Versie
april 2013
|
Proefnotities
en punten op
distillery | |||||
|
| Label 5 | |||
| Label 5 Pure Malt, 12Y, 43% | 75 | Leuke mystery guest van Gert op genietschapsbijeenkomst 12-6-2004. Neus heeft veel hout en sherry, iets leerachtig. Smaak is vrij pittig met veel malt, sherry, hout. Blijft wat gesloten, vlak en een beetje saai. Afdronk is glad en onbestemde. Voor een blended uitgemaakt, wat niet ver mis was. Prettige whisky die wat karakter mist. | |
| Label 5 Blended Scotch Whisky, 40%, no age | 70 | Cadeautje van Victor 19/7/2009. Neus: graanalcohol, gedroogd fruit, banaan, vanille, floraal. Lijkt een mix van bourbon en sherrywood. Smaak is zacht en zoet met een licht turf, hout, noga. Neutraal en toegankelijk met een vrij zachte en gladde afdronk. | |
| Ladyburn | |||
| Ladyburn 1973, 50.4%, bottled by William Grant & Sons (owners) in 2000 (?) | 89 | Een onverwachte gelegenheid deze rariteit te scoren als 17e op festivalzaterdag 2004. Neus: elegant fruitig en heerlijk belegen hout. Smaak: zeer fruitig (potpourri van citrus, abrikoos, perzik, banaan), mooie malt en houtsmaak. Onverdund nog wat gesloten. Met water wordt de neus iets fruitiger maar niet heel erg anders. De smaak gaat wel sterk vooruit met water: de superfruitigheid blijft, het hout wordt duidelijk getemd en er komt een notenachtige smaak bij. De complexe smaakreis zet door in de iets te droge afdronk. Overall een feest en een echte genietwhisky (voor € 550 mag dat ook wel). Jackson en Murray zijn het zowaar eens met een voor mij onbegrijpelijke superlage waardering van slechts 60 punten! | |
| Ladyburn: Rare Ayrshire 1975, 32Y, 46%, Signatory cask strength collection. Distilled 21/02/1975 and bottled 22/03/2007. Matured in a Bourbon Barrel. Cask no. 556. Bottle # 94 of 265. | 85 | Pot still festival 13 april 2007 (12e). Een curiositeit bij Signatory; Ladyburn onder de naam Ayrshire. Neus is zeer fruitig en clean: peer, appel, perzik, clean hout, vanille, malty, stro. Smaak: heerlijk intens hout met een mooie geconcentreerde zoetheid. Malt, vanille, fruitig. Weinig diepgang en ontwikkeling, maar erg lekker van smaak. De zoete afdronk eindigt vrij droog en stroef. | |
| Lagavulin | |||
| Lagavulin 12Y, 43%, OB White Horse distillers (75 cl Italian bottling circa 1979) | 95 | 9e bij Michel met het genietschap op 31 oktober 2009. Neus: superelegant, rokerig, turf, houtskool ("kolengestookt"). Smaak: superzacht, filmend, zeer complex. Wat een verrassing na de geweldige Brora 1972; hoe elegant kan een whisky worden. Subtiel turf, rook, heerlijk zoet en fruitig. Waanzinnig lange en perfecte afdronk. Het enige punt dat droevig maakt is dat dit vroeger standaard kwaliteit na slechts 12 jaar rijping. | |
| Lagavulin 16 Y, 43% (1998 botteling) | 93 | Na de proefsamples bij Huub op 10-4-2006 een aparte entry gemaakt voor de allereerste Lagavulin (White Horse) die ik proefde en die lang op de eerste plaats in mijn klassement stond voor ik de leeftijdgenoten van Ardbeg en Laphroaig geproefd had. Neus: turf, teer, zee, carbolineum en eikenhout. Planken teren in een vissershaven. Zeer vol en krachtig van smaak en ook in de afdronk een droge teerachtige nasmaak. Je hebt hier niet altijd zin in omdat de teersmaak soms wat tegen staat. Geen water bij doen. Een totaal andere drank dan de recentere zoete en florale 2005 botteling. Sample bij Michel op 15-3-2007 bevestigt de ruime 90+ score! | |
| Lagavulin 21Y, 56.5%, Distilled 1985. Super Premium Release 2007, 6642 bottles from first fill Spanish Sherry European Oak Casks | 93 | 3e op Diageo tasting Brummen 15 oktober 2007. Neus: rokerig, turf, zoet, sherryhout, fruitig (marmelade). Smaak: zacht, intens rokerig, bacon, turf, fruitig, zoet en vettig. Wat een elegantie! Doet mij in gedachten terugreizen naar het verleden van de allereerste edities van de Distillers edition, maar waarschijnlijk is dit beter. Afdronk is zacht en droog en een tikje bitter. Een verplichte aanschaf die gelukkig lukte. Fles geopend 28-12-2007 voor een test naast de 1979 Distillers Edition. Zoals verwacht wordt de DE weggeblazen door dit geweld. | |
| Lagavulin 30Y, Super Premium Malt, 52.6%, American Oak refill casks filled in 1976 and bottled 2006, 2340 bottles. | 92 | 13e op Diageo tasting Brummen 16-10-2006. Neus: nog steeds fris na 30 jaar in het vat, ziltig, ozon (onweer), citrusfruit, beetje rook en uiteraard hout. Smaak is mooi droog en zoet; clean bourbonwood, zeer getemde turf en rook en meer fruit. Mist wat spanning maar is wel een heerlijke genietwhisky. Werd gecombineerd met verse oesters; wederom een geweldige synergie. Afdronk: eikenhout, zilt en vanille (niet echt goed kunnen doen wegens die heerlijke oesters). Over het prijskaartje kunnen we het beter niet hebben.... | |
| Lagavulin 16 Y, cask strength (work in progress) | 91 | Uniek sample tijdens rondleiding op de Lagavulin open dag op 24 mei 2003. Neus uit een plastic kuipje niet te doen. Smaak is duidelijk voller en ruiger dan de gewone 16Y. Filmend en plantaardig. De afdronk is verwarmend en lang. Er lijkt een lichte teercoating aan het verhemelte achter te blijven. Zou leuk zijn als dit werd gebotteld. | |
| Lagavulin 1979, 23Y, 46%, Murray McDavid Mission series. | 91 | Geproefd op Jim McEwan Masterclass op 25 mei 2003 in warehouse Bruichladdich distilleerderij. Neus: zee, zout, turf, plantaardig. De smaak is droog, zilt en wat frisser dan de distilleerderij botteling. De afdronk is prettig droog met veel zeekarakter. | |
| Lagavulin 1980 Distillers edition (double matured), 43% | 91 | Sensatie in 2000 (93), 2e keer in april 2006 in tripeltest bij Huub met de 1988 & 1989 DE (91) en een nieuwe fles in een dubbeltest met de 1981 DE op 3 april 2010 (91). Dit blijft de mooiste uit de reeks doordat de karakterisiteke droge Lagavulin bite hier nog het meest aanwezig is en de zoete sherry veel toevoegt zonder te overheersen. Neus: turf, kruidnagels, rokerig, sherrywood overheerst de vrij frisse malt niet. Smaak: lekker pittig, verwarmend, turf, laurier, sherrywood is duidelijk aanwezig, maar overheerst geen moment; mooie harmonie met de turf en zilte smaak. Droge en relatief zoete afdronk. | |
| Lagavulin 16 Y, 43% (2005 botteling) | 90 | Sample bij Huub op 10-4-2006 na de dubbeltest van twee 12Y edities. Neus:floraal, fruitig (perzik, citrus), kruidig, jodium, turf en malt. Een verbluffend elegante expressie van wat vroeger een droog turfmonster was. Ook de smaak is prachtig in balans tussen zoet en zout, subtiel turf, bacon, malt, mooi hout. Afdronk is prettig droog en vrij van teer. Een ongewoon toegankelijke botteling. Zou hier wat op sherryvaten gerijpte whisky aan toegevoegd zijn? Een groot contrast met de cask samples geproefd op Islay festivals. | |
| Lagavulin 16 Y, 43% (several bottelings 1999-2004) | 90 | De klassieker. Neus is prachtig: turf, aarde, organisch, carbolineum, gerookte vis, licht medicinaal. Smaak: intens, prachtig eikenhout, turf, kruidnagel, peper. Lange filmende afdronk. Was ooit the ultimate Islay op #1 totdat de leeftijdgenoten van Ardbeg en Laphroaig even goed of beter bleken. Waardering voor Lagavulin 16Y is wat stemmingsafhankelijk en ook de bottelingen geproefd van 2002-2005 variëren. Op 31-8-2002 als 7e bij Huub een geweldige combinatie met oesters. Na de oesters lijkt de Lagavulin vrijwel geen rook meer te hebben, maar een pure zeewiersmaak. Op Lagavulin open dag op 24 mei 2003 uitgebreid kunnen testen t.o.v. allerlei interessante (maar helaas geen bijzonder goede) distilleerderij samples en een heerlijke begeleiding bij de scallops. Op 29 mei 2004 bij het derde bezoek aan de distilleerderij komt Lagavulin weer niet zo goed uit de verf. Verandert mijn smaak of de Lagavulin? Sample tasting in 2006 bij Huub maakt duidelijk dat er behoorlijk variatie in de distilleerderij edities zit. Op 90 punten gezet na opening miniatuurtje uit circa 2000 met Michel op 28-12-2007. | |
| Lagavulin 1981 Distillers edition (double matured), 43% | 89 |
Topper bij de salade met gerookte zalm en heilbot bij Gert op 21-2-2004, 2e keer zelf een fles kunnen scoren in 2009 en een dubbeltest met de 1980 DE op 3 april 2010. Neus: zwaarder sherried dan de 1980 in de neus, maggi, mooi turf, kruidig, wat gesausd. Smaak: kruidig, zeer zacht, verwarmend, drop, aardse turf, rookvlees, licht medicinaal, rokeriger dan de 1980. De sherry is in deze editie meer op de voorgrond en enigszins overheersend. Afdronk: zeer lang, rokerig en filmend. Het blijft een geweldige whisky, maar niet langer in de 90+ categorie. |
|
| Lagavulin 1984 Distillers edition (double matured), 43% bottled 2001 | 89 | Rokeriger en minder droog dan de 1980. Ook in deze editie wordt de standaard Lagavulin duidelijk verrijkt door de mooie sherry finish. Zeer goed in balans (94). Andere fles geopend december 2004 op ALX5. Neus: prachtige combinatie van zoete sherry met rook, turf, fruit, kruidnagel en vanille. Smaak: zacht en zoet begin en langzame opkomst van de medicinale turfrijke Lagavulin smaak. Complex, intens, zacht en verwarmend. Afdronk: lekker zoet, rokerig en wat droger dan in herinnering (strafpuntje). Leuke dubbeltest naast de 1987. Punten arbitrair verlaagd na herproeven diverse andere jaargangen. | |
| Lagavulin 25Y, 57.2%, bottled 2002, 9000 bottles. | 89 | Na enig aandringen en geduld hebben na de rondleiding op de Lagavulin open dag op 24 mei 2003 een ruime hoeveelheid kunnen scoren van de distilleerderij manager. Neus (onverdund): plantaardig, gesloten. Smaak (onverdund): niet te doen; vuurwater en teer. Met een beetje water prachtige opening; mooie plantensmaak, zeewier maar nog steeds geen topper. Met veel water (bijna 1:1 !) is daar de verwachte Laga kwaliteit. Ook de neus is nu veel frisser: zeewier en eindelijk wat licht fruitige tonen. Een moeilijke en erg gesloten whisky. | |
| Lagavulin 1979 Distillers edition (double matured), 43% | 88 | Miniatuurtje geopend 28-12-2007 naast de 21Y & 16Y. Neus: turf, gedroogd fruit, mooi sherryhout, maggi, aanzienlijk minder fris dan de 16Y. Smaak: nog steeds heel veel power met zijn 43%, vettig van smaak, veel hout, mooi turf. Afdronk is licht droog en vol turf. De smaak is vrij scherp in vergelijking met zowel de 16Y als de 21Y en ook de balans is minder dan de 16Y (miniatuurtje uit circa 2000). | |
| Lagavulin 1986 Distillers edition (double matured), 43% bottled 2003 | 88 | Onder suboptimale omstandigheden geproefd uit een plastic kuipje bij Lagavulin op 29 mei 2004 (wat een verschil met het onthaal bij Laphroaig en Ardbeg!), maar goede herkansing gekregen bij Jos op 28-8-2004. Uitnodigende en elegante neus: sherry, turf, rook, fenol, hout. De complexe smaak heeft de bekende Lagavulin droogheid, verzacht door de sherry finish. Is iets scherper en wat minder overdonderend dan voorgaande edities. Teerachtige filmende afdronk die iets te droog eindigt. | |
| Lagavulin 1987 Distillers edition (double matured), 43% bottled 2003 | 88 | Roy van Steenbergen neemt een referentiesample mee 10 december 2004 op ALX5 zodat een leuke dubbeltest met de 1984 kan worden gedaan. Neus: veel geparfumeerder /bloemiger dan de 1984! Rozen, turf, rook, jodium, vanille, kruidnagel en zoete sherry. Smaak: heerlijk zacht en zoet begin met mooie sherryhoutsmaak en langzame opkomst van het wat meer medicinale turfrijke karkater. Afdronk: filmend, verwarmend, kruidig, zoet, rokerig en prettige droge houtsmaak. Neus vind ik minder aantrekkelijk dan de 1984; verschil in smaak is marginaal. Met water erbij wordt de neus nog complexer, fruitiger (perzik, citrus) en zoeter; alles prachtig in balans met turf en zee. Geen water toevoegen; dit verpest de smaak behoorlijk; de droogheid van de Lagavulin 16Y komt nu duidelijk naar voren. Punten arbitrair verlaagd na herproeven diverse andere jaargangen. | |
| Lagavulin Distillers edition 1993, bottled 2009, 43%, finished in Pedro Ximenez wood. | 88 | 13e Gall&Gall festival Almere 1-11-2009. Neus: turf, sherrywood, kruidnagel, rook, rood fruit. De smaak is pittig, zacht, aards, turf, kruidig, clean. Lange prettig droge houtafdronk. Eeneditie met ballen; de Laga DE lijkt langzaam terug te kruipen naar de oude vorm. | |
| Lagavulin 12Y, 57.9%, Super Premium Malt, 8th release 2009. From refill American Oak casks. | 87 | Geproefd bij Richard 24-8-2010. Neus: rokerig, droog, turf, BBQ. Smaak is goed te doen op deze sterkte: zoete bourbonvaten, citrusfruit, vanille, turf en mooi droog eikenhout. De droge afdronk is rokerig. | |
| Lagavulin 12Y, 56.4%, 7th release 2008. From refill American Oak casks. | 86 | 17e Brummen 20-10-2008. Neus: clean bourbonwood, zee jodium, rook. Smaak is zeer vol in turf naast zoete vanille en citrusfruit. Wat scherp maar toch aangenaam drinken op deze sterkte. Met wat water wordt het geheel wat toegankelijker, maar het blijft wat kaal. Meer floraal en fruitkarakter en de rokerige turf wordt wat geblust. Prettige licht droge en rokerige afdronk. Blijft lang doorgaan en de smaak gaat lastig weg. | |
| Lagavulin 12Y, 56.4%, Super Premium Malt, 6th release 2007. From refill American Oak casks. | 86 | 5e op Diageo tasting Brummen 15 oktober 2007. Het antwoord op de vraag "waar is de Lagapower van weleer?" die ik bij de 1991 DE stelde is duidelijk: in de 12Y! Neus: super islay, ruig, ziltige zeebries, rokerig en tegelijk heerlijk fris en zoet. Ook de smaak knalt erin: de gebruikelijk Lagavulin ruigheid in combinatie met prachtige bourbonvaten; veel citrusfruit en vanille naast turf en zee. De licht droge afdronk is rokerig en opvallend zacht. Flesje aangeschaft van deze 6e release van de 12Y, die naar mijn smaak een van de beste tot nu toe is. | |
