Weer
            een typische Bladnoch. Verrassend minder plezierig dan de 16Y 1980
            die veel frisser was. Belegen smaak combineert echter goed met het
            Citrusfris. Proef ik daar wat zeepsop? 
            Water toevoegen weer geen verbetering. |  |  
          | Bladnoch
            1988-2001, 12Y, Connoisseurs Choice | 83 | 10e
            op festival 2001. Beter dan de voorafgaande Flora en Fauna editie.
            Fris, veel malt, zacht en vanille. |  |  
          | Bladnoch
            1991 - 2003, 56.4%, Gordon & Macphail Reserve Green Label | 83 | 3e
            op WFNN 2006. Neus: citrusfruit, graan, vanille, bubble gum.
            Onverdund te scherp; water is noodzakelijk. Met water wat kokos en
            vers gemaaid gras in de neus en nog frisser. De smaak is mooi zoet
            en fruitig met clean bourbonwood. Afdronk: neutraal en filmend. Een
            uitstekend aperitief, maar niet echt spannend.. |  |  
          | Bladnoch
            11Y Cadenhead's | 82 | Cask
            strength maakt het een stroperige whisky met veel fruit, bloemen,
            boter, vanille en iets rook. Water toevoegen geen verbetering (wordt
            zelfs scherper!). Afdronk te droog voor het mooi. |  |  
          | Bladnoch
            12Y, 59.8% Cadenhead's | 82 | Tweede
            op 6-3-2003 in Cadenhead shop Londen. Na aanschaf van diverse
            postzegels is de man wat scheutiger met samples. Neus: fris,
            fruitig, malt en boter. Smaak onverdund erg sterk: malt, boter,
            perzik, nauwelijks turf maar ook geen frisse smaak. Met wat water
            komen veel meer fruitsmaken los (perzik, peer). De vette botersmaak
            wordt meer honingachtig met vleugje zeepsop, maar het geheel blijft
            vol van smaak en lekker zoet. De afdronk is redelijk lang en glad;
            plezierige houtsmaak. Mogelijk herproefd als mystery sample uit de
            Cadenhead shop in Campbeltown ("Bladnoch 1989"). Ongeveer
            dezelfde smaaknotities. Flesje bevat houtskool. |  |  
          | Bladnoch
            1987 58.9% (12Y ; Scott's selection) | 82 | 5e
            wis op festival 2000. Heerlijk lichte geur; wat water maakt veel
            los. Droge en kruidige smaak. Indruk vertroebeld door de
            voorafgaande Longmorn-Glenlivet. Voor een Lowland toch best hoog geëindigd.
            Verificatie nodig. |  |  
          | Bladnoch
            1988, 10Y, 40% Flora & Fauna | 82 | 9e
            op festival 2001. Niet zo fris als verwacht, wat boterig en tamelijk
            licht na al die cask strength. Verificatie gewenst. |  |  
          | Bladnoch
            12Y, 43%, James Mac Arthur's (zwart label) | 80 | 4e
            op WFNN 2006. Neust heeft aardig wat sherryvatkarakter, kruidig,
            zwavel, leerachtig. Mist de citroentjesfrisheid van de G&M
            botteling. Smaak is ook zoet en kruidig (kaneel, kruidnagel),
            perzik. Afdronk is droog en zwavelig. Niet mijn type Bladnoch. |  |  
          | Bladnoch
            15Y, 55%, 2007 owner's botteling! | 80 | Geproefd
            bij bezoek Bladnoch distilleerderij op 27-4-2007. Neus: vrij
            gesloten naast de 40%, maar onverdund al behoorlijk intens hout,
            malt en citrusfruit. Smaak is iets te sterk voor een subtiele
            lowland, maar wel mooi geconcentreerd hout in vergelijking met de
            40%. Met wat water (terugverdund naar 45-50%) veel meer fruit en
            bloemen in de neus. Smaak wordt wat zachter en toegankelijker.
            Boterig, malt, citrusfruit, appel. Filmende zoete en fruitige
            afdronk. Fris, clean en fruitig. Veel beter dan de eerste
            kennismaking in 2004. |  |  
          | Bladnoch 16Y, 40% , OB | 79 | 18e in Leiden 2009. Neus: subtiel, 
          frisse malt, fruitig. Smaak: malt, zepig, minder lekker dan de neus 
          doet vermoeden en een wat plakkerige afdronk. |  |  
          | Bladnoch
            15Y, 40%, 2007 owner's botteling! | 78 | Geproefd
            bij bezoek Bladnoch distilleerderij op 27-4-2007. Wat troebel door
            de lage temperatuur. Neus: zeer malty en veel citrusfruit. Fris en
            grassig. Smaak: vettig, boterig, malty, citrusfruit, peren, appel,
            vanille. Filmende zoete en fruitige afdronk. In vergelijking met de
            55% erg dun, maar zeer drinkbaar. |  |  
          | Bladnoch
            15Y, 46%, 2004 owner's botteling! | 77 | Geproefd
            bij Jos op 16-4-2005 (fles Huub). Neus: aldehydes, citrusfruit, vers
            gemaaid gras, stro, zurig, kaas, spirit. Vettige en boterige malt
            smaak met zoete zuurtjes (perendrups). Droge en wat onprettig
            branderige afdronk met zwavel. Met water weinig verbetering. Deze
            editie is wel beter dan de 55% versie wegens geen zeepsop/oud
            papier, maar Raymond Armstrong heeft duidelijk niet de beste vaten
            teruggekocht voor zijn eerste eigen release. |  |  
          | Bladnoch
            10Y The Ultimate serie | 76 | 4e
            wis bij Henk (19/1/2001). Neus: mout, gras, fris bloemig. Komt
            redelijk scherp binnen met zepige bijsmaak. Gevarieerd gebeuren;
            wordt zacht en geeft glad palet. Afdronk lang maar wat kaal. Veel
            minder punten dan de Scott's versie. |  |  
          | Bladnoch 18Y, 53.5%, Finished for 
			over 2 years in a Cognac Cask, Cask No 2643. Filled September 1988 
			and bottled January 2007, bottled at Bladnoch Distillery. | 76 | Gekocht bij bezoek Bladnoch 
			distilleerderij op 27-4-2007. Neus: fruitig, malt, behoorlijk veel 
			hout, je ruikt de cognac bijna door de nog steeds frisse Lowland 
			malt heen. Smaak: cognacje erbij (nat vat)?, olieachtgi, boterig, 
			malt, gedroogd fruit, vanille. Zoete afdronk met sappig hout. 
			Lekkere whisky met een balansprobleem. |  |  
          | Bladnoch
            15Y, 55%, 2004 owner's botteling! | 74 | Super
            Wigman Tastung 2004. Neus: oud papier, malt. Smaak onverdund erg
            scherp en niet echt lekker. Met water wordt de neus veel fruitiger
            en frisser; hooi en vers gemaaid gras komen naar voren in de smaak
            maar helaas ook zeepsop. Droge onprettige afdronk. Niet mijn stijl
            whisky. |  |  
          | Bladnoch
            1986, 11Y, Connoisseurs Choice, 40% | 74 | Uitnodigende
            neus met veel hout, sherry en zacht fruit (perzik, banaan). Veel
            minder licht, fris en fruitig dan andere Bladnochs. De smaak is
            zacht, maar een stuk assertiever dan gebruikelijk. Veel turf (!) en
            rook aanwezig naast de toch wel heerlijke zoet belegen fruitige
            Lowland tonen. Echter ook wat leerachtig, wee en met een iets te
            droge houtsmaak in de lange maar weinig interessante afdronk. Smaakt
            geen moment als een Lowland en helaas een behoorlijk teleurstellende
            aanschaf. Ooit gestart op 83 punten (waarschijnlijk uit respect voor
            het label). |  |  
          | Bladnoch
            10Y 40%, James Mac Arthur | 73 | Gescoord
            op Kruger veiling, maar het blijkt alweer geen typische Lowland (de
            derde Bladnoch miskoop op rij). Donkere kleur en veel sherrykarakter
            in de neus (Macallanachtig). Smaak is goed maar wel erg zoet en een
            overdreven houtsmaak (79). Bij herproeven gaat vooral de zeer matige
            balans van deze whisky en het overdadig sherrykarakter steeds meer
            storen. Kan niet in de schaduw staan van de frisse James Mc Arthur
            cask strength 1991 botteling. |  |  
          | Bladnoch
            1987-1998 (11Y), 43%, Signatory Oak Cask 40018. | 71 | Neus:
            malt, fruitig, verbrande heide. Smaak: licht prikkelend (bijna
            mousserend) en malty met veel turf, 
            waar in de verte nog wat frisse fruitige Lowland doorheen
            probeert te worstelen. Eerst wel lekker (77/78), maar de turf is
            voor mij zwaar over de top (heeft iets van een minder geslaagde
            Brora) en verpest deze normaal zo fris fruitige malty whisky
            behoorlijk. Balans is niet OK (vergelijk Lammerlaw & Signatory
            Ardmore). De smaak is wel lekker clean en daarom net een puntje
            interessanter dan de vorige Connaisseurs Choice miskoop. Afdronk is
            lang, glad en teerachtig. Met water duidelijk wat frisser, maar dan
            krijg je weer behoorlijk wat zeepsop in smaak en afdronk. Turf
            blijft overheersend. Gelukkig maar een klein flesje! Maar dat gaat
            al snel tegenstaan. Na een keer of vijf proeven afgezakt naar niet
            voor plezier categorie (en toch minder dan het CC flesje). |  |  
          | Bladnoch
            1988-2000 (12Y); Signatory Oak Cask 42016; 43% | 71 | Eerste
            bij Gert op 21-2-2004. Wat mindere maar toch interessante Bladnoch.
            Neus is fris, subtiel, grassig en zoet. Smaak heeft veel graan
            (hooi), heide, malt, vanille en hout. Beetje kaal met een licht
            leerachtige bijsmaak (houtskool?). Kurkdroge afdronk met veel
            vanille. Water toevoegen is geen verbetering: er komt wat
            zeepsopsmaak bij (78). Bevalt bij volgende keren proeven steeds
            minder. Blinde dubbeltest met Johnny Walker Red Label verloopt
            dramatisch. Gewoon te kaal en niet in balans. Voorlopig maar geen
            Bladnoch meer kopen... |  |  
          | Bladnoch
            14Y, 53.6%, Cadenhead's | 69 | 2e
            op Cadenhead proeverij 21-5-2004. Onplezierige leerachtige geur;
            droog en grassig. Onverdund niet te drinken. Met water wat frisser
            maart het blijft toch niet voor je plezier drinken. Afdronk
            plakkerig en erg droog. Een beetje een afgang na een prima Dewar's
            blended en veel minder dan de plezierige 12 jaar oude Cadenhead van
            59.8%. |  |  
          | Bladnoch 1990, 13Y, 40%, | 68 | Blindproefrondje 
          Genietschapsbijeenkomst 14-3-2009. Neus: malt, citrusfruit, grassig, 
          elpon. Smaak: plakkerig, malt, droog hout, vanille. Niet echt lekker. |  |  
          | Blair Athol |  
          | Blair Athol 29Y, 54.4%, cask 
          36853D, 03.1977-02.2007, 295 bottles, Duncan Taylor | 93 | Pot Still Festival 4 oktober 2008 
          (2e) en 7e bij Jos op 5-6-2010. Neus: elegant, rijk, kruidig 
          (nootmuskaat), fruitig, mooi hout. Smaak is complex, oily, kruidig en 
          zeer zacht. Lange licht droge houtafdronk. Zeer bijzonder en een 
          topscore voor Blair Athol. Bij de 2e keer proeven bij Jos komt de 
          fruitigheid en complexiteit in eerste instantie minder goed uit de 
          verf en lijkt de score tegen te gaan vallen, maar na een uurtje open 
          staan komen dezelfde smaaknotities gelukkig weer terug. |  |  
          | Blair
            Athol 1975, 27Y, 54.7%, Rare Malt | 87 | 5e
            op festivalzondag 2004. Meteen na de Auchroisk Rare Malt alweer zo'n
            elegante, belegen en fruitige neus. De smaak heeft duidelijk meer
            turf en minder citrusfruit. Met water nog fruitiger; prachtig in
            balans met malt, rook, vanille en turf. Ietsjes te droge afdronk,
            maar al met al weer een uitstekende Rare Malt. Veel hoger
            gewaardeerd dan op whiskyfestival 2003 (9e met 78 punten). |  |  
          | Blair
            Athol 1989-2002, Mystery sample uit de Cadenhead shop Campbeltown | 84 | Cadenhead
            shop Campbeltown was in goede bui en gaf 3 samples mee op 27 mei
            2003. Neus is erg alcoholisch, maar ook heel fruitig en mellow malt
            geur. Smaak is enorm krachtig met veel bourbonvanille en fruit
            (vooral perzik). Water toevoegen is geen verbetering: wordt scherper
            en wat zeepsopachtig. Snel whisky erbij en het komt weer goed. Gaat
            een beetje richting Glenlivet. Genietwhisky. |  |  
          | Blair
            Athol 25Y, 58.8%, Chieftain's Choice | 84 | 2e
            op Chieftain's tasting met Jim Murray (opening whiskyfestival 2003).
            Troebele lichtrode kleur. De neus is zoet, malty en heel fris voor
            zo'n oude whisky. Smaak is prachtig belegen (maar lijkt toch jonger
            dan 25Y), heerlijk vettig, vol en met veel substantie. Nog zoeter
            dan de Linkwood en veel lekkerder. De afdronk is helaas wat
            teleurstellend: te droog en niet in balans. |  |  
          | Blair
            Athol 12Y 43% (Flora en fauna serie) | 82 | After
            dinner zwaar sherried whisky. Hout, verwarmend, bittere chocolade,
            karamel. Macallan / Glendronach karakter. Lekkerder dan Macallan 7
            & 10Y. |  |  
          | Blair
            Athol 1977, 22Y 43% (Signatory) | 82 | Neus:
            zoet, fruitig, geparfumeerd. Smaak heel apart: marmelade, gember?.
            Zeer zacht, boterig en vet in de mond. 
            Lange gladde afdronk met veel vanille. Ietsjes zepig.
            Opmerkelijk fris voor zo'n oude whisky. Prima opening bij Gert
            (2/3/2002) |  |  
          | Blair
            Athol 1990, 14Y, 45%, from one single sherry butt. Douglas of
            Drumlanrig. | 82 | 17e
            op festivalvrijdag 2005. Neus: mooi zoet, sherryhout, kersen,
            marmelade, waxy. Smaak is zacht, zoet, malty en fruitig. De
            houtsmaak is een beetje harsig en de afdronk iets te droog om bij de
            hoge punten te komen. Plezierige whisky, maar niet helemaal in
            balans. |  |  
          | Blair Athol 20Y, 47.2%, March 1976-July 1996. Oak Cask. Cadenhead's Authentic Collection. | 79 | Geproefd bij Scott Donkers op 16-2-2008 (5). Neus: stopverf, thee, gedroogd fruit, hout. Smaak: scherp en licht bitter, groenten, bitterkoekjes, droog hout. Niet mijn smaak. Droge en licht bittere houtafdronk. |  |  
          | Blairmhor |  
          | Blairmhor
            8Y | 61 | Mooie
            verpakking in koker, maar weinig smaak. Als dit je eerste malt is
            blijf je net zo lief blended whisky of iets heel anders drinken. |  |  
          | Blanton's
            Single Barrel Kentucky Straight Bourbon: zie Buffalo Trace |  |  |  |  
          | Blaue
            Maus: Krottentaler Single Malt Whisky, 40%, Fass/Los Nr. 1,
            Destilliert: 06/93. Abgefüllt: 10/05 | 65 | Neus
            is het meest aromatisch naast Spinnaker en Grüner Hund en is zeer
            zoet en geparfumeerd: bourbonachtige zoetheid, brandewijn, likeur,
            toffee, amandel, hazelnoot, kaneel. Smaak is in eerste instantie
            vreselijk, maar wordt al snel interessanter: zeer zacht, alweer
            amandel en kaneel, sherrywood?, vanille en druiven. Afdronk is weeïg
            zoet en kost strafpunten. Dit is een whisky voor likeurliefhebbers;
            aan mij niet besteed. |  |  
          | Blaue
            Maus: Grüner Hund Single Malt Whisky, 40%, Fass/Los Nr. 1,
            Destilliert 07/93. Abgefüllt: 01/06. | 55 | Neus
            is iets aantrekkelijker dan Spinnaker, maar minder aromatisch dan
            Krottentaler. Neus: toffee, druiven, plastic. Smaak is veel wranger
            dan Krottentaler, hoestdrankje, tijm, bitter hout naast de zoete
            likeur. Afdronk is zoet en onplezierig. Waarom de hond groen ziet
            lijkt me duidelijk. |  |  
          | Blaue
            Maus, Single Malt Whisky, 40%, Fass/Los Nr. 1, Destilliert 06/95.
            Abgefüllt 01/06. | 40 | Geproefd
            8-1-2007. Neus: wat een drama! Oplosmiddel, synthetisch chemisch
            luchtje, lijm, plastic. Wel licht kruidig als enige lichtpuntje
            naast de weeïge zoete parfumlucht. Smaak: alweer oplosmiddel
            associatie, zoet, amandel, hout, menthol, plakkerig. Afdronk:
            plakkerig, droog en vies weeïg zoet smaakje. Niet verder meer
            ingeslikt en rest in de gootsteen. |  |  
          | Blaue
            Maus: Spinnaker Single Malt Whisky, 40%, Fass/Los Nr. 1, Destilliert
            07/97. Abgefüllt 01/06. | 40 | Neus
            is zeer onaantrekkelijk naast Krottentaler en Grüner Hund. Neus:
            goedkope cognac, lijm, plastic, synthetische likeur, peredrups,
            mandarijn. Smaak: likeur, appelig, lijmig, echt plastic. Brrrr.
            Afdronk kleeft en plakt dat het een lieve lust is. Met afstand de
            minst interessante van de 3 Blaue Mausen in de test. |  |  
          | Bowmore |  
          | Bowmore
            35Y, 44%, 1966-2001, Douglas Laing Old Malt Cask | 94 | Grandioze
            finale als 10e bij Michiel  op
            7-2-2003. Volkomen onherkenbaar als Bowmore of Islay whisky! Neus:
            bosbessen, plantaardig en zoet. Smaak is superzacht, filmend (oily),
            cassis, dennen, zeer weinig turf te proeven. Voor zo'n oude whisky
            nog opmerkelijk fris van smaak. Hout prettig aanwezig; overheerst
            totaal niet. De afdronk is zeer lang, zoet en filmend. Jammer genoeg
            is deze fles niet meer te vinden. |  |  
          | Bowmore
            18Y, Distilled 1971, 57.3%, G&M for Sestante Import | 93 | Sample van Michel op 28-12-2007 in 
          een dubbeltest met mijn Lagavulin 21Y. In 2008 nogmaals geproefd. 
          Neus: Wow!! Islay op zijn best en enorm rijk: tropisch fruit verborgen 
          onder licht turf en sappig sherryhout, wijnazijn, drop, anijs, 
          plantaardig, as, kolen/houtskool, provencaalse kruiden, . Smaak is 
          zacht maar wel intens: subtiel turf naast zoete malt, waxy, kruidig, 
          anijs, complex. De zoete afdronk is lang en fantastisch lekker. 
          Eindigt licht droog met een bittertje. Een geweldig relikwie uit het 
          verleden. |  |  
          | Bowmore
            34Y, 43.3%, Peerless Collection, cask 1421, distilled 02.1968 and
            bottled 06.2002. | 92 | Supertasting
            Andre 29-10-2005. Fantastische extreem fruitige neus met veel
            bosbessen (cassis), lychee, citroen, vanille, dennennaalden. Smaak
            is superfruitig, malty, mentholfris en subtiel. De fruitsensatie
            blijft maar doorgaan en na een hele tijd komt er voorzichtig wat
            turf naar voren. De afdronk is nog steeds subtiel, zoet en fruitig
            maar heeft ook wat as. |  |  
          | Bowmore
            21Y, Vintage 1973, 43% | 91 | Verjaardag
            Andre B. (14-1-2004). Neus: veelbelovende prachtige plantengeur,
            malt belegen, zilt. Smaak is zeer zacht met mild zeekarakter.
