Versie
april 2013
|
Proefnotities
en punten op
distillery | |||||
|
| Waitui Single Malt: zie Schnapp-Dragon distillery | nieuw | ||
| W.L. Weller Special Reserve Kentucky Straight Bourbon, 45%, 7Y | 69 | Geproefd bij Jos op 16-4-2005 (bonus Huub). Een heerlijke intens zoete en complexe neus met veel kruiden, sinaasappel & stroop. De smaak is zeer teleurstellend na de prachtige neus: pittige start met veel mint en kruiden maar dan komt de lijmige en weeë bourbon zoetheid door. De korte afdronk is slecht; lijmig en wasachtig. | |
| White Horse Carpano Torino Blend, 40%, (bottled in the70's) | 79 | Neus: licht zurig, citrusfruit, etherisch/oplosmiddel, licht rokerig. Smaak: rokerig, elegant, kruidig, muesli, turf op de achtergrond. Als er al een hart van Lagavulin inzit klopt het nauwelijks meer. Vrij korte neutrale afdronk. Lekker drinken zonder uitgesproken karakter. Hoge score in Blindrondje op de Genietschapsproeverij van 28-11-2009 (84) en minder indrukwekkend na de Ierse ronde bij Jos op 25-6-2011 (79). | |
| White Horse Fine Old Scotch Whisky, 43% (Lagavulin based). | 77 | Geproefd bij bezoek Erik op 11-12-2007 naast de Cluny. Een Lagavulin gebaseerde blend zonder leeftijd in een magnum fles, via herimport uit Thailand weer in Nederland. Neus: behoorlijk pittig, grainy, wat lijmig en veel minder subtiel dan de Cluny. Smaak valt best mee: mooi rokerig, malt, turf, vanille, fruitig. Heeft meer ballen dan de Cluny maar mist subtiliteit en is ook behoorlijk lijmig door de jonge grain whisky. Afdronk is wat plakkerig en licht droog. | |
| White Oak Distillery: Akashi 5Y, 45%, Single Malt Japanese Whisky | 74 | Sample bij Jos 4-10-2011 na een Glenlivet 12Y. Neus: spiritus, citrusfruit, aard, licht rokerig, vanille, duidelijk nog een jonge malt. De smaak is nog wat onaf, maar deze jonge malt heeft al wel complexiteit en interessante smaak. Groene appel, turf (meer dan verwacht op basis van de neus), vrij zacht en prettig mondgevoel. Lekkere licht droge en vrij korte afdronk. Deed even aan de Ardbeg Blasda denken, maar als Jos die er naast zet is deBlasda toch wel een stuk lekkerder. | nieuw |
| Whyte and Mackay 21Y, 40% | 80 | Zeer snel geproefd bij Erik in blindproefrijtje 19-8-2006. Neus: graan, bloemen, heide, fruit (perzik, citrus), hout. Smaak is zacht en mooi malty. Wat vlak maar prachtig in balans: malt, zoete vanille en honing, vettig, vers fruit en een heel klein beetje turf. Prettige droge afdronk. Prima blended whisky met hoge drinkbaarheid, maar niet erg spannend. | |
| Whyte and Mackay Matured twice, 43% | 71 | Neus: malt, peer, beetje turf en postzegel. Smaak is zacht en behoorlijk krachtig: malt, kruidig, hout , sherry. Helaas beetje droge nasmaak met wat postzegel. | |
| Wild Turkey Rare Breed (54,1%), Kentucky Straight Bourbon Whiskey. Batch WT-03RB | 82 | Deze nieuwe Rare Breed botteling uit 2006 begint verbluffend goed (84). In een H2H met van Winkle 12Y moet deze krachtige whisky echter inleveren. Zeer rijke neus met vanille, kruiden, menthol, brie, honing, hout. Smaak is complex, fruitig, mooi hout, kruidig en niet overheersend zoet (honing, vanille); zelfs een vleugje zuur. Lange en wat bittere afdronk. | |
| Wild Turkey Rare Breed (54,2%), Kentucky Straight Bourbon Whiskey | 81 | Verrassende dubbeltest met de 8Y 101 proof op proefavond ALX4. Rare breed is een mengsel van 6, 8 en 12 jaar oude whiskey. Neus is veel opener en frisser dan de 8Y met uitnodigende honingachtige geur. Smaak is ook vrij fruitig, met mooie zoet honing & vanillesmaak en niet te overheersend hout. Ook in de afdronk gaat alles goed. Nieuwe benchmark bourbon voor proeverijen! T.z.t. dubbeltestje met de Blanton's proberen. Juni 2004 is het zover: gelijk spel. Blanton's is iets subtieler en de veel krachtiger Rare Breed heeft bij de 2e keer proeven toch wel erg veel hout. | |