| Lagavulin 12Y, 57.8%, Super Premium Malt, 2nd release 2003 | 86 | Per ongeluk gekocht November 2005 (had de 2005 botteling willen hebben). Test naast de Very Young Ardbeg op 17-12-2005. Neus is heftig alcohol, turf en planten. Tigerclaws op het palet bij binnenkomst. Onverdund bijzonder heftig en intens; turf, zilt, visachtig. Wat water toevoegen geeft duidelijk verbetering maar blijft intens. Neus ontwikkelt mooi fruit (citrus), vanille en malt naast de turf, zee en planten (toch weer die Caol Ila associatie). Het is allemaal erg kaal en droog, maar deze editie bevalt me beter dan de 2002, 2004 en 2005 botteling. Interessante dubbeltest met de 2004 bij Huub op 10-4-2006. Oktober 2006 weer overtuigend beter dan Ardbeg Oogling, Still Young & Very Young. | |
| Lagavulin 1993-2007, 56.5%, Single Cask botteling for Islay whisky festival 2007, cask 4893. | 86 | Sample van Bert Faas geproefd op 28-12-2007. Neus: zeer medicinaal, jeneverbes, dettol, organisch, turf, aarde. Smaak: behoorlijk powerhouse, ietwat wrang met droog hout, maar in vergelijking met een 12Y Super premium veel meer body en substantie. Water toevoegen (terug naar 45-50%) maakt het geheel wat toegankelijker. Citrusfruit komt naar voren in de neus en ook de malt krijgt nu een kans. Mooie vettige smaak. | |
| Lagavulin Distillers edition 1991, bottled 2008, 43%, finished in Pedro Ximenez wood. | 86 | 18e Brummen 20-10-2008. Na de zeer krachtige 12Y valt deze double matured alvast niet tegen in de neus. Sherrywood, turf, rook, fruitcake. De smaak is zeer zacht met mooie aarde en turf. Wat vlak in smaak maar bijzonder genietbaar. Prettige licht droge houtafdronk met nasmaak van rookvlees. De voorafgaande Laga 12 heeft een invloed op de score; verificatie gewenst. | |
| Lagavulin Distillers edition 1994, bottled 2010, 43%, finished in Pedro Ximenez wood. | 86 | Koopje op Heathrow for old time's sake. Neus: droge geturfde malt met zoet sherrywood, kruidnagel, rokerig. Smaak is zacht, maggi, kruidig, turf. Lange droge houtafdronk.Deze editie wat minder dan de 2009; het zoete houtsausje wat ik niet lekker vond in sommige voorgaande jaren is weer terug. Evengoed wel heerlijk drinken, maar heb toch voorkeur voor de standaard 16Y. | |
| Lagavulin 12Y, 57.7%, Super Premium Malt, 4th release 2005, | 85 | 10e op Diageo Rare Malt/Premium Malt presentatie Brummen 26-9-2005. Neus is kaal: hout, malt turf en vanille. De smaak is behoorlijk zoet voor een Lagavulin; malt, vanille en citrusfruit komen met gemak door het medicinale zeekarakter heen. Turf en rook blijven doorgaan in de afdronk. In vergelijking met de 2002 release een duidelijke verbetering door het ontbreken van teer. Ondanks of juist dankzij de kaalheid wel een heel prettige whisky; maar de scores van Lagavulin lijken tegenwoordig standaard onder de 90 punten uit te gaan vallen. | |
| Lagavulin 12Y, Super Premium Malt 5th release, 57.5%, Bottled 2006 from refill American Oak Casks at least 12Y old. | 85 | 14e op Diageo tasting Brummen 16-10-2006. Neus: brute kracht, een frisse zeebries naast de rook, kruiden, malt en hout. Smaak: wat een power weer! Dit valt niet tegen na de voorafgaande 30Y. Clean bourbonwood, vanille, citrusfruit, jonge malt, peper en in your face turf en rook. Ook de afdronk is uitstekend droog en clean. Kaal, wat zoet en niet helemaal af. Deelfles gekocht. | |
| Lagavulin 1988 Distillers edition (double matured), 43% bottled 2004 | 85 | Kort na het 1989 debacle proef ik deze editie blind als mystery guest op genietschapsbijeenkomst 15-10-2005 bij Huub. Neus: medicinaal, jodium, sherryhout, abrikoos, rook, versgebakken brood. Smaak heeft mooi Islay sherry cask karakter: turf, rook, planten en zoet rood fruit. Een plezierige drinkwhisky met weinig diepgang. Afdronk is vol sherry, maar ook een beetje kaal en droog. Grote ontluistering als dit een Lagavulin DM blijkt te zijn (83). Herkansing in tripeltest bij Huub op 10-4-2006 naast de 1980 en 1989 bevalt beter. Puntje meer dan de 1989 wegens meer intensiteit, maar het blijft een lage score naast de veel completere en volle 1980 versie. | |
| Lagavulin 12Y, 58%, Super Premium Malt, 1st release 2002 | 84 | 13e op whiskyfestival 22 nov. 2002. Half blind gekregen omdat ik dacht dat het de Caol Ila CS was. Neus: plantaardig, jodium, aantrekkelijker dan Caol Ila 18Y maar erg ruig. Smaak: teer, zeewier, jodium. Afdronk: kaal en onaf. Nogmaals geproefd als 8e bij Andre op 4-1-2003 en zelfs puntje lager gezet. Alweer ruw en onaf en weinig ontwikkeling in de smaak. Geef mij de veel goedkopere 16Y maar! | |
| Lagavulin 12Y, 58.2%, Super Premium Malt, 3rd release 2004 | 84 | Dubbeltest met de 2003 botteling bij Huub op 10-4-2006. Neus: planten, jodium, veel kaler dan de 2003. Smaak heeft ook veel minder power dan de 2003 maar wel mooi planten, vanille, turf, zee en helaas toch een beetje spirit. Afdronk ook wat onaf en droog. Erg alcoholisch en water toevoegen geeft dan ook een veel beter resultaat. De malt, zoete vanille en fruitigheid komen meer naar voren naast de turf en het spiritsmaakje verdwijnt. Afdronk is zachter: salmiak, zout, teer. | |
| Lagavulin 1989 Distillers edition (double matured), 43% bottled 2005 | 84 | 11e op Diageo presentatie 26 september 2005. Na de spectaculaire reeks Rare Malts & Super Premium Malts nog even de nieuwe Distillers editions testen. Na de voorafgaande Lagavulin 12Y neust dit nog veel zoeter en geparfumeerd: bloemen, vanille, turf, rook en sherryhout. De neus is minder indrukwekkend dan de voorgaande Distillers Edition. De smaak is uitgesproken mat en gesausd; waar is de Lagavulin power gebleven? Uiteraard zijn turf, rook, zee, jodium nog duidelijk aanwezig, maar het maakt allemaal weinig indruk. Zeer tegen de verwachting in wordt dit een van de minste whisky's van de dag; ik drink liever de 12Y Premium Malt van 2005 en de Oban Distillers edition! De afdronk is kruidig, zoet en rokerig met een nogal overheersende houtsmaak. In tripeltest bij Huub op 10-4-2006 naast de 1980 en 1988 identieke score. Nog 2 maal gedronken op de boot IJmuiden-Newcastle op 28-4 en 6-5-2006. Heerlijk drinken, maar geen topper. | |
| Lagavulin 12Y, 48%, Distilled 1995 and bottled 2008, Matured exclusively in European Oak. Exclusively bottled for friends of the classic malts. | 87 | Geproefd met de 12Y bourbonwood 2007 botteling en de 21Y bij Henk op 27-12-2008 en zelf fles aangeschaft die pas in 2012 openging H2H met de laatste druppels uit de 21Y sherrywood. Neus: mooi rokerig, houtskool, aarde, kruidig, nootmuskaat, zwavel. Ruikt niet bepaald als cleane sherryvaten (net als de 21Y). De smaak is nogal droog en vrij stroef. Heerlijk turf, kruidnagel, sherryhout, zwavel die op een vreemde manier wel combineert met het droge Lagavulin karakter. Minder toegankelijk dan de bourbonwood versies en 4 jaar later bevalt deze botteling me beter dan in 2008. Afdronk is mooi droog en kruidig. Met water komen er wat meer zoete smaken van de malt, vanille en ook wat meer fruitig naar voren. | herzien |
| Lagavulin Distillers Edition 1991, bottled 2007, 43% | 83 | 4e op Diageo tasting Brummen 15 oktober 2007. Ik geef toe dat het niet helemaal eerlijk is deze na de 21Y te testen, maar het verschil is wel dramatisch groot en dat komt niet alleen door het alcoholpercentage. Neus: sherryhout, gedroogd fruit, maggi, de turf wordt overheerst door de zoete sherry. Waar is de Laga power van weleer? De smaak is een stuk beter dan de neus: zeer zacht, rokerig, zoet, mandarijn, toast, laurier, turf. Een zachte en toegankelijke Lagavulin; bijna een allemansvriend te noemen. Afdronk is licht droog en rokerig. Hoewel de Lagavulin DE nu definitief uit mijn lijstje prijs/kwaliteit tips is verdwenen blijft het een bijzonder drinkbare whisky. | |
| Lagavulin Distillers Edition 1990, bottled 2006, 43% | 82 | 15e op Diageo tasting Brummen 16-10-2006. Neus: hout, maggi, turf wordt overheerst door de zoete sherrywood. Niet echt spannend. Smaak: een zachte en toegankelijke Lagavulin, maar het doet me allemaal weinig na de 2 voorafgaande kanonnen van 12 en 30 jaar oud. Afdronk is zacht, zoet hout en turf. De Lagavulin DE is nu definitief uit mijn lijstje prijs/kwaliteit tips. | |
| Lagavulin 14Y cask strength (work in progress) | 81 | Uniek sample tijdens de Lagavulin open dag op 29 mei 2004. Neus uit een plastic kuipje niet goed te doen:turf, zee en alcohol. Smaak komt ook heftig binnen; droog, zwaar turf en plantaardig. Afdronk veel te droog. Veel minder dan de 12Y cask strength botteling! Een uitgemergeld vat opengetrokken voor de bezoekers of zou men hier nu echt trots op zijn? Op deze manier verdwijnt Laga dadelijk nog uit mijn top 10 van distilleerderijen. | |
| Lagavulin 3Y cask strength (work in progress) | 50 | Uniek sample tijdens rondleiding op de Lagavulin open dag op 24 mei 2003. Neus zelfs uit een plastic cupje nog steeds zeer heftig en ruig: turf, zee en alcohol. Smaak komt ook heftig binnen, vieze spiritsmaak en onaf. Als de eerste zeer negatieve indrukken weg zijn blijft er een mooie plantensmaak achter. De afdronk is dragelijk, maar absoluut niet lekker. Dit is echt nog teveel spirit die je smaak nog verpest ook. Een gewone Lagavulin 16Y smaakte hierna uiterst matig. Kwam later gelukkig weer helemaal goed. | |
| Lammerlaw: zie Wilson Distillery | |||
| Langs Select | |||
| Langs Select 12Y | 69 | Neus: zoet, vanille, bourbon, lijmig. Smaakt stroef en heeft veel hout. Glengoyne smaak ver te zoeken. Mystery inbreng bij Gert (2/3/2002). | |
| Laphroaig | |||
| Laphroaig 30Y, 43% (mixture of bourbon and sherry casks) | 97 | Na de rondleiding door Laphroaig distilleerderij op Islay whiskyfestival 2002 was manager Iain Henderson in een goede bui en gaf toestemming voor proeven van dit kleinood in de Laphroaig lunchruimte. Een sensationele ervaring! De neus is zacht, sherried, jodium, chocolade en zoete vanille. Ook de smaak is extreem zacht met veel hout maar toch nog zo ontzettend veel Laphroaig karakter behouden (zeewier, jodium). Smaakt nog heel fris en fruitig na 30 jaar; subtiel en complex. De afdronk is ook weer perfect zacht en het hout overheerst totaal niet (96). Helaas volkomen onbetaalbaar (190 pond). Tweede keer proeven op Islay whiskyfestival 2004 na rondleiding Robin Shields bevalt zo mogelijk nog beter! Superlatieven blijven maar komen voor deze zeer complexe en toch subtiele whisky. Was "de definitieve nummer 1" van 29 mei tot 12 juni 2004. Uiteindelijk toch een fles aangeschaft. | |
| Laphroaig 40Y, 42.4% | 97 | Op 29 mei 2004 bij Laphroaig geproefd in een mooie test naast de 10Y straight from the wood, 15Y en 30Y. De neus is een stuk minder spannend dan de fenomenale 30Y, maar wel heel mooi zoet, enorm fruitig, licht rokerig en mooi belegen malt. Waar is de turf? In de zeer subtiele en complexe smaak komt wel wat turf naar voren, perfecte superzachte whisky met mooie houtsmaak, fruit (ananas, banaan) en zacht vanille. Met een paar drupjes water komt er meer turf los en na wat langere tijd nog meer fruit (marmelade, perzik). Ietsjes bitter naast de zoetheid en op het laatst toch nog een tikje medicinaal in de afdronk. Een geweldige whisky, maar over prijs/kwaliteit verhouding moeten we maar niet praten (93). Op 29 mei 2005 is dit de grote verrassing van Erik op de verticale Laphroaig tasting en wordt bewezen dat waardering behoorlijk kan afhangen van het voorafgaande. Na de Slibowitz finish van Huub komt de enorme subtiliteit en perfecte balans van deze complexe whisky geweldig uit de verf. De lange reis van smaken waarin het Islay karakter langzaam naar voren komt is fenomenaal. Een totaal andere wis dan de 30Y, maar even geweldig. | |
| Laphroaig 30Y, 1966-1996, 48,3%, Signatory | 96 | Grote finale op 17-12-2005. Score vastgesteld naast een "gewone" distilleerderij 30Y (wat kan het leven toch mooi zijn). Neus: jodium, rook, rundvlees, cassis, enorm zee!! Smaak: !!WOW!!! Enorme kracht. Naast de ladingen turf, zeewier, zilt valt op hoe fris deze Laphroaig is na 30 jaar. Vanille en fruitsmaken (die cassis...) zijn prachtig in balans met de krachtige tegenpolen. In de afdronk ook alles OK. Het hout overheerst iets, maar het blijft allemaal binnen de perken. Een fantastische whisky die mijn mooie voorgaande Port Ellen van 93 punten weer doet verbleken. | |
| Laphroaig 17Y, 51.9%, Auld Distillers Collection, Jack & Jack, 180 bottles. | 95 | Op 29 mei 2005 geeft Huub dit als bonus op de verticale Laphroaig proeverij van Erik na de 17Y festival botteling (96) en de 2e keer proeven als toegift bij Jos op 4-6-2010 (94). De neus heeft een enorme kracht! Prachtig hout, sherry, fruitig (druiven, kersen, perzik), maggi. Ook de smaak is ENORM. Kruidnagelen, eikenhout, combinatie van zoet en bitter, koffie, maggi. Licht wrang en iets gesausd hout. De afdronk is licht bitter en zeer elegant. Zowaar nog een puntje boven de festivalbotteling!! | |
| Laphroaig 17Y, 55.2%, straight from the wood, Special Islay whisky festival botteling 2004, 250 bottles. | 95 | Op 29 mei 2004 bij Laphroaig geproefd na de Masterclass. Een sublieme festivalbotteling die vanwege de extreem hoge prijs van 150 pond toch niet is gekocht. Neus is complex en subtiel, zoet, fruitig (ananas, citrus), zee en mooi plantaardig. Smaak is enorm krachtig! WOW!! De kopstoot van de 10Y CS met de subtiliteit van de 15Y. Pure houtnectar, kruidnagel, malt, jodium, turf. Ook de afdronk is subliem gebalanceerd. De houtsmaak is geen moment over de top en jodium, vanille en kruiden (peper, nootmuskaat) komen sterk naar voren. Op 29 mei 2005 heeft Michel dit kleinood bij zich op de verticale Laphroaig proeverij van Erik en gelukkig blijft de score staan! Nu iets fruitiger dan in herinnering en opvallend kruidig in de afdronk. Heeft de frisheid van de voorgaande 17Y Whiskyshop botteling met meer complexiteit. | |