            Complex! Prachtige turfsmaak, maar niet overheersend. Vanille komt
            langzaam door, boterig, dropsmaak. Smaak heeft overeenkomst met
            MacPhail's Pure Islay Malt: kolengestookt?? De afdronk is zeer lang
            en perfect in balans. |  |  
          | Bowmore
            15Y, 55.7%, Distilled 26-2-1990, Bottled 28-9-2005 from
            "barrel" number 260, 230 bottles. Dewar Rattray Cask
            Collection. | 90 | 6e
            op festivalzondag 2005. Neus: turf, rook, planten, zeewier (zelfs
            iets jodium), keldergeur. Smaak is uitstekend: turf, rook, malt,
            planten, houtskool, marmelade. Met water wat zachter en creamier.
            Lange verwarmende afdronk met mooie balans tussen turf, hout en
            vanille. Een akelig complete Bowmore. Bij herproeven na de 2
            opvolgende Dewar Rattray's op de masterclass blijft deze overeind
            als de beste van de reeks. |  |  
          | Bowmore
            1970, 34Y, 56.6%, Signatory Vintage Cask Strength Collection series.
            Distilled 24.09.1970 & Bottled 20.09.2005. Sherry butt # 4689,
            bottle 282 of 287. | 90 | 7e
            op Pot Still festival 2005. Neus: kruidig, turf, sherrywood,
            stalgeur (boerenkaas), honing, drop. Smaak: WOW… Krachtig
            sherryhout, turf, rook, honing. Planten en zeewier komen langzaam
            naar voren en blijven dan aanwezig. Het licht medicinale karakter
            combineert naar mijn smaak niet zo met de contant aanwezige
            kaasachtige smaak. In de ziltige afdronk vol turf is het hout nogal
            overheersend aanwezig. Strafpuntje voor de balans, maar een heel
            bijzondere versie van Bowmore. |  |  
          | Bowmore
            25 Y | 90 | Geproefd
            na de rondleiding door Auchentoshan op 1 juni 2004. Veelbelovende
            neus: verrassend fris en nog steeds zeer fruitig, planten en zeer
            weinig turf. Smaak is zacht, subtiel en prachtig in balans. Toch
            lichte turfsmaak die het opneemt tegen de fruittonen (abrikoos,
            pruimen). Zachte verwarmende afdronk. |  |  
          | Bowmore
            36Y, 42%, Peerless Collection, cask 3311, distilled 05.196 and
            bottled 11.2002. | 90 | Bonusinbreng van Erik als 11e mystery guest op genietschapsbijeenkomst 12-6-2004. Fantastische neus met veel bessen(cassis),
            malty, zoet en kruidig en een vleugje turf. Schept hoge verwachtingen voor de smaak (90+), die dan dus ietsjes tegenvalt: wel lekker zoet en fruitig met veel vanille en malt, maar gaandeweg komt er een wat bittere stroeve nasmaak opzetten. Kruidigheid en turf komt ook langzaam naar voren. Bittere kruidige afdronk. Begon op 86 door de afdronk maar in de herkansing als 17e bij Scott Donkers op 16-02-2008 naar 90 gepromoveerd. |  |  
          | Bowmore 13Y, Vintage 1995, 56.4%, 
          cask 419, sherry butt, distilled 10.04.1995 and bottled 01.10.2008, 
          627 bottles, Single malt of Scotland | 89 | 16e Leiden 2008. Neus: rook, tabak, 
          licht medicinaal, turf, sherryhout. Elegant en veelbelovend. De smaak 
          bevestigd dat dit een uitmuntend sherryvat is zonder offnotes (en ook 
          geen spoortje zeepsop). Lange rokerige en sapige houtafdronk met aarde 
          nasmaak.Een werkelijk uitstekende jonge Bowmore die de OB's rond deze 
          leeftijd ver achter zich laat. |  |  
          | Bowmore 25 Y, 43%, sample from 
          ceramic decanter (circa mid 90s) | 88 | Sample geproefd met Erik op 2 juli 
          2010. Prachtige neus: fruitig, plantaardig, noten, lavendel, turf heel 
          subtiel aanwezig, aards/compost. Smaak is zacht, zoet fruit (kersen), 
          turf met een tikje zwavel. Zachte verwarmende en kruidige afdronk, met 
          een tikje zwavel en zeep. |  |  
          | Bowmore
            21 Y | 88 | Heerlijk
            zacht, belegen en perfect in balans. Op de Bowmore proefmiddag als
            3e weer overduidelijk winnaar (mede door ontbreken van
            zeepsopsmaak). Derde keer proeven bij Gert op 15-3-2003: prachtig
            zee en plantaardige neus en smaak. Lekker zacht en zeepsopvrij. |  |  
          | Bowmore 12Y, 43% (OB end 80's) | 87 | 15e bij Scott 17-1-2009. Neus: mooi 
          oud,OBE, heerlijk sherrywood. Smaak is zeer drinkbaar, maar wel 
          behoorlijk verschaald. Op WFNN 2009 proef ik van Michel een dram die 
          wel nog in goede conditie is. Mooi rokerig, turf, kolen en een 
          filmende superlange afdronk. Verder geen notities gemaakt. |  |  
          | Bowmore
            16Y, 53.4%, Distilled 18-2-1989, Bottled 5-4-2005 from sherry cask
            number 1092, 262 bottles. Dewar Rattray Cask Collection. | 87 | Geproefd
            op Whisky Fair Dufftown 1 mei 2005 (14e). Het is weer de hoogste
            tijd voor wat pittigers na de reeks Speysiders en er blijkt zowaar
            een prachtige Bowmore te staan! Neus: turf, rook, zee, planten,
            zeewier (zelfs iets jodium), malt en hout. Onverdund al genieten van
            turf, rook en iets van houtskool. Het is niet bekend wat voor
            sherryvat het was, maar fino sherry licht voor de hand gezien het
            subtiele droge karakter. Water toevoegen maakt de smaak wat zachter,
            maar er lijkt nog meer turf los te komen. Zoet fruit, hout en malt
            blijven er wel goed doorheen komen. De lange afdronk is ook vol
            turf, hout en houtskool. Een prachtige en behoorlijk pittige Bowmore
            zonder een spoortje zeepsop. |  |  
          | Bowmore 1972, 36Y, 45.4%, sherry 
          butt 540b, distilled 21-6-1972 and bottled 29-7-2008, Signatory Cask 
          Strength | 87 | Pot Still Festival 4 oktober 2008 
          (17e). Neus: stalgeur, aarde, licht turf en rook, heerlijk kruidig, 
          floraal (lavendel), mandarijn. Geen spoortje van de gevresde zeepsop 
          in de smaak bij deze elegante Bowmore. Zeer zacht en filmend, 
          geparfumeerd, peredrups, bosbessen, zuurtjes. Hout wel aanwezig, maar 
          zonder te overheersen. Een heerlijke complexe genietwhisky; prachtig 
          in balans en met een lange filmende afdronk. |  |  
          | Bowmore 6Y, 57.4%, "Feis Ile 
			2006", distilled 3-5-1999. warehouse #5, bottle 213/600 | 87 | 11e bij Genietschap op 
			27-11-2010. Neus: rokerig, droge turf, frisse jonge Islay whisky, 
			erg veel alcohol. Smaak: heerlijk kruidig en plantaardig, drop, 
			droog bourbonhout, jonge malt maar nu al zo vol van smaak. Prima te 
			drinken op dit hoge percentage en de afdronk is zelfs zacht te 
			noemen met droog hout en een heerlijk turfsmaak. Uitstekende 
			combinatie met de gekookte mosselen!! |  |  
          | Bowmore
            12Y, 43% (vanaf 2003/2004) | 86 | Sensatie
            na de rondleiding door Bowmore distilleerderij in 2003: een 12Y
            zonder zeepsop! Neus is subtiel, rokerig en plantaardig. Zachte
            tintelende zoete smaak met veel heide, kruidigheid, turf & rook.
            Afdronk: lang, zilt en prettig droog. Zo goed kan het dus zijn!
            Meteen de overige gecontroleerd (o.a. 17Y & 15Y) en helaas:
            zeepsopsmaak alom. Misschien nog een paar jaartjes geduld hebben tot
            het badedas tijdperk voorbij is. Voorlopig maar proberen een grote
            fles 12Y zonder zeepsop te scoren! |  |  
          | Bowmore 20Y, 52,6%, Signatory 
			Vintage, 06-04-‘76 - 05-11-‘96, oak cask # 3549/49, 5 cl bottle 436 
			of 730. | 86 | Blindrondje bij Jos op 26-6-2008. 
			Neus: superfruitig (perzik, banaan), elegant, floraal en zeer malty. 
			Smaak: alcoholisch, oily, zoet, fruitig, subtiele turfsmaak. Erg 
			lekker, maar mist wat complexiteit om in de hoge scores te eindigen. 
			Afdronk is tamelijk droog en licht bitter. Verrassing bij de 
			onthulling dat dit Bowmore is. |  |  
          | Bowmore
            Darkest, 15Y, 43% (new botteling 2007) | 85 | Geproefd
            Groningen 2007 vrijdag (12e). Neus: sherrywood, turf, planten,
            rubber, rood fruit. Smaak: turf, malt, planten, kruidig, tikje
            zwavel. Pittiger en complexer dan de 12Y. Lange filmende en rokerige
            afdronk. Zonder zeepsop! De onverwachte winnaar van het Bowmore
            proefrijtje Groningen 2007. |  |  
          | Bowmore 15Y, 55.7%, Distilled 26-02-1990, Bottled 28-09-2005 from cask number 260, 230 bottles. Dewar Rattray Cask Collection. | 84 | Geproefd bij Scott Donkers op 16-2-2008 (19). Neus: turf, rook, ozon, noten, witlof, jodium. Onverdund erg scherp, medicinaal, citrusfruit, malt. Met wat water een stuk toegankelijker. Meer fruit in neus en smaak, vanille, mooie droge houtsmaak en gelukkig zonder zeepsop. Turf blijft lekker aanwezig; ook in de droge afdronk (strafpuntjes). |  |  
          | Bowmore
            12Y, 1991-2003, 46%. Krüger whisky in commemmoration of the great
            Italian whisky collector Baffo | 84 | Mystery
            guest bij Erik op 29 mei 2005. Neus: turf, planten, zeewier. Mooie
            ziltige smaak met turf, vanille en clean bourbonwood. Mooie balans
            en prettige afdronk. Verdient een herkansing. |  |  
          | Bowmore
            18Y, 43% (new botteling 2007) | 84 | Geproefd
            Groningen 2007 vrijdag (10e). Neus: turf, planten, perzik, malt,
            honing. Elegant! Smaak is glad en filmend vol zoet fruit (perzik,
            banaan, aardbei), minder turf in de smaak dan de neus suggereert,
            hier zit waarschijnlijk wel sherryvat gerijpte whisky bij. Nog
            steeds overall wat vlak, maar rijker van smaak dan de 12Y. Helaas
            wordt dit weer gecompenseerd door een paar strafpunten voor de
            zepigheid die bij deze botteling nog wel aanwezig is en bij de 12Y
            en de Legend verdwenen. |  |  
          | Bowmore
            1991-2002, 10Y, 60.8% bourbon hogshead, Cadenhead's Bond Reserve. | 84 | Mystery guest bij Andre B op 27-3-2004. Neus: zee, turf, vanille, 
          planten, alcohol. Blind geproefd direct herkenbaar als Bowmore 
          (zeepsopje). De zeep wordt gelukkig ruimschoots overtroffen door de 
          vanille en turf. Goed te drinken op cask strength, maar wel prikkelend 
          en zeer krachtig. Mooie houtsmaak in de droge afdronk, die relatief 
          weinig zee en turf bevat. Mooie cleane jonge Bowmore (81). Herkansing 
          bij Jos op 16-4-2005 bevalt beter. Vind hem nu niet zo goed meer te 
          drinken op cask strength en ook met water blijft de neus behoorlijk 
          alcoholisch naast de turf, planten en cleane bourbonwood. Mooie 
          rokerige turfsmaak en veel zoete vanille. Malty zonder zeepsop.
            Afdronk is prikkelend, clean en plantaardig met droge houtsmaak op
            het einde. |  |  
          | Bowmore
            37Y, 40.5%, cask 3822, distilled 10.1968 and bottled 02.2006. Bottle
            67/145. Duncan Taylor | 84 | 8e
            op Whisky Legendary van Wees 27-10-2006. Fantastische neus met veel
            bessen(cassis), ananas en ander tropisch fruit, bloemen, dennenbos,
            licht kruidig en een vleugje kattenpis. De smaak is lekker zoet en
            fruitig met veel vanille en malt, maar meteen al een wat bittere
            stroeve houtsmaak. De onplezierige bittere smaak zet door in de
            afdronk. Deze whisky is helaas in het glas al overleden. |  |  
          | Bowmore 2000, 46%, Bowmore, 
			distilled 2000 en bottled 2007, 2450 bottles, Sherry casks, Murray 
			McDavid | 84 | Neus: turf, planten, frisse jonge 
			Islay whisky. Smaak is al net zo fris en sprankelend als de neus. 
			Bourbonhout, turf, planten, malt. Lange filmende afdronk met een 
			houtbittertje. Vrij van zeepsmaak! Uitstekende jonge Bowmore in 
			blindrondje bij Andre op 28-5-2011 |  |  
          | Bowmore
            Legend, 40% (new botteling 2007) | 84 | Geproefd
            Groningen 2007 vrijdag (9e). Neus: turf, planten, frisse jonge Islay
            whisky. Smaak is al net zo fris en sprankelend als de neus.
            Bourbonhout, turf, planten, malt. Lange filmende afdronk. De beste
            Legend die ik tot nu toe heb geproefd en helemaal vrij van zeepsop.
            Vind deze persoonlijk lekkerder dan de 12Y. |  |  
          | Bowmore
            The Vaults, 56% cask strength (2004 botteling) | 84 | Geproefd
            bij Loch Fyne shop Inverary op 1 juni 2004. Neus: zoet, plantaardig,
            creamy, turf, malt. Smaak is zachter dan verwacht op 56%: turf,
            jodium, planten, hout. Prachtig vol van smaak, filmend en botervet.
            Met water kruidiger en iets droger. De vette smaak verdwijnt en er
            komt wat meer bite. Zeer lange en prettige droge afdronk met veel
            hout. Nieuwe botteling van Bowmore zonder zeepsop en met meer
            sherrykarakter dan de 2002 botteling is een aangename verrassing
            voor het genietschap als mystery guest op 12 juni 2004. |  |  
          | Bowmore: Tullifield Art & Whisky, 
          11Y, 54.9%, distilled 19-5-1998 and bottled unchillfiltered 14-4-2010, 
          oak barrel # 372182 finished in a sherry octave. | 84 | Limburg festival 2010 (15e). Neus: 
          zoet, malty en fruitig. Geen turf ?! Smaak: heerlijk zoet en fruitig 
          (bosbessen) en slechts een vleugje turf. Vrij korte, zoete filmende 
          afdronk. Unpeated Bowmore? Of komt het door het voorafgaande Ardbeg 
          monster? |  |  
          | Bowmore
            1993-2004, 50%, Wilson and Morgan | 83 | Geproefd
            bij Jos op 16-4-2005. Neus: turf, plantaardig karakter (zeewier),
            vanille, mooi hout, zoet (sherry?). Smaak: pittige jonge whisky,
            zoet en beetje gesausde houtsmaak. Prettige droge afdronk. |  |  
          | Bowmore 7Y, 43%, OB Sheriff's for 
          Cogis Milano (bottled early 60s) | 83 | Sample Erik geproefd op 20-11-2009. 
          Gedistilleerd voor mijn geboorte..... Neus: zeer elegant, tropisch 
          fruit,ananas, OBE, licht turf, assig. Veelbelovende neus wordt niet 
          gevolgd door de smaak die helaas behoorlijk verschaald is. We proeven 
          hier extreem fruitige en zoete whisky, maar helaas vergane glorie. 
          Hoop dat ik ooit nog eens een sample in originele staat kan proeven. |  |  
          | Bowmore
            12Y, 40% (new botteling 2007) | 82 | Geproefd
            Groningen 2007 vrijdag (8e). Neus: floraal, zoet, turf, malty. Smaak
            is zacht, veel minder turf dan verwacht, zoet, planten. Tamelijk
            vlak van smaak. Lange filmende afdronk. Helemaal zeepsopvrij en toch
            ben ik aanzienlijk minder enthousiast over deze botteling in
            vergelijking met de vorige. |  |  
          | Bowmore
            14Y, 59.6%, Distilled 15-7-1991, Bottled 28-9-2005 from sherry cask
            number 2054, 575 bottles. Dewar Rattray Cask Collection. | 82 | 7e
            op festivalzondag 2005. Na de sublieme 15Y Bowmore op bourbonwood
            neust en smaakt dit toch wat minder. Neus: gedroogd fruit,
            chocolade, zee, sherrywood. Smaak is vettig, met veel materie. Niet
            helemaal in balans en een beetje rubberachtig. In de zoete afdronk
            komt wat zeepsop naar voren. |  |  
          | Bowmore
            25Y, 43% (new botteling 2007) | 82 | Geproefd
            Groningen 2007 vrijdag (11e). Neus: heerlijk zoet, licht turf,
            planten, perzik, geparfumeerd. Smaak is filmend maar helaas nog veel
            zepiger dan de 18Y. Hoe elegant het verder allemaal ook is, door de
            zepigheid kan het mij minder bekoren dan de voorgaande Bowmores. |  |  
          | Bowmore
            Dusk 50% (Claret Bordeaux finish) | 82 | 7e
            na het eten bij Andre (29/12). Na een Springbank moet je dit
            eigenlijk niet doen. Zeer rode kleur en een neus van ether. Hij
            smaakt echter veel lekkerder dan hij ruikt. Na de zoete wijn smaak
            duidelijke turf, zee en zout smaak. Niet helemaal in balans en
            daarom duidelijk onder de Glenmorangie special wood finishes. Punten
            bevestigd op Bowmore proefmiddag als 7e. |  |  
          | Bowmore
            Vault, 56% cask strength | 82 | Geproefd
            bij Bowmore 2002. Neus: creamy, turf, malt. Smaak: zacht,
            plantaardig, peaty, licht zeepsop. Afdronk: zacht, filmend, teer,
            hout en kruiden. Vanwege nauwelijks zeep een interessante Bowmore. |  |  
          | Bowmore
            16Y, Distilled 1989 and bottled 2005. Limited Edition, 51.8% | 81 | Inzet
            Erik op genietschapsbijeenkomst 15-10-2005 bij Huub. Neus: planten,
            zeewier, zilt, redelijk fris, maar ook een vleugje zeepsop. De smaak
            heeft mooi turf, zout, laurier, drop en is wat muf en feinty (leer,
            zeepsop). Afdronk is kruidig (laurier) en wat stroef. Niet geweldig
            in balans; ik heb liever de Vaults. |  |  
          | Bowmore
            1995 sherry cask (work in progress) | 81 | Geproefd
            bij Bowmore 2002. Nu al een heerlijke zoete sherried Islay whisky
            met veel potentie. Geen spoortje zeepsop! |  |  
          | Bowmore
            21Y, Dun Bheagan 1980-2001 | 81 | 5e
            bij Jos op 20-4-2002. Ook onafhankelijke bottelaars kunnen dus de
            zeepsopsmaak hebben! Wat men vergeten is mee te nemen is het Islay
            karakter en de houtsmaak. Je gelooft niet dat dit een 21 jaar oude
            Islay is.  Neus is fris,
            zacht en elegant. De smaak is zacht, malt, zepig. Geen jodium of zee
            te bekennen. De afdronk glad, fruitig en licht. Niet te vergelijken
            met de distilleerderij 21Y editie (75). In de herkansing bij Gert op
            15-3-2003 na de distilleerderij 21Y bevalt deze whisky nu veel
            beter: nauwelijks irritant zeepsop en prettige fruitige smaak.