| Wild Turkey 8Y 101 proof (50,5%) Kentucky Straight Bourbon Whiskey | 77 | Neus: typisch krachtige bourbon, vanille, eiken, mint, menthol. Smaak: krachtig door het alcoholpercentage, rokerige houtsmaak (houtskool), vanille, fruitig (marmelade). Afdronk blijft pittige houtsmaak houden maar wordt heel erg droog en plakkerig. Op proefavond ALX4 duidelijk minder dan de Rare Breed. Houtsmaak overheerst te veel (77). Op blindproefrondje bij Jos op 27-6-2009 vrijwel identieke score (78) | |
| Wild Turkey Sherry Signature, 10Y, 43%, Kentucky Straight Bourbon Whiskey enhanced with Oloroso Sherry. | 76 | Blind geproefd als mystery guest bij Erik op genietschapsbijeenkomst 31-3-2007 en in eerste instantie verward met een Rye whiskey. Neus is bijzonder kruidig als een Rye naast de zoete bourbonneus. De smaak is mooi zoet, kruidig en sappig hout. Doordat Wild Turkey bourbon van zichzelf al zo'n krachtige smaak heeft werd de sherry niet echt opgemerkt. De houtsmaak is wel anders in de lange droge en kruidige afdronk. | |
| Willet Bourbon Whisky, 47% | 71 | Potstill festival 2 oktober 2010 (2-16). Neus: zoet, weeïg. Smaak is beter dan de neus, maar ook geen hoogvlieger. Bubble gum zoetheid, veel hout en een lange plakkerige afdronk. | |
| William Lawson's Finest, 40% | 68 | Vergelijkbaar met Johnny Walker premier. Lijmachtige bijsmaak (60). Tweede keer proeven (in jan. 2004) wat rijker van smaak dan in herinnering, minder plakkerig en meer te ontdekken. | |
| William Peel, 7Y, 40%, Double matured in oak Islay casks. | 67 | Geproefd bij Gert op 11-6-2005. Neus: zoet, kruidig, maggiplant en wat lijmig. De smaak is vlak, onplezierig en plakkerig maar heeft wel een licht zilt, malty en kruidig karakter. Islay is echter heel ver weg. Afdronk ook behoorlijk lijmig met hout en kruiden. | |
| Wilson: Milford 10Y (New Zealand whisky), 43% | 76 | 5e op Pot Still festival 2003. Neus: mooi hout, vanille, fruitig (peer, perzik) en vleugje pepermunt. Smaak: bourbonhout, vanille, mellow malty, peer, licht rokerig, hout, satijnglad. Bij de bereiding is geen turf gebruikt, dus de rooksmaak komt volledig uit de gebrande bourbonbarrels. Weinig complexiteit en tamelijk 1-dimensionaal, maar goed van smaak als een jonge Speyside. Afdronk wordt na geruime tijd erg droog (78). Wordt als mystery guest goed gewaardeerd door het genietschap op 12 juni 2004 (ook daar weer 78) en 27 juni 2009 (daar iets minder met 74 punten). | |
| Wilson: Milford 16Y (New Zealand whisky; work in progress), circa 51% | 80 | 7e op Pot Still festival 2003. Neus: krachtig, zoet, bourbon, fruitig. Smaak onverdund is mooie zoete houtnectar. Met water verdwijnt nectarsmaak, maar er komt een mooie zoete (perzik) en zachte whisky tevoorschijn. Dit kan toch al tegen menige Speysider opboksen. | |
| Wilson: Lammerlaw 10Y (New Zealand whisky), 43% | 78 | Heerlijk boterzachte fruitige whisky met rook en turf. In de afdronk meer turf. In Nieuw-Zeeland kunnen ze het ook! Iets te stroef in de afdronk. Onderwaardering door Jackson! | |
| Wilson: Milford 12Y (New Zealand whisky), 43% | 75 | 6e op Pot Still festival 2003. Neus: lijkt erg op de 10Y. Smaak: minder bourbonsmaak en ook minder goede balans dan de 10Y. Nog steeds wel een prettige whisky waar ze zich down under niet voor hoeven te schamen. | |
| Woodford Reserve Kentucky Straight Bourbon: zie Brown-Forman | |||
| Writer's Tears, 40%, Pot Still Blended Irish Whisky | 80 | Pot Still Blended betekent mengsel van traditionele Pot Still Whiskey a la Redbreast en Single Malt. Neus: cleane malt, vanille, citrusfruit, kruidig. Smaak: sinaasappel, mooie houtsmaak, zoet en licht kruidig. Prettige zoete afdronk met wat plakkerige nasmaak. In blindproefronde bij Jos op 25-6-2011 voor een Bushmill's uitgemaakt. |
uw keuze
A
B C D
E F G
H I
J K L
M N O
P R S
T U V
W Y Z
Auteursrecht: Nico
Meijboom
terug
naar proefnotities en punten
webmaster
__________ Whisky
Monitor
__________
nmeijboom59@kpnmail.nl
webdesign
ekksites
internet producties