| Laphroaig 17Y, 54.6%, Feb. 1987 - July 2004, Whisky Shop, 247 bottles. | 93 | Geproefd op 29 mei 2005 op de verticale Laphroaig proeverij bij Erik als 7e. Neus: wat een complexe subtiliteit!! Citrusfris, jodium, malty, vanille. Smaak: hout, turf, zeewier, zilt, malt, mooi zoet. De smaak is minder perfect dan de neus, maar biedt de frisheid van de Cadenhead botteling en de zoetheid van de owners botteling in een perfecte balans. Afdronk is verrassend kort, maar wel lekker. Met water iets fruitiger in de neus maar in de smaak geen verbetering. | |
| Laphroaig 12 Y, 1991, 56.2%, Cadenhead's | 92 | Sample bij Michel. Duidelijk subtieler dan de 13Y 1990 Cadenhead. Zachter en toegankelijk en perfect in balans. Dit is wat ik mij ongeveer voorstel als er ooit een 15Y distilleerderij botteling "straight from the wood" zou komen. | |
| Laphroaig 13Y, 58.5%, cask 228 filled on 16-1-1992 and bottled for the Feis Ile 2005. | 92 | Geproefd als finale bij Bert op 21 april 2006. Neus heeft een enorme hoeveelheid jodium en turf en geeft direct een kopstoot alcohol. Na enige tijd komt het citrusfruit en de malt voorzichtig tevoorschijn uit het geweld. Smaak is ook enorm intens turf en jodium naast de zoete vanillesmaak. Kaal clean bourbonhout. Afdronk is kruidig met mooi droog hout. Wat een enorm heftige whisky. Met water wat beter te doen, maar dan verlies je de houtnectarsmaak en het kopstooteffect. Toch maar onverdund..... | |
| Laphroaig 10 Y, 57.3%, Straight from the wood. | 91 | Na de kopstoot van de alcohol een ware smaakexplosie. Turf, fenol, jodium, malt, hout en vanille strijden met elkaar. Veel intenser, unchillfiltered en minder zoet dan de "gewone" 10Y. Niet voor elke dag en voor mij slechts met heel weinig water; volgens de gebruiksaanwijzing 2 delen water op 1 deel whisky is dodelijk! Geweldige combinatie bij Jos op 20-4-2002 met zalmforel van de BBQ. April 2003 weer een half flesje aangeschaft; moet toch wel dicht bij de 15Y staan. 29 mei 2004 bij Laphroaig mooie test naast de 15Y, 30Y en 40Y (91). Op 29 mei 2005 op de verticale Laphroaig proeverij van Erik blijft deze prijs/kwaliteit gigant weer mooi overeind als 6e naast de Laphroaig 13Y Cadenhead 58.4%. | |
| Laphroaig 10Y, 43%, "Unblended Islay Malt Scotch Whisky" (75 cl bottle end 70's/early 80's) | 91 | Genietschapsbijeenkomst 14-3-2009 en 1-5-2010. Neus: heerlijk turf, karton, oude boeken, boerenkaas, OBE. Smaak: zacht en rokerig, veel vollediger dan de huidige 10Y, brie, OBE, turf veel subtieler in vergelijking met huidige bottelingen. Droge afdronk met assige nasmaak. Bijzonder smakelijk en subtiel; het karakter dat je in de Laphroaig 30Y aantreft! | |
| Laphroaig 13 Y, 1990, 58.4%, Cadenhead's | 91 | Geproefd (10e) en meteen gekocht in Cadenhead shop Amsterdam op 7-9-2003. Neus heeft prachtig Islay karakter met veel jodium en zeewier. Smaak onverdund heerlijk ruig met veel jodium; waarschijnlijk wat subtieler dan de distilleerderij 10Y CS. Met water iets frisser, maar prima te drinken op cask strength (92). Op 29 mei 2005 op de verticale Laphroaig proeverij bij Erik als 5e in een dubbeltest met de 10Y CS op gelijke hoogte geëindigd (inzet Jos). De Cadenhead is frisser, maar de owners botteling meer compleet van smaak. | |
| Laphroaig 15Y, 43% (bottelingen 2000-2005 in vierkante doos) | 91 | Topklasse Laphroaig! Toegevoegde waarde aan de 10Y door meer hout, rijkere volle smaak en minder zoet. Subtieler dan de 10Y CS en de beste van de 3 standaard bottelingen. Op 29 mei 2004 bij Laphroaig mooie test naast de 10Y straight from the wood, 30Y en 40Y. De neus is duidelijk subtieler en fruitiger dan de 10Y, mooie belegen geur van malt, hooi en hout. De turf en jodium komen in de smaak nog steeds goed naar voren, maar zijn nu wat getemd. Ook qua prijs/kwaliteit verhouding in de mid-price klasse is dit een absolute topper. Voor mij ook weer overtuigende winnaar proeverij Bussum 2005 (Talisker 18 & Springbank 15 als competitie). | |
| Laphroaig 17Y, 50.3%, Distilled December 1989. Specially selected and bottled for Friends of Laphroaig and 2007 Feis Ile (botteling 2007 in ronde koker) | 91 | Fles geopend op 30-6-2007 bij Erik na het Ardbeg geweld en de dubbeltest met de Laphroaig 10Y. De neus is in eerste instantie vrij gesloten en heeft wat water nodig om te openen. De frisheid en de hoge drinkability zijn zeer opvallend. De 16-jarige Whisky Shop botteling gaat volkomen onderuit naast deze fles. Augustus 2007 is de geslotenheid helemaal verdwenen en is water toevoegen absoluut niet meer nodig. Neus: zeebriesje, ozon, fris en fruitig (citrus), turf. vanille. Smaak: krachtig Islay karakter met een lading turf en jodium, maar tegelijk zeer clean hout en onwaarschijnlijk fris. Afdronk: lang en gevaarlijk lekker. Clean, sappig hout en turf. | |
| Laphroaig 21Y, 50%, Nov. 1987 - Jan. 2009, refill hogshead, Douglas Laing OMC. | 91 | 7e bij WFNN2009 28-3-2009 (92). Neus: zee, turf, medicinaal, mooi hout, fruitig. Een veelbelovende en elegante neus. De smaak stelt vervolgens niet teleur: intens en krachtig, complex, zoet, plantaardig, turf en de medicinaliteit perfect getemd door het hout en de zoete fruitige malt. Foutloze licht droge afdronk. Een uitstekende independent Laphroaig waar vele OB's van tegenwoordig een puntje aan kunnen zuigen. Fles gekocht met identieke score op genietschapsproeverij 27-6-2009 (voor mij de finale van de dag). | |
| Laphroaig 1990, 19Y, 53.1%, Bourbon Barrel, Cask# 89, distilled 22-10-90 and bottled 21-06-10, bottle 80 of 246, Signatory Cask Strength Selection | 90 | Potstill festival 2 oktober 2010 (2-12). Neus: zilt, medicinaal, clean en fris. Smaak: heerlijk ruig met veel citrusfruit, turf, vanille. Doet me meer aan Ardbeg bourbon cask denkenVerwarmend voor de winteravond. Sappig hout en veel turf. Licht droge eindeloze afdronk. Laatste bij Jos op 25-6-2011. | |
| Laphroaig 12 Y, 60.2%, Cadenhead's | 90 | Geproefd in Cadenhead shop Campbeltown 27 mei 2003. Neus & smaak typisch Laphroaig; wat water geeft verbetering. Niveau tussen de 10Y en de 10Y cask strength van de distilleerderij. | |
| Laphroaig 13 Y, 1990, 59.3%, Cadenhead's | 90 | 10e op Cadenhead proeverij 21-5-2004. Ander vat dan de eind 2003 gekochte fles. Neus heeft super Islay karakter met veel jodium. Smaak onverdund heerlijk ruig met veel jodium, malt en planten. Een referentieslokje van de distilleerderij 10Y CS: owner's botteling iets voller en completer van smaak maar de Cadenhead biedt door zijn kale ruigheid ook veel te genieten. In herinnering minder zoet dan de in 2003 gekochte fles. Met water iets frisser en zachter, maar dat is eigenlijk niet nodig: dit moet zo ruig mogelijk zijn! | |
| Laphroaig 15Y, 43% (botteling 2006 in ronde koker) | 90 | Groningen 2007. Neus: jodium, belegen malt, hout. De smaak is nog steeds elegant, zacht en zoet, vol turf en jodium. Foutloze afdronk en gelukkig blijft ook deze nieuwe verpakking een topscorer voor prijs/kwaliteit verhouding. | |
| Laphroaig 18Y, 48% (botteling 2009 in ronde koker) | 89 | Neus: turf, aards, fenol, jodium, belegen malt, hout. De smaak is heerlijk zacht en zoet, zeer stevig in turf, tabak, fruitig. Heerlijk drinken voor de winteravond bij de open haard. Waardige opvolger van de 15Y. Zeker zo subtiel, maar met meer power en bite. Lange zoete en rokerige afdronk. | |
| Laphroaig 18Y, 48%, OB, Non-chill filtered | 89 | Neus: heerlijk fris, ziltige zeebries, jodium, vanille, plantaardig. Smaak: duidelijke ruiger dan de 15Y en meer smaak door hoger alcohol en non-chill filtered. Heerlijk vettig, oily, zoete malt en vanille met rook en turf. Die zachtheid van de 15Y mis is wel een beetje, maar dit stelt zeker niet teleur. | |
| Laphroaig 1992, 13Y, 59.5%, Signatory Vintage Cask Strength Collection series. Distilled 27.04.1992 & Bottled 31.08.2005. Bourbon barrel # 3407. | 89 | 8e op Pot Still festival 2005. Neus is heerlijk fris na de kazige Bowmore. Zeewier, jodium, turf, malt, citrusfruit en assertief zoals het hoort. Smaak is ook heftig zee met veel vanille en mooie cleane houtsmaak. Hier hoeft geen water bij, maar het kan geen kwaad. De afdronk is peperig en heeft iets teveel droog hout. Minpuntje voor de afdronk. Vergelijkbaar met de bekende reeks Cadenhead bottelingen. | |
| Laphroaig 10Y, 43% | 88 | Neus: medicinaal, fenol, zeewier, vanille, malt. Zeer karakteristieke en smaakvolle combinatie van zilte zee met zoete bourbonsmaak en jodium. Droge lange afdronk. Startte op 90 maar ging na enige tijd wat tegen staan door de soms overheersende zoetheid; zeker als je kennis hebt gemaakt met de compromisloze 10Y straight from the wood! Niet geproefd na de ochtendrondleiding mei 2002 door distilleerderij manager Ian Henderson maar wel na de rondleiding op 24 mei 2003 door de nieuwe distilleerderij manager Robin Shields. Hij smaakt hij om 10:30 minder extreem en zoet dan verwacht. Sublieme prijs/kwaliteit verhouding voor nog geen 30 euro! 2004 weer eens een half flesje gekocht in tax free tripelpack (43%) dat boven verwachting smaakt. Doet het ook blind goed als mystery guest op 18-12-2004. Ook het flesje in een in 2007 aangeschaft tripelpack (L01467) scoort weer 88 bij Erik op 30-6-2007 naast een 20cl flesje (L01512). | |
| Laphroaig, 61.5%, A special botteling for dr. J. Schröder | 88 | Het etiket vermeld niet dat er een narijping van 2 jaar in een slivovitsj vat heeft plaatsgevonden (info Huub). Geproefd op 29 mei 2005 op de verticale Laphroaig proeverij bij Erik. Neus is heerlijk fruitig (druiven, pruimen, abrikoos), extreem zoet, rokerig, zwavel. Smaak is erg scherp en zoals verwacht erg zoet. Kaneel, beetje jodium en fruit. Het typische Laphroaig karakter is vrijwel volledig gemaskeerd door deze mierzoete finish en dat is toch wel jammer. De afdronk is fruitig en droog en heeft ook weer zwavel (strafpuntje). Met water geen verbetering, wordt zelfs nog scherper. | |
| Laphroaig 2000, 58.2%, 7Y, La Préceptorie Cask Finish, distilled 06-05-2000 and bottled 02-05-2008 for La Maison du Whisky, bottle 273 of 445 | 88 | 12e bij Genietschap op 27-11-2010. 7Y in refill Sherry Butt + 11 months finish. Neus: mooi sherried, rokerig, niet medicinaal , turf. Smaak: pittig maar goed te drinken op dit hoge percentage, zoet, kruidig, turf. Erg lekker, maar lijkt niet echt op laphroaig meer. Lange zoete afdronk vol turf. | |
| Laphroaig 12Y, 58.8%, distilled 1998 and bottled 2010, The Private Collection, 30 bottles. | 87 | Neus: ruig, medicinale turf, vanille, gekookte melk. Smaak; fenol, jodium, malt, hout en vanille strijden om voorang. Eindeloze afdronk voor turf en droog hout. | |
| Laphroaig 10Y, 43% (20cl verpakking zonder Royal Warrant) | 87 | Een 0.2 L flesje op 43% zonder Royal Warrant (L01512) op 30-6-2007 bij Erik in een dubbeltest met een 43% botteling in een 33,33 cl flesje met warrant (L01467). Het verschil in kleur is minimaal (20 cl iets lichter). De neus van de 20cl is iets ruwer en romiger (banaan?), maar nog steeds marginall verschil. Pas in de smaak waardeer ik deze net 1 puntje minder. De 33,33cl is iets voller en ook zachter. Minimaal verschil dat waarschijnlijk alleen in een directe vergelijking in identieke glazen te proeven is. | |
| Laphroaig 14Y 43% The Ultimate serie | 87 | 6e wis bij Henk (19/1/2001) en de grote klapper. Een Laphroaig zonder zoete bijsmaak is wel heel anders: zee, zout, turf, kruidenig, malt allemaal prachtig in balans en turf niet te overheersend. | |
| Laphroaig 15 Y, 50%, Douglas Laing Old Malt Cask | 87 | Miniatuurtje maakt weinig indruk als mystery guest op de genietschapsbijeenkomst op 12-6-2004. Ik vind hem zelf geweldig. Ruig en ongetemd komt deze Laphroaig binnen alsof het een Ardbeg is. Forse smaakexplosie van malt, turf, fenol, jodium, hout en vanille. Intenser en nog minder zoet dan de 10Y straight from the wood. Lijkt veel jonger dan 15 jaar. Niet veel tijd voor de afdronk te bepalen, maar in ieder geval geen overheersende houtsmaak. | |
| Laphroaig: Elements of Islay LP1, 58.8%, no age | 87 | 12e bij WFNN2009 28-3-2009. Neus: als de oude 10Y CS! Superkrachtig, jodium, turf, zoete malt, citrusfruit. Smaak: intens, turf, medicinaal, heerlijk rokerige malt, grassig, droog hout. Een kopstootwhisky die nog wat leeftijd en subtiliteit mist. | |
| Laphroaig: Leapfrog 1987, 46%, Murray Mc, David, bourbon cask, MM2868, March 1987 - October 1999. | 87 | Geproefd februari 2009. Neus: medicinaal, turf, organisch, kaas, maar ook fris met citrusfruit. Smaak: veel substantie, vettig, malty, turf, fruitig. Niet zo complex maar wel zeer drinkbaar. Foutloze houtafdronk met een verrassend zoete nasmaak bij de turf. | |
| Laphroaig: Leapfrog 1988, 46%, McIntyre´s Malt Whisky Coy. | 87 | Geproefd op 29 mei 2005 op de verticale Laphroaig proeverij bij Erik als 3e na de dramatische OMC 17Y. Neus is als de owners 10Y 43% met extra vanille en wat dropachtig. Smaak onverdund is verwarmend, zacht, elegant en filmend en tegelijk vol medicinale smaken. Vetter en voller van de smaak dan de 10Y owners botteling. De lange afdronk is mooi droog en zoet en eindigt bitter. | |
| Laphroaig 11Y, 40%, Special Islay Festival 2003 botteling. | 86 | Dubbeltest Mei 2003 uit Andre's fles naast de 10Y. Volgens distilleerderij manager Robin Shields zou er weinig verschil moeten zijn, omdat de 10Y ook veel 11, 12, 13 en 14 jaar oude whisky bevat. Deze is dus van 11, 12, 13 en 14 jaar oude whisky samengesteld. Mooie gouden kleur. Neus: jodium, zee, rook, zoete vanille geur plus nog een ondefinieerbare zoete geur. Smaak is weer de typische combinatie van zee met zoet en medicinale jodiumsmaak. De afdronk is lang en glad. Deze editie lijkt inderdaad erg veel op de 10Y, maar ook blind getest is deze net iets voller van geur en smaak. De 10Y is ook ietsjes droger en ruwer in de afdronk. Verschil is dermate klein dat ik mijn fles maar dicht laat....Op 8-1-2011 en 28-5-2011 nogmaals kunnen proeven uit fles van Andre en score daalt van 88 naar 86. | |