            Blijft wel minder dan de gewone 21Y. |  |  
          | Bowmore
            Cask strength (56%) | 81 | 4e
            bij Henk (24-6-2002). Zeer vergelijkbaar met de Bowmore Vault. Zeep
            duidelijk aanwezig, maar er is mee om te gaan. Prachtig plantaardig,
            heide, zee. Afdronk vol teer en zoete houtsmaak. |  |  
          | Bowmore 8Y, Masters of Malt, 
          distilled 2000 | 80 | Blindproefrondje bij Michel met het 
          genietschap op 31 oktober 2009. Neus: licht turf, lavendel, floraal, 
          weeig zoet. Smaak: jonge Islay whisky, ziltig en zoet; al redelijk in 
          het hout. Droge en licht kruidige afdronk. |  |  
          | Bowmore
            Legend (2005 botteling), 40% | 80 | Huismalt
            van campingbar in Cornwall 2005. Met aarzeling genomen omdat het
            alternatief Famous Grouse of Bell's blended was, maar het bleek een
            enorme meevaller. Na de 12Y is ook de Legend nu in ere hersteld.
            Geen spoortje zeepsop meer en een mooie ruwe frisheid naast de turf
            en zeewiersmaak. De wat scherpe smaak is niet storend. Lekkere
            pittige en kruidige afdronk die iets te droog eindigt. |  |  
          | Bowmore
            1989 bourbon cask (work in progress) | 79 | Geproefd
            bij Bowmore. Plezierige Islay whisky uit dit vat, maar nog wat
            scherp. Veel vanille, nauwelijks zeepsopsmaak. |  |  
          | Bowmore
            1989, 11Y, 43%, The Ultimate, Cask 20956, Distilled 15-6-1989 &
            Bottled 29-1-2001, bottle 172. | 79 | Geproefd
            op de proefzolder van Wees en een flesje gekocht. Een Bowmore zonder
            zeepsop in bourbonvat gerijpt. Als 2e op Bowmore proefmiddag viel
            hij matig in de smaak (behalve bij mij). Wordt een beetje saai en
            clean als je eenmaal aan de turf gewend bent. Wel prettig drinken. |  |  
          | Bowmore
            1992, 10Y, 43% The Ultimate, Cask 2216, Distilled 6-5-1992 &
            Bottled 11-9-2002, 397 bottles. | 79 | Geproefd
            bij Gert op 11-6-2005. Neus: medicinaal, fris, fruitig (citroen),
            turf en malt. Smaak is wat ruw maar lekker pittig met turf, jodium,
            rook, malt en clean bourbonwood. Afdronk is wat kaal en clean, droog
            en fruitig. Prettige drinkwhisky. |  |  
          | Bowmore
            17Y | 78 | Eerste
            op Bowmore proefmiddag. De zeepsop is aanwezig, maar minder irritant
            dan in de 15Y. Subtiel, zacht en een mooie balans tussen sherry en
            Islay. Smaak is snel weg. |  |  
          | Bowmore
            12Y, 43% (2000-2004) | 76 | Robuuste
            Islay whisky met een aparte zepige bijsmaak, die niet iedereen kan
            waarderen. Bleek op Bowmore proefmiddag als 5e minder dan de 15Y.
            Het miniflesje uit de distilleerderij in 2003 is iets beter van
            kwaliteit maar zeker niet sopvrij terwijl de grote verpakking dit
            wel was (zie aparte entry). |  |  
          | Bowmore
            1997, 8Y, 45%, from one single cask. Douglas of Drumlanrig. | 76 | 19e
            op festivalvrijdag 2005. Neus: turf, zilt, licht medicinaal, liga's,
            lavendel, citrus. Smaak is wat bruut, kaal, onaf. Te jong gebotteld.
            Afdronk is droog en niet echt lekker. |  |  
          | Bowmore
            Darkest, 43% | 75 | De
            hoogst scorende Bowmore bij Jackson. De neus is veelbelovend en
            complex. Bij de smaak zet “zeepsop” al gauw in, maar er is toch
            heel veel meer te genieten. Extreem zacht, veel sherry en zoetig
            parfum, maar toch ook zout, zeewier en turf. Complex met zeer lange
            supergladde afdronk. Start op 81/82 punten; maar dan toch, bij vaker
            proeven weer ver omlaag door de zeep. Gelukkig fles weer kunnen
            verkopen. |  |  
          | Bowmore
            Legend (2000-2003 bottelings), 40% | 75 | 4e
            op Bowmore middag uit miniatuurtje. De zeepsop in neus en smaak
            overheerst het verder prettige Islay karakter. Scherper dan de 12 en
            15Y (70). Bij latere tastings (o.a. bij Bowmore 2002 & bij Jos
            op 17-5-2003) is de zeepsmaak minder storend maar wel aanwezig.
            Maakt overall weinig indruk. |  |  
          | Bowmore 1994, 13Y, bottled 2007, 46%, Cooper's Coice | 74 | 26e op WFNN 2008. Neus: vrij medicinaal voor een Bowmore, turf, diesel, floraal. Smaak is nog vrij spirit achtig en niet goed in balans. Lijkt jonger dan 13Y. Weinig zeep, maar
            toch niet mijn ding. |  |  
          | Bowmore
            Enigma 12Y, 40% | 74 | Geproefd
            op vliegveld Gatwick 24-11-2005. Neus: mooi planten, rook, turf,
            vrij zoet (sherryhout?). De smaak heeft een onvoorstelbare dosis as
            die alle subtiliteit overheerst. Over uit balans zijn gesproken….
            Met een beetje water wordt de smaak iets zoeter (honing, vanille) en
            komen de planten en turf een beetje door de asbak heen. De afdronk
            heeft een duidelijke tabaksmaak met droog hout. Wat is dit nu weer
            voor een ontwikkeling? Is er eindelijk weer een mooie 12Y zonder
            zeepsop op de markt, krijgen we as als vervelende bijsmaak... Een
            whisky voor rokers?? Nogmaals geproefd op Heathrow op 2-12-2005 met
            vrijwel hetzelfde resultaat. Aan mij niet besteed... |  |  
          | Bowmore
            Dawn, 51.5%, Portwood finish | 73 | Geproefd
            bij Bowmore. Neus: vol, fruitig (overrijpe banaan). Smaak: eerst
            afstotend met heftig alcohol en zeepsop. Dan toch wel een mooie
            smaak erdoor heen. Afdronk: glad, filmend, kruidig, plantaardig en
            zeep. Ongeveer niveau Bowmore Darkest. |  |  
          | Bowmore 1991-2006, 57.7%, Queen of the Moorlands Rare Cask Edition XVIII, The Blacksmith's bottling. 199 bottles.B | 72 | Sample Michel Augustus 2008. Neus: planten, turf, rook, nat karton, een weinig zeep. Smaak is wat scherp, turf, plantaardig. Begint mooi en wordt langzaam wat droge. Wat water toevoegen is geen vooruitgang: de zeep komt nu pas echt los en zorgt voor een lage score. |  |  
          | Bowmore
            12Y, 1989-2001, 46%, "Whisky Galore" | 71 | 8e
            bij Jos op 17-5-2003. Neus is gesloten en erg licht na de Longrow.
            De smaak is droog en mooi plantaardig. Afdronk is glad met vanille,
            wordt uiteindelijk erg plakkerig. Hoewel er nauwelijks zeepsop in
            deze Bowmore zit vind ik hem toch niet echt lekker: balans is niet
            goed en hij blijft erg gesloten. De ter referentie neergezette
            Legend heeft een stuk meer pit en karakter. |  |  
          | Bowmore
            Mariner 15Y | 70 | Zeer zachte Islay, maar de karakteristieke Badedas Bowmore bijsmaak is hier wel extreem aanwezig. Staat heel snel tegen. Als 6e op de Bowmore proefmiddag wint hij toch nog van de Legend en de 12Y. Bij herproeven bij Bowmore 2002 en van een miniflesje 12Y en de Legend toch de score weer omgedraaid. |  |  
          | Bowmore 1982, 55.8%, drawn 
			22-01-2008 from cask 85063. Duncan Taylor, 166 bottles. | 65 | Sample Michel Augustus 2008. 
			Neus: zepig, floraal, geparfumeerd (FWP volgens Michel), zoet, turf 
			en mooi rokerig. Smaak: bweeh; zeepsop overheerst hier ook de 
			prachtige fruitigheid en turf. Filmende fruitige afdronk, maar de 
			vervelende bijsmaak blijft nog lang hangen. |  |  
          | Bowmore
            1984 bourbon cask (work in progress) | 65 | Geproefd
            bij Bowmore 2002. In dit vat is het prijs met een enorme
            zeepsopsmaak! De vatenman van Bowmore heeft geen idee waar we het
            over hebben. |  |  
          | Bowmore 1982, 55.8%, drawn 22-01-2008 from cask 85063. Duncan Taylor, 166 bottles. | 65 | Sample Michel Augustus 2008. Neus: zepig, floraal, geparfumeerd
            (FWP volgens Michel), zoet, turf en mooi rokerig. Smaak: bweeh; zeepsop overheerst hier ook de prachtige fruitigheid en turf. Filmende fruitige afdronk, maar de vervelende bijsmaak blijft nog lang hangen. |  |  
          | Bowmore Duir, 46%, 25Y, 1982 
          vintage single cask, bourbon hogshead, Distilled 04-10-1982 and 
          bottled 12-11-2007, 220 bottles. Selected by the Whisky Talker. | 65 | Vlissingen 27 september 2008 (10e). 
          Neus: zeer fruitig, lavendel, citrus, lychee, mint, malty en matig 
          turf. Het was al aanwezig in de neus maar in de smaak knalt de zeepsop 
          naar voren. Na de eerste 2 golven komt er wat ruimte voor de 
          subtielere smaken die de neus aankondigde. Maar de turf, fruit, 
          vanille en hout blijft overheerst worden door de zeep die in de 
          filmende afdronk met turf vrolijk doorzet. Schoolvoorbeeld van een 
          Bowmore waar ik niet van houd. |  |  
          | Bowmore 1982, 27Y, 49.6%, Cask# 
			371674, 70 bottles, Duncan Taylor Octave Series | 62 | Potstill festival 2 oktober 2010 
			(2-10). Neus: floraal, geparfumeerd, zoet, turf en mooi rokerig. 
			Smaak: bweeh; soapy as hell. De zeepsop overheerst de prachtige 
			fruitigheid en turf. Filmende fruitige afdronk, maar de vervelende 
			bijsmaak blijft nog lang hangen. |  |  
          | Bowmore:
            Young Peaty Islay, distilled at Bowmore on 17-2-1999 and bottled
            march 2005, 61.5%, Royal Mile Whiskies. 322 bottles. | 58 | Neus:
            turf, zee, oplosmiddel, spirit. Smaak onverdund niet te trekken,
            heel scherp en spiritachtig. Met water erbij wat verbetering maar
            nog steeds niet lekker. Een bittere wrange houtsmaak gecombineerd
            met onaf product. Zware tegenvaller op 17-12-2005 na de toch ook
            niet geweldige McClelland. Snel vergeten! |  |  
          | Bowmore
            new make spirit (ca. 70%). | 25 | Dit
            is geen whisky maar vers distillaat voor het een
            vat in gaat. Geroken en iets geproefd bij Bowmore, Ardbeg &
            Laphroaig. Ondrinkbaar, maar interessant neuzen wegens nu al veel
            turf en plantaardigheid (en geen spoortje zeepsop). |  |  
          | Brackla |  
          | Backla: Royal Brackla, 12Y, 50%, 
          OMC, Duty free Exclusive | 84 | Deelfles met GJ ingezet op 
          genietschapsproeverij 27-6-2009. Neus: lekker fruitig (citrus, 
          perzik), frisse jonge malt, ietwat ranzig hout. Smaak is veel 
          lekkerder dan de neus doet vermoeden; heerlijk fruitig en fris. Granig 
          (muesli), vanille, subtiel hout. Vrij korte fruitige en licht droge 
          afdronk. Geen hoogvlieger, maar wel hoge drinkability. |  |  
          | Royal Brackla 14Y, 57.9%, 
          Cadenhead's Authentic Collection, Distilled 1992 and bottled Feb 2007, 
          bourbon barrel, 228 bottles | 81 | 18e bij Scott 17-1-2009. Onverdund 
          is dit zowel qua neus als smaak niet te doen voor me. Veel en veel te 
          scherp. Water toevoegen tot 40-45% ABV geeft verbetering. Neus: 
          ladingen vanille, zoete malt, mooi fruitig en kruidig. Droge en 
          kruidige houtafdronk. Na een valse start komt het nog redelijk goed 
          met deze Brackla. |  |  
          | Brackla:
            Royal Brackla 10Y, 40%, OB | 79 | Pot
            Still Festival 15 april 2007 (8e). Neus: minder malty dan de
            voorafgaande Aultmore, licht kruidig. Smaak is zacht, zoet, licht
            kruidig en wat complexer dan de gemiddelde Speysider. Beetje rook.
            De korte afdronk is wat te droog eikenhout (strafpuntjes). |  |  
          | Royal Brackla 23Y, 58,6 %, Signatory Vintage 28-08-‘75 - 08-12-‘98, sherry oak cask  #5456, 5 cl bottle 470 of 620B | 77 | Blindrondje bij Jos op 26-6-2008. Neus: zurig, azijn, winey, graan. Smaak is wat wrang en het hout overheerst behoorlijk. Gelukkig minder zuur dan de neus doet vermoeden en malt, vanille en rood fruit aanwezig. Blijft in de droge houtafdronk ook wat wrang. Bij de onthulling wat verrassend dat dit een sherryvat was. |  |  
          | Brackla:
            Royal Brackla 1978 14Y, 43% Signatory Vintage | 69 | Fruitig
            en bloemige geur. Onplezierig zoete & scherpe smaak; door ietsje
            turf niet bij de onvoldoendes (67). In de herkansing wat hoger
            gewaardeerd. Fruitige smaak en turf zijn echter niet in balans.
            Afdronk: vies en plakkerig. |  |  
          | Braes
            of Glenlivet: zie Braeval |  |  |  |  
          | Braeval |  
          | Braeval:
            Braes of Glenlivet 17Y, 55.9%, Cadenhead's. Distilled 1989 and
            bottled Feb. 2007 from Sauterne Hogshead. | 87 | Geproefd
            Groningen 2007 vrijdag (7e). Na de wat brute Ben Nevis is dit een
            zeer subtiele en vrij mysterieuse neus. Bloemen, perzik, honing,
            malt. De smaak is ook subtiel, elegant en complex. Helaas weinig
            aantekeningen kunnen maken. Wordt vervolgd… |  |  
          | Braeval:
            Braes of Glenlivet, Madeira Wood, Distilled 19 October 1977 and
            bottled October 2000, 43%, cask no. 100763, Montgomerie's Single
            Cask Malt Scotch Whisky. | 86 | Geproefd
            op genietschapsbijeenkomst 9-9-2006 (inbreng gast Johannes).
            Montgomerie was een mij volkomen onbekende bottelaar. Mooie gouden
            kleur en long legs. Neus : elegant, heerlijk zoet en kruidig, oud
            eikenhout, gedroogd fruit, vleugje zwavel naast de zoete vanille en
            de belegen malt. Smaak: knispert op de tong, bruine suiker,
            honingzoete malt, veel substantie, vlezig, sultanas rozijnen, nog
            meer gedroogd fruit (abrikoos, pruimen), groene groenten en een hele
            mooie houtsmaak. Het is werkelijk genieten van deze bijzondere
            botteling en de afdronk is prachtig in balans tussen eikenhout, zoet
            en kruiden. Eindigt een tikje te droog. De fles werd die dag
            geopend. Na een maand open staan was het karakter enigszins anders
            geworden: het blijft een fantastische whisky maar de kruidige smaken
            hebben nu de overhand gekregen over de zoete smaken. Dit blijft
            verder stabiel (status januari 2007). |  |  
          | Braeval: Braes of Glenlivet, 12Y, 
			1989-July 2001, 62.1%, bourbon hogshead, 294 bottles, Cadenhead's 
			Authentic Collection | 84 | Geproefd bij Erik 1-5-2010 (3e). 
          Neus: roomboter, grapefruit, zoet en malty. Smaak: creamy, boterig, 
          malt, vanille; wel erg heet en prikkelend door het hoge 
          alcoholpercentage. Met een klein beetje water wordt de smaak noig 
          heter, kruidiger en zelfs peperig. Hmm, dat was niet helemaal de 
          verwachting; verder verdund naar 40-45% wordt het de zachte, creamy, 
          mellow Speyside whisky die ik verwachtte te krijgen. Neus is veel 
          fruitiger; peer, citrus en veel meer anille en boenwas. Lange zoete en 
          droge houtafdronk. |  |  
          | Braeval: Braes of Glenlivet 
			1979-1995, 60% (15Y Signatory) | 83 | Amberkleurig; zwaar sherryhout. 
			Duidelijke Macallan / Glendronach associaties. Veel alcohol; 
			houtnectar smaak. Wat water geeft troebele donkergele wis, die nu 
			aanzienlijk lichter en zoeter smaakt. Afdronk extreem lang en iets 
			te houtig naar mijn smaak. |  |  
          | Braeval: Braes of Glenlivet, 19Y, 
			Vintage 1979, 58.1%, sherry butt #9294, distilled 28-11-1979, 
			bottled 28-4-1999, Signatory Vintage dumpy bottle no. 526 of 658. | 83 | 11e en laatste bij Jos op 
			17-5-2003 (84) en 13-7-2011 eindelijk herzien en flesdetails 
			aangevuld (82). Neus: sherrywood, winey, kruidnagels, licht rokerig 
			en aards. Smaak: begint vrij scherp, maar is heerlijk zoet en 
			fruitig. Met water wordt de whisky zachter en komen de gedroogde 
			fruitsmaken beter naar voren en de neus wordt floraler. Er komt een 
			bittertje naar voren dat de licht droge houtige afdronk gaat 
			domineren. Geen whisky voor elke dag, maar na ruim 8 jaar is hij 
			eindelijk leeg. | herzien |  
          | Braeval
            1996, 8Y, 45%, from one single sherry butt. Douglas of Drumlanrig. | 82 | Neus: complex en zeer aromatisch, gedroogd fruit, pruimen, 
			marmelade, leer, kruidig. Smaak: gedroogd fruit (tutti frutti), mooi 
			kruidig (tijm, koriander), sherried, drop, beetje turf, waxy. Beetje 
			rommelig maar wel interessant. Afdronk is erg droog. Geen geweldig 
			sherryvat en nog wat ruw. 13e op festivalvrijdag 2005 (74) en 7e bij 
			Genietschap op 27-11-2010 (82). |  |  
          | Brechin:
            zie North Port |  |  |  |  
          | Brora |  
          | Brora
            1972-2003, 31Y, 49.3%, Douglas Laing "Old & Rare"
            reeks, 231 bottles. | 94 | Geproefd bij Michel op 14 juli 2005 
          en als 8e op 31 oktober 2009. Neus is veelbelovend: rijk en intens, 
          superkruidig, kruidnagel, sherrywood, wat minder turf dan gebruikelijk 
          bij Brora maar wel duidelijk aanwezig, droog a la mooie Lagavulin 
          sherrywood. Smaak is geweldig en heeft een prachtige balans ("Ardbeg, 
          eat your heart out"). Het hout overheerst geen moment en er is 
          voldoende gelegenheid voor kruidnagel, turf, vanille, hout, malt en 
          groene tonen (speciebonen) om de strijd met elkaar aan te gaan. De 
          afdronk is eindeloos lang, rokerig, intens en geen moment te droog of 
          te bitter. Heerlijk gronderige nasmaak. Perfecte balans; kortom een 
          klassieker. |  |  
          | Brora
            1970-2003, 32Y, 58.6%, Douglas Laing "Old & Rare"
            reeks | 93 | Sample
            van Michel. Neus is veelbelovend: mooie planten, zeewier, jodium,
            turf, as, malt, drop/laurier en kaas. Smaak is zeer krachtig
            (Islay!!) maar prachtig in balans. Het hout overheerst geen moment
            de andere smaken. Peper, kruidnagel, turf, zeewier, vanille en malt
            voeren een ware veldslag op het palet. De afdronk is prettig droog
            en vol herinnering aan de sensationele smaak en iets van zuurkool a
            la Ardbeg 1976 festival botteling. Met water erbij tot circa 40%
            troebeling en behoorlijk ander karakter: de neus wordt wat minder
            spannend (!!), maar er komen meer fruitgeuren naar voren
            (perzik/limoen). Het medicinale karakter in de smaak wordt ook
            minder maar de turf blijft overeind. Ik heb hem liever onverdund. |  |  
          | Brora
            30Y, 56.3%, Super Premium Malt, 4th release 2005, 3000 bottles.
            American oak and European oak refill casks. | 93 | 5e
            & 9e op Diageo Rare Malt/Premium Malt presentatie Brummen
            26-9-2005. Neus is zeer krachtig en maritiem: zee, jodium, turf,
            rook, leer. Ook de smaak is zeer krachtig: hout, kruiden
            (nootmuskaat, peper), turf, rook, zilt, licht medicinaal (minder dan
            je zou verwachten op basis van de neus). Puur genieten. Afdronk is
            zilt, rokerig, mooi droog en met veel hout. Water toevoegen heeft
            veel effect: de leerachtige geur verdwijnt en de zeebries wordt
            sterker. Citrusfruit komt sterk naar voren. De smaak blijft
            zinnenprikkelend en kruidig en wordt steeds zilter. De afdronk is
            minder droog, nog steeds zilt en iets zurig (zuurkool?). Tweede keer
            proeven na de Caol Ila 25Y maakt deze fantastische Brora nog meer
            indruk. De smaak heeft een enorme power in vergelijking met de toch
            ook niet geringe Caol Ila. Derde keer proeven in Brummen omdat de
            2007 release van de 30Y nog niet binnen is. |  |  
          | Brora
            1972-2002, 29Y, 51%, Oak cask, Douglas Laing "Old &
            Rare" reeks | 92 | Tiende
            Brora bij masterclass Andre op 8-11-2003. Grootse finale! Neus:
            mooie planten, jodium, zeewier (medicinaal), turf, drop (salmiak),
            anijs, malt  en toch iets
            van sherryachtige zoetheid? Smaak is heftig Islay karakter, maar
            prachtig in balans. Zware neusverkoudheid laat goed scoren en
            afdronkomschrijving niet meer toe, maar in een vergelijkende test
            met een Very Old Ardbeg (!) & Port Ellen Portwood blijft deze
            whisky behoorlijk overeind. Punten bevestigd bij Andre op 11-7-2004. |  |  
          | Brora 25Y, 56.3%, 7th release 2008, 
          3000 bottles. American oak and European oak refill casks. | 91 | 14e Brummen 20-10-2008. Neus: turf, 
          zee, zilt, medicinaal, kruidig. Smaak onverdund is erg scherp, Clean 
          hout, malt, turf. Prima combinatie met de oesters. Met wat water nog 
          rijker. Neus krijgt limoen, ozon en floraal karakter. De smaak wordt 
          ook beter; meer vanille en bijna creamy. Verwarmende droge en rokerige 
          afdronk. Weliswaar niet op het niveau van de voorgaande 30Y edities, 
          maar nog steeds een topper. |  |  
          | Brora:
            Scotch Malt Whisky Society botteling no 61.15, 26Y, 54.8%. Feb. 1977
            - Mar. 2003 | 91 | Genietschapsbijeenkomst
            22-12-2007. Uitstekende finale van het Northern Highlands thema!
            Neus: heerlijk zilt, zeebries, maar niet echt medicinaal. mooie
            planten, turf, salmiak, tabak, gedroogd fruit. Smaak is rijk en
            complex. Prikkelend, prachtig in balans en gevaarlijk drinkbaar.
            Turf, drop, peperig. Afdronk is droog, lang en bijzonder kruidig.
            Strafpuntjes voor de afdronk die je aanspoort een volgende slok te
            nemen waarbij de reis weer van voren af aan begint. |  |  
          | Brora
            1972-1997, 25Y, 40%, Gordon & MacPhail "Connoisseurs Choice" | 90 | Achtste
            Brora bij masterclass Andre op 8-11-2003. Neus is veelbelovend: mooi
            vol (sherryvat?), jodium, peaty, rook. Smaak stelt niet teleur:
            mooie volle Islay-achtige whisky! Subtiele combinatie van zachte
            zoetheid (vanille, malt, fruit) met ruig zee karakter (turf, zee,
            jodium). Afdronk is prachtig in balans. Een top Brora! Exact
            dezelfde score op supertasting Andre op 29-10-2005. |  |  
          | Brora
            1981, 18Y 50%, Douglas Laing Old Malt Cask | 90 | 10e
            wis bij Andre (4-1-2003). Blind geproefd. Mooie neus met veel malt,
            turf, teer en wat jodium. Smaak is zeer krachtig en tegelijk fris!
            Malt, zee, planten. Mooie lange afdronk. Lijkt een synthese van
            Speyside met Islay (88). Tweede keer proeven bij Andre op 8-11-2003
            bevalt stuk beter: in vergelijking met de 1982 Old Malt Cask is deze
            veel frisser: subtiel en toch met veel ruig Islay karakter. |  |  
          | Brora
            1977,  21Y, 56.9% (Rare
            Malts selection) | 89 | Neus: mest, turf, laurier, kaas, menthol, tikje medicinaal maar vooral 
			aardse turf. Smaak: complex,turf, zilt, zee, rokerig en kruidig, 
			maar ook mellow en belegen zoete malt door de aardse turf heen. 
			Prikkelende smaak en zoete en kruidige afdronk met mooie houtsmaak. 
			Heel mooi! Regelmatig geproefd van 29-12-2001 (Andre) t/m 2005 
			(eigen fles) en definitief gescoord met bewaard sample op 30-7-2010. 
			Goed op deze sterkte te drinken en heeft geen druppel water nodig. |  |  
          | Brora
            1981-1999, 50%, Oak Cask, Lombard's "Jewels of the
            Highlands" reeks. | 89 | Eerste
            Brora bij masterclass Andre op 8-11-2003 is meteen een kraker! Neus:
            vanille, zilt, kruidig, malt. Smaak komt zeer scherp binnen, maar is
            kruidig, jodiumachtig, subtiel en vettig. De kruidigheid ontwikkelt
            naar een peperig karakter a la Talisker in de afdronk. Toevoegen van
            water geeft iets verzachting, maar de verdovende afdronk blijft
            aanwezig. Iets overdadig (86). Wat later op de avond nog eens
            geproefd ter referentie met hoger scorende Brora's en toen
            opgewaardeerd. De verrassing van de avond! |  |  
          | Brora
            22Y, 50%, 1982-2004, Old Malt Cask, 644 bottles. | 88 | Geproefd
            op Whisky Fair Dufftown 1 mei 2005 (8e). Na een reeks Speysiders
            behoefte aan wat meer pit en dat biedt deze botteling ook. Mooie
            rokerige neus met veel turf en kruiden. Smaak is ook rijk aan turf
            en rook, maar deze smaken blijven prachtig in balans met het hout en
            de malt. Licht medicinaal. Afdronk is vrij kruidig met een mooie
            houtsmaak. Een prima Brora! |  |  
          | Brora 26Y, 50%, Nov. 1974 - April 
          2001, Douglas Laing Old Malt Cask, 258 bottles. | 88 | 7e bij Michel met het genietschap 
          op 31 oktober 2009. Neus: enorm veel voller en rijker dan de 
          voorafgaande 1982. Turf, peperig, paddestoelen, floraal. Smaak: wat 
          muf, maar heerlijk. Sherrywood, prachtige houtsmaak, turf. Lange 
          prikkekende afdronk met aarde en mooi licht droge houtsmaak. |  |  
          | Brora
            30Y, Super Premium Malt 5th release, 55.7%, American Oak &
            European Oak refill casks at least 30Y old and bottled 2006, 2130
            bottles. | 88 | 16e
            op Diageo tasting Brummen 16-10-2006. Neus: stalgeur, kazig (blauwe
            kaas), sherryhout duidelijk aanwezig, helaas ook wat zwavel en
            rubber. Minder turf dan verwacht. Smaak bevalt beter dan de neus:
            mooi hout, belegen malt, krachtiger turf dan in de neus harmonieert
            mooi met de zoetere sherryinvloeden, boerenkaas. Afdronk is vrij
            droog en zoet. Prima Brora, maar over prijs/kwaliteit moeten we het
            niet hebben. |  |  
          | Brora 1981, 19Y, 43% Signatory Vintage, Sherry butt. | 87 | Highland met Islay kenmerken. Veel turf, rook en kruiden. Mooi in 
			balans met de milde zacht zoete malt basis. Lange rokerige afdronk. 
			Pure genietwhisky. |  |  
          | Brora
            1982-2002, 58.6%, 20Y, Oak Cask # 273, Signatory Vintage (dumpy
            bottle) | 87 | Tweede Brora bij masterclass Andre op 8-11-2003. Neus: zoet, bourbon,
            grassig, zwaar alcoholisch, geen turf. Niet bepaald een standaard Brora profiel. Smaak onverdund erg sterk: verdovend en complex. Toevoegen van ruim water geeft mooie opening: subtiele combinatie van malt, licht zilt, vanille en clean bourbonhout. Minder avontuurlijk dan de eerste van de avond en duidelijk meer gesloten. De afdronk is droog, zoet en aan de scherpe kant (86). Tweede maal proeven bij Andre op 24 mei 2008 in blindproefrondje op de boot. Scoren is erg lastig, maar deze eindigt verrassend hoog op de relatieve schaal tussen de Mortlach en Linkwood en wordt uiteraard niet herkend als een Brora. |  |  
          | Brora 20Y, 50%, June 1981-July 2001, 570 bottles, Douglas Laing OMCB | 87 | Geproefd bij Scott Donkers op 16-2-2008 (20). Er is teveel vooraf gegaan om dit nog goed te kunnen scoren. Mooi turf, citrusfruit, bourbonwood en een droge afdronk. |  |  
          | Brora
            20Y, 58.1%, Rare Malts Selection. | 87 | Whiskyfestival
            Den Haag 2003 (12e). Neus: turf, zilt, plantaardig. Smaak: heftige
            binnenkomst met medicinale trekjes, zee, zilt, verwarmend. Een
            genietwhisky op cask strength met volop peper en kruiden in de lange
            afdronk. |  |  
          | Brora
            22Y, 1981, 56.4%, Signatory cask strength series. Sherry butt 1561.
            Distilled 08.12.1981. Bottled 06.10.2004. | 87 | 12e
            op Pot Still festival 2004 (88). Tweede keer proeven bij Bert op 21
            april 2006 scoort iets lager (86). Neus onverdund is zeer
            alcoholisch met veel turf, rook, malt, kaneel, champignons, leer en
            ook iets zilt. Smaak is rijk: malt, ziltig, rook, turf, fruitig.
            Blijft enigszins gesloten en alcoholisch. Met water wat subtieler.
            Neus wordt veel frisser (marmelade) en in de smaak komt het zilte
            karakter uit de neus sterker naar voren en ook het sherryvat komt
            iets beter tot zijn recht. Lange verwarmende kruidige afdronk.
            Sappig! Een genietwhisky die wat minder Islay karakter heeft dan
            andere Brora's. |  |  
          | Brora 22Y, 51%, Le Clan des Grands 
          Malts, Ian McLeod, Hogshead cask #823, March 1980 - Nov. 2002, 345 
          bottles | 87 | De mooiste in het blindrondje op de 
          Genietschapsproeverij van 28-11-2009. Neus: oily, turf, mooi fruitig, 
          kruidig, abrikoos, kaneel. Smaak: kruidig, houtskool, vlezig, BBQ, 
          mooi turf. Lange licht droge afdronk met aarde en hout. |  |  
          | Brora
            1977, 24Y, 56.1% (Rare Malts Selection) | 86 | Vierde
            en slotwhisky op Rare Malts proeverij 5-4-2002. Neus: zee, malt,
            turf, rook en licht medicinaal. Smaak: meer turf & jodium dan de
            neus; toch ook wel zoet. Afdronk plezierig, niet te droog en heel
            lang. Iets minder dan de 21Y Rare Malts bij Andre. Niet teveel water
            bijdoen!! |  |  
          | Brora
            1981, 19Y, 43% Signatory Vintage. Oak butt. | 86 | Geweldige
            neus: malt, zeewier, jodium, fruitig. Creamy smaak met verrassend
            veel vanille als tegenspel voor het zout. Prikkelend; op het
            mousserende af. Anijs nasmaak met turf. Overall zoet en fruit mooi
            in balans met zee; een avontuurlijke whisky. Toch heeft de 19Y
            sherrywood meer mijn voorkeur. |  |  
          | Brora
            1981, 23Y, 53.7%, Signatory Vintage Cask Strength Collection series.
            Distilled 08.12.1981 & Bottled 08.06.2005. Sherry butt # 1557. | 86 | 9e
            op Pot Still festival 2005 (84). Tweede keer als blind&guess bij
            Andre op 29-10-2005. Neus: perzik, mandarijn, laurier, kruidig,
            leer, zoet, malty, behoorlijk fris voor een sherryvat. Waar is de
            turf??? De smaak is wat gesloten en prikkelend. Veel minder turf dan
            gebruikelijk bij Brora. Met wat water komen krenten, peper, salmiak,
            noten en leer naar voren. Smaak blijft krachtig, maar is vrij snel
            weg en ook de iets te droge afdronk is vrij kort (hout,
            cashewnoten). |  |  
          | Brora
            1981-2004, 23Y, 60.5%, Duncan Taylor | 86 | Geproefd
            met Michel op 14 juli 2005 uit miniatuurtje. Neus is zeer
            alcoholisch met veel turf, rook, malt en peper. Smaak is veel minder
            scherp dan verwacht op basis van de neus en licht medicinaal: hout,
            turf, planten, kruiden, drop. Mooie ziltige afdronk met hout, jodium
            en zilt. Met water is neus en smaak duidelijk subtieler, veel
            ziltiger en jodiumachtig. Met water duidelijk subtieler en licht
            zurig. Rook, salmiak en peper. Prettige zilte en medicinale afdronk
            met veel hout. |  |  
          | Brora
            1982-2002, 50%, Lombard's Jewels of Scotland series | 86 | Whiskyfestival
            Den Haag 2003 (13e). Neus: plantaardig, fruitig, zilt en veel minder
            peaty dan de voorafgaande Rare Malts. Smaak: zeer peperig, teer,
            rook, kruiden. Afdronk is kort, maar heel plezierig. Voor
            prijs/kwaliteit een betere keuze dan de Rare Malt. |  |  
          | Brora
            13Y, 60.4% Cadenhead's | 85 | Klein
            slokje op de proefzolder van Wees; zeer bijzondere smaak met veel
            ontwikkeling. Zilt, turf, graan, bloemen. |  |  
          | Brora
            1982-2001, 19Y, 50%, Sherry cask # 1653, Douglas Laing Old Malt Cask | 85 | Vierde
            Brora bij masterclass Andre op 8-11-2003. Neus: clean, plantaardig,
            vanille. Smaak is zilt, kruidig, vet, olieachtig, zilt en met veel
            vanille. Zeker na de Chieftain's lijkt dit meer een Bourbon dan een
            Sherryvat. De afdronk is een beetje kaal en licht bitter in
            vergelijking met de smaak. |  |  
          | Brora
            20Y, 1982-2003, 50%, Douglas Laing | 85 | Geproefd
            in Whiskyshop Edinburgh op 31 mei 2003 na de zeer teleurstellende
            30Y botteling. Dit is toch stukken beter! Neus: elegant, fris, veel
            bourbon. Smaak is eerst verrassend fruitig en pas later komt de turf
            naar voren. Toch veel minder peaty dan de meeste Brora's die ik tot
            nu toe heb gehad. Met wat water nog losser. Prettige lange en
            pittige afdronk. |  |  
          | Brora
            1975, 20Y, 60.75%, Rare Malts Selection. | 84 | Leuk
            0.2 L flesje van Huub op genietschapsbijeenkomst 17-6-2006. Neus:
            jodium, planten, jeneverbes, erg alcoholisch en doet sterkaan Caol
            Ila denken. Smaak onverdund is net te doen: salmiak, anijs, malt,
            hout, turf en verder nogal kaal. Water toevoegen geeft weinig
            verschil in de neus en de smaak wordt zelfs nog scherper.
            Salmiak,peper, turf en hout blijven over in de afdronk. Niet een ven
            de meest toegankelijke Brora's en wat teleurstellend t.o.v. de
            overige Brora Rare Malts. |  |  
          | Brora
            1977 - 2003, 26Y,  54.9%,
            Douglas Laing Platinum (for Japanese market), 228 bottles | 84 | Sample
            van Michel in oktober 2005 twee keer geproefd. Neus onverdund is
            tamelijk gesloten, vol hout en alcoholisch. Smaak is verwarmend,
            kruidig, complex en alcoholisch. Beetje water toevoegen doet
            wonderen in de neus en laat turf en het medicinale karakter beter
            loskomen in de smaak. Neus: jodium, zuurkool, salmiak, leer, hout,
            zoete sherry. graan, citrus. De smaak blijft verwarmend, medicinaal
            en pittig. Een krachtige dram met mooie houtnectar in de smaak,
            kruidnagelen, beetje turf, rook. De droge afdronk heeft veel hout en
            aarde en begint clean. Na langere tijd komt er een wat onplezierige
            maggismaak die strafpunten kost. Nog meer water toevoegen (troebeling)
            geeft nog meer zoetheid in de smaak, die op een vreemde manier
            combineert met de wat muffe aarde. Niet een van de beste Brora's, en
            dat voor een platinum.... |  |  
          | Brora
            1981-2002, 59.2%, 21Y, Refill sherry butt # 1421, Signatory
            "Straight from the cask" reeks | 84 | Vijfde
            Brora bij masterclass Andre op 8-11-2003. Neus: alcoholisch &
            gesloten. Smaak onverdund ook heftig alcoholisch met mooie zoete
            vanillesmaak. Met water mooie opening: wordt kruidiger (maar
            duidelijk minder kruidig dan de voorgaande Old Malt Cask) met een
            mooie zilte smaak; ook jodium en planten aanwezig. Afdronk is
            cleaner dan de Old Malt Cask en in lijn met de smaak (85). Blind
            geproefd op 29-10-2005 bij Andre wat lager gescoord wegens de enorme
            scherpte in onverdunde toestand (83). |  |  
          | Brora
            1981-2003, 21Y, 46%, Signatory Unchillfiltered, Refill Sherry Butt #
            1422 | 84 | Neus:
            uitnodigend, fruitig (citrus, perzik), malt, vanille. Smaak:
            prikkelend maar beslist niet scherp. Mooie ronde zilte en frisse
            smaak met veel malt, turf en vanille. Kruidiger dan de neus doet
            vermoeden. Afdronk: prettig droog en heel lichte teersmaak. Dit
            heeft veel van Caol Ila, m.u.v. de planten, maar schiet iets te kort
            in complexiteit. |  |  
          | Brora 25Y, 43%, Autumn 1975 
			distillation. Bottled Winter 2001, Mc.Gibbons Provenance | 84 | Geproefd met genietschap op 
			8-1-2011 (13e). Neus; rokerig, turf, zweetvoeten, organisch. Smaak 
			is kazig en organisch; uiteraard turf en rook; mist punten door 
			gebrek aan frisse en fruitige smaken. Afdronk is droog en kruidig 
			met veel hout. |  |  
          | Brora
            1975-2001, 25Y, 43%, Oak cask, Provenance reeks | 83 | Zevende
            Brora bij masterclass Andre op 8-11-2003. Neus: zacht en malty.