| Laphroaig 10Y, 40% (20cl verpakking zonder Royal Warrant) | 86 | Een 0.2 L flesje op 40% sterkte smaakt een stuk minder indrukwekkend dan de 43% in het duty free triple pack. Op proeverij Bussum maart 2005 dramatisch verschil met de 15Y. Geen idee of dit verschil ook echt aan het alcoholpercentage ligt. | |
| Laphroaig 12Y, 59.2%, 30-10-1990 - Nov. 2002, Premier Malts Single Cask Malt Scotch Whisky bottled by Malcolm Pride Ltd & imported by Jack Wieber. | 86 | Geproefd op 29 mei 2005 op de verticale Laphroaig proeverij bij Erik als 4e na de Leapfrog. Neus is zeer alcoholisch en gesloten; rook en plantenkarakter komt naar voren. Smaak onverdund is verwarmend maar niet te trekken. Stevig water toevoegen geeft prachtige opening. Neus: citrusfruit, marmelade, turf, jodium. Smaak blijft zeer heftig en tamelijk ondoorgrondelijk! Licht zuur, plantaardig, teer, malt. De afdronk is vol teer en hars en eindigt voor het mooi iets te wrang en bitter. | |
| Laphroaig PX Cask, 48%, no age | 86 | Mengsel van bourbon casks en quarter casks gefinished in een Pedro Ximenez butt. Neus: mooi turf, medicinaal, veel meer sherrywood dan de vorige editie die "Triple Wood" werd genoemd. Smaak: kruidig, sherried, groene tonen, rokerig en turf. Minder medicinaal dan gebruikelijk. Lange en droge afdronk vol hout en turf. Door de afdronk vind ik de drinkability voor deze Laphroaig iets minder dan de Triple Wood. | nieuw |
| Laphroaig Triple Wood, 48%, no age | 86 | Genietschapsbijeenkomst 14-3-2009. Neus: mooi turf, medicinaal, subtiel en zoet. Waar is de sherrywood? Smaak: zachter en subtieler dan de Quarter Cask, heerlijk zoet en filmend mondgevoel, vegetaal, planten. Een zoete en rokerige afdronk. Zeer hoge drinkability voor deze Laphroaig; het beleid lijkt erop gericht het vroeger zo compromisloze karakter sterk te verzoeten. | |
| Laphroaig, 1998, 8Y, Douglas of Drumlanrig | 86 | Vlissingen 27 september 2008 (30e). Zeer medicinaal, jodium, jeneverbes, fruitig, boenwas, turf. Smaak: oily, vettig, turf, fruitig. Minder interessant dan de 10Y OB. Filmende en rokerige afdronk. | |
| Laphroaig 10Y Cask Strength, 57.8%, batch 001, feb. 09 | 85 | Slaapmutsje van Erik na het Limburg festival 2010. De neus is nog steeds de ouderwetse kopstoot van turf, fenol, medicinaliteit, maar ook fruitig en zoet. Wat een verschil met de PC en de Kilchoman toch. Smaak is vintage Laphroaig; jodium, turf, zoete vanille, malt en fruitig. Het licht denk ik meer aan mijn veranderde smaakprofiel en de voorafgaande 25 dat ik dit nu ruim onder de 90 ga scoren. Wordt vervolgd. | |
| Laphroaig 15Y, 1988-2003, sherry cask 3608, Signatory Unchillfiltered Collection, 46% | 85 | 16e op Pot Still festival 2003. Neus: zoet, zeewier, jodium. Smaak is ruig maar ook overheersend zoet. Minder dan de 10Y distilleerderij botteling. Beetje hetzelfde probleem als de portwood finish in dezelfde serie; het typische medicinale karakter van Laphroaig is aangetast. | |
| Laphroaig 16Y, 52.5%, April 1988 - Nov. 2004, Whisky Shop, 614 bottles. | 85 | Geproefd op 29 mei 2005 op de verticale Laphroaig proeverij bij Erik als 8e in een dubbeltest met de 17Y Whiskyshop. Neus: duidelijk minder fris dan de 17Y, maggi, Zwitserse kaas, planten, Smaak is zacht en verwarmend met mooie rook, zeewier, turf en heide. Ook wat zoeter dan de 17Y. Afdronk is droog en een beetje rommelig. Kaas in de neus en minpuntje bij de afdronk houden deze uit de top (89). Herproeven bij Erik op 30-6-2007 naast de 17Y Feis Ile 2007 en 2 verschillende samples 10Y op 43% kost punten. De neus is nu uitgesproken ranzig (wat Laudable trekjes maar minder extreem) en de smaak bevalt ook stukken minder. Scoort nu een stuk onder de 10Y (85). | |
| Laphroaig Quarter Cask, 48% | 85 | Sample van Bert Faas. Interessante neus: de zoete en fruitige geuren (perzik, vanille, hout) strijden met lysol, jodium en zeewier. Smaak is ruwer en kaler dan de 10Y en meer plantaardig, spirity, kruidig, houtskoolachtig en medicinaal. Afdronk is fruitig (appel), peperig en gronderig. Er staat geen leeftijd op de fles, maar dit is duidelijk jongere whisky. De eerste keer blind geproefd in een verticale Laphroaig tasting; de tweede keer bewust geproefd op de verticale Laphroaig proeverij bij Erik op 29 mei 2005 (identieke score). Met water fruitiger en peper en kruiden komen meer naar voren. Smaak wordt droger en krijgt wat meer hout. Overall minder in balans en ook minder prettig van smaak dan de 10Y 43%. Punten bevestigd op genietschapsbijeenkomst bij Gert op 4-3-2006 (dubbeltest van 2 edities met identieke score). | |
| Laphroaig 14Y, 1989-2003, 50%. Old Malt Cask Douglas Laing | 84 | Whiskyfestival Den Haag 2003 (15e). Neus: medicinaal, plantaardig. Smaak: vettig, oily, karamel, toffee, zout. Vrij mild voor een Laphroaig. Lange afdronk. De vettigheid past niet zo goed bij Laphroaig. Heb liever de standaard distilleerderij versie. | |
| Laphroaig 11Y, 50%, cask 962, 04.1992-10.2003. Douglas Laing Old Malt Cask | 83 | Sample van Michel Feb. 2005. Zeer bleek kleurtje, maar dat zegt niets over de kracht van dit monster. Heftige Islay neus met veel jodium, turf, jeneverbes, planten, vanille. Lijkt meer op Caol Ila dan Laphroaig. Smaak is ruw en scherp, met relatief meer malt en vanillesmaak dan verwacht op basis van de neus. Het is mij allemaal net iets te heftig en de smaak onverdund is niet goed in balans. Met water niet veel verbetering; dan raak je de kick ook nog eens kwijt. | |
| Laphroaig 12Y, Port Wood finish. Signatory Unchillfiltered Collection, 46% | 82 | 10e bij Gert op 15-3-2003. Neus: zee, malt, jodium, banaan, heerlijk zoet. Smaak is teleurstellend t.o.v. de neus: over de top zoetheid en het distilleerderij karakter is totaal verdwenen. De weeïge zoetheid overheerst de zee teveel en staat snel tegen. Een afknapper t.o.v. de Caol Ila Portwood in dezelfde serie (81). Fles was helaas al gekocht. Tweede keer proeven juli 2003 bevalt een stuk beter. Het smaakt nog steeds niet naar Laphroaig, maar nu wordt de balans tussen zoet en zee beter gewaardeerd. Uitstekende combinatie met palingsalade. | |
| Laphroaig 12Y, 50%, cask 1300, 04.1992-06.2004. Douglas Laing Old Malt Cask | 81 | Mystery guest voor Ardbeg proeverij 22-1-2005. Neus: heftig alcohol en planten maar ook een weeïge dettol geur. Fenol, banaan, vanille. Smaak is ruw en plakkerig. Met water duidelijk beter: fruit (banaan, citrus), malt, vanille, turf, zeewier, maar dat ontsmettingsmiddel blijft. Droge kalkachtig afdronk. Niet goed in balans. Grote verrassing als dit een Laphroaig blijkt te zijn! | |
| Laphroaig Cairdeas, 55%, No age, 2008 special bottling for the Friends of Laphroaig | 80 | Neus: medicinaal, erg indringend en heftig turf, plantaardig en alcoholisch. De smaak heeft een kopstoot als binnenkomst, ruwe jonge malt, scherp van smaak en assig. De turf overheerst de normaal aanwezige zoete smaken totaal. Valt niet mee en vind hem ook niet lekker op deze sterkte. Met water toevoegen (meer dan een drupje; eerder naar 40-45% ABV) komt er veel vanille los, citrusfruit, en ook wat floraal karakter in de neus. Smaak is ook zoeter, maar het blijft een zeer ruwe en stroeve Laphroaig waar je echt voor in de stemming moet zijn. De assige smaak (remember Bowmore Enigma!) gaat door in de lange afdronk. Van je vrienden moet je het maar hebben. | |
| Laphroaig 1991, 15Y, 52.1%, Signatory Vintage Cask Strength Collection series. Distilled 25.06.1991 & Bottled 05.02.2007. Cask #6978, bottle 92 of 183. | 79 | Pot Still Festival 13 april 2007. Neus: medicinaal/jodium, turf, malt, citrusfruit. Smaak is heftig alcoholisch en niet goed te trekken. Met water is de neus een stuk zoeter: vanille, fris clean bourbonwood. De smaak blijft echter een probleem; de turf en medicinaliteit is zo intens dat het de balans totaal verstoord. Voor de hardcore peat freak, maar deze is aan mij niet besteed. | |
| Laphroaig 18Y, 50%, 1987-2005, Douglas Laing Old Malt Cask, 632 bottles. | 78 | Neus: kaas, turf; hier komt een Laudable neusje aan. De smaak is wat ranzig en boterzuurachtig, zeewier, kale malt met veel turf. Met water verdwijnt de ranzige geur voor een belangrijk deel en maakt plaats voor citrusfruit, malt en vanille. Smaak isnu iets zurig en nog steeds niet lekker. Een nogal teleurstellende finale op de genietschapsbijeenkomst van 9 september. | |
| Laphroaig 17Y, 50%, 1985-2002, Douglas Laing Old Malt Cask, 330 bottles. | 77 | Geproefd bij Erik op 29-5-2005 als 2e op de verticale Laphroaig tasting. Er lijkt geen einde te komen aan de tegenvallende Laphroaigs van Douglas Laing. Neus: boterig, zurig, zweetkaas (Laudable herinnering), appel, turf. Smaak is ruw, prikkelend en niet goed in balans. Veel minder zoet dan de distilleerderij botteling en met een Caol Ila achtige plantensmaak. Droge en weinig indrukwekkende afdronk. De voorafgaande Quarter Cask was stukken beter! | |
| Laphroaig: Laudable 1985, 15Y, 50%, Douglas Laing Old Malt Cask | 65 | Mystery guest bij Erik op 29 mei 2005. Een vreselijk ranzige neus van Zwitserse kaas en zweetvoeten naast citrusfruitigheid. De smaak valt mee t.o.v. de neus, maar is ruw en prikkelend. Droog bourbonwood in de afdronk. Overall echt onplezierig. Grote verrassing als dit een Laphroaig blijkt te zijn. Ik begrijp denk ik waarom het onder een andere naam gebotteld is; dit scoort nog ver onder de flessen die Douglas Laing wel met de naam Laphroaig durft te bottelen. Dit soort flessen kost je op een gegeven moment wel je reputatie als bottelaar. | |
| Laudable: zie Laphroaig | |||
| Leapfrog: zie Laphroaig | |||
| Ledaig: zie Tobermory | |||
| Linkwood | |||
| Linkwood 1968-1996, 40%, G&M | 89 | Super Wigman Tastung 2004. Beste fles uit de eerste ronde. Neus is zacht en zeer fruitig (mango?), malt, vanille en honing. Ook de smaak is heerlijk zacht, mellow en fruitig. Prettige afdronk. Geen banaan vandaag... | |
| Linkwood 26Y, 54.5%, Rum wood (14Y finish after American Oak), distilled 1982 and bottled 2008. 1260 bottles. | 89 | 2e Brummen 20-10-2008. Neus: elegant, rijk en kruidig. Rozijnen, toffee. Smaak: prachtig hout, filmend, verwarmend, kaneel, cacao. Lange zoete afdronk met droog hout en bittere chocolade. Met wat water (niet echt noodzakelijk) nog fruitiger in de neus, marmelade, vanille. Smaak is wat zoeter; de chocolade komt nu sterker naar voren. Afdronk wat droger. | |
| Linkwood-Glenlivet, 17Y, 55.5%, Sherrywood March 1978 - July1995, Cadenhead | 89 | Bezoek aan Michiel op 12-5-2004. Neus: kersen, sherry, hout. Smaak: superfruitig, hout en sherry prachtig in balans. Bijna port/wijnachtig in smaak. Nectar. De voor Linkwood karakteristieke banaansmaak is opvallend afwezig. | |
| Linkwood 1974, 23Y, 61.2%, Rare Malts | 88 | Toegift bij Jos op 16-4-2005. Neus: banaan, appel, honing, malt, vleugje turf. Smaak is zoet, minty en straf alcoholisch. Met een scheut water gaat het veel beter met de smaak: zeer fruitig (banaan, citrus, appel), zeer malty en honingzoet. Afdronk is prikkelend, droog en met een vleugje turf. Genietwhisky als hij eenmaal op de juiste sterkte is gebracht. | |
| Linkwood 1974-2005, 30Y, 54.9%, Rare Malts | 88 | 2e op Diageo Rare Malt/Premium Malt presentatie Brummen 26-9-2005. Neus is onverdund al genieten: elegant, belegen malt, prachtig rijp fruit (banaan, perzik, pruimen), honingzoet, ladingen vanille, vers brood, malty, mooi hout. De smaak is verrassend zacht op deze sterkte en heel zoet; pure nectar met vrijwel alles wat er in de neus te ontdekken viel met daarbij nog wat rokerige turfsmaak op de achtergrond. Water toevoegen maakt deze prachtwhisky nog wat toegankelijker, maar levert weinig verbetering in de neus (nog fruitiger!) en iets in de smaak. De afdronk is net als de voorafgaande Glendullan weer eindeloos lang, filmend, zoet en helemaal op het einde wat droog met een gemberachtige nasmaak. Perfect in balans.(90). In November 2005 een fles aangeschaft. Scoort niet iedere keer zo hoog. Zoals met meer Rare Malts moet je hier echt voor gaan zitten en tot December 2007 hebben we dat ook gedaan. | |
| Linkwood 1987-2003, 45%, cask 4149, Samaroli. Port finish 2nd fill april 2003. | 87 | Supertasting Andre 29-102005. Neus: heerlijk zoet, aardbei, perzik, banaan, kokos, melkchocolade. Smaak is ook suikerzoet, zacht, malty, walnoten, zeer fruitig (frambozen, citrus, banaan). Fraaie zoete afdronk vol sinas met een licht bittertje naast het hout. Voor de liefhebber van portfinishes... | |
| Linkwood 21Y, 1975-1996, 54,7%, Signatory Vintage dumpy bottle #54/280 | 87 | Geproefd bij Andre 24 mei 2008 in blindproefrondje op de boot en als slotwhisky genietschapsbijeenkomst 28-11-2009. Scoren blijft dus erg lastig. Neus is krachtig met tropisch fruit. Smaak is lekker zoet, banaan, ananas, malty. Licht bittertje in de droge afdronk. | |
| Linkwood 25Y Gordon & MacPhail | 86 | 1e/2e voor het eten bij Andre (29/12) in een ongelijke dubbeltest met de 11Y. Dit is klasse beter met meer hout, zoet rijp fruit, honing en een heerlijke lange afdronk. Eindelijk een Linkwood die aan de puntenverwachting voldoet! | |
| Linkwood 17Y, 56.5%, The Clydesdale. Distilled Apr 1989 and bottled Sep 2006. Cask ref 0033/1839. 36 bottles (200 ml) | 85 | Neus is zoet en fruitig: vanille, banaan, abrikoos, citrus (rode grapefruit?). De smaak onverdund is een krachtige houtnectar, vanille, honing, groene thee, fruitig (marmelade, banaan). De lange zoete afdronk eindigt vrij droog met een nasmaak van gedroogd fruit. Prima Linkwood die zelfs goed drinkbaar is op dit vrij hoge percentage. Heeft nauwelijks water nodig. | |