            Smaak heeft veel malt, vanille, subtiele plantensmaak, zilt en mooie
            houtsmaak. Met water nog iets zachter; meer vanille. Afdronk is
            glad, neutraal (mooie balans tussen zout en zoet) en een beetje
            gronderig. |  |  
          | Brora 1982-1997, 40%, Gordon & 
          MacPhail Connoisseur's Choice | 83 | 6e bij Michel met het genietschap 
          op 31 oktober 2009 en op 28 november ingezet bij Heerensocieteit 
          Almere. Neus: een jonge Brora; mooie turf, rokerig, karton, fris 
          fruitig. Smaak: vettig, licht turf, citrusfruit, bloemkool, vanille, 
          malt. Vrij korte filmende afdronk. Niet hoog in punten maar wel heel 
          apart om eens een relatief jonge Brora te proeven. Hoge drinkbaarheid 
          en op oudejaarsavond 2009 is ook dit staartje verdwenen. |  |  
          | Brora
            1982-2002, 40%, Gordon & MacPhail Connoisseur's Choice | 83 | Kopje
            op Gatwick airport december 2005. Neus: rook, drop, anijs, kruiden,
            kaneel, malt. Minder turf dan gebruikelijk. Smaak is zacht en heel
            toegankelijk: malt, ziltig, turf, peperig. Prettige afdronk met
            droge houtsmaak. Wat minder indrukwekkende Brora. |  |  
          | Brora
            1983-2001, 52.9%, Oak cask # 40, Signatory "Silent Stills"
            reeks | 80 | Zesde Brora bij masterclass Andre 
          op 8-11-2003 (80) en herkanst als blindganger op 28-11-2009 (84). 
          Neus: rokerig, gedroogd fruit, kolen, vrij scherp en beetje kaal. 
          Smaak is onverdund vrij scherp. Met water iets opener: vanille, 
          rokerige malt, zilt, kruidig. Ruwe droge afdronk die snel afbreekt. 
          Ook bij herproeven blijft deze whisky wat hoekig. |  |  
          | Brora
            1982-2001, 46%, 19Y, Sherry Casks # 1189 & 1192, Chieftain's | 78 | Derde
            Brora bij masterclass Andre op 8-11-2003. Prachtige donkerrode
            kleur. Neus: zwaar sherry, fruitig, planten en aarde. De smaak is
            vol, kruidenbitter, zilt en erg veel hout. Met wat water iets
            verbetering, maar de houtsmaak blijft de mooie jodium en
            kruidensmaak overheersen. De afdronk kost helaas strafpunten: toffee
            en maggismaak. Typisch voorbeeld van een te laat gebottelde whisky. |  |  
          | Brora
            30Y, 1972-2003, 47.4%, The Whisky Shop botteling | 75 | 2
            Brora fans ontmoeten elkaar toevallig in The Whisky Shop in
            Edinburgh op 31 mei 2003. Na enig aandringen gaat de eigen botteling
            van 30Y open (fles van 90 pond!). Neus: hout. Smaak: vooral hout,
            iets turf, malt en zware fruitigheid. Afdronk: hout. Een duidelijk
            voorbeeld van een whisky die ver over zijn top heen is gebotteld.
            Met wat water komt hij een beetje los, maar het blijft voor mij
            allemaal te overdadig met hout. De teleurgestelde manager maakt ter
            compensatie nog een 20Y oude Douglas Laing botteling open! |  |  
          | Brown-Forman:
            Old Forester Kentucky Straight Bourbon, 43% | 79 | Neus:
            toffee, kruidig, zoethout. Niet al te overdadige en prettige neus.
            Smaak is ook veel frisser en lichter dan gebruikelijk bij Bourbon.
            Veel vanille, fruitig, kruiden (rogge?). Blijft sappig in de afdronk
            en wordt geen moment plakkerig. Een prima Bourbon! |  |  
          | Brown-Forman:
            Woodford Reserve Distiller's Select, 45.2%, Kentucky Straight
            Bourbon, Batch 16, Bond 01975 | 71 | Sample
            van Marjon. Neus: zeer zoete geur met veel toffee, mint en hout,
            maar ook erg oplosmiddelachtig (ethers, esters). Vrij onplezierig
            eigenlijk. Smaak valt ook niet mee; weeïg en zoet, met op het einde
            een spoortje kruidigheid. Plakkerige droge afdronk (74). Bij de
            tweede keer proeven naast Wild Turkey Rare Breed maakt de neus nog
            steeds weinig indruk (wat is zo'n WTRB dan rijk en kruidig)!!. Smaak
            bevalt nu iets beter, maar dit drink ik toch eigenlijk niet voor
            mijn plezier door die overheersende weeïgheid en een vreemd
            bijsmaakje. |  |  
          | Bruichladdich |  
          | Bruichladdich
            1968, 41.8% (work in progress) | 96 | Slotwhisky
            en hoogtepunt op de masterclass van Jim McEwan op 30 mei 2004. Wat
            een elegantie in de neus! Superfruitig (lychee, perzik), malt,
            vanille en hout. Ook de smaak is weer een enorme fruitsensatie, veel
            vanille en een heel klein beetje zilt op de achtergrond. Zeer
            krachtig voor een whisky van slechts 41.8%! De meest elegante en
            allerbeste Bruichladdich tot nu toe. |  |  
          | Bruichladdich
            1970, 32Y, 44.2% | 94 | 9e
            op whiskyfestival 22 nov 2002. Neus: heerlijk zoet en veelbelovend;
            rijp fruit, licht rokerig, tabak. Overdonderende smaak met heel veel
            fruit, vanille. Zeer vol en wat olieachtig. Spoortjes rook en zilt
            proberen zich door het fruit te worstelen. Voor zo'n oude whisky nog
            bijzonder fris; het hout overheerst niet. 
            De afdronk is zeer lang, zacht, fruitig en erg zoet.
            Uitstekende whisky (mag ook wel voor 180 euro)(89). Verrassende
            winnaar bij de Jim McEwan Masterclass op 25 mei 2003 in het
            warehouse van de Bruichladdich distilleerderij. Neus: perzik, zeer
            zacht en uitnodigend. Smaak: extreem zoet, zacht fruit, heerlijk
            filmend, totaal geen turf/rook. Subliem! Oily, rook en zilt van de
            eerste proefnotities vallen nu niet op. Afdronk als eerste keer.
            Overall: een feest! (92). Ontroerend moment als de enige nog levende
            stillman uit die periode wordt voorgesteld. Op
            genietschapsbijeenkomst 13-12-2003 verder gepromoveerd. Na de zware
            aanslag op de fles van Andre zelf ook een exemplaar gekocht. Een van
            de kroonjuwelen van Bruichladdich. De 1970 handhaaft zijn positie in
            een dubbeltest met de 1973 op 29-9-2004 met Huub. |  |  
          | Bruichladdich 22Y, distilled 1965, 
          48.8%, Riserva Veronelli, 2400 bottles | 93 | Genietschapsproeverij 27-6-2009. 
          Neus: as, kokos, ananas, tropisch fruit, gedroogd fruit, planten, 
          geparfumeeerd. Een werkelijk geweldige en superfruitige neus. 
          Duidelijk een oude botteling. De smaak is ook zeer intens en aards; 
          kiezel, licht turf, aarde, romig, anannas. Zeer complex en veel 
          ontwikkeling. Iedere slok is anders en naarmate deze geweldenaar meer 
          tijd krijgt passeert hij wellicht de klassieke Bruichladdich 1970. De 
          afdronk is even complex en perfect, maar blijft intens fruitig. |  |  
          | Bruichladdich
            1969-1990, 20Y, 43%, Signatory Vintage 1969 (dumpy bottle),
            Distilled 26-11-1969 and matured in oak cask 4928-4932 for 20 years
            and bottled August 1990. | 92 | Geproefd
            bij Michel op 30 maart 2006. Zeer veelbelovende en superfruitige
            neus (kersen, bessen, perzik), prachtig hout, vanille. Ne een tijdje
            opwarmen in de hand komt in de neus heel voorzichtig wat zilt
            tevoorschijn. Smaak is complex en heerlijk subtiel: apfelkorn,
            limoen, honing, eikenhout, belegen malt. Geen zee meer te bekennen.
            Afdronk is heerlijk zoet en filmend en eindigt met een licht
            bittertje. |  |  
          | Bruichladdich
            1973, 30Y, 40.2% | 92 | Het
            tweede kanon op de masterclass van Jim McEwan op 30 mei 2004.
            Bestaat uit circa 65% bourbonvat en 35% sherryvat gerijpte whisky.
            Neus is weer een ware fruitpotpourri. Ook de smaak is zeer zacht en
            prachtig fruitig (abrikoos, perzik) met veel vanille en hout.
            Fruitigheid blijft ook in de iets stroeve afdronk maar doorgaan.
            Superelegante whisky die de voorgaande Strathisla net iets
            overtreft. Puntje minder dan de 1970? De sherrysmaak is in dit geval
            niet echt een verbetering. Dubbeltest tegen de 1970 op 29-9-2004 met
            Huub: zelfs 2 puntjes verschil. De 1970 heeft wat meer pit en
            overall net iets perfecter. |  |  
          | Bruichladdich
            1965, 22Y, 48.8%, OB Risirva Veronelli | 91 | Sampletasting
            met Michel 2-6-2007. Neus: bijzonder elegant, heerlijk zoet en vol
            aardbei en tropisch fruit. De smaak is suikerzoet en doet wat aan de
            klassieke 1970 denken. Drinkbaar als limonade. Afdronk is erg zoet
            en relatief simpel t.o.v. de neus. Topklasse Bruichladdich! |  |  
          | Bruichladdich 30Y, 46,5%, 
			distilled 1969 and bottled May 2000, bourbon hogshead, Cadenhead's 
			Chairman's Stock | 91 | Hoogtepunt van de Bruichladdich 
			tasting bij Andre Bos op 15-09-2012. Neus: geweldig! Elegante 
			belegen malt, anijs, vanille, mooi hout, frit en heerlijk zoet. 
			Smaak is suikerzoet, honing, vanille, zoethout. Drinkability is 
			super mede door het lage alcoholpercentage. Afdronk is ook prima; 
			lekker zoet, sappig hout en een lekker bittertje van het oude hout 
			in de nasmaak. | nieuw |  
          | Bruichladdich
            8.26 Valinch, 1983,  19Y,
            58.8%. Matured in oloroso sherry cask. Special botteling for Islay
            whisky festival 2002. | 90 | Slechts
            eenmaal geproefd in de week van release op Islay in de
            distilleerderij. Neus: sherry, kersen, belegen malt. Smaak:
            houtnectar, zacht fruit (kersen, perzik) en licht turf. Hele mooie
            lange afdronk met veel hout en extra vanille. Niets mis mee, maar te
            duur om aan te schaffen voor 65 pond per 0.5L (en achteraf spijt
            natuurlijk). |  |  
          | Bruichladdich
            Valinch Babe, 14Y, 59.9%. Distilled 24th August 1988 and filled in
            Sherry Wood cask # 930. Matured at the distillery and bottled at the
            Islay whisky festival on May 25th 2003. | 89 | Fles
            zelf gevuld uit het vat op Islay festival 2003 en een heel klein
            slokje kunnen proeven. Een heerlijk open whisky met zoete
            nectarsmaak. Prima te drinken op cask strength! Later beter scoren
            (91). Flesje gaat open op 26 september 2003 (HOD avond 9). Neus is
            heerlijk zoet; gebrande suiker, sherry, leer. Smaak is overdonderend
            zoet, zeer krachtig. Met water wat fruitiger, maar ook scherper.
            Heerlijke lange verwarmende en zoete afdronk. Na regelmatig
            herproeven t.o.v. anderen uit de top verwijderd. |  |  
          | Bruichladdich
            1966, 37Y, 40.5%, Peerless Collection | 88 | 9e
            op Pot Still festival 2003. Neus: extreem zoet en fruitig,
            uitnodigend, sterke associatie met de 1970 distilleerderij versie.
            Smaak is ook zeer zoet (perzik, honing), iets scherp, licht rokerig,
            droog hout. Waar is de karakteristieke lichte ziltigheid? De nasmaak
            wordt langzaam wat bitterder. De afdronk is droog, bitter en
            (eindelijk) licht zilt. |  |  
          | Bruichladdich
            "Big Brother", The Whisky of Mass Distinction, 46%.
            Limited edition. | 87 | Geproefd
            op Islay festival 2004 bij Bruichladdich. Neus uit plastic is al
            heel plezierig: hout, vanille, malt. Smaak is ook weer een
            uitstekende elegante combinatie van zilt, vanille, hout en malt.
            Mooi rokerig en veel fruit in de afdronk. Misschien wel de beste uit
            de reeks speciale edities in de distilleerderij winkel. Ook deze dus
            maar aangeschaft. Exclusively bottled for visitors to
            bruichladdich.com (86). Geopend maart 2005 HOD12. Bevalt nu nog
            beter! De zilte frisheid in de neus is fenomenaal en ook de smaak
            volledig in balans. |  |  
          | Bruichladdich
            1986, 54%, Scott's selection | 87 | 7e
            op festival 2001. Eindelijk een goede Scott's! Een bedrieglijk
            lichte neus met een zeer apart accent (gerookt zeewier?). De smaak
            komt echter als een krachtige Islay binnen: malt, turf, zee, rook en
            alles prachtig in balans. Een ontdekking en de eerste doorbraak van
            Bruichladdich in de hogere punten. |  |  
          | Bruichladdich 21Y, Special 
			Reserve, 43%, distilled 1967, OB | 87 | 2e op Bruichladdich proeverij bij 
			Andre Bos op 15-9-2012. Neus: heerlijk zoet, anijs, super fruitig, 
			noten. Smaak: tropisch fruit, kokos, heerlijke malt, stevig hout. 
			Wat stroef mondgevoel en houtsmaak eindigt wat bitter in de afdronk. 
			In de herkansing buiten komt er een vleugje van de typische 
			Bruichladdich ziltigheid naar voren. Drinkability is prima, maar het 
			houtprofiel voor mij wat teveel. | nieuw |  
          | Bruichladdich
            Cairdean "Family", 14Y, 46%. Distilled at 14-4-1989 and
            matured at the distillery in a refill sherry cask. Bottle 1798/2000. | 87 | Geproefd
            op Islay festival 2004 bij Bruichladdich in plastic. De volle neus
            heeft veel sherry karakter, belegenheid en veel zoete fruitigheid.
            Mooie volle sherryhoutsmaak, malt, vanille, amandel en licht zilt.
            Heel plezierig en zeer toegankelijk. Afdronk is lang en plezierig,
            fruitig en filmend met iets van bittere chocolade. Exclusively
            bottled for visitors to distilleerderij and bruichladdich.com.
            Mystery guest bij Huub op 30-10-2004 en blind geproefd gelukkig
            dezelfde score gegeven (85). Daarna in een dubbeltest met Andre's
            Bruichladdich 17Y inzet nog een puntje verhoogd. Eigen fles geopend
            februari 2005 met Eric & Bert: weer een puntje hoger. |  |  
          | Bruichladdich
            1970-2001, 30Y, 52.7%, cask 4776, Signatory | 86 | Super
            Wigman Tastung 2004. Neus: fruitig, hout, leer. Smaak onverdund erg
            alcoholisch en duidelijk minder dan de nu al klassieke
            distilleerderij editie. Met wat water is de scherpte weg en komt een
            mooie ziltige smaak naar voren. De fruitsensatie van de owner's 1970
            zit hier ook wel in verstopt, maar komt veel minder mooi uit de
            verf. Mooie droge afdronk. Een prachtwhisky die de pech heeft door
            zijn jaartal met een topper te moeten wedijveren. |  |  
          | Bruichladdich
            1990-2005, 56.5%, Scott's Selection | 86 | Geproefd
            op Whisky Fair Dufftown 1 mei 2005 (17e). Neus: zilt en zoet, hooi,
            stro, honing, vanille, malt. Smaak is het bekende samenspel tussen
            zout en zoet, zee en land, licht turf en malt. Met water toevoegen
            komt de malt beter naar voren; relatief weinig fruit t.o.v. de
            distilleerderij versie. Mooie complexe en prikkelende smaak.
            Plezierige drinkwhisky met uitstekende licht droge afdronk. Beter
            dan de 15Y van de distilleerderij! |  |  
          | Bruichladdich
            20Y, 46% (100% bourbon; de nieuwe 2001 botteling van de distillery) | 86 | Geproefd
            in distilleerderij na de 15Y. Neus: zacht, fris, elegant. Smaak
            belegen malt met veel vanille. Zeer weinig turf. Afdronk is glad en
            zoet. Minder dan de 15Y! (84). Bij de hernieuwde kennismaking
            augustus 2003 is het oordeel duidelijk positiever; vooral met een
            scheutje water komt deze whisky prachtig los : heerlijke frisse en
            fruitige neus (abrikoos, citrus), maar ook belegen met veel malt en
            honing. De smaak is zacht, malty, honingzoet en prachtig in balans.
            Langzaam komt in de nasmaak en afdronk een prikkelende ziltigheid
            naar voren die zo lang blijft hangen dat het karakter bij de
            volgende slok heel anders is dan bij de eerste: een zilte
            eilandwhisky. Zeer toegankelijk en fris voor een 20 jaar oude
            whisky! Je kan dit eigenlijk altijd drinken zonder dat het verveelt. |  |  
          | Bruichladdich
            Valinch "Harvey Hall", 19Y, 53.3%. Distilled 16th February
            1984 and filled in Bourbon cask #12. Matured at the distillery and
            bottled at the Islay whisky festival on opening of botteling line
            May 25th 2003. | 86 | Het
            blijft feest bij Bruichladdich. Niet gekocht maar wel klein slokje
            kunnen proeven. Geen notities gemaakt dus achteraf lastig te scoren.
            Krachtige bourbon whisky. Ik heb toch duidelijk voorkeur voor de
            sherrywood, maar deze is waarschijnlijk wel mooier dan de
            "standaard" 1984 en de 17Y. |  |  
          | Bruichladdich
            1984. 46%, oak cask (circa 20% oloroso, 20% fino sherry & 60%
            bourbon vaten) | 85 | Achtste
            op het Van Wees Pot Still Festival 2002. Deze is wat complexer dan
            de XVII in zowel neus als smaak. De afdronk is lang en plezierig.
            Bij wat water toevoegen komt er ook wat rook en turf vrij. Zeer
            plezierig! |  |  
          | Bruichladdich "The Single Malt 
          Academy Valinch to celebrate the successful graduation of Ronald 
          Bijl", 53.1%, Cask type Marsanne Hermitage Guigal # 5. Distilled 1989 
          and bottled 18 May 2006. Limited botteling 1 of 1. | 84 | 5e bij Ronald 12-6-2009. Geen 
          typefout; er is echt maar 1 fles die Ronald ter gelegenheid van 50 
          jaar heeft opengemaakt. Neus: ziltig, malt, sherrywood, 
          rubber/autoband. Smaak is beter dan de neus; heerlijk kruidig 
          (rozemarijn), malty, licht zilt, weinig fruit en wat droog hout. 
          Afdronk is vrij droog hout en kruidig. Met water (terug naar circa 
          40-45%) verdwijnen de rubber offnotes vrijwel en wordt het geheel meer 
          floraal en geparfumeerd. Smaak wordt wat ziltiger en ietwat zepig; 
          blijft eigenlijk vrij gesloten. |  |  
          | Bruichladdich
            12Y, 56.8%, Dewar Rattray, Scottish Oak | 84 | 15e
            op festivalzondag 2004 en 8e op Dewar Rattray masterclass. Scottish
            oak is in dit geval een refill sherry. Mooie ziltige neus met veel
            malt en vanille. Smaak is wat gesloten: zilt, vanille, kruidig. Met
            water wordt de neus duidelijk fruitiger en plantaardiger. De
            redelijk complexe smaak heeft iets meer heidekarakter. De charme van
            dit merk blijft toch de voortdurende strijd tussen zoet en zout.
            Afdronk is mooi droog, pittig kruidig en misschien zelfs een tikje
            medicinaal (kan ook nog van de voorgaande Highland Park komen). |  |  
          | Bruichladdich
            15Y, 46% (85% bourbon, 15% sherry; de nieuwe 2001 botteling van de
            distillery) | 84 | Geproefd
            in distilleerderij mei 2002. Neus veelbelovend; zoete belegen malt
            met sherry. Smaak als verwacht zoet, malt, vanille, sherry maar nu
            komt licht turf duidelijk naar voren. Goede balans. Afdronk is lang
            en zoet (85). Op 30 mei 2004 een 0.2 flesje gekocht. Smaakt minder
            sherryachtig dan in herinnering. In tegenstelling tot 2002 nu mooie
            opening met beetje water: bloemen, heide, sherry, zilt, vanille en
            fruit in de neus. Smaak is zilt, fruitig en licht rokerig. Mooi
            vanille en fruit in de afdronk (83). Derde keer proeven bij
            thuiskomst: 84. |  |  
          | Bruichladdich
            17Y, 55,5%, Cadenhead. Oak cask. Bourbon hogshead 1986-2004 | 84 | Genietschapsbijeenkomst
            30-10-2004.  Onverdund
            erg scherp, gesloten en te alcoholisch. Deze keelbrander opent
            echter fantastisch bij verdunning met water tot circa 40%. Neus:
            vanille, malt, perzik, rook en ziltig. De smaak is zeer zilt met
            veel vanille en fruitigheid (citrus, perzik). Prettige zoete en
            droge afdronk. In een kleine dubbeltest voor de punten is de
            sherrywood Cairdean duidelijk lekkerder. |  |  
          | Bruichladdich
            1986, 16Y, 55.6%, Cadenhead's | 84 | 7e
            op festivalvrijdag 2005. Neus: vanille, zilt en zee. Smaak onverdund
            is erg stroef; wel typisch Bruichladdich. Met water veel
            toegankelijker. Mooie zilte smaak naast de zoete malt met
            citrusfruit en vanille. Afdronk tamelijk droog. |  |  
          | Bruichladdich
            1991 "The Yellow Submarine", The Whisky of Mass
            Distinction 2, 46%. Limited edition. | 84 | 12e
            op festival Gent 10-2-2007. Neus: fris, citrusfruit, malty, ziltig.
            Smaak: malt, vanille, zilt, prikkelend, vleugje rook, licht fruitig.
            Sappige afdronk. Niet op het niveau van WMD1, maar zonder meer
            typische Bruichladdich neus en smaak met hoge drinkbaarheid en prima
            balans. |  |  
          | Bruichladdich
            20Y, 46%, third edition (Madeira finish). | 84 | 13e
            op festival Gent 10-2-2007. Na de WMD2 heeft deze ook deze die
            frisse ziltige zeebries en citrusfruit, maar is een stuk kruidiger
            in de neus. Smaak is ook veel kruidiger dan gewoonlijk, maar nog
            herkenbaar Bruichladdich. Malty, zilt. Smaakt minder oud dan hij is.
            In de wat droge afdronk komt het hout steeds meer naar de voorgrond,
            maar het blijft allemaal wel lekker. Geen topper voor
            prijs/kwaliteit. |  |  
          | Bruichladdich
            20Y, second edition "Flirtation" | 84 | Finish
            in wijnvaten. 1e op Pot Still festival 2004 ("secret
            sample"). Geweldige superfruitige en zoete subtiele neus.
            Fruitig (citrus, banaan), zilt, floraal en vanille. Smaak is
            prikkelend, fris fruitig, zilt en heerlijk zoet (honing). Doet sterk
            aan portfinish denken. De zoetigheid overheerst de zilte
            bourbonwoodsmaak behoorlijk. De afdronk is zilt, wat plakkerig en
            droog. De matige finale kost strafpunten. Herkansing bij Jos op
            16-4-2005 geeft vergelijkbare smaaknotities en 1 punt hogere score. |  |  
          | Bruichladdich 30Y, 54%, Gordon & 
          MacPhail Cask, distilled 16-7-1969 and bottled sept.1999, cask 
          nrs.2975-2976 | 84 | Blindproefrondje 
          Genietschapsbijeenkomst 14-3-2009. Neus: mandarijn, belegen malt, 
          vanille. Smaak: zoet, filmend, intens fruitig, vanille, belegen malt. 
          Hout overheerst niet, maar is wel sterk aanwezig. De bittere smaak van 
          het hout overheerst de afdronk. |  |  
          | Bruichladdich
            Full Strength 1989, 13Y, (2003 botteling), 57.1% | 84 | 3e
            op Pot Still festival 2003. Neus: zwaar alcoholisch, rokerig, zoet.
            Smaak: gesloten, spirity, zout, boenwas (78). Met flink water erbij
            prachtige opening: zeer zoete geur (banaan, perzik, honing), hooi,
            zilt. Smaak is verwarmend met veel fruit en zilt. Vooral hout in de
            prettige droge afdronk (83/84). Deelfles gekocht November 2003:
            zelfde notities maar hij blijft wat spiritachtig smaken na
            verdunning. Wel een heerlijke grijpwhisky; de deelfles is snel
            soldaat gemaakt! |  |  
          | Bruichladdich
            Links. 14Y, 46%. The 16th Hole Augusta. | 84 | Geproefd
            in masterclass Mc.Ewan en gekocht bij Bruichladdich op 30 mei 2004.
            Neus is mooi fruitig (peer, lychee), bloemig, malt, zilt en vanille.
            Smaak is prachtig in balans: zoet en zilt houden elkaar in
            evenwicht. Licht turf, oily, vanille, malt. Een zachte en vrij zoete
            afdronk. Na de Port Charlotte viel de turf niet zo op, maar thuis in
            de dubbeltest met de 15Y wel. |  |  
          | Bruichladdich
            Links. 14Y, 46%. The Old Course St. Andrews. | 84 | Bar
            White Hart hotel Port Ellen 28 mei 2004. Neus is fruitig, zilt en
            licht rokerig. Smaak is oily, rokerig, licht turf en plantaardig.
            Prettige droge afdronk. Fles blijkt uitverkocht, maar er is alweer
            een nieuwe Links uit. |  |  
          | Bruichladdich Waves, 46%, No Age 
          (2008 botteling) | 84 | Blindproefrondje Andre 22-5-2009. 
          Neus: turf, malt, vanille, behoorlijk Islay karakter (jonge Bowmore?). 
          Smaak is vrij zoet en behoorlijk peaty. Licht zilt, kruidig en mooi 
          hout. Zachte en soepele afdronk met lekker turfnasmaak. Wel lachen dat 
          dit een lightly peated Bruichladdich zou moeten zijn; nazoeken leert 
          15 ppm dus dubbel van wat bruichladdich vroeger was. |  |  
          | Bruichladdich Organic 2003, 46%, No 
          Age Sattement, "Anns An T-Seann Doigh", bottled 2009, 15000 bottles | 83 | Limburg festival 2010 (9e). De naam 
          betekent 'In the Traditional Way' en de neus is alvast klassiek 
          Bruichladdich fris, fruitig en ziltig, maar ook wat paraffines 
          (kaarsen) en brie. Smaak: zacht, ziltig, oily, malty en fruitig. Licht 
          rokerige houtafdronk. Geen hoogvlieger in punten, maar wel hoge 
          drinkability. |  |  
          | Bruichladdich 1967, 32Y, 48%, sherry cask #968, Signatory Millennium 
          Edition, Distilled 15-02-1967 and bottled 02-08-2000, bottle 167 of 
          198. | 83 | Genietschapsbijeenkomst 1 september 2007. Neus: heftig sherry, veel 
          hout, koffie, gebrande suiker (Buisman van vroeger), kruidig, zoet. 
          Smaak: hout is overdreven aanwezig; het distilleerderij karakter is 
          totaal verdwenen, wat bitter van smaak. De bitterheid gaat door in de 
          droge afdronk. Niet helmaal mijn ding; wel interessant. |  |  
          | Bruichladdich Valinch, 1990, 55.5%, cask 710, refill bourbon, bottle 
          78 of 350. Distilled 16-2-1990 and bottled 29-5-2005 at the distillery 
          by Eric Kragtwijk. | 83 | Geproefd bij Bert op 21 april 2006. Neus: limoen, banaan, vanille, 
          hout, fris en zilt. Smaak is onverdund goed te doen: prikkelend, 
          malty, banaan, fudge, cake, licht zepig, beetje turf en mooie zilte 
          smaak. Afdronk is filmend met mooie houtsmaak en een vleugje turf. Met 
          water nog iets frisser en fruitiger, maar heeft voor mij als nadeel 
          dat de zepigheid ook meer naar voren komt. |  |  
          | Bruichladdich XVII (2002 botteling), 46% | 83 | Zevende op het Van Wees Pot Still Festival 2002. De neus is licht 
          zilt, maar ook zoet en zeer malty en met veel hout. De smaak is 
          ongeveer wat ik me herinner van de 20 jaar oude; lekker zoet met veel 
          vanille en mooi in balans. Licht fruitig en nauwelijks turf te 
          bekennen. 
            De afdronk is lang en eikenhoutachtig (83). Verificatie 
          gewenst na upgrade van de 20Y! Verificatie als 2e op Pot Still 
          Festival 2003: duidelijk meer belegen dan de 12Y, malty, zoet, iets 
          scherp. Met water fruitiger en nog zoeter, maar wordt wel dun. Toch 
          minder dan de 20Y. Prettige droge houtafdronk. |  |  
          | Bruichladdich 15Y, 46% (2007 botteling) | 82 | 17e op WFNN 2008. Neus: duidelijk verder dan de voroafgaande 12Y; 
          bevat waarschijnlijk ook een deel gerijpt op sherryvaten. Aarde, 
          vochtige kelder, zilt. Smaak is minder fris dan de 12Y, oily, nog 
          steeds zilt. Vanille, citrus, vleugje turf, licht kruidig. Wat 
          complexer in smaak en afdronk, maar minder dan de vorige 15Y editie. |  |  
          | Bruichladdich 1998, 46%, Sherry 
          Edition, Oloroso cask (2008 bottling) | 82 | Aftertasting genietschap 6 september 2008. Neus: gesteriliseerde melk, 
          fruitig, rozijnen, beetje zwavel, licht turf en rook. Smaak: 
          prikkelend, ziltig, zoet hout. Smaak is beter dan de neus maar blijft 
          wat 1-dimensionaal. Zoete droge afdronk. |  |  
          | Bruichladdich 3D, "The Peat Proposal", 46% | 82 | Neus: turf, vanille, zilte zeegeur, leer, boenwas, citrus. Smaak: veel 
          turf!, zilt, prikkelend alcoholisch en licht spiritkarakter. De turf 
          blijft getemd en in balans met vanille, hout en fruittonen. Lekkere 
          zoete en iets droge afdronk met veel hout en nasmaak van mandarijnen. 
          Redelijk geslaagd experiment, met een wat oudere heavy peated Port 
          Charlotte component er in zal het resultaat nog beter worden. |  |  
          | Bruichladdich Viking Visit Valinch, 1990, 54.9%, cask 716, bottle 136 
          of 348. Bottled August 2005 at the distillery by Christel. | 82 | Inzet Christel op genietschapsbijeenkomst 4-3-2006 bij Gert. Neus: 
          zurig fruit, winey. Smaak onverdund veel te scherp. Stevig verdunnen 
          met water is noodzakelijk om deze whisky te openen. Neus: ziltig, 
          zwavel, noten, kersen, ananas, radijs. Smaak is vettig, malty, 
          marmelade, amandel, licht turf, zilt en wat bitter. De bitterheid gaat 
          overheersen in de krachtige afdronk. Teleurstellende kwaliteit voor 
          een Valinch. |  |  
          | Bruichladdich "The Lord Robertson of Port Ellen Valinch", 54.8%, 
          Refill Sherry Cask #1009. Distilled at 14-4-1989 and matured at the 
          distillery and bottled at the Islay whisky festival on May 30th 2004. 
          Bottle 182/390. | 81 | Geproefd en gekocht op Islay festival 2004 bij Bruichladdich. Geneusd 
          en geproefd uit een plastic cupje. Gewaardeerd op 85 punten en een 
          flesje gekocht vanwege mogelijke groeipotentie als ik hem in glas kan 
          proeven. Op 19-8-2006 is het zover bij Erik en dat wordt een 
          behoorlijk teleurstelling. Neus is tamelijk gesloten; duidelijk een 
          sherryvat maar niet een van de beste. De smaak is onverdund niet 
          lekker. Met water (verdund naar 40-45%!!) wordt de neus acceptabel: 
          zoet fruit (aardbei, banaan), zwavel, eucalyptus, rubber. Smaak 
          verdund is ook wat beter: gedroogd fruit (abrikoos, pruimen, krenten), 
          nog steeds wat ranzig hout, het matige sherryvat overheerst het frisse 
          ziltige karakter van Bruichladdich. 
            Droge afdronk die tamelijk zuur en bitter eindigt (81). Ook 
          zonder Ardbeg voorafjes blijft deze Valinch relatief laag scoren. |  |  
          | Bruichladdich "The Mayor of Islay 
          Valinch", 58.5%, Sherry Cask # 1184. Distilled at 1988 and bottled May 
          2006 by Andre van der Zwet. 375 bottles. | 81 | Genietschapsproeverij 27-6-2009. 
          Neus heeft veel sherrywood, malt en ziltig karakter. Smaak is scherp, 
          vrij clean, licht zilt en wat bitter. Met water minder scherp maar 
          helaas ook wat stroever. Ondanks offnotes een malt met vrij hoge 
          drinkability en een vrij droge en licht bittere houtige afdronk. |  |  
          | Bruichladdich 10Y (2001 botteling in brede koker), 46% | 81 | Klein slokje geproefd in winkel Wervershoof. Prettige milde zeewhisky; 
          duidelijk beter dan de vorige 10Y editie. Herwaardering op 
          Bruichladdich open dag op 25 mei 2003. Heerlijke frisse ziltige 
          whisky, mooi in balans en uitstekende combinatie met de verse oesters 
          uit Loch Indaal. Veel frisser en mooier dan in herinnering. Prima 
          prijs/kwaliteit verhouding (80). Nog een puntje erbij op Bruichladdich 
          dag 2004; wederom met oesters, schitterend weer en uitstekende sfeer. |  |  
          | Bruichladdich 12Y (2003 botteling), 46% | 81 | 1e op Pot Still festival 2003. Frisse fruitige en duidelijk zilte 
          neus. Smaak doet sterk aan de 10Y denken; zout, fruitig. Nasmaak en 
          afdronk vrij droog. Veel hout in de afdronk en zilte smaak. Als 
          mystery guest bij Andre op 8-11-2003 slechts 79 punten. |  |  
          | Bruichladdich 13Y, 57.9%, 
			Cadenhead's Authentic Collection, distilled 1986 and bottled May 
			2000, Bourbon hogshead, 270 bottles | 81 | Mystery guest bij Andre B op 
			27-3-2004 (83) en herkansing als 3e op Bruichladdich proeverij op 
			15-9-2012. Neus: ziltig, malty en fruitig (banaan, perzik), laurier. 
			Smaak: eerst erg scherp door hoog alcoholpercentage met veel hout 
			(eiken), vanille en malt. Wordt na de eerste brand wat boterig en 
			krijgt zels een filmend mondgevoel in de redelijk prettige & 
			neutrale afdronk. Water toevoegen is geen verbetering; wordt boterig 
			en zepig. Mooi maar niet veel bijzonders te beleven t.o.v. een 
			aantal distillery bottelingen die ik eigenlijk lekkerder vindt. | herzien |  
          | Bruichladdich 1998, 46%, Special 
          Bottling Bourbon Matured (2008 bottling) | 81 | 12e Leiden 2008. Neus: vanille, 
          licht rokerig, beetje turf, malty. Smaak: vanille, toffee, mandarijn, 
          niet zo'n karakteristieke Bruichladdich; slechts licht ziltig. |  |  
          | Bruichladdich Valinch Babe 2, 1990, 55.2%, Sherry Wood cask #3666. | 81 | Geproefd op Islay festival 2004 bij Bruichladdich. Neus (uit plastic): 
          muf, sherry, ruw spirity. Smaak is verwarmend zilt en erg ruw. Met 
          water niet veel verbetering. Wat een verschil met de vorige Babe 
          editie! Niet kopen dus ondanks verzamelwaarde. |  |  
          | Bruichladdich 12Y, 2nd Edition (2007 botteling), 46% | 80 | 16e op WFNN 2008. Frisse fruitige en duidelijk zilte neus. Zeer 
          herkenbaar Bruichladdich. Smaak doet sterk aan de 10Y denken. 
          Prikkelend, vanille, malt, ziltig, fruitig. Wordt langzaam droger in 
          de licht zilte afdronk. |  |  
          | Bruichladdich 10Y, 1991, 56%, Cadenhead's | 79 | Geproefd (7e) in Cadenhead shop Amsterdam op 7-9-2003. Neus: ziltig, 
          fris, vanille. Door cask strength scherpe binnenkomst; zout, vanille, 
          alcohol. Wat water toevoegen maakt het allemaal wat frisser. 
          Plezierige whisky, maar duidelijk minder dan de unchillfiltered 
          distilleerderij botteling die wat vetter van smaak is en beter in 
          balans. |  |  
          | Bruichladdich 3D3, 46%, Limited edition. Norrie Campbell Tribute 
          Botteling. | 79 | 14e op festival Gent 10-2-2007. Neus: de turf knalt eruit, graan, 
          ziltig, citrus. Smaak: nog wat jong, spirity, medicinaal, turf, 
          brinta, fruitig (citrus, appel). Droge houtige afdronk. Onaf. Die zeer 
          peat Bruichladdich's op jonge leeftijd hoeven niet zo voor mij. |  |  
          | Bruichladdich "Sinnsear", 1988, 50%. Limited edition. | 78 | Geproefd op Islay festival 2004 bij Bruichladdich. Neus: malt, zilt, 
          beetje kaal. Smaak is wat spiritachtig, droog, ruw. Ook in de afdronk 
          weinig te beleven. Doet en beetje denken aan Bruichladdich "oude 
          stijl". Exclusively bottled for visitors to bruichladdich.com. |  |  
          | Bruichladdich 18Y, 46% (2007 botteling). "Optiz One" Vin de Paille 
          finish | 78 | 18e op WFNN 2008. Neus: opvallend fris, citrusfruit, zeebriesje, 
          malty. Smaak is helaas een stuk vlakker dan de neus; lijkt ook een 
          stuk jonger dan 18 jaar. De 10 jaar zonder finish heeft mijn 
          persoonlijke voorkeur. |  |  
          | Bruichladdich 1986, 13Y, 57.9%, Cadenhead's auhentic Collection, 
          Bottled May 2000. Bourbon hogshead, 270 Bottles. | 78 | Genietschapsbijeenkomst 1 september 2007. Neus: alcoholisch, licht 
          zilt, honing, vanille. Typisch Laddie, maar wat straf. De smaak 
          onverdund valt niet mee: messcherp, alcoholisch en tamelijk gesloten. 
          Water toevoegen is helaas noodzakelijk. Het geheel wordt frisser en 
          wat ziltiger, maar de smaak blijft erg scherp (wordt zelfs erger). 