| Linkwood, 13Y, 50%, Rum Finish, Old Malt Cask Douglas Laing | 85 | Whiskyfestival Den Haag 2003 (20e). Neus: malty, rook, leer, krenten, aarde. Smaak is fruitig (banaan), kruidig, malty en prikkelend. Heel rijk van smaak en prachtig in balans. Veel vanille in de zachte afdronk. | |
| Linkwood 15Y Gordon & MacPhail, 40% | 84 | Geproefd bij Gert 21-6-2006. Neus is zeer aromatisch: abrikoos, citrus, malt, mooi eikenhout en licht rokerig. Smaak valt een beetje tegen na de neus; een metaalachtig bijsmaakje drukt de punten. Interessante combinatie van bitter en zoet. Malty, gedroogd fruit (abrikoos, rozijnen; geen banaan te vinden in deze Linkwood). Afdronk is filmend en zoet eindigt metalig (strafpuntje). | |
| Linkwood 1990, 56.2%, Signatory Cask Strength Collection. Matured in a re-charred HHD (Hogshead). Distilled 26/11/1990 and bottled 22/03/2007. Cask # 9721. Bottle 6/161. | 84 | Pot Still Festival 15 april 2007 (14e). Neus: veel kruidiger dan ik gewend ben van Linkwood. Licht rokerig. Smaak: zoet en kruidig en een mooie houtsmaak. Lijkt meer sherrywood dan vers hout. Lange zoete afdronk met kruidige houtsmaak. Prima te drinken op deze sterkte; heeft nauwelijks water nodig. | |
| Linkwood 26Y, 56.9%, Port wood (14Y finish after American Oak). Distilled 1982 and bottled 2008. 1260 bottles. | 84 | 3e Brummen 20-10-2008. Neus: kruidig, zoet, eiken linnenkast. Niet zo clean; lijkt wel sherry. Smaak: scherp, zoet, marsepein, koetjesreep. Droge kruidige afdronk. Dit is een enorme keelbrander na de Rum wood. Heeft stevig water nodig (naar circa 45%) en wordt dan een stuk toegankelijker. Neus: rozen, floraal, veel fruitiger. Smaak is ook zachter en veel beter. De zoete fruitigheid die kan worden verwacht bij een port finish is nu sterker aanwezig. Fruitcake, vanille en nog steeds marsepein. De lange zoete afdronk wordt wat te droog voor het mooi. | |
| Linkwood 19Y, 60.6%, Distilled 26-11-1985, Bottled 5-4-2005 from bourbon cask number 4543, 233 bottles. Dewar Rattray Cask Collection. | 83 | Geproefd op Whisky Fair Dufftown 1 mei 2005 (13e). Neus is zeer vol en honingzoet, maar erg alcoholisch. Smaak is ook tamelijk gesloten, maar wel heel zoet. Met water is de neus vreemd genoeg minder interessant, maar de smaak is duidelijk beter: malt, banaan, vanille, hout, maar minder spannend dan de voorgaande Rattray Speyside. Zonder meer goed, maar zal dit toch niet vaak inschenken. | |
| Linkwood 26Y, 54.5%, Red wine wood (14Y finish after American Oak). Distilled 1982 and bottled 2008. 1260 bottles. | 83 | 4e Brummen 20-10-2008. Neus: zoet, marmelade, alcoholisch. Smaak: scherp, droog hout, zonder water niet goed te doen. Met water naar circa 40-45% gebracht is de neus floraal, veel fruitiger (grapefruit, druiven). Smaak: kruidig, noten, wat zuriger. Notensmaak zet door in de zoete droge afdronk. Aparte Linkwood maar teleurstellend voor prijs/kwaliteit verhouding. | |
| Linkwood-Glenlivet, 18Y, 1981-1999, 55%, Cadenhead, bourbon hogshead, 270 bottles. | 82 | 10e bij Jos op 17-5-2003. Neus is zwaar alcoholisch en geparfumeerd. Onverdund niet te trekken. Met water mooie opening. Neus wordt meer bloemig en fruitig (banaan, citrus). Smaak: honingzoet, malty en fruitig. De afdronk is lang, zoet en filmend met banaan/perzik nasmaak. De cask strength is in dit geval een beetje nutteloos. | |
| Linkwood: Glace Fruits Vintage 1994, 46%, bottled January 2007, Wemyss Vintage Malts, Single Speyside Malt Single Cask | 81 | Genietschap 16 januari 2010. Neus: perzik, appel, vanille, honingzoet, mooie Speyside neus. Smaak: vettig, perzik, erg zoete malt, vanille. Filmende zoete afdronk. Goed gebalanceerde en toegankelijke allemansvriend. | |
| Linkwood 1988-2000, Signatory Vintage | 80 | Zoet en vol van smaak: boterig, fruitig (perzik & banaan), malt, sherry en iets turf. Verrassend kruidige maar ook iets weeïge en wat te droge afdronk. Complex en mooi in balans. Door de afdronk wat afgezakt in punten. | |
| Linkwood 1989 10Y sherrywood Wilson and Morgan 46% | 80 | 3e bij de Still 23/2/2001. Neus: belegen, sherry, aarde. De smaak begint scherp, prettig zoet en is voor een 10Y behoorlijk belegen: veel hout en sherry. Korte afdronk. Met water slechter (scherper). | |
| Linkwood 1997, 8Y, 45%, from one single cask. Douglas of Drumlanrig. | 80 | 12e op festivalvrijdag 2005. Neus: zoet, vanille, banaan, malt, licht rokerig. Smaak is lekker zoet en fruitig: vanille, banaan, beetje citrus, cake. De zoete afdronk is mooi filmend. Niet erg complex, maar wel lekker. Haalt niet de kwaliteit van de oudere Linkwoods in de lijst, maar voor zo'n jonge whisky is dit helemaal niet slecht. | |
| Linkwood 1999-2009, 53.1%, Gordon & MacPhail Reserve, Cask #7271, first fill sherry, 648 bottles | 79 | 2e op Pot Still 2009. Neus: zwavelig, rood, fruit. Met water: peren, floraal, malty. Smaak: stevig hout, sherried. Met water zepig, zacht en een stuk toegankelijker. Geen hoogvlieger met een droge afdronk. | |
| Linkwood 11Y 1989 The Ultimate Single Malt | 78 | 1e/2e voor het eten bij Andre (29/12) in een dubbeltest met de 25Y. Een plezierige smaak om te starten (zoethout, sherry, licht rokerig) maar er zit een onaangename lijmachtige bijsmaak en lucht aan. | |
| Linkwood 12Y, 43% Claret Wood Finish, Chieftain's Choice | 78 | 1e op Chieftain's tasting met Jim Murray (opening whiskyfestival 2003). Typische rosé kleur. Neus is zoet, fruitig en wat muf. Smaak is zacht, wat vettig, zoet fruitig. Complex en wat minder malty & banaan dan gebruikelijk bij Linkwood. Afdronk is droog, prettig maar na langere tijd wat bitter en muf (2 strafpunten). | |
| Linkwood 1990-2003, 13Y, 43%, sherry butts 4803-6. Signatory Vintage. | 71 | Value for money inbreng op genietschapsbijeenkomst 12-6-2004. Neus is niet aantrekkelijk: malt, zwavel, gekookt ei, licht fruitig. Smaak valt onverdund ook bijzonder tegen. Met wat water komt er wat meer fruitigheid (banaan, perzik), maar de leersmaak verpest de balans. Ook de afdronk is behoorlijk lijmachtig en weeïg. Dit drink je niet echt voor je plezier, dus niet op het gebruikelijke Linkwood niveau. | |
| Linkwood 1989 10Y sherrywood Wilson and Morgan 46% | 70 | 8e op whiskyfestival 22 nov 2002. Neus: ranzig. Smaak: mist de Linkwood zoetigheid, niet lekker, snel vergeten. Nauwelijks sprake van afdronk. | |
| Linlithgow: zie St. Magdalene | |||
| Littlemill | |||
| Littlemill 14Y, 1989-2003, 61.9%, Cadenhead's, Bourbon cask (294 bottles) | 83 | Geproefd en halve fles gekocht in Cadenhead shop Amsterdam op 29-11-2003. Op cask strength absoluut niet te doen. Met veel water (bijna 1:1) nog steeds vrij scherp, maar wel met een zoete, fruitige smaak. De kracht van een Magdalene Rare Malt met een uitstekende afdronk. Blijft laag in punten doordat de eerste smaak gewoon niet zo lekker is. Wel een interessante whisky met veel ontwikkeling (81). Op avond HOD10 opnieuw geproefd en iets verder opgewaardeerd. De scherpte valt nu wel mee en er is beduidend minder water nodig om te openen. Ontwikkeling blijft boeien. | |
| Littlemill 1975-1999, 40%, exclusieve distillery editie in houten kistje. | 80 | Lochranza Hotel bar op Arran (1e wis, 2e avond) . Prachtige koperkleur. Neus is heel zoet, fruitig en veel hout. De smaak is likeurachtig zoet, fluweelzacht en viskeus. Afdronk ook zeer zoet met veel coating. Niet helemaal mijn type whisky. | |
| Littlemill 1991. Bottled 2008, 57.4%, cask # 92, Gordon & MacPhail Reserve (Blue Label) | 79 | Pot Still Festival 4 oktober 2008 (10e). Neus: citrusfruit, ananas, vanille. Smaak is prikkelend, vol body, fruitig (toch weer ananas) en malty. Afdronk is kruidig, zoet en bitter tegelijk. | |
| Littlemill 1990, Signatory, 43%. Bottled in 2001. | 77 | 3e wis in Whisky Store Glasgow. Een frisse, fruitige neus. Smaak ook fruitig en erg glad. Een beetje " Ultimate " bijsmaak. Afronk wat zepig. Minder zoet dan de gewone 8Y. | |
| Littlemill 16Y, 59.7%, Cadenhead's (no further details on sample bottle) | 76 | blindproefrondje Lowlands genietschapsbijeenkomst 19-5-2007. Neus: aldehydes, grassig, zoet, alcoholisch, honing, vanille. Smaak is zeer malty, boterig, zure appel, eiken, licht spirity. Drinkt niet echt prettig; vrij scherp en niet helemaal in balans. Licht droge afdronk vol eikenhout. | |
| Littlemill 8Y | 72 | Verdient misschien beter maar is naar mijn smaak veel te zoet. Herkansing waard wegens gestegen waardering voor zoetigheid. | |
| Littlemill 1990, 15Y, 43%, distilled 15-10-1990 and bottled 02-12-2005. Hogshead cask 2983+2985, Signatory. | 70 | Geproefd bij Scott Donkers op 16-2-2008 (2). Neus: meloen, peren, clean hout, fris. Interessant door zijn kaalheid. De smaak is minder prettig; zepig, scherp, droge houtsmaak, lijmig. Afdronk is plakkerig en licht droog. | |
| Littlemill 1990-2001, 43%. Oak Cask 2958. Signatory | 58 | 1e met Huub op 17-4-2003. Bijna kleurloze whisky! Zeer aromatische neus: veel perzik, vanille, abrikoos en een wat minder plezierige wasachtige leergeur. Smaak: veel minder fruitig dan verwacht, wel veel vanille, grassig, droge Martini. Afdronk: superdroog en onplezierig. Afdronk is zo slecht dat het restant in het glas niet meer wordt opgedronken. | |
| Loch Ewe | |||
| Loch Ewe: The Spirit of Loch Ewe na 10 dagen op een sherryvaatje, circa 49%.(geen whisky) | 40 | 2e op Leiden 2006. John Clotworthy is weer eens op het festival en heeft wat distillaat bij zich uit zijn eigen Loch Ewe distilleerderij met Alambic still in Wester Ross. Neus: duidelijk nog ruwe spirit, maar nu al heel fruitig en floraal. Smaak valt ook niet tegen. Vanwege het vrij lage alcoholpercentage komt de malt en het fruit al goed naar voren. De spirit in de handen wegwrijven geeft een prachtige geur van graan. Afdronk: tja, het is natuurlijk nog geen whisky...snel wat water genomen. Wel meteen de hoogst scorende new make in de lijst dus dat belooft mooi te kunnen worden. | |
| Loch Fyne | |||
| Loch Fyne blended whisky, 40% | 73 | Geproefd by Loch Fyne op 28 mei 2004. Neus met veel malt, enigszins turf, vanille, fruit en beetje goedkoop. Smaak is een neutrale blended; drinkbaar maar niet indrukwekkend. Droge afdronk met hout en vanille. Miniflesje gekocht en ingezet als mystery guest voor genietschap op 12 juni 2004. Slaat geen gek figuur. | |
| Loch Lomond | |||
| Loch Lomond: Inchmurrin 1974, 29Y, 54.4%, bourbon barrel bottled March 2003, Cadenhead's Chairman Stock, 210 bottles. | 85 | 10e bij Scott 17-1-2009. Neus: kauwgom, pepermunt, komkommer, citrusfruit. Bijzonder fris voor zo'n hoge leeftijd. Smaak: blijft fris en heerlijk zoet, vanille, honing, lciht droog hout zonder bittertje. De iets te droge afdronk zorgt voor strafpuntjes, maar dit is wel een uitzonderlijk goede Loch Lomond. | |
| Loch Lomond: Old Rhosdhu Single Highland Malt, 5Y, 40% | 70 | Blind geproefd bij Erikop 6 september 2008. Neus: fruitig (peren, lychees), grassig, graan. Smaak: zacht, clean, fruitig, zeer malty. Weinig ontwikkeling. Smaak wordt steeds onaangenamer en eindigt lijmig en droog. | |
| Loch Lomond: Inchmurrin, no age, 40% | 65 | Rare neus: oplosmiddel (IPA, Ether), malt, kaneel, zoet fruit (tutti frutti?). Smaak is prikkelend, vol fruit (Banaan), toffee, vanille, licht turf. Met wat water verdwijnt etherlucht om plaats te maken voor kruidige Maggismaak en meer sherry. Wordt ook scherper met water. De afdronk is kort en droog en lijkt weinig bijzonder (72). Er ontwikkelt zich echter een droge mond die zijn weerga niet kent; veel strafpunten hierdoor. Dan maar liever een goede blended. | |
| Loch Lomond, no age, 40% | 62 | Eerste keer proeven als miniatuurtje van Loch Fyne en ingezet als mystery guest voor het genietschap op 12 juni 2004 (59). Erik slaat terug door hem nogmaals als blindganger in te zetten op 6 september 2008 (65). Neus: goedkope grain, lijmig, muf, stalgeur, leerachtig. Na de wel zeer onplezierige neus heeft de smaak meer fruit dan verwacht, malt, vanille, rozijnen, maar het blijft niet lekker. Redelijk zacht, maar verder weinig ontwikkeling anders dan een toenemende plakkerigheid die doorgaat in de afdronk. Afdronk is helaas ook erg slecht: een droge en onplezierige nasmaak. Zelfs naast een Loch Fyne blended whisky blijft hier niets van over. | |
| Old Rhosdhu | |||
| Loch Lomond: Old Rhosdhu, no age, 40% | 55 | Neus is goedkoop en muffe rozijnenlucht (Drumguish?). Smaak valt dan in eerste instantie mee: erg zacht, glad filmend en wat fruitig (abrikoosachtig). Weinig ontwikkeling verder en na enige tijd gaat de nasmaak echt tegenstaan. Viel niet mee om het glas leeg te drinken. Niet meer proberen! | |
| Loch Ness | |||
| Loch Ness, 43%, Single malt Scotch Whisky. | 68 | 9e op festivalzaterdag Leiden 2007. Neus belooft niet veel goeds: kaal hout, jonge malt, maar niet echt fris in de neus. Smaak vind ik ook niet lekker en vrij simpel. Afdronk: droog en onplezierig. | |
| Loch Ranza | |||
| Loch Ranza | 60 | Souvenir van Arran smaakt nergens naar. Zoet, fruitig, maar vooral vlak en velpon. Afdronk is lijmig en verpest je smaak (55). Tweede keer proeven bevalt iets beter, maar het blijft duidelijk niet voor je plezier categorie. Wat meer turf geproefd naast de abrikoos in velpon. Scherper en assertiever dan in herinnering. Afdronk nog steeds slecht. Toch hoeft dit zeker niet onder de Old Rhosdu te staan. Derde keer net op voldoende gewaardeerd. | |
| Lochnagar | |||
| Lochnagar 13Y, 60.2%, Distilled 1992 and bottled Feb. 2006. First fill sherry butt. Bottle 420/571. Blackadder Raw Cask | 86 | Geproefd als 17e op Whiskyfair Dufftown 30 april 2006. Neus: knallend sherrywood, kruidnagel, kaneel, rubber, zoet rood fruit, alcoholisch. Onverdund verwarmend, kruidig, zwavel. Met wat water (45-50%) minder last van de zwavel (nog wel duidelijk aanwezig), druiven, kersen, zoet sherryhout, bruine suiker, kruidig. Afdronk is verwarmend en mooi droog. | |
| Lochnagar: Royal Lochnagar Selected Reserve, 43% | 85 | Inzet Huub op genietschapsbijeenkomst 15-10-2005. Neus: zoet, prachtig sherryhout en fruitig (rozijnen, druiven, perzik). Smaak is ook vitaal en komt krachtig binnen met een lading sherryhout, aarde, vleugje rook, marmelade, rozenbottel, vanille. Gaat onderuit in de afdronk vol droog hout, maggikruiden en bitterheid (83). Onmiddellijke herkansing na de Macallan 10Y cask strength & Aberlour reeks bevalt de afdronk veel beter; maar over prijs/kwaliteit moeten we het niet hebben. Wel de beste Lochnagar tot nu toe. | |
| Lochnagar 21Y, 50%, 1986-2008, bourbon hogshead, 150 bottles, The Whisky Agency | 84 | Vlissingen 27 september 2008 (29e). Neus: vanille, malt, heerlijk fruitig. Smaak: belegen malt, bitter hout, lekker zoet. Afdronk is wat bitter. | |
| Lochnagar: Royal Lochnagar 23Y, 59.7%, Rare Malts Selection | 84 | Neus: zwaar alcoholisch maar ook fruitig (citrus). Heftige binnenkomst maar al snel goed te drinken. Prettige rokerige maltsmaak, noten, eikenhout en fruitig. Toch wel iets te scherp voor het mooi. Saaie afdronk met weinig ontwikkeling. Verdunnen met water maakt veel meer fruitigheid los, maar de smaak gaat niet echt vooruit; wordt zelfs iets scherper en de afdronk blijft teleurstellend (stopverf): 83. Voor prijs/kwaliteit verhouding dus weer een misser. Bij volgende keren proeven (onverdund) stijgt de waardering iets, maar het is toch niet helemaal mijn smaak. | |
| Lochnagar: Royal Lochnagar Selected reserve, 43%, Limited edition bottled 2007, 4710 bottles | 80 | 6e Brummen 20-10-2008. Neus: zeer elegant, gedroogd fruit, abrikoos, marmelade, boenwas, honing. Smaak:begint mooi zoet met sherry, rood fruit en een tikje bitter. Smaak wordt snel droger en minder plezierig. De afdronk is lang, droog en kruidig. Iets teveel voor mij. Beroerde prijs/kwaliteit verhouding. Met water geen verbetering. | |
| Lochnagar: Royal Lochnagar 12Y, 40% (2008 bottling) | 76 | Nieuwe verpakking geproefd Vlissingen 2008 (4e). Neus: licht rokerig, fruitig (perzik), malt. Smaak: mooi hout, minder fruitig dan verwacht op basis van de neus, rozijnen, malt, toffee, licht geturfd. Afdronk is veel beter dan de vorige edities die ik heb geproefd. Licht droog hout en zoete malt. | |
| Lochnagar: Royal Lochnagar 12 Y | 74 | Neus: mellow malty, licht rokerig, fruitig, sherryhout maar een beetje muf. Smaak heeft wat sherryhoutkarakter, rozijnen, malt, zoet (toffee) en behoorlijk wat turf. Afdronk is onplezierig droog en eindigt bitter. Hoewel smaken interessant zijn is de balans niet geweldig en de afdronk kost strafpunten. Op proeverij Bussum 2005 voor de derde keer gescoord; voor mij duidelijk midner dan de voorgaande Auchentoshan 10Y. Eerste deelfles had door vieze nasmaak (kurk??) een score van slechts 71. De tweede keer proeven beviel ook matig: goed begin en fraaie complete smaak maar wederom een matige kurkdroge afdronk (74). | |
| Lochside | |||
| Lochside 35Y, Distilled 22-12-1966 and bottled Nov. 2002, 51.3%, Jack Wieber's Premier Malts, cask #7541. | 92 | Geproefd op Super Wigman Tastung 2004, 14 juli 2005 met Michel en een vers geopende fles van Andre Z met het genietschap als 7e Lochside op 28 mei 2011. Neus: Wow! Het hout van de eerder geproefde grain en de fruitbom die Lochside soms kan zijn. Heerlijk zoet (Bruichladdich 1970 associatie), kersen, eucalyptus/menthol/mint. Smaak is zeer intens, zoet en ook wat zure tonen. Minty, fris en fruitig (cassis en appelstroop). Het hout overheerst een tikje in de filmende afdronk met het effect van een Fisherman's Friend op neus en keel. De sherryhout en kersensmaak in de mond blijft fabuleus. Omhoog van 90 naar 92 en winnaar van de dag. | |
| Lochside 1964, Single Blended Whisky, 47.7%, 1964-2006. Scott's Selection | 91 | Geproefd bij Scott Donkers op 16-2-2008 (8). Neus: zeer rijk, superfruitig, ingetogen hout, cakedeeg, muesli. Doet wat denken aan de oude Invergordon grains. Smaak is romig, veel materie (kan hem bijna kauwen), vanille, hout prachtig in balans met de zoete smaken en dit gaat door in de foutloze afdronk. Als we het over drinkability hebben is dit wel een hele gevaarlijke. | |
| Lochside 40Y, Single Grain Whisky, 46.1%, Dec 1966-July 2007, bourbon cask # 0753, Jack Wieber's Old train Line | 90 | 4e Lochside op genietschapsbijeenkomst 28-5-2011. Neus: uitstekend! Floraal, fruitig en stevig hout. Aardbei, venkel, vanille. Smaak: de intense houtsmaak overheerst gelukkig niet het gedroogde fruit (marmelade, abrikoos) en het subtiele graan. Heerlijk zoete smaak (cake met vanillesuiker) die doorgaat in de vrij korte filmende afdronk. Er blijft een perfecte houtnasmaak achter. Niet complex, maar wel heel erg lekker. | |
| Lochside 17Y, distilled 1965, 40%, Gordon & MacPhail Conoisseurs Choice (Brown Label) | 90 | Neus: Wow!! Een tropisch fruitbommetje, kersen, pure nectar. De smaak is superzacht en net zo fruitig als de neus aangeeft. Mooi houtbittertje in perfecte balans met de zoete malt en vanille. Bijzonder drinkbaar; zij het wat dunnetjes wegens de 40%. Lange sappige houtafdronk. | |
| Lochside 35Y, 50%, Douglas Laing Old Malt Cask, Dec. 1966 - Jan. 2002 (216 bottles). | 90 | Geproefd bij Jos op 16-4-2005 en als toegift bij Erik op 1 mei 2010 (14e). Neus is een enorme fruitbom! Een prachtige zoete fruitigheid a la Peerless maar veel krachtiger (ananas, limoen, perzik, peer, tropisch fruit), belegen hout, menthol, beetje rook. Zeer complexe en fantastische neus. Na het neuzen volgt een muur van smaak: vettige malt, gember, fruitig en zoetheid, mentholfris, maar ook bitter hout dat de zoete smaken overheerst en de lange afdronk bepaald. Bij herproeven 5 jaar later exact dezelfde score. | |
| Lochside 21Y, 62.4%, The Perfect Dram, distilled 1987 and bottled 2008, ex-Bourbon hogshead, 199 bottles. | 89 | 15e bij WFNN2009 28-3-2009. Neus: alweer een fruitbom, limoen, malt, oud hout, superfris en elegant. Smaak: complex, clean, waxy, zeer intens. Puur genieten en zeer hoge drinkability. Heerlijke zoete filmende afdronk. Onverdund al fantastisch drinken, maar met een beetje water nog lekkerder. Vintage Lochside. | |
| Lochside 1981, 40%, bottled 1998, Gordon & MacPhail Rare and Old | 88 | 5e Lochside op genietschapsbijeenkomst 28-5-2011. Neus: eikenhout, kruidig, peperig en wat rook. Smaak heeft veel body, drop, rokerig, gedroogd fruit. Mooie houtafdronk. Hoge drinkability! Verrassend weinig fruit voor Lochside (zeker in vergelijking met de 4 voorafgaande). | |
| Lochside 21Y, 50%, May 1979-June 2001. 306 bottles, Douglas Laing OMC. | 88 | Geproefd bij Scott Donkers op 16-2-2008 (7). Neus: fruitbom (ananas, lychee, perzik), kruidig, plantaardig. Smaak is ook superfruitig, marmelade, zoet met een licht houtbittertje. Lange filmende afdronk met bitterzoet einde. | |
| Lochside 1981, 54.5%, Berry's own selection, bottled 2003, cask#606 | 87 | 8e bij Scott 17-1-2009. Neus: geparfumeerd, fruitbom, hout. Smaak heeft weer die intense houtnectar, zoete malt, heerlijk fruit en een bittertje dat langzaam opkomt en doorgaat in de afdronk. Zeer vergelijkbaar met de voorafgaande Dewar Rattray 21Y, maar beter in balans en toegankelijk met alcohol. | |
| Lochside 1991-2008, 43%, Gordon & MacPhail Connoisseur's Choice | 87 | 8e op Pot Still 2009. Neus: superfruitig, zoet, malty. Smaak: heerlijke frisse malt, wel iets wranger dan de 2007 maar nog steeds zoet en fruitig. Afdronk is stroperig en fruitig (sinaasappel). | |
| Lochside 1991-2007, 43%, Gordon & MacPhail Connoisseurs Choice. Refill Bourbon Barrels, Distilled September 1991 and bottled July 2007 (15Y) | 86 | Aankoop by G&M in Elgin tijdens Schotlandreis 2009 bevalt zo goed dat we weer terug gaan voor een tweede fles. Ingezet als 2e Lochside op genietschapsbijeenkomst 28-5-2011 (H2H met de 2003).Neus: zeer fruitig (ananas, limoen), cleane malt en eikenhout, zoet en fris. Duidelijk meer body dan de 2003. Smaak: zacht, fruitig (peer, groene appel), heerlijk zoete vanille, mooi hout en dan ineens een licht subtiel rokerig smaakje. Perfecte balans. Filmende zoete en fruitige houtafdronk die een tikje droog eindigt. Gevaarlijk drinkbaar zo'n jonge Lochside! | |
| Lochside 1981, 28Y, 56%, distilled 23 Feb 1981, bottled June 2009, oak cask #617, bottle 31 of 262, Blackadder Raw Cask | 85 | 8e Lochside op genietschapsbijeenkomst 28-5-2011. Neus: krachtig, kruidig, laurier, eikenhout en wat rook. Smaak is wat straf en erg alcoholisch. Klein beetje water helpt om wat fruit en zoete malt los te maken, maar het blijft een verrassend donkere Lochside met drop, rook en gedroogd fruit. Vrij korte en droge houtafdronk. | |
| Lochside 23Y, 46%, Berrys' Own Selection, Distilled 1981 and bottled in 2004 from cask no 610/613 by Berry Bros & Rudd. | 85 | Geproefd op genietschapsbijeenkomst 9-9-2006 en nogmaals als 3e Lochside op genietschapsbijeenkomst 28-5-2011. Neus: honingzoet, fruitig (perzik, citrus) en wat eucalyptus. Smaak is filmend, fruitig (mandarijn, perzik, ananas), menthol en tikje bitter hout. De afdronk is vol marmelade en bitterheid van het hout. Omlaag van 88 naar 85 (tussen de 2 voorafgaande G&M CC bottelingen) | |
| Lochside 1991-2003, 43%, Gordon & MacPhail Conoisseurs Choice | 84 | Inzet Michel op genietschapsbijeenkomst 4-3-2006 bij Gert. Zeer subtiele neus: fruit (banaan, citrus), groene tonen (snijbonen malen), planten, eucalyptus, heel licht rokerig. De smaak is vol en elegant: boterig, plantaardig, esters (peredrups, ananas, menthol) Helaas is er ook een irritant Convalmore-achtig zoetje dat erg aanwezig is in de korte en licht zepige afdronk. Een dessertwhisky! Omlaag van 87 naar 84 in de H2H met de 2007 botteling. | |
| Lochside 1981, 56.1%, cask no. 803, refill sherry hogshead, distilled 23-3-1981 and bottled 24-6-2009. Gordon & MacPhail exclusively for La Maison du Whisky. | 84 | 2e bij Michel met het genietschap op 31 oktober 2009. Neus: floraal, fruitig. radijsjes, fris, malty. Smaak: intens fruitig (abrikoos, pruimen), hoge drinkbaarheid, maar een tikje uit balans in vetgelijking met de Connoisseur's Choice bottelingen. Ook een tikje teveel houtbitterheid in de licht droge en zoete afdronk. | |
| Lochside 21Y, 59.8%, Dewar Rattray, distilled 13.10.1987 and bottled 3.11.2008, refill hogshead, cask#20621, 180 bottles. | 84 | 7e bij Scott 17-1-2009. Neus: fruitig en zeer alcoholisch. Smaak onverdund is veel te scherp en heeft intense houtnectar. Verdunnen met water naar circa 45% maakt het geheel een stuk toegankelijker. Neus: floraal, zuur en zoet, vanille, citrusfruit, limoen. Smaak: erg zoet, bazooka gum, sappig hout, bittertje komt langzaam naar de voorgrond en zet door in de licht droge afdronk. | |
| Lochside 22Y, 50%, Douglas Laing Old Malt Cask | 84 | 2 keer geproefd uit miniatuurtje op 28 mei 2004. Neus is uitnodigend: licht en fruitig (ananas, gember, citrus), veel vanille. De smaak is prima, maar valt wat tegen t.o.v. de neus; bitterder dan verwacht. Balans is matig en de afdronk is prettig maar niet indrukwekkend. | |
| Lochside 18 Y, 1981-2000, Murray Mc. DavidL | 82 | Stevig alcohol, maar toch heel zacht. Veel graan, zacht fruit en iets van hazelnoot? Nauwelijks turf/rook. Afdronk lang, zeer verwarmend maar een beetje saai. Tussen Longmorn & Singleton. | |
| Lochside 1981-2002, 50%, cask # 654. Lombard's Jewels of Scotland series | 81 | Whiskyfestival Den Haag 2003 (14e). Klein slokje van Jos kunnen proeven. Neus: fruitig, malt, etherisch. Smaak: zoet, fruitig, malt, plakkerig. Afdronk: droog en zoet. Te kort na de Brora's geproefd om goed te kunnen scoren. | |
| Lochside 23Y, 56.7%, Port Hogshead, distilled 1981 and bottled Feb. 2005, Cadenhead | 80 | 11e op festivalzaterdag 2005. Neus: mooie sherrywoodachtige neus, zoet fruit, leer en hout. Smaak is verwarmend met veel zoet fruit (kersen, aardbei, perzik) en naar mijn smaak wat teveel hout. Afdronk is zoet en droog. | |
| Locke's Malt (Irish Whiskey) | 80 | Grote meevaller in vergelijkende test met Bushmills. Kan zich meten met Edradour, Balvenie en Glenmorangie; meer rook dan Glenmorangie, maar een iets te droge afdronk. | |
| Lombard Pebble Beach, 40% | 50 | 3e op whiskyfestival 23 nov. 2002. Neus is onplezierig, industrieel, ziltig. Smaak: goedkoop & vies. Afdronk: smerig. De hele serie van 6 fantasienamen meteen links laten liggen. | |
| Long John | |||
| Long John Pure Malt | 79 | Eindejaarsproeverij Almere 2004. Mystery guest van Gert bij de toegift. Neus: vanille, malt, fruit (banaan), leer. Smaak is een mooie combinatie van zoete malt met veel boterige vanilletrekjes en enige maritieme invloed. Doet iets aan Bunnahabhain denken. Afdronk is lekker vettig. Een mooie rehabilitatie voor Long John in de lijst. | |
| Long John | 58 | Uiterst matige blended whisky. On the rocks op verjaardag gaat het wel. Maar waarom zou je dit nu puur opdrinken? | |
| Longmorn | |||
| Longmorn-Glenlivet 1971, bottled 1999 (28Y), 58.6% Scott's selection Sherrywood | 97 | 4e op whiskyfestival 2000 en de grote verrassing! Bijna rode kleur en uitermate aromatische en complexe neus. Iets van oude Macallan en de houtnectar van Glenfarclas 105 maar veel zoeter met een lading rood fruit en een vleugje rook. Smaak is al net zo fantastisch als de neus en heeft heel veel clean sherryhout, kersen, kruiden, kaneel, honing, mout en ook wat rook. De balans en drinkbaarheid is fantastisch ondanks deze sterkte en water is absoluut overbodig. De houtige zoete afdronk is heerlijk en extreem lang en overstemde op het festival 2000 tenminste de volgende 2 wissen. Februari 2001 mijn eerste fles boven de 200 gulden gekocht en eind 2002 een tweede fles gekocht die geopend werd op Longmorn tasting genietschap 3 januari 2009. Head to head met de 57.8% van Jos is dit de winnaar door het superfruitige karakter, een betere balans met het hout en gevaarlijk drinkbaar. In de aftertasting met het genietschap januari 2011 wordt het wegblazen van concurrenten nog ees dunnetjes overgedaan. Terug naar 97. | |