          Droge en vrij korte afdronk. Zowel Bruichladdich als Cadenhead kunnen 
          beter dan dit.... |  |  
          | Bruichladdich 1991, 16Y, bottled 2007, 46%, Cooper's Coice | 78 | 27e op WFNN 2008. Geen notities meer gemaakt. Typisch Bruichladdich in 
          neus en smaak. |  |  
          | Bruichladdich The Queens Award Valinch, Distilled 12-4-1989, 55.7%, 
          cask 944, refill sherry, bottle 80 of 344. Bottled 29-5-2005 at the 
          distillery by Bert Faas. | 77 | Geproefd bij Bert op 21 april 2006. Neus: rijk en vol. Een enorm 
          verschil met voorafgaande Valinch 1990.Mooi sherrywood, rood fruit, 
          leer, kaneel. Smaak is schrikken: zeepsop op Bowmore niveau! Ondanks 
          vele heerlijke smaken uit dit prima sherryvat (bruine suiker, kaneel, 
          banaan, tropisch fruit, hout en graan) kan ik me niet over de zeep 
          heen zetten. Zwaar strafpunten! Afdronk is lekker zoet met nog steeds 
          die bruine suiker. Water toevoegen maakt de whisky overall wat zoeter 
          en fruitiger, maar mijn probleem blijft. |  |  
          | Bruichladdich 10Y (blue label) | 76 | Opvallend milde Islay, maar minder allround dan Bunnahabhain. Deze 
          botteling was de oorzaak dat ik Bruichladdich veel te lang heb 
          genegeerd. De nieuwe 10Y onder regime van McEwan is een stuk beter. |  |  
          | Bruichladdich 15Y (green label) | 75 | Bittere teleurstelling in vergelijkende blindtest met 10Y en 
          Bunnahabhain 12Y. Olieachtige smaak en scherpte verpest veel van de 
          toch al niet plezierige houtsmaak. Wat een verschil met de uitstekende 
          15Y onder regime van Mc. Ewan! |  |  
          | Bruichladdich Cask 311, 53,11%, 
			distilled 19-09-2001 and bottled 27-04-2012, bottle 16 of 315, 
			non-chill filtered and bottled at the distillery as Bruichladdies 
			reserve - Roos, Wenting, van Wel | 74 | Fles geopend voor Bruichladdich 
			proeverij bij Andre Bos op 15-9-2012 (1e). Neus: gedroogd fruit, 
			duidelijk sherrywood, organisch, kazig en fors zwavel. Smaak: zoet 
			en zilt tegelijk, kruidig, echt jammer van de bijsmaak die doorzet 
			inde wat branderige afdronk. Met wat water komt de maltsmaak, 
			vanille en boerenkaas beter naar voren uit het droge sherryhout maar 
			de zwavel blijft (72). Na 3 maanden staan is de inhoud van de fles 
			er iets op vooruitgegaan, maar blijft niet mijn smaak sherryvat 
			(74). | nieuw |  
          | Bruichladdich 21Y, 46% (2008 
          bottling), Oloroso Sherry | 73 | 17e Leiden 2008. Na de briljante 
          Bowmore van SMoS is dit qua neus het andere uiterste van de geur van 
          sherryvaten: autoband, rubber, zwavel, licht turf. Echt 
          onaantrekkelijke neus wat helaas door de wrange en droge smaak wordt 
          bevestigd. Kruidig, sherryhout, zilt. Lange droge afdronk. Dit vind ik 
          dus echt geen lekker sherryvat. |  |  
          | Bruichladdich 9Y; James Mc. Arthur | 72 | Neus: fruitig maar niet fris, lijmig en malty. Smaak is zacht met 
          licht turf maar erg plakkerig. Bourbonzoetheid en wat saaie goedkope 
          smaak. Tot dan 74 punten maar de afdronk is een drama: iets zilt, 
          droog en vooral veel lijm. Niet voor plezier categorie. In de 
          herkansing viel de afdronk weer wat mee. |  |  
          | Bruichladdich 17Y, 55,5%, 
			Cadenhead's Authentic Collection, distilled 1986 and bottled July 
			2004, Bourbon hogshead, 270 bottles | 70 | 4e na de 57.0% zusterfles op 
			Bruichladdich proeverij bij Andre Bos op 15-9-2012. Neus: kruidig, 
			laurier, branderig door de alcohol. Smaak is niet te trekken; 
			boterig en zwaar alcoholisch. Water brengt maar gedeeltelijk 
			uitkomst. Nog steeds messcherp, maar nu beter genietbaar door 
			redelijke houtsmaak, vanille, peperig. Afdronk: droog hout en 
			verbrand palet. Ik kan hier weinig mee. | nieuw |  
          | Bruichladdich Rocks, 46%, no age (circa 5Y volgens standhouder) | 70 | Pot still festival 13 april 2007 (11e). Neus: turf, rook, citrusfruit, 
          jonge malt. Smaak: spirity, veel turf, vanille, malt. Duidelijk nog 
          erg jong en onaf. Afdronk ook vol turf en jong hout en wat 
          onplezierige nasmaak. Snap niet zo goed waarom dit nu al in de fles 
          gaat. |  |  
          | Bruichladdich Octomore |  
          | Bruichladdich: Octomore 46%, OB, 
          80.5 ppm, distilled 16/10/2002 and bottled april 2008, Buffalo Trace 
          Bourbon Cask | 83 | Neus: heftig turf, niet medicinaal, 
          maar meer aards, zoet en fris. Smaak: vettig, grainy, turf overheerst 
          de meeste smaken, rookvlees. Lange gronderige afdronk met sappig hout. |  |  
          | Bruichladdich: Octomore 12-140, 
          62.5%, 140 ppm, 5 years in oak cask, 15.000 bottles | 75 | Neus: bloody hell! Vond ik de 
			voorafgaande 80.5 ppm al wat veel van het goede; deze monolitische 
			kopstoot van fenol, alcohol en houtskool is wel zeer heftig. Zeer 
			alcoholisch maar ook opvallend fris. Smaak: zwaar turf, volledige 
			coating van de mond, prikkelend, wat bitter, droog, drop. Messcherp. 
			Dit is een turfschep te ver voor mij. Ruigheid gaat door in de 
			afdronk met een vrij bittere houtsmaak naast de aarde. Voor de 
			liefhebber zullen we maar zeggen. Tweede keer proeven op de 
			Bruichladdich proeverij bij Andre op 15-9-2012 verloopt niet veel 
			beter. Met veel water wordt deze whisky een stuk toegankelijker en 
			fruitiger; maar het blijft een brug te ver voor me. | herzien |  
          | Port Charlotte |  
          | Bruichladdich:
            Port Charlotte 2001, 59.2%, bottled 2007 from a Blood Tub (small
            cask with ca. 35 L content), Private botteling Ronald Wuijster | 84 | 13e
            op festivalzaterdag Leiden 2007. Sample van Ronald neust
            indrukwekkend: intens fruitig (grapefruit, abrikoos), prachtig hout,
            onwaarschijnlijk rijk voor zo'n jonge whisky. Neust als fraai clean
            sherryvat van oudere leeftijd. Smaak: turf, fruit en zoet hout gaan
            de strijd aan met elkaar. Prima te doen op deze sterkte. Lange licht
            droge afdronk. Het klinkt gek, maar had misschien wel een jaar
            eerder op de fles gekund. De meeste flessen uit dit prachtige vaatje
            van slechts 35 liter zijn helaas in transport verloren gegaan. |  |  
          | Bruichladdich: Port Charlotte 7Y, 
          66.5%, "Eidora Whisky No. 8", distilled 12-6-2001 and bottled 
          1-8-2007, cask no. 49, 334 | 76 | Limburg festival 2010 (22e). Wordt 
          dit de "Baffo Forever", maar dan op vatsterkte? Ja en nee. Ja, omdat 
          de notities voor neus, smaak en afdronk bestaan uit turf, extreem turf 
          en turf. Nee, omdat deze botteling door de vatsterkte meer te bieden 
          heeft en minder jong en onaf smaakt dan vat 48. Droog en verwarmend. 
          Het mist nog steeds diepgang. |  |  
          | Bruichladdich: Port Charlotte 7Y, 
          46%, "Baffo Forever" Edition No. 5, distilled 12-6-2001 and bottled 
          27-3-2009, cask no. 48, 256 bottles, Kruger whisky | 74 | Limburg festival 2010 (21e). Neus: 
          heftig turf, jonge malt. Smaak: ruw en onaf. Teveel ongenuanceerde 
          turf voor mij; drink ik niet echt voor mijn plezier. |  |  
          | Bruichladdich: Port Charlotte 3Y, 68.2%, cask 1 (work in progress) | 73 | Geproefd op 30 mei 2004 als grapje in masterclass Jim Mc. Ewan, die 
          reuze trots is op het eerste distillaat onder zijn management dat 
          whisky mag heten. Dit wordt een zwaar peaty (40 ppm) editie. Neus is 
          vol turf, rook, vanille, bourbonhout en wat spirity. Smaak is 
          suikerzoet, zilt en zwaar peaty. Dit is veelbelovend spul! Mooi 
          plantaardig en veel minder droog dan Lagavulin. Afdronk is nog ruw, 
          onaf, droog en kaal. Nasmaak na enige tijd wat onplezierig. Nog een 
          jaartje of 8 geduld. |  |  
          | Buffalo Trace: Blanton's Single Barrel Gold edition. Kentucky Straight 
          Bourbon, 103 proof, No Age Statement (dumped 4-29-05 in rack # 11) | 84 | Pot Still Festival 15 april 2007 (13e). Neus is een verademing na de 
          voorafgaande madeira finishes. Een elegante en krachtige Bourbon neus, 
          met veel fruit (perzik, marmelade), kaneel. Smaak is niet overdreven 
          zoet, met veel hout, vanille en een licht kruidige smaak. Mooie balans 
          en een perfect alcoholpercentage. Prettige afdronk met sappige 
          houtsmaak. |  |  
          | Buffalo Trace: Sazerac Rye 18Y, 
			1981-2000, 45% Kentucky Whisky | 84 | Geur: vanille, fruitig en vooral 
			kruidig. Smaak is krachtig en met veel meer diepgang dan de meeste 
			Amerikanen. Start als bourbon met een duidelijke kruidige meerwaarde 
			dor de rogge. Droge lange afdronk met aparte smaak (gember?). Goede 
			combinatie met een stukje chocolade. Amerikaanse topper; niet 
			helemaal mijn smaak, maar zonder meer uitstekende kwaliteit. |  |  
          | Blanton’s Kentucky Straight 
          Bourbon, Single Barrel Silver edition NAS, No Age Statement 
          98proof/49%, Barrel 9 / Warehouse 11 / rack 15, bottled 12-9-2006 | 82 | Aftertasting genietschap 6 
          september 2008. Neus: heel kruidig, gebrande toast, houtskool, 
          vanille, zoet. Smaak: prima Bourbon met rogge, brood en zoet hout. 
          Lange licht droge afdronk. |  |  
          | Buffalo Trace: Blanton's Single Barrel Kentucky Straight Bourbon, 
          46.5% (93 proof), No Age Statement, Barrel 111, Bottle 270, Bottled on 
          July 14th 1995. | 82 | Krachtige Bourbon met naast de karakteristieke bourbon reuk & smaak 
          een kruidig kaneelaroma. Veel hout, vanille en peperige 
          kruidnagelsmaak. Mooie balans en zowaar een prettige afdronk zonder 
          droge houtsmaak. In een tweede dubbeltest met Sazerac Rye de nipte 
          winnaar. Deze Bourbon verveelt niet snel. |  |  
          | Buffalo Trace: George T. Stagg, 70.6%, uncut/unfiltered, barrel proof, 
          no age statement, 2006 botteling. | 81 | Genietschapsbijeenkomst 17-6-2006. Na de Jim Beam Rye is daar een 
          enorm bourbon kanon. Neus: enorm krachtig door de alcohol, veel hout, 
          kruidig. Smaak onverdund is buitengewoon heftig, maar door het hoge 
          alcoholpercentage worden de karakteristieke zoete bourbonsmaken op een 
          goede manier beïnvloed. Geen weeïge zoetheid, maar knallend hout, 
          kruiden, vanille, chocolade, abrikoos. Zeer geconcentreerd en moeilijk 
          te verwerken. De afdronk daarentegen is veel eleganter dan verwacht: 
          mooie zoetheid, kruidig en niet te droog hout op het einde. Met water 
          erbij wordt de neus beter: hout, roggebrood, nootmuskaat, kruidnagel, 
          pepermunt. De smaak heeft nu ook wat pepermunt/eucalyptus naast de 
          enorme kruidigheid (nog veel meer dan Jim Beam). Een absoluut uniek 
          powerhouse, maar niet echt iets om regelmatig te drinken. Verdunnen 
          met water haalt de kracht eruit en er blijft dan een niet zo 
          uitzonderlijke bourbon over met iets teveel hout. Een experiment men 
          een ijsklontje daarentegen was zeer geslaagd.De cacao komt nu goed 
          naar voren en door het hoge alcoholpercentage blijft het ook met ijs 
          zeer verwarmend en tegelijk ijskoud. Hmmm....Stagg on the 
          rocks.....sorry Jim. |  |  
          | Buffalo Trace, 45%, Kentucky Straight Bourbon Old Style Sour Mash 
          Whisky | 80 | 7e op festivalzondag 2004. Neus: typische bourbon zoetheid maar ook 
          lekker kruidig. Smaak hakt er stevig in: hout, vanille, pittig 
          kruidig. Doet denken aan Wild Turkey. Afdronk is erg zoet en nogal 
          plakkerig. Overall een prima Bourbon met een waardering tussen Maker's 
          Mark en Wild Turkey Rare Breed. |  |  
          | Buffalo Trace: Sazerac Rye 18Y, 1981-2000, 45% Kentucky Whisky | 80 | Geur: kruidig, fruitig, esters (oplosmiddel) en zoet. Smaak is pittig 
			kruidig en behoorlijk krachtig. In een h2h met Zuidam Straight Rye 
			is de Sazerac veel voller en kruidiger. Gelukkig is de solvents 
			associatie in de neus alleen daar merkbaar. Zoete lange afdronk met 
			sappig hout (81). Genietschapsproeverij 27-11-2010: 79. |  |  
          | Blanton's Single Barrel Bourbon, 
			303, barrel 25, warehouse H, rick, 28, 63.5% (127 proof) | 68 | Potstill festival 2 oktober 2010 
			(2-14). Neus: zoet en zwaar alcoholisch. Smaak: zoet en kruidig 
			vuurwater. Teveel alcohol. Met water op drinksterkte gebracht 
			(40-45%) waardoor de neus veel beter wordt met meer fruit en 
			amandel. De smaak is ook toegankelijker, maar ik vind het een 
			tamelijk weeïge en plakkerige Bourbon. Lijmige afdronk met veel 
			hout. |  |  
          | Bunnahabhain |  
          | Bunnahabhain 1966, 35Y, 46.1%. Distilled on May 16th and matured in 
          sherry cask 4379. Bottled on 19-3-2002 on cask strength. Limited 
          edition of 401 bottles. | 92 | Geproefd in White Hart Hotel in Port Ellen voor het bezoek aan de 
          maltings. Heerlijk zoete neus met erg veel hout. In de smaak valt het 
          hout als eerste op, net niet te overheersend met een prachtige 
          honingzoete smaak. Lichte tabaksmaak. Prettig droge afdronk waarbij 
          opvalt dat het hout totaal niet overheerst. Met wat water gebeurd er 
          weinig met de neus, maar de smaak komt prachtig los: tabak maakt 
          plaats voor zoet fruit. Perfecte balans. Mag naast een Macallan Gran 
          Reserva staan! |  |  
          | Bunnahabhain 1967, 40.5%, Prenzlow collection. | 90 | 19e op festivalzaterdag 2004! Neus lijkt een topper aan te kondigen! 
          Belegen en heel elegant met veel hout, perzik en ander fruit. De smaak 
          doet erg aan de 1966 owners botteling herinneren, maar is iets minder 
          subtiel met veel fruitig sherryhout karakter (kersen, perzik). De 
          heerlijke lange afdronk wordt uiteindelijk iets bitter en is net te 
          droog om in de top te komen. |  |  
          | Bunnahabhain 1969, 30Y, 40.1%, Scott's Selection. | 88 | Inzet Gert op genietschapsbijeenkomst 13-12-2003 na de Auld 
          Acquaintance. Duidelijk een veel lichtere whisky. Neus vol vanille, 
          belegen, ziltig. Zacht, elegant en vol karakter. Mooie houtsmaak met 
          beetje rook en veel vanille. Mooie droge afdronk. Deze drink ik toch 
          liever dan de Auld Acquaintance botteling. |  |  
          | Bunnahabhain 33Y, 43.5%, 1620 
          bottles. | 88 | 13e bij Scott 17-1-2009. Neus: 
          hout, zoete malt, sherrywood met bourbonwood?, rood fruit. Smaak is 
          mooi bitterzoet, eierkoek, belegen malt, vanille, fruitig. Heerlijk 
          drinken met een lange bitterzoete houtafdronk. |  |  
          | Bunnahabhain 40Y, 40.6%, Duncan Taylor Rare Auld, cask 4877, 
          06.1966-10.2006. | 88 | Pot still festival 13 april 2007 (5e). Neus is enorm fruitig en 
          onwaarschijnlijk fris voor zo'n oude whisky: citrusfruit, peren, 
          anijs, menthol en opvallend weinig hout. De smaak is ook een intense 
          hout- en fruitnectar. Afdronk heeft verder weinig ontwikkeling, maar 
          blijft gelukkig sprankelend fris. Een heel bijzondere expressie van 
          Bunnahabhain. |  |  
          | Bunnahabhain Auld Acquaintance 34Y, 1968-2002, 43.8% Limited Hogmanay 
          Edition. | 88 | Aankoop bij bezoek aan distillery mei 2003. Geopend op 26 september 
          2003 (HOD proefavond 9). Neus: veelbelovend! Heerlijk vol en zoet, 
          veel hout, sherry en overrijp zoet fruit. Smaak: krachtig, zoet, 
          filmend, abrikoos, chocolade, veel overheersend hout. Afdronk: lang, 
          verwarmend, glad, stroperig. Hout blijft ook in afdronk allesbepalend 
          (beetje vergelijkbaar met de nasmaak na een USA Bourbon). Er gebeurt 
          gewoon te weinig om de aankoopprijs van 100 pond te rechtvaardigen. 
          Teleurstellend t.o.v. de 1966 en helaas de "verliezer" van de avond. 
          Tweede keer proeven met Huub identieke score (84). De neus is als een 
          topper, de smaak valt dan gewoon een beetje tegen. Derde keer als 
          opening van genietschapsbijeenkomst van 13-12-2003 iets hoger 
          gewaardeerd (86). Bij volgende keren proeven in isolement weer iets 
          gestegen. Langzaam ontdek je het licht zilte karakter door het hout 
          heen. Wordt steeds meer genietwhisky en eindigt uiteindelijk op 88. 
          Februari 2005 weer eens blind geproefd bij Michel: 85. |  |  
          | Bunnahabhain XVIII, 18Y, 43% (2006 botteling) | 87 | 9e op Leiden 2006 en 3e op Pot Still 13 april 2007. Neus: rijk, 
          elegant en fruitig, belegen malt, perzik, kaneel, leer. Smaak is 
          heerlijk zoet en fruitig (pruimen, abrikoos) met een vleugje zwavel. 