| Longmorn 1972, 57.3%, Festival bottling 2005 1. Müncher Whisky Festival. | 94 | Geproefd bij Scott Donkers op 16-2-2008 (9). Neus: WOW! Tropisch fruit, paddestoelen, aarde, vleugje turf, kaas. Smaak: zacht, complex en superelegant. Begint vlezig met champignons, aardse smaken en sappig hout maar verandert na enige tijd in een heerlijk fruitige whisky. De smaak lijkt wel voortdurend te veranderen. Heerlijke kruidige en licht droge afdronk. Wat een perfectie! Topper van de dag. | |
| Longmorn 20Y, 56.8%, distilled on 15-12-1964 and bottled november 1985, Intertrade. | 94 | Genietschap Longmorn tasting 3 januari 2009. Neus: enorm rijk en complex! Zoete geur met rood fruit, eiken linnenkast met lavendel en provencaalse kruiden. Smaak: houtnectar, belegen malt (kolengestookt), OBE. Perfecte balans die doorgaat in de eindeloze filmende afdronk met gedroogd fruit en sappig hout. De elegantie ten top!! | |
| Longmorn-Glenlivet 1971, bottled 1999 (28Y), 57.8%, Scott's selection Sherrywood | 94 | Bij bezoek aan Michiel op 12-5-2004 de tweede variant van de legendarische Scott's botteling geproefd na een reeks sublieme Springbanks. De neus is weer een geweldig feest met veel hout en kersen. Ook de smaak en afdronk hebben alles van de 58.6% editie. Lijkt iets vetter en minder clean van smaak. Weet niet zeker of het nu echt een punt scheelt met de 58.6%, maar bij deze tasting komt hij niet boven de Springbanks uit (95). Jackson durft slechts 62 punten te geven aan deze fenomenale wis. April 2005, September 2006, Maart 2007 en in 2008 geproefd bij Jos. Op 4 September 2006 geproefd naast de Scott's 1970 en de Macallan 14Y. De geur en smaak is nog steeds fantastisch (beetje water erbij heeft nu ook duidelijk mijn voorkeur). Naast de 1970 is deze superzoete neus heerlijk fruitig (rijpe kersen), kruidig en kaneelachtig. De smaak is enorm intens en veel zoeter en zachter dan de 1970. Clean, zoet, verwarmend. Ook de lange en de intens zoete afdronk is vrijwel foutloos. Ook naast de Yamazaki 1984 maart 2007 blijft deze klassieker overeind. Op de Longmorn tasting genietschap 3 januari 2009 head to head met mijn 58.6%. In vergelijking is deze 57.8% iets minder in balans met iets teveel hout en een drogere afdronk. Minder limonadekarakter en wat meer complexiteit. Beiden uiteraard geweldige whiskies! | |
| Longmorn 1969, 61.5%, Gordon&McPhail, no age, bottled before 1991. | 94 | Super Wigman Tastung 2004. De winnaar van de avond. Smaakervaring doet zeer sterk aan de Scott's Selection denken. Heftig sherry, veel kersen, kruidig, enorm complex. In herinnering net iets minder clean, maar naast elkaar zouden ze wel eens gelijk kunnen scoren. | |
| Longmorn 1972, 58.3%, distilled 8-3-1972 and bottled april 2003, 31Y, cask 1099, Cask strength Sherry Wood, Jack ngmorn-Glenlivet 1971, bottled 2004, 53.5%, Scott's selection Sherrywood (75 cl bottle) | 94 | Genietschap Longmorn tasting 3 januari 2009. Neus: complex, belegen kaas, provencaalse kruiden,bacon, oud hout. Smaak is weer fantastich en complex! Heerlijk kruidig, OBE, belegen malt, houtnectar, rood fruit. Lange filmende afdronk. Alweer een topklasse Longmorn om het jaar mee in te luiden.Longmorn tasting genietschap 3 januari 2009 en sample van Alexander 14 april 2009. Veel lichter van kleur dan de klassieke 1971-1999 bottelingen. Neus is meteen weelderig en ligt in het verlengde van de G&M 1963. Eikenhout, rook, belegen malt, groenten. Ook de smaak is fantastisch met veel diepgang en lagen en is prima te drinken op deze sterkte; geen moment behoefte aan water. Zoet, filmend, krachtige houtsmaak perfect in balans met zoete smaken en een licht bittertje, rode grapefruit, licht turf, haagse hopjes. Prikkelend mondgevoel en een heerlijk sappige houtafdronk. Hier doen we het allemaal voor.... | |
| Longmorn 1972, 58.3%, distilled 8-3-1972 and bottled april 2003, 31Y, cask 1099, Cask strength Sherry Wood, Jack Wiebers Premier Malts. | 93 | Genietschap Longmorn tasting 3 januari 2009. Neus: complex, belegen kaas, provencaalse kruiden,bacon, oud hout. Smaak is weer fantastich en complex! Heerlijk kruidig, OBE, belegen malt, houtnectar, rood fruit. Lange filmende afdronk. Alweer een topklasse Longmorn om het jaar mee in te luiden. | |
| Longmorn 1967, 35Y, 57.1%, sherry cask, James MacArthur | 92 | 12e op festivalzaterdag 2005. Neus: zwaar sherry, kruidnagelen, kersen, leer. Smaak heeft enorme power. Zwaar sherrywood, kersen, chocolade, anijs, bittere chocolade. Strafpuntjes voor de wat droge afdronk die een minty after-eight achtige nasmaak krijgt (en dat is geen compliment). Moet wel boven de Coopers Choice 32Y blijven. | |
| Longmorn 1971, 40%, bottled 2004, Gordon & MacPhail | 92 | Samples met Michel en genietschap Longmorn tasting 3 januari 2009. Neus vol prachtig clean sherrywood, kersen, malt, cacao. Hier is het verdunde broertje van de klassieke Scott's Longmorn-Glenlivet 1971 !! Qua drinkability is dit een van de hoogtepunten op 3 januari. Heerlijk zoet met kersen, malt, tropisch fruit en een zoetsappige filmende afdronk. | |
| Longmorn 1973-1995, 58.6%, Specially selected for the Scotch Single Malt Circle | 92 | Super Wigman Tastung 2004. Zeer rijke en volle neus met veel sherry en kruiden. Smaak heeft zeer veel hout, super sherry, kersen, kruidnagel, drop. Droog maar niet overdadig, verwarmend en complex. Zeker vergelijkbaar met de Cooper's Choice. | |
| Longmorn 32Y, 1969-2001, Coopers Choice, 46% | 92 | De uitsmijter bij Jos 20-4-2002. De neus is weer zwaar kersen en kaneel en lijkt veel op de Scott's botteling. Smaak is veel minder explosief, maar blijft een vergelijkbare ontdekkingsreis. Voor een 32 jaar oude is de afdronk een stuk minder houterig dan verwacht; jammer dat zo'm mooi vat op op 46% is gebotteld (91). Fles juli 2003 geopend en een dubbeltest met de Scott's gedaan (geen partij helaas) en een blinde H2H test met sherried Macallan 18Y (Longmorn wint!). In de aftertasting met het genietschap januari 2011 gestegen naar 92. | |
| Longmorn 1973, 54%, Gordon&McPhail Reserve (green label). Distilled 30-4-1973 and bottled 26-5-2006. Cask 3650. | 91 | Pot still festival 13 april 2007 (1e). Fantastische opening op eerste Pot Still avond! Mooie kastanjebruine kleur en een neus die meteen herinneringen aan de 1971 Scott's oproept. Prachtig belegen sherrywood, rood fruit als kersen, bessen, aardbei, maar ook perzik en gedroogd fruit. De smaak is zeer intens hout, perfect drinkbaar op deze sterkte, al het fruit dat de neus aankondige en daarnaast ook kruidig. Ietsjes droog, dat doorzet in de een tikkeltje bittere afdronk vol zoet fruit en hout. Op het slot van de avond nogmaals gescoord. Winnaar van het festival. | |
| Longmorn 30Y, 43%, Gordon & MacPhail Private Label | 91 | H2H met de 1971-2004. Neus: heerlijk uitnodigend sherryhout, boenwas, kersen, cacao. Smaak: fluweelzacht, perfecte balans van zeer aanwezig hout met rood fruit, zoete honing, belegen malt, kruidnagel,kaneel. Gevaarlijke drinkability; wat een overheerlijke licht rokerige houtsmaak die net een tikje bitter geeft als tegenhanger voor de zoete smaken. Lange zoete en licht droge houtafdronk waarin langzaam een prettige aardse nasmaak naar voren komt. Slechts 1 puntje onder de 1971-2004 die net even mooier is in fruit. | |
| Longmorn 1963, 40%, bottled 1996, Gordon & MacPhail | 90 | Samples met Michel en genietschap Longmorn tasting 3 januari 2009. Neus: elegant, belegen malt, kolen, as, organisch (champignons), muesli graanmix. Smaak: complex en mondvullend. Vlezige en kruidige malt. Was enigszins gesloten na opening maar op 3 januari geen enkel probleem meer. Heeft veel van de 15Y OB maar verder geperfectioneerd en met de kolengestookt touch. Afdronk is lang en licht bitter met mooie houtsmaak en kruidige nasmaak. H2H tegen de 1971-2008 moet deze toch een puntje hoger. | |
| Longmorn 1973, 56.2%, Gordon&McPhail Reserve (green label). Bottled 2005. Cask 2198. | 90 | Sampletasting met Michel 2-6-2007. Neus: belegen sherrywood, kersen, druiven. De smaak is zeer elegant en superzacht voor dit alcoholpercentage. Hier hoeft geen druppel water bij. Fruitig, kaneel, spoortje zwavel, sappig oud hout en heerlijke belegen malt. Lange licht droge afdronk. Zeer hoge drinkbaarheid. | |
| Longmorn 20Y, 54%, oak refill cask # 2748, distilled on 25-10-1984 and bottled on 28-09-2005, 235 bottles, Dewar Rattray. | 90 | 8e op festivalzaterdag 2005. Neus is zeer krachtig, kruidig en rokerig. Mooie malty en houtig. De smaak is ook powerful en verwarmend; zo mogelijk nog intenser dan de voorafgaande Glenmorangie 30Y. Laurier, drop, anijs, clean hout, malty en vanille. Prachtig in balans en ook in de afdronk blijft alles goed gaan. Het hout is zeer aanwezig, maar blijft getemd door de andere smaken. Aanschaf waard! | |
| Longmorn 1969, work in progress distilled on 13 May 1969 and tasted on 2 May 2005, 55.6%, Sample from 2nd refill hogshead. | 89 | Geproefd als 6e op de Longmorn masterclass 2 mei 2005 na bezoek aan de distilleerderij. In 1969 was Longmorn nog privé-bezit met eigen maltings, houten washbacks (nu RVS) en kolengestookte stills (nu stoom). Mooie gouden kleur. Neus is rokerig, zeer mellow en rijk in fruit (perzik, abrikoos, marmelade, mandarijn). Prachtige belegen zoete fruitige malt en wat bittere houtsmaak. Heerlijk zacht ondanks het hoge alcoholpercentage. Eindeloos lange zoete en rokerige afdronk met veel hout die wat droog en bitter eindigt. Prachtige whisky die zeker aan botteling toe is;misschien zelfs al iets eroverheen! (91). Rianne's sample meegenomen en op 24 mei 2005 met Huub geproefd als 8e en laatste. Met water erbij iets fruitiger in de neus, maar vooral rokeriger en minder bitter. Het bittertje bevalt nu minder goed en wordt iets storend. Punten komen niet boven de voorafgaande Balvenie Single Barrel 25Y. | |
| Longmorn 1971, 43%, bottled 2008, Gordon & MacPhail | 89 | Geopend en geleegd op dag 100-jarig feest 9 mei 2009. Neus: gedroogds fruit, boenwas, prachtig sherrywood, boekenkast, belegen malt, amandel, noten, provencaalse kruiden. Smaak is zacht, ettig, rokerig, tabak, het sherryhout overheerst de malt en de kersen helaas een beetje. Complex en met hoge drinkbaarheid; mede door de uitstekende lange sappige afdronk met licht rokerige nasmaak. Smaakt naar meer en de fles overleeft de feestavond dan ook niet. Daar heb je vrienden voor.... | |
| Longmorn 28Y, 46%, distilled 1973 and bottled 2001, hogshead #3970, Wilson and Morgan | 89 | 15e bij Michel met het genietschap op 31 oktober 2009. Neus: Yes! De Longmorn neus waar wij op kicken; complex, zeer krachtig sherrywood, gedroogd fruit, kersen. Na de geweldige neus kan de smaak niet helemaal overtuigen door de zeer intense stroeve houtsmaak en een vleugje zwavel. De rest van de smaken zorgt evengoed voor fantastisch drinken; superfruitig, rozijnen. De afdronk is helaas wel erg droog en houdt hem onder de 90 punten. Speciale vermelding nog voor de 2e keer proeven in een prachtige combinatie met Rum baba's met vanille ijs en caramelsaus :) | |
| Longmorn 33Y, 52.5%, distilled 1976 and bottled 2009, Whisky Agency Perfect Dram series. | 88 | Limburg festival 2010 (7e). Neus: kruidig en aards, licht rokerig, laurier, menthol. Smaak: complex en kruidig; mooi hout, malt. Nogal gesloten na de 3 voorafgaande hout en fruitbommen van dezelde bottelaar. Lekkere licht droge houtafdronk met kruidige nasmaak. | |
| Longmorn 17Y, 55.1%, 1987-2004, Chivas Brothers Cask Strength Edition, Non Chill-Filtered Single Speyside Malt Whisky, Batch No. LM 17 002 | 88 | Geproefd als 5e op de Longmorn masterclass 2 mei 2005 na bezoek aan de distilleerderij. Cask strength botteling uit een vatting van 2 vaten. Neus: Minder complex dan de voorafgaande 15Y en tamelijk gesloten, zeer creamy, boterig, vanille en eiken. Smaak is zacht en filmend op cask strength! Honingzoet, rokerig, kruidig en complex. Met water toevoegen wordt de neus fruitiger, maar de smaak scherper. Heerlijke lange zoete afdronk met een peperige nasmaak (87). Uiteraard flesje gekocht ondanks dat de score niet boven de standaard 15Y komt! Op 17-12-2005 een puntje minder na de Strathisla in dezelfde reeks en op 21-2-.2006 in dezelfde volgorde juist een puntje erbij. Een echte genietwhisky die onverdund het lekkerst is. | |
| Longmorn-Glenlivet 19Y, 45%, distilled Sept 1974 and bottled October 1993. Cadenhead's Original Collection (green label) | 88 | 14e bij Michel met het genietschap op 31 oktober 2009. Neus: zoet, superfruitig, heerlijk sherried. Smaak: WOW! Over drinkability gesproken. Zacht en zoet met net de het juiste bittertje van het hout. Prachtig fruitig, kersen, lekker zoet hout. Lange zoete licht droge afdronk met een wat bitter einde. | |
| LLongmorn-Glenlivet 25Y, 40%, Gordon&McPhail Private Label (bottled circa 2004-not on label) | 88 | Eindejaarsproeverij Almere 2004. Inzet van Huub (1e). Een fantastische complexe neus die een hoge score lijkt aan te kondigen: prachtige belegen houtgeur, zoet rijp fruit (kersen, mandarijn), graan, vanille en licht kruidig. De smaak valt iets tegen na de neus: weliswaar prachtig vol en heerlijk fruitig maar ook wat onplezierig stroef en droog. Na enige tijd komt mooi rook en as naar voren in de smaak. Met wat water duidelijk fruitiger (meer citrusachtig) en bloemiger. Houtsmaak is mooi, maar eindigt echt veel te droog en bitter. De fruitigheid blijft lang hangen. Zonder die stroefheid zou het in de 90 punten zijn. Prachtige start van een topproeverij. Tweede keer proeven in 2005 geeft dezelfde score. | |
| Longmorn 1992, 59.7%, bottled 2006. James McArthur, cask# 62552 | 87 | Genietschap Longmorn tasting 3 januari 2009. Neus: kruidig, complex, kaneel, lavendel, gedroogd fruit. Smaak is net zo complex als de neus; mooi droog hout, kruidige malt, pittig en assertief door de alcohol, maar toch wel te doen op deze sterkte. Licht droge en kruidige afdronk. | |
| Longmorn-Glenlivet 12Y, 40%, Gordon & MacPhail (5 cl miniature bottle purchased 2002; bottled 90's) | 87 | Neus: sherry, rokerig, complex, ruig, begin van kersen. Smaak: veel hout, malt, kersen, beetje scherp. Afdronk: lang, heerlijk en complex. Duidelijk op weg naar de smaak van de 28Y! | |
| Longmorn 1975, 46%, distilled 26-3-1975, bottled June 2008, cask #3958, Mac Killop's Choice (Exclusive for World of Whiskies) | 87 | Sample geproefd 20-11-2009 (86) en 30-7-2010 (84). Aftertasting genietschap januari 2011 (88) Neus: anijs, citrusfruit, rokerig, complex, iets zurig naast de zoete malt en vanille. Smaak is complex; zoet, zuur en wat bitter bij elkaar. Winey, mooi hout, malt, kruidig. Fles beter geworden met open staan. Lange licht droge en kruidige houtafdronk. Heerlijk drinken met een afwijkend smaakprofiel. | |
| Longmorn 15Y, 45% | 86 | Inmiddels de klassieke OB geworden. Uitstekende complexe neus: hout, malt, kruidig, dennenboom, amandel, citrusvruchten, marmelade, anijs. Mooie cleane smaak; kruidig, complex, mooi hout, licht zurig naast de zoete malt en vanille. Licht turfkarakter. Afdronk is ook kruidig en prikkelend met een nootachtige nasmaak. Uitdagend en prachtig in balans. Als dit spul op vatsterkte, unchillfiltered en zonder caramel zou worden gebotteld zou het wel eens in de 90 kunnen scoren. Na dubbeltest met de G&M Longmorn-Glenlivet 25Y bij Jos op 18-12-2004 (+ mystery guest performance) de hoge score gehandhaafd. Deze verliest op de neus, maar is spannender van smaak. Als 4e op de Longmorn masterclass 2 mei 2005 na bezoek aan de distilleerderij identieke score. De botteling staat ook zijn mannetje head to head tegen de nieuwe 16Y OB op Longmorn tasting genietschap 3 januari 2009. April 2009 nog een flesje gevonden tijdens Schotlandreis 2009 in Whisky Castle. Blijft het prima doen en punten weer bevestigd in het blindproefrondje bij Jos op 4-6-2010. | |
| Longmorn 1992, 15Y, 46%, cask#53807, Distilled 20/04/92 and matured in a hogshead and bottled 11/09/07. The Ultimate. | 86 | Neus: kruidig, amandel, noten, fruitig, malt. Smaak: kruidig, complex, belegen malt, mooi hout, licht rokerig en aards. Afdronk is prikkelend op de tong, licht droog hout, kruidig. Prima in balans. Tip van Marc Seegers en inderdaad een prima prijs/kwaliteit verhouding. | |
| Longmorn 12Y, 40%, Gordon & MacPhail (2009 botteling) | 85 | 19e en finale op Pot Still 2009. Ook deze bottleing is weer helmaal goed. Heerlijk zoet en fruitig. Een uitstekende prijs/kwaliteit verhouding in vergelijking met de OB16Y. | |
| Longmorn 1988-2007, 46%, Berry's Own Selection | 85 | 6e op WFNN 2008. Neus: na de Glen Grant is dit een stuk kruidiger, aldehydes (versgemaaid gras) en wat minder malty. Smaak is de gebruikelijke kruidige en complexe Longmorn. Er zit een vervelend bijsmaakje bij dat een hoge score belemmert en dat verder doorzet in de droge afdronk. | |
| Longmorn Vintage 1983, Botteld 2006, 46%, Daily Dram Cask Selection, Selected by Bresser and Timmer & The Nectar | 85 | Neus: krachtig ondanks de 46%, eikenhout, malt, creamy, boterig, vanille en licht rokerig. Smaak is zacht, kruidig, rokerig, tabak,. Complex met een vreemd bijsmaakje. Lange zoete houtafdronk met een licht droge en kruidige nasmaak. | nieuw |
| Longmorn-Glenlivet 1983, 20Y, 54.5%, Scott's selection. Sherrywood | 85 | 18e op festivalzaterdag 2004! Neus: jummie! Sherry, kersen, hout, kruidig. Smaak valt dan enorm tegen; duidelijk ranziger dan de 1971 en erg scherp. Met flink water komt de smaak los: veel fruitiger (kersen, perzik, citrus), duidelijk sherryhout, malt en een vleugje turf. Iets bittere droge afdronk. Had geen moment verwacht dat de fameuze 1971 benaderd zou worden, maar toch eigenlijk wel dat hij de kwaliteit van de 15Y distilleerderij editie zou halen. Nee dus. | |
| Longmorn-Glenlivet 25Y, 40%, Gordon&McPhail Private Label (bottled circa 2010-not on label) | 85 | Sample bij Richard 24-8-2010. Neus: mooi sherrywood, gedroogd fruit, kaneel, hazelnoot, diesel. De smaak is droog met voor mij wat overdadige houtsmaak. Stroef mondgevoel, vijgen, minder zoet en weelderig dan verwacht door het houtbittertje. Gedroogd fruit. Met wat water iets fruitiger (meer rood fruit) en floraal. Afdronk kost strafpunten; te droog en te bitter voor mijn smaak. | |
| Longmorn 1992, 46%, Cask# 48475, distilled 10-04-92 and bottled 24-08-10, bottle 56 of 291, The Ultimate | 85 | Potstill festival 2 oktober (2-11). Neus en smaak doen aan de oude 15Y denken. Geen notities kunnen maken door gesprek, maar mooie complexe malt, kruidig en licht rokerig met prettig droge afdronk. | |
| Longmorn 16Y, 48%, Non-chill filtered. (2011 botteling). | 84 | World of whiskies Heathrow 10 september 2011. Zomaar weer eens een sample geproefd en aangenaam verrast. De kruidigheid en diepgang lijkt terug. Flesje meegenomen vanwege de lage pondkoers. Neus: zoet, fruitig (mandarijn, banaan) en kruidnagel, licht rokerig, tabak. Alles mooi in balans met het eikenhout. Smaak is aan de scherpe kant, maar heerlijk kruidig en complex. Zoete malt, creme brulee, peperig. Licht droge houtsmaak die doorzet in de lange kruidige afdronk. | nieuw |
| Longmorn-Glenlivet 1970, bottled 2000 (30Y), 57.2%, Scott's selection Sherrywood | 84 | Miniatuurtje bij Huub 10-8-2006. Na de Macallan 14Y is de neus van deze Longmorn nog intenser: sherryhout, kruidig, tia maria, chocolade, kaneel. Zeer indrukwekkende neus, maar wat minder clean dan de 1971en ook minder fruitig; met name de kersen missen. De smaak valt vervolgens niet mee: enorm hout dat erg overheerst. De bitterheid van het hout is te intens naast de zoete en fruitige smaken. De stroeve afdronk geeft vooral een houtcoating op het palet. Ook wat zwavel en rubber. Met water komt er wat meer kersen en citrus in de neus en ook de smaak is veel beter (zwavel verdwijnt), maar hout blijft. De afdronk is erg stroef met teveel hout en cacao. Het blijft ruw en bitter en niet goed in balans. Deze bittere variant op de Longmorn klassieker is helaas ver over de top gebotteld (83). Dubbeltest met tweede miniatuurtje naast de 1971 (57.8%): 85. Gemiddelde genomen. | |
| Longmorn-Glenlivet 12Y, 40%, Gordon & MacPhail | 82 | 4e bij Andre op 4-1-2003. Nieuwe entry wegens het grote verschil met het 5 cl flesje. Neus is malty, rokerig en de kersengeur is afwezig. De smaak is stevig en vol met veel sherry, vanille, turf & rook. Afdronk is zoet en scherp. Duidelijk een andere selectie. | |
| Longmorn 1988, 13Y Coopers Choice | 80 | 1e bij Jos 20-4-2002. Neus: hout, sherry, zoet. Komt stevig binnen met volle rokerige houtsmaak. Prettig zoet met een aparte bijsmaak. Erg droge afdronk met veel hout en iets lijmig. Kan niet tippen aan de 15Y distilleerderij edition. | |
| Longmorn 16Y, 48%, Non-chill filtered. 2007 botteling. | 79 | 1e op Vaktasting Leiden 11 november 2007. Neus: mooi kruidig, gedroogd fruit, custard, malt en eiken. Kan een drupje water gebruiken om te openen. Wordt dan wat frisser (banaan, abrikoos) en floraler. De smaak is wat scherp en zoet. Malt, vanille, peren, zuurtjes, licht kruidig, kaneel, mooie hout. Lijkt wat minder complex dan de vroegere 15Y. De scherpe smaak wordt niet veel beter met water en het prikkelende effect blijft doorgaan in de mooi droge en kruidige afdronk (84). Tweede keer proeven op Longmorn tasting genietschap 3 januari 2009 head to head met de oude 15Y OB is ontluisterend! Deze 16Y editie is in vergelijking met de 15 minder rijk, stroever en zoeter. Mist diepgang en complexiteit. | |
| Longmorn 8Y, work in progress. Cask strength sample from first fill bourbon barrel 2 May 2005 | 78 | Geproefd als 3e op de Longmorn masterclass 2 mei 2005 na bezoek aan de distilleerderij. Na het zeer matige hogshead sample van 8Y oud is dit een geweldige illustratie van het enorme effect dat een vat heeft op de smaak. Ondanks de jonge leeftijd is dit al heel genietbare whisky. Neus is creamy met veel meer vanille dan het hogshead sample. Prachtig zoet fruit (perzik, peer, mandarijn) en graan. Zeer rijk en vol van smaak; romige malt, vanille, perzik. Met water verdunnen tot circa 45-50% geeft een nog frissere neus, maar vooral een zachtere smaak met nog meer mellow vanille. Waar zijn de kruiden? Prettige zoete licht droge afdronk. | |
| Longmorn-Glenlivet 12Y, 58.1%, distilled June 1984 and bottled September 1996. Cadenhead's | 78 | 16e bij Michel met het genietschap op 31 oktober 2009. Neus: zwavelig, hout, vrij gesloten. Smaak: stroef hout, boterig, zwavel. Droge en bittere afdronk. Na de 2 voorafgaande Longmorns is dit de andere kant van de sherrywoodmedaille. Met water naar 45-50% wordt de neus een stuk beter; meer fruit en zoeter. De smaak blijft vettig maar heeft nog steeds teveel hout voor mij. | |
| Longmorn 14Y, 55.3%, Dewar Rattray, American Oak | 77 | 13e op festivalzondag 2004 en 6e op Dewar Rattray masterclass. Mooie cleane en neutrale neus met vooral malt, beetje turf en citrusfruit. Smaak is fruitig, harsig en gesloten. Met water wordt de neus veel mooier: meer fruit (nu ook peer/ananas naast citrus) en florale geuren. Ook de smaak is fruitiger en de harsigheid is weg. In plaats daarvan echter oily en licht ranzig niet goed thuis te brengen bijsmaakje. Te weinig tijd voor afdronk, die in ieder geval droog gaat worden. Niet de meest indrukwekkende Longmorn. | |
| Longmorn 1990, Marsala finish, 46% Wilson & Morgan | 76 | 6e op whiskyfestival 23 nov 2002. Neus: uitnodigend met rook en verborgen fruit. Smaak is vreemd en complex: naast fruit en malt iets waarvan je denkt "vind ik dit wel lekker?". Afdronk is droog met een potpourri van smaken. Rommelig en niet in balans. Waardering zeer lastig te geven; kan makkelijk +/- 4 punten zijn (blijft ondermaats voor een Longmorn). | |
| Longmorn-Glenlivet 12Y, 40%, Gordon & MacPhail (5 cl miniature bottle) | 73 | Weer een variant op de 12Y Longmorn en deze valt op 24 feb. 2004 niet mee! Nieuwe entry wegens het grote verschil met de 2 voorgaande samples. Neus is malty, sherry, hout. Zware geur en licht ranzig. Smaak is zoet fruitig (appelachtig) met veel hout maar een onplezierige bijsmaak. De afdronk is extreem lijmig (het was niet voor niets een postzegelavondje bij Huub) | |
| Longmorn 10Y, 43%, april 1993-august 2003, sherry butt 62205, Chieftain's, 876 bottles. | 69 | Genietschap Longmorn tasting 3 januari 2009. Zeer lichte kleur (waarschijnlijk fino sherry vat). Neus: mooi kruidig, amandel, tabak, peredrups, citrusfruit, licht rokerig. Smaak: boterig, malt, jong, mariakaakjes, licht kruidig. Begint aardig maar al snel komt er een zeepsmaak opzetten die door blijft gaan in de weeïge afdronk. De zeep kost zwaar strafpunten. | |
| Longmorn 8Y, work in progress. Cask strength sample from Hogshead 2 May 2005 | 65 | Geproefd als 2e op de Longmorn masterclass 2 mei 2005 na bezoek aan de distilleerderij. Hogshead (250l) is gemaakt van rebuild ex-Bourbon vaten en wat nieuw eiken. Neus: zeer fris, citrusfruit, malty, vanille. Onverdund erg ruw en spiritachtig. Met water naar circa 40% verdunnen geeft mooie ontwikkeling in de neus: bloemengeur en nog meer citrus. Smaak wordt zachter en honingachtig. Kruidigheid vergelijkbaar met spiritsample; nog steeds weinig dus. Cleane bourbonwood smaak, maar nog steeds wat spiritachtig. Afdronk is droog en onplezierig. Duidelijk nog niet af. | |
| Longmorn New make spirit, circa 67.5% | 25 | Dit is geen whisky maar vers distillaat voor het een vat in gaat. Geroken en beetje geproefd als 1e op de Longmorn masterclass 2 mei 2005 na bezoek aan de distilleerderij. Neus onverdund is weer de bekende afschuwelijke jeneverachtige alcohollucht. Op advies wordt de spirit door de handen gewreven zodat de alcohol verdampt. Er blijft een pure graanlucht achter! Vervolgens met water verdunnen naar 20-30% (2:1) wat een fruitige geur losmaakt (appel, calvados?). Ook de smaak is fruitig naast de gerst en reeds licht kruidig. Vettige onplezierige nasmaak. | |
| Longrow: zie Springbank - Longrow | |||
| Lot no. 40 from D. Michael Booth. Single Copper Pot Still Canadian Whisky from a mash of small grains and malted rye. | 68 | Smaakt als een Bourbon met een velpon blended bijsmaak. Een heel andere Rye dan Sazerac. Minder prettige Nosing rariteit van Gert (2/3/2002; 70 punten) Herkansing in 2004. Neus: vanille, kaneel, kruidnagel, fruitig (appel), hout. Smaak: veel lichter dan een Bourbon maar toch veel hout, honing en vanille in de eerste smaak. Later komen velpon, mint en kokos boven. Afdronk droog en plakkerig (73). Bij nader inzien wel een rijke whisky, maar ik heb toch liever de lichtheid van Canadian Club & Seagram VO of een Ierse whiskey dan dit. Derde keer proeven op ALX4 avond: weer terug naar niet voor plezier categorie ("Cetabever"). | |
uw keuze
A
B C D
E F G
H I
J K L
M N O
P R S
T U V
W Y Z
Auteursrecht: Nico
Meijboom
terug
naar proefnotities en punten
webmaster
__________ Whisky
Monitor
__________
nmeijboom59@kpnmail.nl
webdesign
ekksites
internet producties