          Verwarmend. De licht bittere afdronk heeft een mooie houtsmaak. Een 
          uitstekende Bunnahabhain en een aanschaf waard ondanks het forse 
          prijsverschil met de 12Y. |  |  
          | Bunnahabhain 1966, sherry cask, cask strength, Murray McDavid Mission 
          series | 87 | Geproefd op Jim McEwan Masterclass op 25 mei 2003 in warehouse 
          Bruichladdich distilleerderij. Neus: heftig sherry, hout, zacht fruit, 
          boenwas, beetje ranzig. Smaak: veel frisser dan de neus! Hout, kaneel, 
          heel veel sherry. Overdadig hout in de afdronk. In de blindtest door 
          bijna iedereen voor een Macallan uitgemaakt tot groot genoegen van 
          McEwan. Deze geweldige whisky was de minste van de vijf in de 
          masterclass!! |  |  
          | Bunnahabhain 1984-2003, 57.5%, Scott's Selection. | 87 | Inzet Michel op genietschapsbijeenkomst 15-10-2005 na de Highland 
          Park. Neus is vettig, bloemengeur, vanille en licht ziltig. Fris en 
          vol karakter. Mooie krachtige smaak; na de eerste alcoholprikkel al 
          snel zacht en vettig. Mooi boterige malt, vanille, aarde, zilt. Mooie 
          droge afdronk; goed in balans en met een licht bittertje. |  |  
          | Bunnahabhain XXV, 25Y, 43% (2006 botteling) | 87 | 12e op Leiden 2006. Neus: heerlijk rijk en vol. Eleganter dan de 18Y 
          en erg floraal, fruitig (perzik), kokos, eikenhout. Smaak is zeer 
          intens, fruitig, heerlijk malty, hout, kokos, licht bittertje. 
          Allemaal prachtig in balans. Honingzoete afdronk met een vleugje 
          bitter. Heerlijk, maar geen prijs/kwaliteit topper. Nauwelijks beter 
          dan de 18Y, maar wel heel erg veel duurder. |  |  
          | Bunnahabhain 1964, 25Y, 46%, 
			distilled 30.11.1964, bottled 2.90, oak wood, casks 4852-4856, 
			Signatory Vintage (Dumpy Bottle) | 86 | 1e bij Genietschap op 2 april 2011. 
			Een Bunnahabhain in de pretasting met een zeer afwijkend 
			smaakprofiel. Bijzondere neus met chloor, pepermunt en ananas; een 
			zeer fruitige smaak met verrassend weinig hout voor zo’n hoge 
			leeftijd en zeer hoge “drinkability”. |  |  
          | Bunnahabhain 1979-1996, 17Y, 57.2% Sherry butt 5109. Signatory Dumpy 
          Bottle. | 86 | Staartje opgemaakt bij vakantievoorbereiding met Andre 10-2-2003. 
          Neus: sherry, rook, planten. Smaak: zwaar sherry, kruidnagel, 
          postelastiekjes, licht rokerig. Met wat water grote verbetering: neus 
          wordt fruitiger met iets van kaneel. De elastieksmaak verdwijnt en de 
          malt komt nu meer door de sherry heen. Zeer weinig turf! De afdronk is 
          uitstekend, lang en coating. |  |  
          | Bunnahabhain 38Y, 40.8%, Duncan 
          Taylor, cask #3328, 03.1967-11.2005, 209 bottles. | 86 | Pot still festival 13 april 2007 
          (6e; 85) en genietschapsproeverij 27-6-2009 (87). Na de 40Y in 
          dezelfde serie heeft deze editie veel meer sherry in de neus en is 
          kruidiger. Schitterende neus met veel zoet fruit (kersen, perzik, 
          aardbei), kokos, anijs, kaneel, linnenkast. Smaak: intens en bitter 
          hout op het randje van overpowered, kruidig, rozijnen, kersen, tikje 
          zwavel. Bitterheid zet door in de droge afdronk die gelukkig ook nog 
          wat zoet sherryhout ter compensatie biedt. |  |  
          | Bunnahabhain 1976, 31Y, no details | 85 | Blindproefrondje bij Michel met het 
          genietschap op 31 oktober 2009. Neus: floraal, zeer fruitig, oud hout 
          en belegen malt. Smaak is intens fruitig (grapefruit, mandarijn) en 
          zeer zoet en visceus; bijna likeurachtig. Filmende zoete afdronk. 
          Jammer dat er verder geen details bekend zijn... |  |  
          | Bunnahabhain 14Y, 52.6%, limited Edition 761 bottles. Pedro Ximenez 
          finish, bottled 26-04-2006. | 84 | 3e bij Dick op 20-1-2008 (88) en als sample bij Michel Augustus 2008 
          (80). Neus: zeer rijk, fruitig, prachtig hout, laurier, malt, ves 
          brood, zwavel, kaas. Intense smaak, biterzoet, winey, malty. Korte, 
          filmende licht droge afdronk met iets bittere houtsmaak. Bunna in 
          topvorm! Jammer dat ze zo lastig te krijgen zijn. |  |  
          | Bunnahabhain 2000-2009, 59.7%, 
          Gordon & MacPhail Reserve, first fill bourboncask #915, 225 bottles | 83 | 5e op Pot Still 2009. Neus: 
			vanille, perzik, banaan, drop, tikje medicinaal. Smaak: boterig, 
			malty, kruidig en clean. Afdronk: wat droog. Met een beetje water 
			toegankelijker en fruitiger (83). Herkansing in blindproefrondje bij 
			Andre op 28-5-2011 (82) |  |  
          | Bunnahabhain 12Y, 43% (2006 botteling) | 82 | 11e op Leiden 2006. Nieuwe verpakking altijd weer een reden voor 
          herwaarderen: Neus: subtiel, fruitig, malty, veel body. Smaak is 
          fruitig (perzik), honing, vettig, hout en een vleugje zilt. Deze 
          botteling is zeker op het niveau van voorgaande edities en hoeft zich 
          niet te schamen na de veel duurdere 18 jaar. |  |  
          | Bunnahabhain 1981, 22Y, Work in progress straight from the cask | 82 | Buitenkansje tijdens bezoek aan Bunnahabhain op 26 mei 2003: voor een 
          DVD project werd de manager geïnterviewd in o.a. het warehouse. Een 
          sample uit een refill sherry cask uit 1981 (22Y) werd getest. Neus: 
          heerlijk zoet en honingachtig. Onverdund prima te drinken! Smaak is 
          verwarmend, boterig en honingzoet. Verder weinig ontwikkeling. Lange 
          gladde afdronk. |  |  
          | Bunnahabhain 1988-1998 The Macphail's Collection | 82 | 3e wis na het eten bij Andre (29/12). Leuk na een Brora omdat deze 
          Islay juist bijna nul zee en turf karakteristieken heeft. Lucht en 
          smaak van boter en honing. In de afdronk ietsje ziltig. Zeer zacht en 
          iets plezieriger dan de officiële botteling. |  |  
          | Bunnahabhain 1989, 15Y, 45%, from one single cask. Douglas of 
          Drumlanrig. | 82 | 18e op festivalvrijdag 2005. Neus: subtiel, licht zilt, citrusfruit, 
          boterig, vanille, malt. De frisheid is een verademing na de reeks 
          voorafgaande sherryvaten. Smaak: zacht, malty, fruitig (nu meer banaan 
          dan citrus), licht zilt en wat olieachtig. Mooie zoete afdronk die 
          langzaam in een prettig bittere nasmaak overgaat. Typisch 
          Bunnahabhain; de 12Y distilleerderij botteling is een stuk goedkoper 
          voor prijs/kwaliteit verhouding. |  |  
          | Bunnahabhain 9Y, 46%, distilled 
			2001 and bottled 2010, The Nectar of the Daily Drams | 82 | Neus: heftig sherrywood, bruine 
			suiker, autoband, noten, floraal, zoet. Smaak: kruidig, licht 
			zwavelig maar niet storend, stevige houtsmaak voor zo'n jonge 
			whisky, gedroogd fruit. Licht droge zoete houtafdronk. Tja; een 
			voorbeeld van een sherryvat dat het subtiele distillery karakter van 
			Bunnahabhain totaal overschreeuwt. Toch vind ik het wel een leuke 
			botteling. |  |  
          | Bunnahabhain Darach Ur, Batch 1, no 
          age, 46,3% | 82 | 3e bij Scott 17-1-2009. Neus: 
			vanille, floraal, licht turf, citrusfruit. Smaak: jong, granig, 
			turf, aarde, mooi zoet. Droge afdronk met wat bitter hout. |  |  
          | Bunnahabhain 12Y (2000-2005) | 81 | Milde Islay whisky met hoog allround karakter. Mist de diepgang en 
          flair van de grote namen maar is een prima genietbaar product voor 
          alle tijdstippen. Volgens de distilleerderij manager is de gemiddelde 
          leeftijd momenteel (2003) 14Y (80). November 2004 half flesje 
          aangeschaft. Neus: subtiel, honing, boter, malt. Smaak: zacht, malty, 
          fruitig (perzik, banaan), licht zilt en olieachtig. Afdronk: de 
          honingzoete malt verandert langzaam in een prettig bittere nasmaak. |  |  
          | Bunnahabhain 1979-2003, 24Y, 45.7%, Cadenhead's | 81 | 7e op Cadenhead proeverij 21-5-2004. Neus is opvallend neutraal; er 
          springt geen geur echt uit. Smaak is prikkelend, boterig en licht 
          bitter. De afdronk wordt overheerst door zwavel; kost strafpunten. 
          Water toevoegen geeft verbetering. Heeft lange tijd nodig om te 
          openen! Geur wordt fruitiger en smaak meer honingachtig (bittertje 
          blijft er ook in). Zwavel in de afdronk wordt minder storend. |  |  
          | Bunnahabhain 1978, 27Y, 55.6%, 
          Signatory Cask Strength collection, distilled 30.03.1978 and bottled 
          08.02.2006, oak cask# 2542, bottle 27 of 509. | 80 | 17e bij Scott 17-1-2009. Neus: vrij 
          scherp en ontoegankelijk. Smaak is na wat verdunnen lekker en met het 
          typische Bunnahabhain bitterzoete smaakje. Voor een 27 jaar oude 
          expressie stelt dit echter teleur. Mist gewoon de complexiteit van de 
          eerser geproefde OB 34Y. |  |  
          | Bunnahabhain 12Y, 46%, cask # 5375, 
			distilled 28-4-97 and bottled December 2009. Selected for Whiskeria 
			Toilasor (Glu Glu 2000 - The Malt Whisky Club) | 79 | Genietschap in Zwitserland 
			25-9-2010 (10e). Neus: turf, organisch, muf, kazig, niet echt 
			aantrekkelijk. Smaak is beter dan de neus; vettige boterige malt, 
			aardse turf die wel erg aanwezig is. Tikje spirity met een droge 
			afdronk vol turf. Ik heb nog steeds niet zoveel met peated 
			Bunnahabhain... |  |  
          | Bunnahabhain 1978, 27Y, 54.9%, Signatory Vintage Cask Strength 
          Collection series. Distilled 30.03.1978 & Bottled 27.05.2005. cask # 
          2541, bottle 327 of 489. | 79 | 10e op Pot Still festival 2005. Neus: boterig, malty, spiritus, graan. 
          Smaak onverdund is vettig, malty en kaal. Water toevoegen geeft wat 
          opening van zaken: meer fruit, malt en vanille in de neus. Smaak 
          blijft vettig en malty, maar heeft nu duidelijk zwavel. De droge 
          afdronk met noten en hout is eigenlijk wat saai. Ik vind dit minder 
          lekker dan de 12Y distilleerderij botteling; over prijs/kwaliteit 
          gesproken.... |  |  
          | Bunnahabhain 20Y, 1979, 46% Murray Mc. David (Bourbon cask) | 79 | 9e bij Andre (29-12-2001). Neus plezierig zacht en boterig. Smaak 
          scherp; lijkt jonger dan 20 jaar, zee, vanille. Droge afdronk. 
          Complex! |  |  
          | Bunnahabhain Moine, 7Y, Islay festival botteling 2004 | 79 | Super Wigman Tastung 2004. Leuke rariteit, maar alweer een waar ik 
			nauwelijks aan toe kwam. Slechts klein slokje geproefd. Erg jong, 
			spirity en veel meer turf dan gebruikelijk bij Bunnahabhain ("zij 
			kunnen het nu ook…"). De whisky is OK, maar Bunnahabhain was juist 
			altijd die milde Islay whisky zonder turf. Dit blijft nog ver van 
			het niveau van de 3 grote Islay zuidkust whisky's. Zit de wereld 
			hier nu op te wachten? |  |  
          | Bunnahabhain, 1988-2002, 14Y, 43%, Chieftain's Sherry Finish, cask# 
          9038 | 79 | 10e bij Huub op 13-9-2003. Neus: vettig, rook, vanille, banaan. Smaak: 
          boterig, vanille, zilt. Waar is de sherry? Iets minder lekker dan de 
          distilleerderij botteling. |  |  
          | Bunnahabhain 12Y, 59%, cask # 5375, 
			distilled 28-4-97 and bottled December 2009. Selected for Whiskeria 
			Toilasor (Glu Glu 2000 - The Malt Whisky Club) | 77 | Genietschap in Zwitserland 
			25-9-2010 (11e). Apart hoe anders dit ruikt en smaakt in 
			vergelijking met exact dezelfde whisky op 46%. Alcoholische en 
			zoetere neus; minder muf dan de 46% maar nog steeds niet fris. 
			Smaak: erg scherp, droge turf, niet goed in balans. Vrij lange droge 
			houtafdronk vol turf. Ik prefereer de 46% editie. Het verdunwater 
			maakt kennelijk verschil, want water toevoegen aan deze whisky 
			levert niet hetzelfde resultaat als de 46% botteling. |  |  
          | Bunnahabhain 16Y, 53.2%, Manzanilla 
          Sherrywood Finish, limited edition, natural cask strength, 
          un-chillfiltered | 73 | 7e Groningen 2010. Eerst 12Y in 
          bourbon en daarna 4 jaar in Manzanilla sherryvat volgens standhouder. 
          Neus: zoet, kruidig, iets ranzigs in de geur, rookvlees, hout. Smaak: 
          interessant bittertje, vijgen, kruidig, droge houtsmaak, complex maar 
          niet echt lekker. Afdronk tikje te bitter en droog voor mijn smaak. 
          Ging me snel tegen staan. |  |  
          | Burn of Speyside 6Y, distilled 1996, 46% ("from refill bourbon 
          barrels"). Bevat Balvenie & Glenfiddich (handmatig doorgekrast op 
          label in latere edities), | 78 | Mystery guest bij Gert op 21-2-2004. Neus: zeer fruitig (citrus), 
          bloemen, veel malt en fris. Smaak is licht prikkelend op de tong, 
          fruitig, graan en een beetje turf.  
          Afdronk is droog en fris met mooie houtsmaak. Blind geproefd dacht ik 
          aan een Lowland. Deze whisky bevalt een stuk beter dan het broertje 
          gerijpt op refill sherry hogshead! |  |  
          | Burn of Speyside 6Y, distilled 1996, 46% ("from refill sherry 
          hogshead"). Bevat Balvenie & Glenfiddich (handmatig doorgekrast op 
          label in latere edities), | 68 | Neus: fruitig (perzik, citrus), malty, licht rokerig maar niet echt 
          fris (velpon). Smaak is zacht en fruitig met licht turf. 
            Weinig ontwikkeling en korte zoete plakkerige afdronk. Gewoon 
          iets te jong (72)? Bij tweede keer proeven nog minder interessant en 
          een onprettige nasmaak. Gert neemt een blind sample mee als mystery 
          guest op genietschapsbijeenkomst 13-12-2003; identieke score. |  |  
          | Bushmills 1608 Anniversary Edition, 
          46%, 400th Anniversary of the original grant to distil | 84 | Luxe editie van de 1608 op hoger 
          alcoholpercentage. Heerlijke aromatische neus, malt, vanille, fudge, 
          bourbonhout, zacht fruit (banaan, framboos). De smaak is pittiger dan 
          verwacht maar toch zeer zacht, honingzoet, boterig , kruidig, 
          roggebrood. Zeer vol en rijk van smaak. Lange zoete filmende afdronk 
          met sappig hout en licht droge nasmaak. Grote klasse blended whisky 
          die vele single malts achter zich laat. |  |  
          | Bushmills 16Y Triple 
          Wood (Irish Whiskey) | 84 | 8e wis op festival 2000. Revanche van de Ieren met deze lekker houtige 
          en belegen whiskey. Sherry, koffie, toffee, vanille (bourbon) en noten 
          en fluweelzacht. Totaal geen turf of rook. Sterk houtige afdronk. Een 
          wereld van verschil met de 10Y. Pas bij aanschaf van de fles ontdekt 
          dat het een triple wood is (eerst bourbonvat, dan sherryvat, finish 
          met portvat). 2e in 2004: minder zacht dan verwacht. Heerlijke zoete 
          smaak, maar de port overheerst geen moment. Prachtige balans. Stroeve 
          afdronk kost punten. Blind proeven tegenover de Black Bush (nog eens 
          herhaald als mystery guest op 18 december 2004) in wat ontluisterend. 
          De veel goedkopere blended blijkt even goed! |  |  
          | Bushmills: Black Bush, 40%, Blended Irish Whiskey (botteling 
          2004-2006). | 84 | Op advies van Huub eindelijk getest in hotelbar. Neus is typisch Iers 
          aroma. Mild, vanille, malty. Mooie volle, vettige en zoete smaak (iets 
          sherry?) met veel fruit, vanille en noten. Mooie zachte gladde afdronk 
          met veel malt, mooie houtsmaak en een vleugje rook. Geen lijm in de 
          afdronk! Net als de 1608 scoort ook deze blended (grain component komt 
          van Midleton) ruim boven de Bushmills 10Y single malt! Oktober 2004 de 
          eerste fles aangeschaft van deze heerlijke zachte whiskey; wegens de 
          sublieme smaak in de Irish Coffee nu standaard in huis. Bij blind 
          proeven nog hoger gescoord (o.a. als mystery guest op 
          genietschapsbijeenkomst bij Nico op 18 december 2004). |  |  
          | Bushmills 1608 Reserve, Blended Irish Whiskey, 40% | 82 | Grote verrassing: een blended 
			scoort hoger dan de 10Y single malt! Neus is aromatischer dan de 10Y 
			met veel vanille, fudge, bourbonhout, mint en zacht fruit. De smaak 
			is zeer zacht, zoet, boterig en voller dan de 10Y, maar nog steeds 
			fris. Korte zoete filmende afdronk met sappig hout en roggebrood. 
			Kleur is ook iets donkerder dan de Bushmills 10 (82). Op 27 juni 
			2009 en 25 juni 2011 weer hoog gescoord in blindrondjes bij Jos en 
			herkend als een Ierse whisky (80 en 83). Gemiddelde score genomen. |  |  
          | Bushmills Black Bush, 40%, Blended Irish Whiskey (new 2006 botteling) | 81 | Nieuwe verpakking aangeschaft voor Ierland proeverij 6-10-2006. Valt 
          erg tegen na de Knappogue's en Bushmills 10Y. Later geproefd naast een 
          2005 botteling. Deze 2006 editie is een stuk scherper en minder 
          interessant. |  |  
          | Bushmills 10Y (Irish Single Malt Whiskey) | 79 | Vroeger vond ik dit een topper naast de Jameson & Tullamore Dew 
          huiswhisky. Er kan veel gebeuren met je smaak in een paar jaar tijd. 
          Neus licht, fruitig, zoet (honing, vanille, malt en fruit 
          (citrusachtig). Smaak is zacht, malty, honingzoet en Lowland licht, 
          maar met een aparte kruidige smaak erbij. Afdronk duidelijk minder 
          prettig: stroef en vreemd bijsmaakje. Op genietschapsbijeenkomst) van 
          12 juni 2004 een nieuw label geproefd ("10Y double matured"); ik heb 
          hier vrijwel dezelfde smaaknotities en puntenwaardering bij. Op Ierse 
          whiskyproeverij 6-10-2006 enigszins onderuit naast de veel frissere 
          Knappogue Castle 1994 (Bushmills gerijpt op ex-Bourbon vaten) |  |  
      uw keuze
 A
      B C D
      E F G
      H  I 
      J K L
      M N O
      P R S
      T U V
      W Y Z
  
Auteursrecht: Nico
            Meijboom
  
 terug
      naar proefnotities en punten
  
 
       webmaster__________  Whisky
      Monitor 
      __________
 nmeijboom59@kpnmail.nl
 webdesignekksites
 internet producties
  
     |